Pagina 1 van 1

Into the spirit of San Pedro

BerichtGeplaatst: ma maart 14, 2011 6:03 am
door Sublimo
Originele post door Salvadora op 3 jan 2010.

San Pedro als begin van 2010 !
Ik was al een tijdje van plan om met Oud en Nieuw naar een vet feest te gaan en eens goed los te gaan. Aangezien ik meestal plant-medicijnen gebruik in rituele setting (Santo Daime kerk, zo'n keer of 200), lag het niet voor de hand om San pedro (cactus met mescaline) te nemen op een feest. Maar ik houd ook van een goed feest af en toe en ik wil geen chemische middelen meer gebruiken, alleen maar echte planten. dus ik zocht naar een alternatief voor lsd.
San Pedro had ik een keer eerder gebruikt in synthetische vorm, maar nu had ik poeder tot mijn beschikking. Er bleek ook een vriendin Vera mee te willen doen en het idee voor een San pedro -minititueel en feest daarna, bleek geboren.We hadden alles goed voorbereid. We begonnen thuis met een Osho-meditatie (Kundalini), om het lichaam goed voor te bereiden. Daarna spraken we onze intenties uit, vragen hulp en bescherming van diverse gidsen en zegenden de plant. We hadden de dosis (30 gram pp) in 3 verdeeld zodat we het over een half uur verdeeld konden opdrinken zodat het lichaam er aan kon wennen. Na 2 glazen (20 gram) voelde ik al de energie van de plant door me stromen en gaf ik aan genoeg te hebben. Vera wou wel het derde glas nemen en ik zei dat het ook haar eigen verantwoordelijkheid was. Al snel werden we allebei lichtelijk onwel en Vera nog iets meer. Diep ademen hielp zeker wel, maar niet alles. Het werd al snel kwart voor elf en het was echt tijd om naar het feest te gaan. Op de fiets naar het CS om daar de pendelbus te pakken naar het Rijk van de keizer, alwaar All is One een feest gaf. De San Pedro begon al behoorlijk sterk in te slaan en we waren blij dat we eenmaal in de pendelbus (taxi) zaten. Op het feest aangekomen werd Vera echt onwel, ze moest gaan zitten en begon heftig te trillen. Ik haalde water en vroeg nog wat vrienden om hulp. Tussendoor was nog effe de jaarwisseling, waarbij ik even in een zaal belandde met een mega- Samba band en ik de trommels tot diep in mijn lichaam voelde doordreunen.
Terug naar Vera. Zij zat in een andere zaal nog steeds te shaken. Ik dacht eerst dat ze het koud had en het leek mij een goed idee om even naar een rustige plek te gaan. De EHBO, daar was geen muziek. Aangekomen in die barak bleek dat de EHBO-ers ook niet echt wisten wat ze moesten doen. we vroegen om een deken en kregen er twee, plus nog een aluminium-ding. Tja, dat was voor het eerst dat Vera weer kon lachen, ze zag er maf uit , zo ingepakt in zilver. Gelukkig kwam een andere vriendin Diana langs die zei dat ze een plek voor ons zou maken om te chillen bij vrienden. In een zaal belandden we op een poef met wat dekens. Op de poef hebben we uiteindelijk zo ongeveer 6 uur doorgebracht. Vera werd steeds rustiger en ook haar handen werden weer warm. Ik begon te praten tegen Vera dat alles goed was en dat we vertrouwen mogen hebben in de bedoelingen van de plant. We spraken heel veel met elkaar in een soort toestand van 'affirmatie'. Bekrachtigen van onze intenties. Ik heb zelf nog nooit zo'n krachtig verbond gevoeld met een vriendin. Ik was er voor haar en zij voor mij. ik wilde haar niet echt alleen laten, want lichamelijk kon ze niet veel meer. Ik voelde me heel prettig en warm bij haar en ook voor mij was dat een soort van nieuwe ervaring. We sloten een soort godinnen-pact, dat het tijd was dat vrouwen zich meer met elkaar verbinden en besloten ook om een groep op te richten. We voelden dat we die avond een beetje in onze eigen wereld waren van vrouwelijke, liefdevolle energie. Later liep ik nog rond op het feest, maar had niet heel sterk de behoefte om te connecten. ik heb nog wel gedanst, waarbij ik de kracht van allerlei Andes-geesten door me heel voelde stromen. Allerlei maskers en gekleurde wezens verschenen in mijn geestesoog. Ik kon energie met mijn handen bewegen en ook sturen door mijn hele lichaam. Ik dankte de spirit van de San Pedro keer op keer en riep ook nogmaals bescherming aan van Sint Michael en El Morya. Wow. Wat een zonnekracht heeft die cactus, wat een krachtig medicijn !!!
Zelf had ik nog wel langer willen blijven, maar op een gegeven moment, zo rond 5:30 , bood een andere vriendin een lift aan en zag ik in deze situatie dat het wel slim was om weer naar huis te gaan. Vera was nu net in staat om weer te lopen en was blij dat we gingen. Bij de afrit van het terrein, probeerden velen een lift te krijgen, want er waren geen taxi's meer en iedereen stond in de kou. Er belandde een meisje (Aafje) in de bus, die alleen gekomen was uit Groningen ! Die heb ik uitiendelijk onderdak aangeboden, want ze was helemaal alleen en wist ook niet wanneer de treinen gingen etc.
Aafjes was een stuk jonger dan wij, maar het was fijn om allerlei ervaringen ui te wisselen. We sliepen uiteindelijk maar 3 uur, toen we weer wakker werden. aafje ging naar huis en Vera kon weer heel voorzichtig bewegen en zich wat beter te voelen.
Vandaag hebben we gelijk vriendinnen ontmoet die mee gaan doen met onze vrouwen-sharinggroep ! Een goed teken dat onze intenties echt werkelijkheid worden in 3D !
V heeft absoluut geen spijt van haar ervaring, het was intens, maar haar intenties waren ook niet niets, ze vroeg om transformatie en die heeft ze gekregen.

Ik ben de San Pedro heel dankbaar voor deze ervaring en het was mijn mooiste connectie met planten , op Ayahuasca na. Ik zou het zeker nog een keer op een feest doen, in kleinere dosis wellicht. 30 gram is voor een gemiddelde trip, maar als je gevoelig bent, heb je veel minder nodig. San pedro is super en ik ga zeker naar Peru, om het daar in de natuur te ervaren, het is zo mooi ! In de zomer wil ik het ook een keer in de natuur in Nederland doen, dat lijkt me heel fijn.
Veel mensen verklaarden ons voor gek om zo'n plant op een feest te nemen, maar voor mij geldt mijn eigen intentie als belangrijkste motivatie. Ik zie dansen ook als een meditatie en het los laten van het ego daarin. Wel is het zo dat de muziek wel heel erg hard binnenkomt. Daarom volgende keer een kleinere dosis. ik vond de bitterheid nog wel meevallen. Wij hadden dropjes erbij, dat scheelde. En het toevoegen van wat druppels stevia.
San Pedro is niet voor iedereen geschikt denk ik, het is goed om al wat ervaring te hebben en het mooiste is toch in een ritueel in/bij de natuur.
Morgen ga ik een tekening maken om de kleuren/bewegingen die ik gezien en gevoeld heb , vast te leggen.
San Pedro is heel aards. Bitter om in te nemen, maar vol met liefde, licht en goede boodschappen. Viva San Pedro !!!