LSD:nieuwjaarszegel=>psychisch orgasme
Geplaatst: ma maart 14, 2011 10:18 am1 jan 2010
Wat: LSD: 2 zegels(dubbelgeprinte hoffman's,hoeveelheid onbekend maar gegokt rond de 200 à 250ug), 48 lachgaspatronen, een paar gram wiet
waar: Leuven, oudjaarsavond
wie: ik en S
Het stond al lang vast dat we gingen trippen met nieuwjaar. Voor S was het de eerste lsd ervaring en voor mij de 3e. Ik keek met gemengde gevoelens naar de avond omdat ik toch redelijk wat angst had om nog eens te trippen aangezien ik op mushrooms wat mindere ervaringen gehad heb. Maar de zegels werden gehaald en tegen 20 uur kwam in Leuven aan.
We hadden afgesproken op het terras van een leegstaand huis te gaan trippen en legden onmiddelijk toen we aankwamen een halve zegel op onze tong. Als wandelend praatten we over wat de avond zou gaan bieden nog geen idee wat ons te wachten stond. Een kwartier later verloor ik al pratend de halve zegel waar ik wel even van baalde. Het papier was echter al week geworden dus ik dacht chill, het meeste was er al uit. We zochten en zochten de plek waar we wilden trippen maar konden hem nergens vinden. De lsd wilde echter maar niet beginnen werken (ik spreek nog slechts over 35 min na inname:p) dus besloten we de andere helft ook onder onze tong te leggen. Deze smaakte ongelofelijk sterk. Dat was het eerste wat me opviel en ik wist van die moment dat het een gestoorde avond ging worden. Aangezien de lsd spoedig zou inkicken gingen we in een verlaten park zitten en begonnen we met het lachgas.
21.00
Shpongle op de achtergrond en 'KNAL' die korte katapultatie naar een andere wereld was een feit. Lekker verdoofd naar het wah-wah effect luisteren dat mijn iPod voortbracht. Een joint en enkele (heel vele) lachgasjes later begonnen we te beseffen dat de grond al stevig aant golven was, de haag om ons heen leek een cobra in aanvalsactie en de bomen zag er surrealistisch rubberig uit. Met de ogen dicht zag ik na een ballonnetje een grijze golvende 3D massa met draaiende patronen die uit elkaar spatten en van mijn netvlies dropen Ik begon spontaan al te lachen deels van amusement deels van verwarring. Ik stond recht maar enkel mijn ziel leek van de bank op te staan terwijl mijn lichaam er nog leek te zitetn. Overal bemerkte ik bulten en fractals over de grond kruipen. De weg van steentjes was een grijze vloeibare en levende materie geworden. Voorzichtig lopen dus want ik wilde niet struikelen!
ca 22.45
We kregen het aardig koud en de lsd was stevig aan het inkicken. Ik begon mijn gevoel als mens kwijt te raken en eerder een soort elastische rubberpop te worden. Elk licht zag ik helderder, veeel kleurrijker en intenser. Mijn gehoor, tast en reukzin stonden allemaal op maximum scherpte. Al dwalend doorheen de prachtige kerstversiering kwamen we tussen het volk. Ik was eerst wat paranoia maar S en ik konden elkaar goed op een positief niveau houden. Positieve energie konden we perfect naar elkaar sturen en deze van elkaar opnemen. De negatieve werd de grond in gestuurd. Om de zoveel tijd was het ook nodig om even stil te staan op straat en de opgebouwde elektrische spanning de grond in te sturen waarna ik overbleef met een blubby fuzzy gevoel van totale ontlading. Heerlijk!
Ik kreeg een sms van mijn vriendin die thuis aan het studeren was voor de naderende examens en zei dat ze het heel erg vond niet bij mij te kunnen zijn met nieuwjaar. Ik voelde me heel even erg verdrietig maar richtte snel weer mijn aandacht op iets anders om niet door emoties in te klappen.
Tegen half 12 beslisten we dat we nog snel een joint konden gaan roken in een park. Zogezegd zogedaan en tegen 10 voor 12 kwamen we midden in de piek in de massa. Overal ambiance, lawaai kleur licht drukte, ik vond het schitterend iedereen zag er zo misvormd half smeltend uit dat ik zelf niet meer besefte of ik menselijk was of niet. De muren ademden op de muziek, gebouwen bewogen meters van plaats en al het licht bewoog en danste op de muziek. Kleuren waren veel te intens en lampen namen kleuren aan die ik nog nooit gezien had. De grond leek vloeibaar en ik voelde me overal heen geslingerd worden. Ik absorbeerde alle energie die ik kon voelen uit mijn omgeving en versmolt met alles om mij heen. Mijn hele omgeving feestte mee het nieuwe jaar in op een prachtige manier.
5 voor 12: aftellen was begonnen. Ik was zo hard aan het trippen dat ik de klok met het afteluur voor een grote lamp had aangezien. Ik kon totaal niet lezen wat er op dat grote schijnende spacy ding stond, de cijfers waren te wazig en leken kilometers in de omtrek een immens helder licht te verspreiden. Ineens besefte ik 'woow het is bijna het nieuwe jaar en ik flash als een gek!' Ik had geen besef wat ik eigelijk deed in die op die vreemde, dromerige plek.
De laatste 10 seconden gingen in. Mijn binneste voelde als een vloeibare warme massa aan. Ik leek compleet uit rubber te bestaan, gevuld met een warm magma en was geen mens meer, eerder een soort fictief personage uit een computerspel zonder gedachten dat toegaf aan zijn impulsen. Iedereen riep: 5, 4, 3, 2, 1...2010!!!!!!! KNAL!!!!!!!! Een hele ontketening van energie schoot omhoog, een explosie van opgebouwde kracht ik knalde uiteen en leek in een continuum te staan tussen de massa om mij heen. De tijd stond volledig stil. Ik kreeg een zo een intense ontlading in mijn hoofd dat het een volledig orgasme was dat een als een warmwaterbron zich over mijn lichaam liet vloeien. Ik werd ruw uit de roes gehaald door de overweldiging van smsen dat ik kreeg. S en ik wensten elkaar een ‘happy tripping ‘en liepen even verloren in de massa overweldig door de ervaring.
We vonden even later dat het wel tijd was voor een goeie joint om te bekomen van de sensatie. We zetten ons in 'het paradijske', een prachtig, pitoresk parkje met een vijver en een brug. Het bloeide van energie, stroomde over van visuals en fractals. De ene kant van het park zacht ik alles in 2D, de andere kant zwart wit. Het gras golfde als een gek en er ontstonden gaten en kleine vulkanen die uitbarsten en weer de aarde in trokken. De heg tegenover mij wuifde en lachte naar me. Ik deed nog een lachgasje maar het is onmogelijk te verwoorden hoe hard ik hallucineerde nadat ik mijn ogen open deed. Heel mijn beeld leek compleet naar de ruk. Alsof ik tegen een raam gekatapulteerd werd als een vlieg tegen een ruit van een auto op de snelweg. Heel mijn gezichtsveld zag er uit als een surrealistisch schilderij waar serieus veel waterverf op gemorst was. Alles droop en smolt en viel weg. Ik zag nix meer, alleen alsof alles van elastiek gemaakt was en heen snel trilde als een aangeslagen gitaarsnaar, waarna een gigantische warmte alles liet smelten. Walgelijke visuals zag ik. Geen mooie fractals alleen maar een vieze smurrie.
Mijn besef van tijd was niets meer dus ik heb geen idee hoe laat we uit het park zijn weg gegaan. We stonden nog even te praten over hoe gestoord hard we aan het trippen waren en er zeker van waren dat de zegels volledig doordrenkt van lsd moeten geweest zijn. Ik keek naar een tuintje tegenover me met rare struiken tegen de zijkant van het huis. Deze vervormden in 3 demonische koppen. Monsterlijke wezens die hapten en schreeuwden om aandacht. S zag deze ook waarna we maar besloten om verder te lopen aangezien dit vrij eng was.
We kropen terug door de poort waarlangs we binnenkwamen (het park was al lang gesloten) en ik hoorde ineens van ergens een zatlap roepen 'eeej manne da mag ni eh!'. Ik liep er recht op af en zei 'het is nieuwjaar dan mag da gast da maakt geen ruk uit!' Ik begon zwaar te hallucineren op zijn gezicht. Dat draaide als een gek en zijn ogen stonden op dezelfde hoogte als zijn mond. IK kon nix meer herkennen en begon als een gek tegen die kerel te raaskalken. Deze was zelf zo zat dat hij niet besefte wat er aant gebeuren was laat staan welke onzin ik allemaal tege hem zei (bv hebde op t brugske gestaan? Ik zei ‘ja en het park leefde en vervormde en da was zo zot en alles smolt en woow! Maar die kerel was al lang niet meer aant luistere en viel bijna om met zijn zatte kloten). Toen ik besefte dat die kerel vrij agressief over kwam en ik zwaar aan het trippen was zijn we rustig doorgelopen.
ca 1.45
De koude begint serieus te snijden. Ik en S hadden veel rugpijn gekregen door de stijve houding dus we besloten een café binnen te gaan. De wereld was niet meer zoals we hem kenden dus doolden we wat rond door leuven, praatten wat met mensen die we kenden die we tegenkwamen, en genoten van de prachtige visuals. Niets was nog deftig herkenbaar, alles gaf licht, golfde beweegde, leefde versmolt met elkaar. Ik weet niet waar ik nu zelf begon en waar ik ophield. Alles was 1. Aangezien we meer zin hadden nog een joint te doen liepen we naar een cirkelvormig fietsenhok gemaakt van een baksteen. We zetten ons tegen de muur en ik voelde me alsof de muur me omhelsde, insloot en er totaal in wegzonk. S zat naast me en ik zag de muur in hem overvloeien en hem naar binnen trekken. We deden allebei een lachgas en daar had ik even een compleet gestoord moment dat niet bad is maar helemaal ook niet aangenaam. Ik inhaleerde puur van de bus zonder ballon en hield mijn ogen dicht. Ik zag overal patronen vormen en kleuren die van mijn netvlies dropen en denken kon ik niet. Ik deed mijn ogen open en zag niets alleen vuile vlekken van veel te felle kleuren helemaal misvormd. Alles leek weer te smelten alleen zag ik nu helemal niet meer waar de muur stopte. Mijn handen smolten weg in de grond en namen dezelfde kleur aan. Als ik met mijn rechterhand mijn linker vast nam wist ik helemaal niet meer waar de ene begon en de ander stopte. Het was een geheel geworde en zag dit ook met open ogen. Ik wist had het gevoel dat ik ontplugd werd en alles uit elkaar spatte. Geluiden met een lange echo kon ik niet meer oriënteren en ik was volledig een met de omgeving, helemaal weggezakt in de grond. Toen dacht ik 'jep het is zover, ge hebt uzelf eindelijk kapot gekregen. U kop is helemaal na de klote geknald.' Maar het was weer voorbij voor je goed en wel beseft wat er gebeurd was. IK durfde echter geen lachgas meer te doen die avond uit vrees dat ik echt mezelf ermee kapotmaakte aangezien de visuals zo mottig en vies waren. De werkelijkheid die altijd mooi rechtlijnig en statig opgebouwd was leek op een in elkaar gezakte blubberpudding.
3.45 u
We kwamen bekenden tegen en besloten en lekker waterpijpje te gaan roken. Gelukkig vonden we snel plaats in een waterpijpcafé dat er ongelofelijk trippy uitzag vanbinnen. De tv die ophing golfde en draaide en misvormde volledig. Mensen zagen er compleet geschift uit met gezichten die vloeibaar werden en van kleur veranderden. Ik bestelde een cola die ongelofelijk lekker smaakte. Elke prikkel en zintuig was versterkt X 1000. De scherpte van smaak, tast en geur was niet voor te stellen hoe intens. Een orgasme van mijn zintuigen. De waterpijp smaakte heel erg lekker en ik heb een uur lang voor me uit staan staren, denkend aan niets omgeven door de rook in een psychedelische ruimte. Ik genoot in harmonie van de prachtige omgeving, een totaal andere werkelijkheid.
4.30
De avond werd op een parking met een joint en een laatste lachgas afgesloten waarna we de bus naar huis namen om nog verder uit te trippen in bed. Hier werd ik met een zeer zware mindfuck geconfronteerd en voelde me enorm eenzaam. Ik verdwaalde bijna in mijn warme deken.
16.15
Het report is af en ik ben nog niet helemaal normaal. Een ongelofijke kater die deze spectaculaire avond wel waard was. De diepgang van paddo's miste ik maar ik leerde elk zintuig veel beter kennen.
De mens zit gestructureerder en complexer ineen dan je in de eerste zin zou denken. De doorsnee mens staat hier niet echt vaak genoeg bij stil. Ik leerde die complexiteit vandaag kennen stapje voor stapje, deeltje voor deeltje. Mijn hele onderbewustzijn is in kaart gebracht. Elk onderdeel van mijn lichaam om de beurt om nadien te beseffen dat het geheel van deze dingen maakt wie ik in werkelijkheid ben.
Chillout gasten
, en bedankt voor het lezen!
Wat: LSD: 2 zegels(dubbelgeprinte hoffman's,hoeveelheid onbekend maar gegokt rond de 200 à 250ug), 48 lachgaspatronen, een paar gram wiet
waar: Leuven, oudjaarsavond
wie: ik en S
Het stond al lang vast dat we gingen trippen met nieuwjaar. Voor S was het de eerste lsd ervaring en voor mij de 3e. Ik keek met gemengde gevoelens naar de avond omdat ik toch redelijk wat angst had om nog eens te trippen aangezien ik op mushrooms wat mindere ervaringen gehad heb. Maar de zegels werden gehaald en tegen 20 uur kwam in Leuven aan.
We hadden afgesproken op het terras van een leegstaand huis te gaan trippen en legden onmiddelijk toen we aankwamen een halve zegel op onze tong. Als wandelend praatten we over wat de avond zou gaan bieden nog geen idee wat ons te wachten stond. Een kwartier later verloor ik al pratend de halve zegel waar ik wel even van baalde. Het papier was echter al week geworden dus ik dacht chill, het meeste was er al uit. We zochten en zochten de plek waar we wilden trippen maar konden hem nergens vinden. De lsd wilde echter maar niet beginnen werken (ik spreek nog slechts over 35 min na inname:p) dus besloten we de andere helft ook onder onze tong te leggen. Deze smaakte ongelofelijk sterk. Dat was het eerste wat me opviel en ik wist van die moment dat het een gestoorde avond ging worden. Aangezien de lsd spoedig zou inkicken gingen we in een verlaten park zitten en begonnen we met het lachgas.
21.00
Shpongle op de achtergrond en 'KNAL' die korte katapultatie naar een andere wereld was een feit. Lekker verdoofd naar het wah-wah effect luisteren dat mijn iPod voortbracht. Een joint en enkele (heel vele) lachgasjes later begonnen we te beseffen dat de grond al stevig aant golven was, de haag om ons heen leek een cobra in aanvalsactie en de bomen zag er surrealistisch rubberig uit. Met de ogen dicht zag ik na een ballonnetje een grijze golvende 3D massa met draaiende patronen die uit elkaar spatten en van mijn netvlies dropen Ik begon spontaan al te lachen deels van amusement deels van verwarring. Ik stond recht maar enkel mijn ziel leek van de bank op te staan terwijl mijn lichaam er nog leek te zitetn. Overal bemerkte ik bulten en fractals over de grond kruipen. De weg van steentjes was een grijze vloeibare en levende materie geworden. Voorzichtig lopen dus want ik wilde niet struikelen!
ca 22.45
We kregen het aardig koud en de lsd was stevig aan het inkicken. Ik begon mijn gevoel als mens kwijt te raken en eerder een soort elastische rubberpop te worden. Elk licht zag ik helderder, veeel kleurrijker en intenser. Mijn gehoor, tast en reukzin stonden allemaal op maximum scherpte. Al dwalend doorheen de prachtige kerstversiering kwamen we tussen het volk. Ik was eerst wat paranoia maar S en ik konden elkaar goed op een positief niveau houden. Positieve energie konden we perfect naar elkaar sturen en deze van elkaar opnemen. De negatieve werd de grond in gestuurd. Om de zoveel tijd was het ook nodig om even stil te staan op straat en de opgebouwde elektrische spanning de grond in te sturen waarna ik overbleef met een blubby fuzzy gevoel van totale ontlading. Heerlijk!
Ik kreeg een sms van mijn vriendin die thuis aan het studeren was voor de naderende examens en zei dat ze het heel erg vond niet bij mij te kunnen zijn met nieuwjaar. Ik voelde me heel even erg verdrietig maar richtte snel weer mijn aandacht op iets anders om niet door emoties in te klappen.
Tegen half 12 beslisten we dat we nog snel een joint konden gaan roken in een park. Zogezegd zogedaan en tegen 10 voor 12 kwamen we midden in de piek in de massa. Overal ambiance, lawaai kleur licht drukte, ik vond het schitterend iedereen zag er zo misvormd half smeltend uit dat ik zelf niet meer besefte of ik menselijk was of niet. De muren ademden op de muziek, gebouwen bewogen meters van plaats en al het licht bewoog en danste op de muziek. Kleuren waren veel te intens en lampen namen kleuren aan die ik nog nooit gezien had. De grond leek vloeibaar en ik voelde me overal heen geslingerd worden. Ik absorbeerde alle energie die ik kon voelen uit mijn omgeving en versmolt met alles om mij heen. Mijn hele omgeving feestte mee het nieuwe jaar in op een prachtige manier.
5 voor 12: aftellen was begonnen. Ik was zo hard aan het trippen dat ik de klok met het afteluur voor een grote lamp had aangezien. Ik kon totaal niet lezen wat er op dat grote schijnende spacy ding stond, de cijfers waren te wazig en leken kilometers in de omtrek een immens helder licht te verspreiden. Ineens besefte ik 'woow het is bijna het nieuwe jaar en ik flash als een gek!' Ik had geen besef wat ik eigelijk deed in die op die vreemde, dromerige plek.
De laatste 10 seconden gingen in. Mijn binneste voelde als een vloeibare warme massa aan. Ik leek compleet uit rubber te bestaan, gevuld met een warm magma en was geen mens meer, eerder een soort fictief personage uit een computerspel zonder gedachten dat toegaf aan zijn impulsen. Iedereen riep: 5, 4, 3, 2, 1...2010!!!!!!! KNAL!!!!!!!! Een hele ontketening van energie schoot omhoog, een explosie van opgebouwde kracht ik knalde uiteen en leek in een continuum te staan tussen de massa om mij heen. De tijd stond volledig stil. Ik kreeg een zo een intense ontlading in mijn hoofd dat het een volledig orgasme was dat een als een warmwaterbron zich over mijn lichaam liet vloeien. Ik werd ruw uit de roes gehaald door de overweldiging van smsen dat ik kreeg. S en ik wensten elkaar een ‘happy tripping ‘en liepen even verloren in de massa overweldig door de ervaring.
We vonden even later dat het wel tijd was voor een goeie joint om te bekomen van de sensatie. We zetten ons in 'het paradijske', een prachtig, pitoresk parkje met een vijver en een brug. Het bloeide van energie, stroomde over van visuals en fractals. De ene kant van het park zacht ik alles in 2D, de andere kant zwart wit. Het gras golfde als een gek en er ontstonden gaten en kleine vulkanen die uitbarsten en weer de aarde in trokken. De heg tegenover mij wuifde en lachte naar me. Ik deed nog een lachgasje maar het is onmogelijk te verwoorden hoe hard ik hallucineerde nadat ik mijn ogen open deed. Heel mijn beeld leek compleet naar de ruk. Alsof ik tegen een raam gekatapulteerd werd als een vlieg tegen een ruit van een auto op de snelweg. Heel mijn gezichtsveld zag er uit als een surrealistisch schilderij waar serieus veel waterverf op gemorst was. Alles droop en smolt en viel weg. Ik zag nix meer, alleen alsof alles van elastiek gemaakt was en heen snel trilde als een aangeslagen gitaarsnaar, waarna een gigantische warmte alles liet smelten. Walgelijke visuals zag ik. Geen mooie fractals alleen maar een vieze smurrie.
Mijn besef van tijd was niets meer dus ik heb geen idee hoe laat we uit het park zijn weg gegaan. We stonden nog even te praten over hoe gestoord hard we aan het trippen waren en er zeker van waren dat de zegels volledig doordrenkt van lsd moeten geweest zijn. Ik keek naar een tuintje tegenover me met rare struiken tegen de zijkant van het huis. Deze vervormden in 3 demonische koppen. Monsterlijke wezens die hapten en schreeuwden om aandacht. S zag deze ook waarna we maar besloten om verder te lopen aangezien dit vrij eng was.
We kropen terug door de poort waarlangs we binnenkwamen (het park was al lang gesloten) en ik hoorde ineens van ergens een zatlap roepen 'eeej manne da mag ni eh!'. Ik liep er recht op af en zei 'het is nieuwjaar dan mag da gast da maakt geen ruk uit!' Ik begon zwaar te hallucineren op zijn gezicht. Dat draaide als een gek en zijn ogen stonden op dezelfde hoogte als zijn mond. IK kon nix meer herkennen en begon als een gek tegen die kerel te raaskalken. Deze was zelf zo zat dat hij niet besefte wat er aant gebeuren was laat staan welke onzin ik allemaal tege hem zei (bv hebde op t brugske gestaan? Ik zei ‘ja en het park leefde en vervormde en da was zo zot en alles smolt en woow! Maar die kerel was al lang niet meer aant luistere en viel bijna om met zijn zatte kloten). Toen ik besefte dat die kerel vrij agressief over kwam en ik zwaar aan het trippen was zijn we rustig doorgelopen.
ca 1.45
De koude begint serieus te snijden. Ik en S hadden veel rugpijn gekregen door de stijve houding dus we besloten een café binnen te gaan. De wereld was niet meer zoals we hem kenden dus doolden we wat rond door leuven, praatten wat met mensen die we kenden die we tegenkwamen, en genoten van de prachtige visuals. Niets was nog deftig herkenbaar, alles gaf licht, golfde beweegde, leefde versmolt met elkaar. Ik weet niet waar ik nu zelf begon en waar ik ophield. Alles was 1. Aangezien we meer zin hadden nog een joint te doen liepen we naar een cirkelvormig fietsenhok gemaakt van een baksteen. We zetten ons tegen de muur en ik voelde me alsof de muur me omhelsde, insloot en er totaal in wegzonk. S zat naast me en ik zag de muur in hem overvloeien en hem naar binnen trekken. We deden allebei een lachgas en daar had ik even een compleet gestoord moment dat niet bad is maar helemaal ook niet aangenaam. Ik inhaleerde puur van de bus zonder ballon en hield mijn ogen dicht. Ik zag overal patronen vormen en kleuren die van mijn netvlies dropen en denken kon ik niet. Ik deed mijn ogen open en zag niets alleen vuile vlekken van veel te felle kleuren helemaal misvormd. Alles leek weer te smelten alleen zag ik nu helemal niet meer waar de muur stopte. Mijn handen smolten weg in de grond en namen dezelfde kleur aan. Als ik met mijn rechterhand mijn linker vast nam wist ik helemaal niet meer waar de ene begon en de ander stopte. Het was een geheel geworde en zag dit ook met open ogen. Ik wist had het gevoel dat ik ontplugd werd en alles uit elkaar spatte. Geluiden met een lange echo kon ik niet meer oriënteren en ik was volledig een met de omgeving, helemaal weggezakt in de grond. Toen dacht ik 'jep het is zover, ge hebt uzelf eindelijk kapot gekregen. U kop is helemaal na de klote geknald.' Maar het was weer voorbij voor je goed en wel beseft wat er gebeurd was. IK durfde echter geen lachgas meer te doen die avond uit vrees dat ik echt mezelf ermee kapotmaakte aangezien de visuals zo mottig en vies waren. De werkelijkheid die altijd mooi rechtlijnig en statig opgebouwd was leek op een in elkaar gezakte blubberpudding.
3.45 u
We kwamen bekenden tegen en besloten en lekker waterpijpje te gaan roken. Gelukkig vonden we snel plaats in een waterpijpcafé dat er ongelofelijk trippy uitzag vanbinnen. De tv die ophing golfde en draaide en misvormde volledig. Mensen zagen er compleet geschift uit met gezichten die vloeibaar werden en van kleur veranderden. Ik bestelde een cola die ongelofelijk lekker smaakte. Elke prikkel en zintuig was versterkt X 1000. De scherpte van smaak, tast en geur was niet voor te stellen hoe intens. Een orgasme van mijn zintuigen. De waterpijp smaakte heel erg lekker en ik heb een uur lang voor me uit staan staren, denkend aan niets omgeven door de rook in een psychedelische ruimte. Ik genoot in harmonie van de prachtige omgeving, een totaal andere werkelijkheid.
4.30
De avond werd op een parking met een joint en een laatste lachgas afgesloten waarna we de bus naar huis namen om nog verder uit te trippen in bed. Hier werd ik met een zeer zware mindfuck geconfronteerd en voelde me enorm eenzaam. Ik verdwaalde bijna in mijn warme deken.
16.15
Het report is af en ik ben nog niet helemaal normaal. Een ongelofijke kater die deze spectaculaire avond wel waard was. De diepgang van paddo's miste ik maar ik leerde elk zintuig veel beter kennen.
De mens zit gestructureerder en complexer ineen dan je in de eerste zin zou denken. De doorsnee mens staat hier niet echt vaak genoeg bij stil. Ik leerde die complexiteit vandaag kennen stapje voor stapje, deeltje voor deeltje. Mijn hele onderbewustzijn is in kaart gebracht. Elk onderdeel van mijn lichaam om de beurt om nadien te beseffen dat het geheel van deze dingen maakt wie ik in werkelijkheid ben.
Chillout gasten
, en bedankt voor het lezen!
LSD staat def. op de to-do voor de zomer!