Pagina 1 van 1

DOM - Een onverwachte wending.

BerichtGeplaatst: ma maart 14, 2011 6:08 am
door Sublimo
Originele post door HxC op 26 dec 2009.

Voorwoord:
Ziehier mijn eerste tripreport. Sommigen zullen zich misschien afvragen waarom ik hier als eerste tripreport een (gedeeltelijke) badtrip neerpen. Ik heb hier in feite zelf geen concrete reden(en) voor, maar ik denk dat dit vooral komt omdat dit voor mij de meest intense ervaring was tot nu toe. Ook heb ik op het DF nog nauwelijks iets gelezen over DOM (of DOI ofzo) en dacht hiermee wel wat forumgebruikers te plezieren, die zich naar deze verbinding toe wel interesseren om eens te proberen.
Aangezien de trip al enige tijd gelezen is, is het dus niet heeel specifiek geschreven, mijn excuses hiervoor.

Have fun met het te lezen en laat is weten wa ge er van vindt ;-)



- Wie: Ik, W en L
- Setting: Bij mij op kot, overwegend zonnig weer, niet al te warm.
- Wat: DOM, één joint, lachgas
- Dosis: Ik 5mg, L 4mg en W 8mg

Inleiding:
Ik, L en W trippen af en toe wel eens tesamen. W is de meer ervaren tripper, terwijl ik en L er ons nog niet zo lang mee 'bezighouden'. We hadden er al verschillende 2C-X (X=I,E) trips opzitten en ik en L hadden wel eens zin om iets heftiger te proberen. W had hier wel oren naar en dacht dat DOM wel aan onze verwachtingen zou voldoen. Zo gezegd, zo gedaan. Er werd een dag gepland om dit goedje uit te proberen.

Ik vind het trouwens ongelofelijk boeiend hoe één methylgroepje zo een verschil kan maken (nog mensen die deze mening delen?).
DOM lijkt qua structuur namelijk heel hard op 2C-D, gewoon een methylsubstituent meer, namelijk op de alfa-koolstof. En qua duur en intensiteit verschillen deze verbindingen toch wel redelijk fel van elkaar..

De trip:
Het was donderdag 29 oktober 2009, al enige tijd geleden dus. De dag begon vroeg. Ik, W en L zitten namelijk in dezelfde klas en we hadden les van 8u30 tot 10u30. Ik stuurde echter mijn kat en stond op rond 9uur. Ik ging achter een broodje om deze namiddag in volle trip te verorberen. Ik ontbeet bewust niet (en dat is niet mijn gewoonte) omdat ik de inname op een nuchtere maag wou doen. Ik trof wat voorbereidingen en ruimde mijn kot wat op. Voor de rest zette ik het lachgas klaar en rolde een (toch wel iets te dikke) joint. Deze diende uiteraard voor tijdens het trippen en ik legde hem op mijn nachtkastje naast mijn bed.
Rond elf uur stonden W en L voor mijn deur, zij waren immers wel naar de les geweest. We besloten geen tijd te verliezen en er direct aan te beginnen. De DOM die W meehad was opgelost en dus zeer makkelijk te doseren. Ik besloot om 5mg te nemen, L 4 en W 8. Omdat L
vaak last heeft van zijn maag als hij psychedelica inneemt, besloot hij dit in te nemen over een tijdsinterval van een halfuur.
Ik vond dat het zeer slecht smaakte, maar die ervaring heb ik wel bij de meeste psychedelica. Op aanvraag van L werd er ook geen dubstep opgezet als muziek, aangezien hij dit niet zo aangenaam vindt om naar te luisteren, terwijl het mijn 'vaste' tripmuziek is.
Ik maakte hier geen probleem van, W had namelijk genoeg muziek mee om uit te kiezen. Er werd gekozen voor 'Earth'. Ik installeerde mij op mijn bed, terwijl W en L zich in de zetel zetten.

Na ongeveer een klein uurtje begon ik de eerste effecten te voelen. Op mijn overigens volledig witte egale muur begon ik patronen te zien die op den duur begonnen te interfereren met de muziek. Dit was niet de eerste keer dat dit voorviel en merkte in eerste instantie dus niet
veel verschil met bv. 2C-I. De muziek beviel me ook wel goed, ik was klaar om er in te vliegen. Ik voelde me goed en werd benieuwd naar de rest van de trip. L daarentegen had desondanks dat zijn inname gespreid werd over een halfuur toch last van zijn maag.

Ik besloot om mijn broodje te gaan opeten, want ik voelde mijn maag grommen. Normaalgezien kan ik zeer moeilijk inschatten of ik honger heb of niet op psychedelica (net zoals ik naar het wc moet of niet, wat best wel irritant is soms), maar dat was nu niet het geval.
Voor de zoveelste keer werd ik verliefd op de 'looks' van mijn broodje, wat zag het er mooi uit. Ik dacht na over wat voor een verfijnde structuur brood wel niet heeft toen ik er naar keek. Na de trip vraag ik mij telkens af hoelang ik er niet over doe om te eten, ik kijk er meer naar dan dat ik ervan eet.

Ik merkte op een bepaald moment wel dat het intenser was dan dat ik gewoon was, en dat mijn gedachtenstroom net iets minder stuurbaar was. Plotseling realiseerde ik mij dat ik lachgas had staan voor deze trip (ookal stond het vlak naast mijn hoofd op mijn nachtkastje :-)).
Ik besloot dus om een capsule lachgas te gaan doen. Ik vroeg aan W of L of ze ook eens wouden. L had dit nog nooit gedaan en wou dit liever niet, terwijl W zei dat hij momenteel met DOM 'genoeg aan zijn hoofd had'. Ik was dus de enige die lachgas ging doen en vond dat toch een beetje spijtig, maar ieder zijn eigen keuze uiteraard. Ik inhaleerde het lachgas en voelde het opkomen. Toen ik mijn ogen sloot had ik CEV's die leken op spiralen die naargelang de muziek en de snelheid van mijn gedachten roteerden. Overigens leek de tijd stil te staan. Dit vond ik best wel amusant en er volgden nog capsules.

Plotseling kwam er aan de muziek een einde, en W stapte naar zijn iPod. Hij stelde ons de vraag of we eerder rustige of wat hardere muziek wouden. Er werd unaniem voor rustige muziek gestemd en hij zette Stars Of The Lid op, over rustig gesproken seg! Er beviel mij een gevoel van gelukzaligheid op deze muziek en was dus zeer tevreden.
Dit vond ik dus een goed moment om de joint op te steken. L wou meedoen, terwijl hij in feite nog maar een paar maand weed rookte en er dus nog niet zoveel ervaring mee had. Wist ik toen veel dat L beter niet had meegedaan... W deed niet mee, hij rookt namelijk geen joints.
Ik merkte dat de visuals toenamen en dat mijn tijdsperceptie meer en meer wegging, wat ik wel vaker heb als ik een joint rook op psychedelica.

Toen de joint op was, legde ik mij terug op mijn bed en zakte diep weg in gedachten. Na een tijdje besloot ik om op mijn terras eens een kijkje te gaan nemen. Toen ik op mijn terras stond, hoorde ik de vogels fluiten 'op' de muziek die van binnen kwam. (Ik vind het altijd
trouwens heel mooi om de muziek in combinatie met alledaagse geluiden te horen, dat past op psychedelica zo goed bij elkaar..) De zon scheen ondertussen. Ik ging terug naar binnen omdat ik het toch wat frisjes vond. Eenmaal terug op mijn bed keek ik naar L die toch
wel een verontrustende blik had. Hij keek mij ook aan en ik stelde de vraag of alles goed was. Hij antwoordde da hij veel te fel aan het gaan was.. Ik had wat medelijden met hem maar besteedde er verder niet veel aandacht aan.

Iets later overkwam mij iets wat ik nog nooit had meegemaakt op psychedelica: Ik had een lachkick. Wat ik ook dee, ik kwam er altijd terug op uit dat ik in de lach schoot. L voelde zich nog altijd niet zo goed en werd toch wel onrustiger. Ik had op dit moment echt nog totaal
niet door dat hij begon bad te gaan.

Diep in gedachten verzonken hoorde ik plots geen muziek meer. W had het uitgezet en ik begreep niet goed waarom. W zei mij dat het er niet toe bijdraagde in welke staat L verkeerde, en toen begon het door te dringen... L ging bad! Dit was voor mij een ongelofelijke wending in m'n trip en men gedachten sloegen om. Ik voelde me plots heel verantwoordelijk omdat ik mij herrinerde dat hij net na de joint 'te fel' begon te gaan. Daar bovenop had ik geen muziek meer, iets wat ik toch wel essentieel vind in een trip. Ik hoorde enkel L zijn veronrustend gehijg, en begon mij hierdoor echt slechter te voelen. Ik besloot dus om terug even naar buiten te gaan, op het terras, hopend dat ik mijn gedachten wat beter kon richten.

Toen ik buiten stond ging het wat beter. Tot op een bepaald moment ik L hoorde zeggen dat hij dit niet aankon, dat hij het zo raar vond.
Na een tijdje ging dit over in 'Doe mij aub naar het ziekenhuis!!!'. Ikzelf begon mij hierdoor ook steeds slechter en verantwoordelijker te voelen. W daarentegen stond L bij en sprak hem goeie moed in. Nogal een geluk dat W benzodiapines meehad, anders had het nog veel slechter
kunnen aflopen. L had er inmiddels al 2 genomen. Hij bleef maar roepen dat we hem naar het ziekenhuis moesten doen en dat hij gek werd.
Ik begon hierdoor ook steeds slechter en slechter te denken toen ik nadacht over de consequenties dat deze dag kon hebben. W bleef L goeie moed inspreken en vertelde hem dat hij het wat tijd moest geven. L werd gek van het woord tijd en werd erg onrustig. Hij nam op afraden van W een 3de pilletje benzodiapine.

Ik bleef mezelf maar toefluisteren dat het allemaal wel goed ging komen en dat dit eigenlijk niet mijn fout is, en dat ik toch sterk in mijn schoenen stond etc etc. Maar het baatte niet, ik belandde altijd terug in die lus van schuldgevoelens.
Ik riep W bij mij en vertelde hem dat ik mij ook echt slecht begon te voelen omdat ik mij verantwoordelijk voelde over L. W (met een dosis van 8mg DOM in zich nota bene!) bleef sterk in zijn schoenen staan en stond mij ook bij. Uiteindelijk dacht ik dat het best zou zijn dat ik ook een benzodiapine ging nemen omdat ik maar niet uit die lus van slechte schuldgevoelens geraakte. Ik bleef wel buiten zitten, omdat ik mij zo ongelofelijk schuldig voelde om L, en hem dus liever niet wou aankijken ed. Ik kreeg de gedachte toen ik iemand zag wandelen, om zelf een wandelingetje te maken om mijn gedachten wat te verzetten. Haast direct erna besefte ik dat dit toch wel een heel slecht idee was, wie weet waar ik dan beland was.. Ik nam dus ook een benzodiapine en wachtte zeer ongeduldig af, niet wetende wat komen zou.

Uiteindelijk meldde W mij dat L al heel wat kalmer was. Ik kwam terug binnen en voelde mij tevens al beter als buiten, mede door het relatief goede nieuws van W en waarschijnlijk ook door de benzodiapine die begon in te kicken. Het was inmiddels rond 17uur. L lag in de zetel met zijn ogen dicht, het grootste kwaad leek dus voorbij.

Een hele tijd later (ik denk dat het rond 22u was) stond L terug op en vroeg wat er gebeurd was etc. Het kwam allemaal snel terug bij hem wat er gebeurd was, en probeerde er wat over te vertellen, hoe vies het wel niet was. Hij dacht op een bepaalde moment zelfs dat wij er niet 'echt' waren, dat het gewoon een hallucinatie van hem was, wat hij toch wel heel creepy vond.
Ik probeerde hem ook uit te leggen hoe schuldig ik mij wel niet voelde toen hij badging en dat ik daarom buiten zat. L voelde zich heel loom (door de benzo's) en wist niet hoe hij thuis ging geraken. Ik en W besloten hem te begeleiden naar zijn kot, zodat er
hem zeker niets overkwam in het verkeer ofzo.

Toen L thuis was, ging ik en W terug naar mijn kot en praatten wat na over deze toch wel heftige ervaring. W besloot ook om naar huis te gaan en de slaap proberen te vatten. Ik denk dat het inmiddels rond middernacht was. De DOM was intussen zo goed als uitgewerkt, en ik besloot om ook in mijn bed te kruipen.

Nawoord:
Ookal dat het eventjes geduurd heeft voor ik deze ervaring verwerkt had, heb ik er toch wel veel uit geleerd. Eén van die dingen is bv. hoe veel invloed je op mekaar hebt als je tript. Ik durf er geld op zetten dat als L niet bad was gegaan, ik waarschijnlijk ook niet in slechte gedachten zou gesukkeld zijn. L is er tevens ook zeker van dat hij niet was badgegaan als hij niet van die joint had meegesmoord.
Ook heb ik ongelofelijk veel respect gekregen voor W. Ik kan het nog altijd niet vatten hoe goed die ons heeft bijgestaan terwijl hij toch wel een vrij hoge dosis had genomen. Respect bro! En ik dacht dat ik stevig in mijn schoenen stond, haha :-)
L voelde het trouwens de volgende dag nog in zijn benen dat hij benzo's had genomen, hij was er nog altijd heel loom van, wat eigenlijk wel vrij logisch is.
Een derde ding dat ik hieruit toch wel geleerd heb is dat de combinatie psychedelica + weed toch niet altijd heel goed is. Sindsdien doe ik het dan ook niet meer op psychedelica, omdat ik nu besef dat ik net dat tikkeltje meer paranoïde kan missen op psychedelica.
Als vierde punt kan ik toch wel stellen dat ik niet alleen dubstep 'chill' vind om op te trippen, ik heb echt ongelofelijk genoten van de muziek die toen opstond. Dit vind ik dan ook iets zeer mooi aan het trippen: het verbreedt mijn muzieksmaak als het ware.

Ik besef trouwens heel goed dat ik er in vergelijking met L nog goed vanaf ben gekomen. L is echt door de hel gegaan.

Over het stuk tussen 17u en 22u heb ik niets vermeld, omdat ik het niet echt waard vond om er iets over te vertellen. Mijn trip was zo goed als afgelopen door de benzo, en L lag te 'rusten'. W daarentegen tripte in dat tijdsinterval gewoon goed verder.

Als laatste rest mij nog van te zeggen dat ik DOM nu niet als 'slecht' zie, integendeel, binnenkort probeer ik het opnieuw. Volgens mij hangt een slechte ervaring veel meer af van set en setting dan van de soort drug (als je binnen de 'aangeraden' dosis blijft tenminste).
Voor diegene die het eens zouden willen proberen, zeker doen zou ik zeggen!