DMT - De verplettering en reflectie van de Griekse Godin
Geplaatst: ma maart 14, 2011 6:39 amOriginele post door Atropa op 19 feb 2009.
Wie: Ik
Wat: DMT
Waar: M'n kamer
Dosis: 4 grote sleutelpunten (Note: Was iets teveel omdat ik m'n fysiek heel in de verte af en toe voelde opzwellen) wegen is eigenlijk essentieel.
Daar ligt die, het pijpje, geprepareerd en wel, slechts 1 vlam en 1 adem verwijderd van het dienen. Zo startklaar dat het bijna een druk knop is voor de switch om het lichaam uit te wisselen voor puur een geest zonder gewicht.
Nog even m'n tong, lippen en mond nat maken, een zenuwen loopje alvorens ik poedel naakt op bed ga zitten. M'n hart zet zich voelbaar al schrap. Na de playknop van m'n MP3 (1200 micrograms, DMT) te hebben ingedrukt geef ik blijk van m'n aanbidding aan het pijpje. Vlam erlangs en diep 1 forse teug...
Vreugde en ongemak tegelijk, ik voel alle DMT vol in m'n maag en longen versmelten, koud en heet tegelijk is de rook, maar van pijn of irritatie is geen sprake. Ik leg de lege pijp, weg en concentreer me op m'n meditatie, ik hou het niet meer, en dan even dat punt waarin rust ontstaat en ik vergeet dat ik m'n adem inhou, nu gaat het snel, ik lijk geen adem nodig te hebben terwijl het zwarte met m'n ogen dicht al opzwelt en een grote zwarte ruimte om me heen begint te vormen.
Ik val in de foetus houding met de rook nog in m'n longen, even later laat ik m'n adem als een hijgende gestoorde los. Enkele seconden later komt de knal in al z'n glorie...
M'n ogen knijpen zich vast en m'n lichaam is zo slap als een spons. KABOOM! Weg. Alles. Ik weet niets meer...
M'n vorige trips bestonden uit vele etniteiten met uiteenlopende boodschappen en het was 1 volle snelheid tot aan het eind. Waar spectaculaire visuals aan vooraf gingen. Maar hier nam de DMT voor het eerst een meer vertrouwde wending.
Overal doken nu losse explosies op van blauwe fractals, die als klein op me af kwamen en voor m'n neus explodeerde en sensationale impulsen meedroegen. Ze werden sterker en overvielen dit bestaande rijk met duizenden tegelijk. Ze hielden na wat ik achteraf inschat zo'n 3 minuten aan. Opeens doken ze in het middelpunt van dit weer opeens zwarte universum, leken even te zijn verdwenen, maar opnieuw explodeerde ze en er openbaarde zich een Griekse Godin als enige aanwezige etniteit die alsware omgebogen geheel om mij heen bestond. De felheid van haar kleuren waren ongekend en verblindend zuiver.
Ze was lichtblauw, droeg een roze/rode top en had een soort gouden kroon op haar hoofd. Wow! Wow! Wow! waren de gevoelens. Iets in me probeerde contact met haar te maken om haar boodschap op te vangen. We maakten contact, ik werd gloeiend opgewarmd met een zee van liefde. Waarna ze niet veel later verdween en verder geen boodschap met zichzelf meedroeg. Haar energie nam af en ze ontbond in de weer blauwe knal visuals die alsware weer met z'n allen alle kanten uitzwommen en zich individueel losmaakte van de Godin. Die daardoor haar bestaan verloor. Nog even genoot ik van de trekkracht om niet veel later wakker te worden.
Ik was er weer, energiek, fit en vol vertrouwen in het leven.
Dit was de allereerste keer ooit dat ik het iniatief even nam en ook even kon nemen gedurende een DMT trip in plaats van gedwongen overgave waarin ik afhankelijk ben van het lot en van de boodschappen die etniteiten op me afschieten. Ook was dit slechts 1 grote, en m'n eerste vrouwelijke etniteit in een DMT trip. Erg persoonlijk en minder choatisch.
Wie: Ik
Wat: DMT
Waar: M'n kamer
Dosis: 4 grote sleutelpunten (Note: Was iets teveel omdat ik m'n fysiek heel in de verte af en toe voelde opzwellen) wegen is eigenlijk essentieel.
Daar ligt die, het pijpje, geprepareerd en wel, slechts 1 vlam en 1 adem verwijderd van het dienen. Zo startklaar dat het bijna een druk knop is voor de switch om het lichaam uit te wisselen voor puur een geest zonder gewicht.
Nog even m'n tong, lippen en mond nat maken, een zenuwen loopje alvorens ik poedel naakt op bed ga zitten. M'n hart zet zich voelbaar al schrap. Na de playknop van m'n MP3 (1200 micrograms, DMT) te hebben ingedrukt geef ik blijk van m'n aanbidding aan het pijpje. Vlam erlangs en diep 1 forse teug...
Vreugde en ongemak tegelijk, ik voel alle DMT vol in m'n maag en longen versmelten, koud en heet tegelijk is de rook, maar van pijn of irritatie is geen sprake. Ik leg de lege pijp, weg en concentreer me op m'n meditatie, ik hou het niet meer, en dan even dat punt waarin rust ontstaat en ik vergeet dat ik m'n adem inhou, nu gaat het snel, ik lijk geen adem nodig te hebben terwijl het zwarte met m'n ogen dicht al opzwelt en een grote zwarte ruimte om me heen begint te vormen.
Ik val in de foetus houding met de rook nog in m'n longen, even later laat ik m'n adem als een hijgende gestoorde los. Enkele seconden later komt de knal in al z'n glorie...
M'n ogen knijpen zich vast en m'n lichaam is zo slap als een spons. KABOOM! Weg. Alles. Ik weet niets meer...
M'n vorige trips bestonden uit vele etniteiten met uiteenlopende boodschappen en het was 1 volle snelheid tot aan het eind. Waar spectaculaire visuals aan vooraf gingen. Maar hier nam de DMT voor het eerst een meer vertrouwde wending.
Overal doken nu losse explosies op van blauwe fractals, die als klein op me af kwamen en voor m'n neus explodeerde en sensationale impulsen meedroegen. Ze werden sterker en overvielen dit bestaande rijk met duizenden tegelijk. Ze hielden na wat ik achteraf inschat zo'n 3 minuten aan. Opeens doken ze in het middelpunt van dit weer opeens zwarte universum, leken even te zijn verdwenen, maar opnieuw explodeerde ze en er openbaarde zich een Griekse Godin als enige aanwezige etniteit die alsware omgebogen geheel om mij heen bestond. De felheid van haar kleuren waren ongekend en verblindend zuiver.
Ze was lichtblauw, droeg een roze/rode top en had een soort gouden kroon op haar hoofd. Wow! Wow! Wow! waren de gevoelens. Iets in me probeerde contact met haar te maken om haar boodschap op te vangen. We maakten contact, ik werd gloeiend opgewarmd met een zee van liefde. Waarna ze niet veel later verdween en verder geen boodschap met zichzelf meedroeg. Haar energie nam af en ze ontbond in de weer blauwe knal visuals die alsware weer met z'n allen alle kanten uitzwommen en zich individueel losmaakte van de Godin. Die daardoor haar bestaan verloor. Nog even genoot ik van de trekkracht om niet veel later wakker te worden.
Ik was er weer, energiek, fit en vol vertrouwen in het leven.
Dit was de allereerste keer ooit dat ik het iniatief even nam en ook even kon nemen gedurende een DMT trip in plaats van gedwongen overgave waarin ik afhankelijk ben van het lot en van de boodschappen die etniteiten op me afschieten. Ook was dit slechts 1 grote, en m'n eerste vrouwelijke etniteit in een DMT trip. Erg persoonlijk en minder choatisch.