Gelanceerd vanuit de luie stoel
Geplaatst: ma maart 14, 2011 6:11 am
Originele post door K.nurft op 4 okt 2009.
Wat: +/-20mg 2cb, +/-2ci, wat wiet, lachgas, gbl
Waar: thuis
Hoewel ik ze zelf zeer boeiend vind om te lezen ben ik niet zo van de tripreports maar deze ervaring was dermate indrukwekkend dat ik het na/tijdens de trip meteen vast moest leggen in woord en geschrift.
Dat is ook het meteen het moeilijke, de ervaring valt heel moeilijk te beschrijven.
Nu ik het zo'n 2 weken na het moment weer terug lees is het heel lastig om er een voorstelling bij te maken. Op het moment van schrijven vond ik het echter goed verwoord en logisch beredeneerd. Het verslag kon het gevoel niet nauwkeuriger benaderen.
Nu vind ik het een vrij zweverig en onsamenhangend stuk tekst en ligt de ervaring in mijn geheugen als een zeer heftig kort moment, waar ik me zeer zeer vreemd voelde.
IK heb in mijn tripcarriere stevige paddotrips meegemaakt en LSD heeft mij meerdere malen op mijn plek gezet. Geen heroïsche dosissen maar toch leerzame en zeker niet alleen lollige ervaringen. Deze 'spirituele' openbaring direct veroorzaakt door een lachgasballon staat echter met stip op 1. De welbekende lachgas-buzz kreeg hier een extra psychedelische lading door de aanwezigheid in het systeem van de 2 vage broers uit de 2c- familie!
Enkele uren na de trip
Bam daar ga ik gelanceerd vanuit mijn bureaustoel, terwijl ik me zelf op adem hoor komen ergens in een ander universum, echoënd vanuit een andere dimensie. Wat ben ik aan het doen; ik hyperventileer in een ballon tijdens een vrij milde trip thuis met mijn maten. De bekende lachgas-buzz als inleiding maar het gaat al snel zoveel dieper dan ‘normaal’ Het besef van de handeling is volledig kwijt in deze halve minuut waarschijnlijk; maar deze lijkt een eeuwigheid te duren.
Het besef van tijd, chronologie realiteit en mijn eigen identiteit, is even weggevaagd.
Het voelt alsof er alleen energie is, geen emoties en herinneringen. Waarschijnlijk zal de trip nog geen minuut geduurd hebben, net als een lachgasballon op nuchtere maag, maar de ervaring is veel intenser. Op dit moment zou ik het niet beter kunnen omschrijven als dat je ineens met heel je lichaam en geest in een andere dimensie zit waar tijd niet bestaat, een bevroren holle lege vierkante ruimte, maar een met zo ontiegelijk veel diepte en aantrekkingskracht, dat het met geen pen te beschrijven valt. Je hebt geen keuze er valt niets meer te sturen, je bent er gewoon Er gaat een stoot energie door je lichaam, elke lijkt onder hoogspanning te staan.. Ik hoor iemand dubbel liggen van het lachen, ik ben het zelf en ik sta opeens in de gang. Ik zie me zelf staan en lach de spanning weg, ik lach hartelijk om de mop die God me net onder mijn neus wrijft. (fraaie woordspeling gejat uit een Salvia-report 8) )
Een nietszeggende omschrijving vind ik zelf nu ik het nuchter analyserend teruglees. De korte ervaring valt eigenlijk niet te omschrijven. Toch heb ik de ervaring diezelfde nacht op papier proberen te zetten. Het gevoel dat heel de trip draaide om die magische 30 sec, eigenlijk dat al mijn trips draaide om die 30 sec. was sterk overheersend. De boodschap van het moment moest ik vastleggen.
Met de dag word dat idee een stukje minder. Ik weet dat het heel heftig was maar voor de rest kan ik me er moeilijk een voorstelling meer van maken.
De bevroren tijd, in de kale statische dimensie lijkt valt in een herhalende loop van hoogstens 3 seconden samen. De muziek verandert in losse op zich zelf staande fragmenten, nooit eerder klonk muziek zo emotieloos kaal en hypnotiserend tegelijk, ik word er door opgezogen.
Elke molecuul in m’n lichaam beleeft zijn eigen oerknal, even word ik losgekoppeld van de matrix.
Omschrijvingen die wat nauwkeuriger zijn dan ‘ik voel me raaarr’ maar nog niet tot de verbeelding te spreken tot iemand die dat gevoel nog nooit ervaren heeft.
De visuals van de 2c’s worden intens versterkt. Maar achteraf kan ik niet zeggen wat ik nu precies gezien heb; kleuren, gezichten het alles overstijgende gevoel om een te zijn met alles op aarde is wat dat betreft genoeg; In de trllling hoor ik de andere zich in dezelfde extase verkeren stamelend en schaterlachend
Lachgas doet wat de naam zegt, ik lach de ballen uit m'n broek, maar om een grap van God.
De verbinding met de kern van de aarde en de oneindige energie van het leven worden in 1 oogopslag in je maag gesplitst.
God noem ik maar even om het gebeuren een spiritueel tintje te geven. Ik ben wat dat betreft een nuchtere atheist maar deze korte trip valt niet te relativeren. het gevoel omschrijven is al lastig genoeg. In de praktijk zal de combinatie stoffen en het gebrek aan zuurstof je neurotransmitters uniek wijze op hol doen slaan, maar het gevoel is te overweldigend om het op die manier te relativeren.
Wij zijn met ons leventje ons bewustzijn slechts een puntje in een gigantisch groot eeuwig energieveld, een kolkende kosmische soep waarin tijd niet bestaat. En met lachgas met wat psychedelics vang je daar een glimp van op en ben je blij dat je uiteindelijk ook weer terug beland in de dagelijkse realiteit; een lichaam een identiteit, een leven godverdomme wat een gevoel
Tja.. voor herhaling vatbaar zullen we maar zeggen!
Wat: +/-20mg 2cb, +/-2ci, wat wiet, lachgas, gbl
Waar: thuis
Hoewel ik ze zelf zeer boeiend vind om te lezen ben ik niet zo van de tripreports maar deze ervaring was dermate indrukwekkend dat ik het na/tijdens de trip meteen vast moest leggen in woord en geschrift.
Dat is ook het meteen het moeilijke, de ervaring valt heel moeilijk te beschrijven.
Nu ik het zo'n 2 weken na het moment weer terug lees is het heel lastig om er een voorstelling bij te maken. Op het moment van schrijven vond ik het echter goed verwoord en logisch beredeneerd. Het verslag kon het gevoel niet nauwkeuriger benaderen.
Nu vind ik het een vrij zweverig en onsamenhangend stuk tekst en ligt de ervaring in mijn geheugen als een zeer heftig kort moment, waar ik me zeer zeer vreemd voelde.
IK heb in mijn tripcarriere stevige paddotrips meegemaakt en LSD heeft mij meerdere malen op mijn plek gezet. Geen heroïsche dosissen maar toch leerzame en zeker niet alleen lollige ervaringen. Deze 'spirituele' openbaring direct veroorzaakt door een lachgasballon staat echter met stip op 1. De welbekende lachgas-buzz kreeg hier een extra psychedelische lading door de aanwezigheid in het systeem van de 2 vage broers uit de 2c- familie!
Enkele uren na de trip
Bam daar ga ik gelanceerd vanuit mijn bureaustoel, terwijl ik me zelf op adem hoor komen ergens in een ander universum, echoënd vanuit een andere dimensie. Wat ben ik aan het doen; ik hyperventileer in een ballon tijdens een vrij milde trip thuis met mijn maten. De bekende lachgas-buzz als inleiding maar het gaat al snel zoveel dieper dan ‘normaal’ Het besef van de handeling is volledig kwijt in deze halve minuut waarschijnlijk; maar deze lijkt een eeuwigheid te duren.
Het besef van tijd, chronologie realiteit en mijn eigen identiteit, is even weggevaagd.
Het voelt alsof er alleen energie is, geen emoties en herinneringen. Waarschijnlijk zal de trip nog geen minuut geduurd hebben, net als een lachgasballon op nuchtere maag, maar de ervaring is veel intenser. Op dit moment zou ik het niet beter kunnen omschrijven als dat je ineens met heel je lichaam en geest in een andere dimensie zit waar tijd niet bestaat, een bevroren holle lege vierkante ruimte, maar een met zo ontiegelijk veel diepte en aantrekkingskracht, dat het met geen pen te beschrijven valt. Je hebt geen keuze er valt niets meer te sturen, je bent er gewoon Er gaat een stoot energie door je lichaam, elke lijkt onder hoogspanning te staan.. Ik hoor iemand dubbel liggen van het lachen, ik ben het zelf en ik sta opeens in de gang. Ik zie me zelf staan en lach de spanning weg, ik lach hartelijk om de mop die God me net onder mijn neus wrijft. (fraaie woordspeling gejat uit een Salvia-report 8) )
Een nietszeggende omschrijving vind ik zelf nu ik het nuchter analyserend teruglees. De korte ervaring valt eigenlijk niet te omschrijven. Toch heb ik de ervaring diezelfde nacht op papier proberen te zetten. Het gevoel dat heel de trip draaide om die magische 30 sec, eigenlijk dat al mijn trips draaide om die 30 sec. was sterk overheersend. De boodschap van het moment moest ik vastleggen.
Met de dag word dat idee een stukje minder. Ik weet dat het heel heftig was maar voor de rest kan ik me er moeilijk een voorstelling meer van maken.
De bevroren tijd, in de kale statische dimensie lijkt valt in een herhalende loop van hoogstens 3 seconden samen. De muziek verandert in losse op zich zelf staande fragmenten, nooit eerder klonk muziek zo emotieloos kaal en hypnotiserend tegelijk, ik word er door opgezogen.
Elke molecuul in m’n lichaam beleeft zijn eigen oerknal, even word ik losgekoppeld van de matrix.
Omschrijvingen die wat nauwkeuriger zijn dan ‘ik voel me raaarr’ maar nog niet tot de verbeelding te spreken tot iemand die dat gevoel nog nooit ervaren heeft.
De visuals van de 2c’s worden intens versterkt. Maar achteraf kan ik niet zeggen wat ik nu precies gezien heb; kleuren, gezichten het alles overstijgende gevoel om een te zijn met alles op aarde is wat dat betreft genoeg; In de trllling hoor ik de andere zich in dezelfde extase verkeren stamelend en schaterlachend
Lachgas doet wat de naam zegt, ik lach de ballen uit m'n broek, maar om een grap van God.
De verbinding met de kern van de aarde en de oneindige energie van het leven worden in 1 oogopslag in je maag gesplitst.
God noem ik maar even om het gebeuren een spiritueel tintje te geven. Ik ben wat dat betreft een nuchtere atheist maar deze korte trip valt niet te relativeren. het gevoel omschrijven is al lastig genoeg. In de praktijk zal de combinatie stoffen en het gebrek aan zuurstof je neurotransmitters uniek wijze op hol doen slaan, maar het gevoel is te overweldigend om het op die manier te relativeren.
Wij zijn met ons leventje ons bewustzijn slechts een puntje in een gigantisch groot eeuwig energieveld, een kolkende kosmische soep waarin tijd niet bestaat. En met lachgas met wat psychedelics vang je daar een glimp van op en ben je blij dat je uiteindelijk ook weer terug beland in de dagelijkse realiteit; een lichaam een identiteit, een leven godverdomme wat een gevoel
Tja.. voor herhaling vatbaar zullen we maar zeggen!