truffels: zware bad trip
Geplaatst: ma maart 14, 2011 10:47 am29 okt 2009
Ik ging vorige maand op vakantie met mijn vriendin naar Rotterdam (ben van België klein detail:p) en had nog nooit truffels geprobeerd. Ik heb al wat ervaring met lsd en paddo's dus nam ik de allersterkste soort (atlantis in de smartshop). Tege 4 uur kwamen we aan in de hotelkamer en ik had de hele dag bewust nog niets gegeten om het maximale uit mijn trip te halen. Ik verorberde de hele portie met wat chips tege de gore smaak en wachte rustig af op mijn bed wat er zou gebeuren. Ik heb veel gaten in mijn geheugen wat er precies gebeurde maar ik zal zo goed als ik kan alles probere te beschrijven.
Ongeveer een 3 kwartier na de inname begon de muziek intenser en anders te klinken dan normaal. Ik had shpongle opgezet wat op zich al zeer spacy muziek is maar het leek alsof de muziek niet van deze wereld was. Ik staarde naar het plafond en zag overal slierten en vormen zich bewegen op de muziek. De muziek viel naar de achtergrond en ik kreeg het gevoel dat mijn geest naar een ander universum gekatapulteerd werd waar ik via telepathie toegang had tot de geest van Shiva (echt het meest vreemde gevoel ooit). Mijn vriendin kleedde zich uit en zei me dat ze van de bil wou gaan. Ik was niet in staat te reageren dus ging ze haar gang. Toen ze zich ritmisch op mijn lid bewoog versmolt mijn ziel met de hare en viel ze als een soort gelatinepudding uit elkaar op mijn lichaam. Haar bewegingen bleven als een soort foto in de atmosfeer staan waardoor ik niets meer kon onderscheide van haar lichaam. 2 uur lang voelde ik me in een soort indische tempel.
Opeens was de batterij leeg van mijn luidspreken en toen gebeurde het. Ik werd brutaal uit de andere dimensie getrokken en viel in een diepe leegte. Ik kon alleen denke van 'ik MOET die muziek ik MOET die muziek terugroepen!' maar dat lukte niet zonder batterij dus begon ik lichtjes te pannikeren. Ik wist ook dat mijn vriendin wilde gaan eten maar ik kon echt niet meer normaal doen om de bus te nemen maar durfde het haar niet te zeggen. Toen ze zei 'ik heb honger gaan we eten' begon ik zwaar te panikeren omdat ik haar niet wilde teleurstellen. Ik voelde me opeens misselijk en begon te zweten en was bang dat ik bad ging trippen wat effectief ook gebeurde. IK stond recht en de hele kamer draaide en leek onder water te staan waardoor ik een verstikkingsgevoel kreeg. Ik liep naar de badkamer en kotste in de toiletpot. Mijn eigen ziel wurgde me waardoor ik 2 minuten zonder adem zat na het kotsen (en dat mijn beste psychonauten is echt een vreselijke ervaring als je tript).
Ik strompelde terug naar het bed en heb daar 2 uur vreselijk ligge slechtgaan denkend dat ik doodging, nooit meer normaal zou worden en voelde me vreselijk ziek. De ergste gedachten drongen mijn geest binnen en elk geluid was een inbreuk in mijn domein (ik hoorde voetstappen op de gang die in mijn geest weergalmden en mijn vriendin nam een beetje chips maar het kraken van de zak leek een oorverdoven lawaai). 2 uur lang liggen wenen en in foetushouding wachten tot die vreselijke ervaring voorbij was.
Uiteindelijk is het voorbij gegaan maar telkens als ik nog eens over mijn nek ga zit ik weer zonder adem. Mijn lichaam herinnert zich belijkbaar telkens die nare ervaring.
Ik ging vorige maand op vakantie met mijn vriendin naar Rotterdam (ben van België klein detail:p) en had nog nooit truffels geprobeerd. Ik heb al wat ervaring met lsd en paddo's dus nam ik de allersterkste soort (atlantis in de smartshop). Tege 4 uur kwamen we aan in de hotelkamer en ik had de hele dag bewust nog niets gegeten om het maximale uit mijn trip te halen. Ik verorberde de hele portie met wat chips tege de gore smaak en wachte rustig af op mijn bed wat er zou gebeuren. Ik heb veel gaten in mijn geheugen wat er precies gebeurde maar ik zal zo goed als ik kan alles probere te beschrijven.
Ongeveer een 3 kwartier na de inname begon de muziek intenser en anders te klinken dan normaal. Ik had shpongle opgezet wat op zich al zeer spacy muziek is maar het leek alsof de muziek niet van deze wereld was. Ik staarde naar het plafond en zag overal slierten en vormen zich bewegen op de muziek. De muziek viel naar de achtergrond en ik kreeg het gevoel dat mijn geest naar een ander universum gekatapulteerd werd waar ik via telepathie toegang had tot de geest van Shiva (echt het meest vreemde gevoel ooit). Mijn vriendin kleedde zich uit en zei me dat ze van de bil wou gaan. Ik was niet in staat te reageren dus ging ze haar gang. Toen ze zich ritmisch op mijn lid bewoog versmolt mijn ziel met de hare en viel ze als een soort gelatinepudding uit elkaar op mijn lichaam. Haar bewegingen bleven als een soort foto in de atmosfeer staan waardoor ik niets meer kon onderscheide van haar lichaam. 2 uur lang voelde ik me in een soort indische tempel.
Opeens was de batterij leeg van mijn luidspreken en toen gebeurde het. Ik werd brutaal uit de andere dimensie getrokken en viel in een diepe leegte. Ik kon alleen denke van 'ik MOET die muziek ik MOET die muziek terugroepen!' maar dat lukte niet zonder batterij dus begon ik lichtjes te pannikeren. Ik wist ook dat mijn vriendin wilde gaan eten maar ik kon echt niet meer normaal doen om de bus te nemen maar durfde het haar niet te zeggen. Toen ze zei 'ik heb honger gaan we eten' begon ik zwaar te panikeren omdat ik haar niet wilde teleurstellen. Ik voelde me opeens misselijk en begon te zweten en was bang dat ik bad ging trippen wat effectief ook gebeurde. IK stond recht en de hele kamer draaide en leek onder water te staan waardoor ik een verstikkingsgevoel kreeg. Ik liep naar de badkamer en kotste in de toiletpot. Mijn eigen ziel wurgde me waardoor ik 2 minuten zonder adem zat na het kotsen (en dat mijn beste psychonauten is echt een vreselijke ervaring als je tript).
Ik strompelde terug naar het bed en heb daar 2 uur vreselijk ligge slechtgaan denkend dat ik doodging, nooit meer normaal zou worden en voelde me vreselijk ziek. De ergste gedachten drongen mijn geest binnen en elk geluid was een inbreuk in mijn domein (ik hoorde voetstappen op de gang die in mijn geest weergalmden en mijn vriendin nam een beetje chips maar het kraken van de zak leek een oorverdoven lawaai). 2 uur lang liggen wenen en in foetushouding wachten tot die vreselijke ervaring voorbij was.
Uiteindelijk is het voorbij gegaan maar telkens als ik nog eens over mijn nek ga zit ik weer zonder adem. Mijn lichaam herinnert zich belijkbaar telkens die nare ervaring.