DMX en POLITIE
Geplaatst: wo maart 23, 2011 1:23 amDeze ervaring blijft door mijn hoofd razen alsof ik het elke keer her gebeurt als ik eraan denk en telkens er weer over moet lachen.
Op een warme vrijdagavond zomer 2010
Toen ik mijn medicijnen kast iets tegen de hoest wou nemen (verkouden midden in de zomer
)
Vroeg mijn vriend H. of hij het pakje is mocht bekijken,alle bij heel stoned en wazig, hijzelf spendeerde toen veel tijd aan research chemicals en opkomende dope.
je voelt hem waarschijnlijk al aankomen
Het waren capsulletjes met het actieve bestandsdeel DXM .
Toen begon onze nacht vol avontuur.
Toen hij 2 capsulletjes ieders (ieders 4,5 capsulles) aan het klaarmaken was voor ons , opende ik een flesje goedkope hongaarse wijn. en schonk twee cola glazen vol. uiteindelijk werden dat er voor ieders 3. we hadden allebij nog niet veel op buiten wat groenten en fruit en paar uur daar voor .
na een 50 minuutjes wachten begon ik een zeer mdma-achtig gevoel te krijgen.
en twijfelde of dat kwam door die shitty wijn of de capsulles , H. begon er ook wat van te voelen.
We vonden het tijd om naar buiten te gaan en sproken af met vrienden in het park , het was ong. 9 uur. tijdens de periode van half 9 en 12 uur herinner ik me vage momenten met misselijkheid maar veel gelach en plezier.het volgende dat ik me herinner was dat we om half 1 aan het wandelen waren door de prachtige schilderachtige oude straatjes van Antwerpen en sociaal aan het doen waren, we waren op dat moment met 4 personen en dronken ondertussen mee met hun pintjes.
we gingen op de verhoogde brug zitten boven de kaaien van de Antwerpse haven met 3 andere mensen (jongen en 2 mooie meisjes, ze leken toch mooi op dat moment') met zicht op het industrie terrein , ik herinner me dat ik en H. het ZEER moeilijk hadden met focussen , praten , wandelen kortom je kon NIKS meer aanvangen met ons,gewoon twee pannenkoeken, we zaten allemaal op de grond te genieten van de sfeer.
de uurregeling vanaf dan weet ik niet meer.naar de klok kijken was het laatste dat in mijn hoofd zat.ik deed ook niet meer actief mee met de hoop, T. kletste me af en toe is wakker.
Toen T. me de laatste keer wakker maakte verstond ik dat we gingen vertrekken en ik bij hem mocht slapen samen met H. en de rest. Ik en H. hadden veel hulp nodig om te wandelen.
Toen T. de lege fles wodka van hun onnodig weggooide af de brug , belande die op een vrachtwagen en natuurlijk net op de voorruit, waardoor de 'poolse ?'' chauffeur wakker schrok en het alarm van het grote beest begon te loeien. het duurde me erg lang om te beseffen dat dit zonet was gebeurd. En toen ik door mijn wazig beeld zag hoe T. me voorruit trok samen met de andere , en ik hannes van de trappen zag strompellen , besefte ik door het gelach en geroep van de rest dat de chauffeur achter ons was gekomen en vloekte. probeerde ik en hannes ieders achterop een fiets te kruipen. nog geen 2 minuten later hoorde we sirenes. en het leek nog geen 5 min. later of ik een van die 2 meisjes T. en H. erin zaten voor verhoor. de rest was weggelopen denk ik.
Ik schoot een beetje nuchterder , maar communiceren en herinneren of bewegen ging nog altijd totaal niet. eerst ging het goed en dacht ik er goed af te komen , niet dat ik me er om bekommerde , want ik besefte het allemaal niet zo goed. ik gaf mijn id. pasje. en ik zag hoe de twee agenten vies keken naar ons , en vooral naar H. die waarschijnlijk net zoals mij voor de zoveelste keer braakte. En de jongen deed het ook nog mooi tegen de achterkant van de combi. en ik werd nog misselijker door ernaar te kijken en focuste me Teveel op het normaal doen en het niet braken.
Toen het mijn beurt was om in de combi te stappen kreeg begon ik te stressen voor het verhoor.
Eerst ging het goed want de agent stelde alleen maar ja/nee vragen . maar meer naar het einde toe waren het ingewikkelde vragen met lange antwoorden. en nog voor ik mijn kleine zin afmaakte was ik al vergeten wat de vraag was of wat ik aan het zeggen was. het was werkelijk een heel , nog niet gesproken over de hallucinaties (vb. brillen, mensen die er niet waren , de walkietalkie van de agent had lippen en oogjes , ... ) die het nog moeilijker maakten voor me te concentreren of me serieus te houden. Ik besefte dat ik me als een debiel gedraagde maar kon er niks aan doen dat maakte de ervaring nog fijner. toen de agent mij en H. naar buiten liet en ik T. zag vertrekken in de Combi zonder hem gedag te zeggen , Bleven en heel chagrijnige ik een heel hard gaande H. en een totaal onbekend mooi blond meisje die helemaal aan het stressen was voor haar ouders en aan het wenen was , en ze bleef maar roepen ... . ik kreeg er kanker veel koppijn van. En ik en H. besloten maar het meisje op ons nuchterste verstand het meisje af te zetten bij haar zuster haar appartement.ik en H. waren Kapot,doodziek,moe en stonden versteld dat de medicijntjes nog altijd zijn werk deed . het volgende dat ik herriner was dat ik met foking veel koppijn werd wakker gemaakt door een wijkagent en we terug naar mijn huis gingen om daar eventjes uit te slapen en alles op een rijtje te zetten.
Ik heb hier twee conclusies uit getrokken
1- Dont do drugs
2- if u do them , be responsible en keep safety first
Deze ervaring was een avontuur en hoe ik het beschrijf verteld nog niet eens 1/100 van hoe hij werkelijk was, zou ik heel mijn hart moeten luchten had ik niet genoeg met 5 paginas
DMX heb ik een keer gezien , en heb het daarna nooit meer gedaan . ive been there , done that
Hard fout en goed gaan . veel kotsen , veel koppijn .
Hippyflip
Op een warme vrijdagavond zomer 2010
Toen ik mijn medicijnen kast iets tegen de hoest wou nemen (verkouden midden in de zomer
)Vroeg mijn vriend H. of hij het pakje is mocht bekijken,alle bij heel stoned en wazig, hijzelf spendeerde toen veel tijd aan research chemicals en opkomende dope.
je voelt hem waarschijnlijk al aankomen
Het waren capsulletjes met het actieve bestandsdeel DXM .
Toen begon onze nacht vol avontuur.
Toen hij 2 capsulletjes ieders (ieders 4,5 capsulles) aan het klaarmaken was voor ons , opende ik een flesje goedkope hongaarse wijn. en schonk twee cola glazen vol. uiteindelijk werden dat er voor ieders 3. we hadden allebij nog niet veel op buiten wat groenten en fruit en paar uur daar voor .
na een 50 minuutjes wachten begon ik een zeer mdma-achtig gevoel te krijgen.
en twijfelde of dat kwam door die shitty wijn of de capsulles , H. begon er ook wat van te voelen.
We vonden het tijd om naar buiten te gaan en sproken af met vrienden in het park , het was ong. 9 uur. tijdens de periode van half 9 en 12 uur herinner ik me vage momenten met misselijkheid maar veel gelach en plezier.het volgende dat ik me herinner was dat we om half 1 aan het wandelen waren door de prachtige schilderachtige oude straatjes van Antwerpen en sociaal aan het doen waren, we waren op dat moment met 4 personen en dronken ondertussen mee met hun pintjes.
we gingen op de verhoogde brug zitten boven de kaaien van de Antwerpse haven met 3 andere mensen (jongen en 2 mooie meisjes, ze leken toch mooi op dat moment') met zicht op het industrie terrein , ik herinner me dat ik en H. het ZEER moeilijk hadden met focussen , praten , wandelen kortom je kon NIKS meer aanvangen met ons,gewoon twee pannenkoeken, we zaten allemaal op de grond te genieten van de sfeer.
de uurregeling vanaf dan weet ik niet meer.naar de klok kijken was het laatste dat in mijn hoofd zat.ik deed ook niet meer actief mee met de hoop, T. kletste me af en toe is wakker.
Toen T. me de laatste keer wakker maakte verstond ik dat we gingen vertrekken en ik bij hem mocht slapen samen met H. en de rest. Ik en H. hadden veel hulp nodig om te wandelen.
Toen T. de lege fles wodka van hun onnodig weggooide af de brug , belande die op een vrachtwagen en natuurlijk net op de voorruit, waardoor de 'poolse ?'' chauffeur wakker schrok en het alarm van het grote beest begon te loeien. het duurde me erg lang om te beseffen dat dit zonet was gebeurd. En toen ik door mijn wazig beeld zag hoe T. me voorruit trok samen met de andere , en ik hannes van de trappen zag strompellen , besefte ik door het gelach en geroep van de rest dat de chauffeur achter ons was gekomen en vloekte. probeerde ik en hannes ieders achterop een fiets te kruipen. nog geen 2 minuten later hoorde we sirenes. en het leek nog geen 5 min. later of ik een van die 2 meisjes T. en H. erin zaten voor verhoor. de rest was weggelopen denk ik.
Ik schoot een beetje nuchterder , maar communiceren en herinneren of bewegen ging nog altijd totaal niet. eerst ging het goed en dacht ik er goed af te komen , niet dat ik me er om bekommerde , want ik besefte het allemaal niet zo goed. ik gaf mijn id. pasje. en ik zag hoe de twee agenten vies keken naar ons , en vooral naar H. die waarschijnlijk net zoals mij voor de zoveelste keer braakte. En de jongen deed het ook nog mooi tegen de achterkant van de combi. en ik werd nog misselijker door ernaar te kijken en focuste me Teveel op het normaal doen en het niet braken.
Toen het mijn beurt was om in de combi te stappen kreeg begon ik te stressen voor het verhoor.
Eerst ging het goed want de agent stelde alleen maar ja/nee vragen . maar meer naar het einde toe waren het ingewikkelde vragen met lange antwoorden. en nog voor ik mijn kleine zin afmaakte was ik al vergeten wat de vraag was of wat ik aan het zeggen was. het was werkelijk een heel , nog niet gesproken over de hallucinaties (vb. brillen, mensen die er niet waren , de walkietalkie van de agent had lippen en oogjes , ... ) die het nog moeilijker maakten voor me te concentreren of me serieus te houden. Ik besefte dat ik me als een debiel gedraagde maar kon er niks aan doen dat maakte de ervaring nog fijner. toen de agent mij en H. naar buiten liet en ik T. zag vertrekken in de Combi zonder hem gedag te zeggen , Bleven en heel chagrijnige ik een heel hard gaande H. en een totaal onbekend mooi blond meisje die helemaal aan het stressen was voor haar ouders en aan het wenen was , en ze bleef maar roepen ... . ik kreeg er kanker veel koppijn van. En ik en H. besloten maar het meisje op ons nuchterste verstand het meisje af te zetten bij haar zuster haar appartement.ik en H. waren Kapot,doodziek,moe en stonden versteld dat de medicijntjes nog altijd zijn werk deed . het volgende dat ik herriner was dat ik met foking veel koppijn werd wakker gemaakt door een wijkagent en we terug naar mijn huis gingen om daar eventjes uit te slapen en alles op een rijtje te zetten.
Ik heb hier twee conclusies uit getrokken
1- Dont do drugs
2- if u do them , be responsible en keep safety first
Deze ervaring was een avontuur en hoe ik het beschrijf verteld nog niet eens 1/100 van hoe hij werkelijk was, zou ik heel mijn hart moeten luchten had ik niet genoeg met 5 paginas
DMX heb ik een keer gezien , en heb het daarna nooit meer gedaan . ive been there , done that
Hard fout en goed gaan . veel kotsen , veel koppijn .
Hippyflip
