Pagina 1 van 1

medi Bad trip: lemon tekking paddo's + truffels (first time)

BerichtGeplaatst: vr feb 27, 2015 1:05 am
door DannyP
Hey! Hier mijn tripreport over de paddo + shroom combi lemon tekking style.

Om te beginnen: Ik ben onervaren met psychedelics. Heb wel eens 2CB geprobeerd, maar dat was zonder hallucineren. Al kwam het bij mij wel erg hard aan had ik het idee.
Hoe dan ook hier de report:

10:30 Iedereen is voorbereidingen aan het treffen voor het klaar maken van de "shroom soep" en tevens de setting van de woonkamer en de tuin.

11:00 De paddo's en truffels worden gesneden, en in citroensap gedaan, waarna we ze in warm water laten trekken. Hier is bouillon aan toegevoegd om de smaak wat te verbeteren.

11:30 Alles staat gereed, iedereen heeft ongeveer een halve beker met ~13gr aan shroom/paddo soep.
Dit smaakte best wel smerig, door de citroen werd alles erg zuur. Maar met neus dicht was dit allemaal nog wel te doen.

11:45 Ik was bezig om mijn veters te strikken omdat we naar buiten gingen, al gauw merkte ik dat mijn veters zo'n 5 seconden nadat ik was begonnen niet meer te strikken waren. Uiteindelijk op de een of andere manier toch een knoop in weten te leggen en naar buiten gegaan om wat te roken.

12:00 We staan in de tuin te roken, ik sta te staren naar een boom die steeds meer in detail tot leven lijkt te komen. Vol enthousiasme vertel ik iedereen naar de boom te kijken, maar kwam er al snel achter dat de rest nog niet zo hard ging als ik. Totdat iemand in eens zegt "oh, het lijkt wel of er mensen achter dat gaatje in de boom zitten" waarop ik reageer: "nee hoor, die boom d...." tja, toen zag ik dus ook in eens mensen in die boom vast zitten en werd ik wat paniekerig.

12:10 Buiten dat ik weg wilde bij die boom ging de rest ook mee naar binnen omdat zei het ook begonnen te voelen. Eenmaal binnen beland zat ik in de bank, en liet alles over me heen komen. De tv die aan het smelten was, de cartoon mensen die rond liepen, allemaal grappig. Toen zei iemand random "oh, het gaat wel heel hard" met een paniekerige stem. Meteen viel er een soort van zwart scherm over alles heen en smolt alles weg in een soort met ogen bedekte smurrie.

12:15 Ik raakte ook licht in paniek omdat het niet meer lukte hier uit te komen, ik sloot mijn ogen voor een paar seconden. Maar toen ik ze weer open deed merkte ik dat alles toch wel heel erg anders was. Elk geluidje, elke beweging, het was te veel om allemaal bij te houden wat er gebeurde.

12:30 Ik ben naar boven gegaan en vertelde dat ik toch niet echt lekker ging, en dat ik wat minder prikkels nodig had van omgeving e.d.
Eenmaal in bed heb ik dingen gezien die niet echt in woorden omschreven kunnen worden. Laat ik zo zeggen dat dood gaan op dat moment een goed iets was geweest in mijn gedachten. Ik was mijn identiteit kwijt, zat letterlijk gevangen in een soort limbo. (leek dat dit voor eeuwig ging duren, zelfs dood gaan zou niet mogelijk zijn.)
Alles en iedereen om mij heen waren vreemden, ik heb blijkbaar in wartaal gepraat terwijl ik op bed lag.
Het enige dat ik me nog herinner van dit gedeelte is dat ik me af vroeg of alles dat bestaat wel echt is, en niet iets is dat gewoon allemaal in mijn brein afspeelt.. moeilijk te omschrijven.

12:45 Ik hoorde een vriend praten die bij mij op bed zat, hij was een kinderverhaal aan het voorlezen over beren.. zo'n verhaal waarin de lieve beer honing haalt en mama en papa beer lang en gelukkig leven.

Het leek alsof ik ontwaakte uit een soort van coma waarin ik dagen vast zat.
Hoe lang lig ik hier al?, vroeg ik.
uhm: zo'n 20 minuten?

De hele tijd vroeg ik "gaat dit verhaal slecht aflopen?" waarop hij mij telkens gerust stelde "nee haha, het is een kinderverhaaltje"

12:50 Na zo'n 10 keer "altijd is kortjakje ziek" gezongen te hebben realiseerde ik me dat ik toch nog op aarde was, en nog steeds mezelf was.

13:00 We besloten om buiten een wandeling te gaan maken voor was positive vibes. Op de een of andere manier ben ik nu in eens buiten beland. Maar ik keek hier niet echt meer van op, dat alles in beelden voorbij flitste. Eenmaal buiten kwam ik eindelijk tot rust. Toen we bij de boom die ik eerst zo eng vond aankwamen begonnen vrienden deze te knuffelen waardoor deze een stuk minder eng werd. :lol:

14:00 Eigenlijk heb ik vanaf het moment dat we buiten kwamen niets negatiefs meer meegemaakt.
Alles flitste nog steeds voorbij, en wat voor mij voelde als zo'n 10 min bleken 2 uur te zijn.

16:00 Weer thuis aangekomen. De trip begint veel minder te worden, ik voel me relaxt, iedereen zit in de kast op de grond op een laptop cartoons te kijken met glowsticks om ons heen. Vanaf hier zijn de visuals vrijwel helemaal gestopt

16:30 Ik kan weer redelijk normaal functioneren, voel me weer terug op aarde, wel helemaal uitgeput van alles dat ik had meegemaakt.

Pfeeeeww, wat een ervaring.
Er werd mij naderhand gevraagd toen we allemaal weer bij waren "ging je nou eigenlijk goed of slecht, was lastig in te schatten".
Ik moet toegeven, toen de trip op zijn piek was ging ik echt niet lekker. Om gevangen te zitten in een andere dimensie, je identiteit volledig kwijt raken, dood te gaan, ervoer ik nou niet bepaald als leuke ervaring.
Maar aan de andere kant heb ik alles daarna als positief ervaren. Ondanks dat dit waarschijnlijk een soort van litteken gaat achterlaten heb ik totaal geen spijt dit te hebben gedaan. De rest reageerde wat jaloers van "damn, ik wil dat zo graag ook een keer meemaken dat je gewoon helemaal los gaat van de realiteit" waarop ik dus reageer: "nou, dat wil je denk ik niet" :lol:

Volgende keer ga ik mijn dosis halveren, of zelfs minder om te kijken hoe ik hier op reageer. Natuurlijk ook omdat het de eerste keer was wist ik niet goed hoe ik om moest gaan met alles dat ik zag. Nu snap ik dat je niet moet proberen ermee om te gaan, of het te begrijpen.
Het gewoon over je heen laten komen en het weglachen, en positief maken en blijven denken, met de instelling van "ach na een paar uur is het weer weg" zal mij volgende keer vast heel erg gaan helpen om alles wat positiever te laten verlopen.
*de tijden zijn een schatting

-cheers :grin:

Re: medi Bad trip: lemon tekking paddo's + truffels (first t

BerichtGeplaatst: vr feb 27, 2015 3:40 am
door Partypipo
Het hoeft geen litteken achter te laten: ik ben ook ooit 1 keer dood gegaan en in een andere dimensie geleefd op een te hoge dosis truffels waar ik 2 hijsjes wiet bij nam. Ik heb het achteraf altijd als iets heel bijzonders kunnen zien. Op dat moment zeker wel spannend, maar achteraf niet. En als het nu weer zou gebeuren zou ik het niet meer spannend vinden, dus ik ga ook niet meer bad op psychedelica, tot nu toe, terwijl ik al wel echt hele hoge dosissen van sommige dingen heb genomen, waarmee ik wel in andere dimensies kwam zonder dat het eng was ofzo.

Re: medi Bad trip: lemon tekking paddo's + truffels (first t

BerichtGeplaatst: ma maart 02, 2015 4:38 pm
door Piotr
Je verwoording vind ik een beetje onlogisch want shrooms = paddo's? Enneh, de dosering die je noemt zegt niet zoveel gezien het feit dat paddo's véél potenter zijn dan truffels op gewichtsbasis. Wat was de verhouding tussen de truffels en paddo's in de 'soep'? Het ligt er natuurlijk ook nog aan wat voor paddo's/truffels het zijn, maar mijn vrienden vonden 3g paddo's (geen idee welke) sterker dan 20g truffels. Desalniettemin is 13g erg veel als er een degelijke hoeveelheid paddo's in zat.

Maar bad gaan op paddo's/truffels is inderdaad geen pretje. Voor mij geldt een beetje hetzelfde als wat partypipo zegt. Het was hel, maar achteraf niet veel aan overgehouden naast het feit dat ik truffels voor een tijdje had afgezworen (tot nu toe 2,5 jaar). Een jaartje later begon ik psychedelica eindelijk weer te waarderen en ik zie mezelf nu ook niet meer zo snel bad gaan. Ik was immers pas 17 en het was ook pas mijn derde ervaring met drugs.