Pagina 1 van 1

LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: wo maart 23, 2011 1:41 pm
door Drientje
Oud report van DF.nl maar niet minder leuk om te lezen.

21/08/2008
Wat: LSD
Hoeveelheid: onbekend
Wie: Tigger en ik
Waar: Dorpsjuweel(voorheen Landjuweel)

Zaterdag 16 augustus.
Ik word wakker na een hele korte nacht slaap. Dit is mijn laatste week vrij. 10 maanden heb ik werkeloos thuis gezeten. 10 maanden doodsaaie verveling, als ik niet in december LSD ontdekt had! LSD heeft me elke keer iets gegeven om naar uit te kijken. De sleur van de dodelijke stilte opgevuld met stampende GOA beats, dan hier, dan daar.

Omdat het toch de laatste week is (25 augustus ga ik fulltime stage lopen) heb ik vrijdag middag een behoorlijk dikke lijn pep mijn neus in gejaagd. Dat was om een uur of 12 AM, en 12 uur later ging mijn hart nog als een razende te keer. Na veel gewoel en gedraai toch nog een beetje geslapen, en zoals zo vaak bij mij, na een korte nacht, ben ik helemaal fris en fruitig, alsof minder slaap verkwikkender is dan, zeg, 8 uur slaap.

Ik krijg bijna geen hap door mijn keel, deze speed is wel duidelijk van betere kwaliteit dan ik gewend ben! Toch een bak met cornflakes naar binnen gewurmd en met Tigger overlegd of we naar Ruigoord zouden gaan. Ik wou vrijdag al gaan, maar Tigger was moe en wou nog wat in huis klussen.
Het werd dus zaterdag. Ik was nog nooit op Landjuweel geweest en wist dus ook niet wat ik kon verwachten. Van verschillende mensen had ik trip verhalen gehoord die op Landjuweel afspeelden, en wilde ik eigenlijk wel gaan trippen. Mijn allereerste trip was op een GOA feestje en eigenlijk heb ik sindsdien alleen maar op feestjes getript.
Ik wordt meestal erg helder van LSD en vind het leuk om dan de mensen te observeren. Aangenomen houdingen om onzekerheid te maskeren worden doorzien en het lijkt wel of de ziel van mensen bloot komt te liggen.

Op een groot festival als Landjuweel zou vast wel heel veel te zien zijn, en ik was zo ongeduldig als een klein kind tot we vertrokken.

Van de 'huisgenoot' van Tigger kregen we een onduidelijk stukje papier wat hij had gekregen van een vriend, via via... Het was ter grootte van ongeveer 4 trips, zonder perforatie lijn, met een wazige opdruk. Het zouden vrij zwakke trips zijn en hij knipte het in 3 stukken, ieder van ons een stuk.
Normaal wil ik altijd weten wat ik in mijn lichaam stop. Wat voor trips zijn het en wat is de opdruk? Nu was ik veels te eager om te trippen en ik maakte me dan ook niet direct zorgen. Ik had voor hetere vuren gestaan dan Landjuweel!

Met deze arrogante houding gingen we op weg. Bij aankomst eerst een beetje over het veld geslenterd. Het stond allemaal erg vol met tentjes en omdat er dit jaar een fout gemaakt was met het aanvragen van de vergunning, werd het festival in het dorp gehouden, wat resulteerde in een volgepakt veld. Ik keek mijn ogen uit! Erg veel verschillende mensen, en overal waar ik keek zag ik ook alleen maar mooie mensen. Alsof Ruigoord de mensen liet stralen, zo kwam het op mij over.

Na het verorberen van een pannenkoek met kaas, nog even naar de auto voor een lijntje pep. De vermoeidheid was toch wel duidelijk aanwezig en ik wilde de trip niet verknallen door heel erg moe rond te sjokken. Een half uur later namen we tezamen de trip. Het was ondertussen 21 uur geworden en langzaam werd het kouder. Als ik moe ben, en drugs op heb, heb ik het altijd razend koud, en dus zochten we een mooi plekje bij het grote kampvuur.

Het weinige eten van die dag zorgde ervoor dat ik de trip vrij snel voelde. Ik had zolang als ik kon op het stukje karton gesabbeld, maar de smaak was erg bitter, en vlug slikte ik hem door. (Op het moment dat ik proefde hoe vies de trip was begon er een heel klein alarmbelletje in mijn hoofd te rinkelen, tot nu toe smaakten ze nooit ergens naar. Ik negeerde het alarmbelletje en eigenwijs als ik was hield ik stug vol.)
Mijn kaken begonnen stram te worden en in mijn hoofd buitelden gedachten over elkaar heen. Voor me, op de grond, zat een oud Ruigoord gediende. Hij vermaakte zich door een leeg blikje open te knippen, en met wat fröbel werk had hij een waxinelichthoudertje geknutseld. Terwijl hij bezig was gooide ik af en toe een rake opmerking naar hem. Tigger en ik gniffelden samen om zijn geknutsel, en iedere keer als we dat deden dan riep hij: 'Ik hoor jullie heus wel hoor!' Waarop we nog harder moesten lachen.

Ik voel me altijd op een aparte manier aangetrokken tot mensen die verbaal sterk staan, en hij was zo iemand. We stoeiden met woorden en ik beleefde veel plezier aan de man. Ik hou van mensen die me iets te vertellen hebben. Vertel me niet wat ik al weet, vertel me iets nieuws, daag me uit en je hebt mijn aandacht.

Ik voelde na een dik uur nog steeds de vage kriebel die ik al vrij snel voelde. Niet echt trippend, ook niet echt nuchter. Een beetje mellow, en ik hou niet van mellow. Ik wil alles of niets, geen slap surrogaat. Na wat overleg besloten we op zoek te gaan naar iemand die wel goed spul bij zich had. Na wat zoeken, gevonden (je hoeft nooit ver te zoeken op Ruigoord :D ) en we kregen ieder een zegel, en de waarschuwing dat we op moesten passen. Ik leidde daar uit voort dat we gewoon op moesten passen, Tigger verdacht de zegels van behoorlijke sterkte, mede dankzij de waarschuwing. (En weer waren de zegels erg bitter, zou het dan toch aan mijn smaak liggen?)

Na ongeveer een half uur begon ik me toch echt heel vaag te voelen. Mijn maag kwam heel erg in opstand. Nu is mijn maag altijd erg gevoelig als ik er drugs in stop, maar nu werd ik erg misselijk. Ik had spijt van die tweede zegel, maar ik kan niet kotsen op commando dus zou die zegel gewoon blijven zitten waar die zat. Tigger merkte niets en dus bedacht ik dat het misschien de pannenkoek was geweest die me zo misselijk maakte. Terwijl ik uit alle macht probeerde om mezelf rustig te houden en te bedenken wat ik nou in mijn maag kon stoppen wat het kalmeerde, was Tigger zich nergens van bewust. Hoewel ik wel had medegedeeld dat ik me niet lekker voelde, leek het of hij alweer compleet vergeten was dat ik echt niet lekker was. Hij kroelde met zijn hand over mijn buik, zo'n afwezige handeling, en ik sprong op als een bosje vlooien. Hij snapte er niets van, en voor de 10e keer zei ik dat ik misselijk was en mijn buik een soort van oorlogsgebied, waar het overgevoelig was.

Ik begon het zat te worden. Mijn ogen deden zeer en continu kwam er vervelend maagzuur omhoog wat ik uit alle macht weer terug dwong. Ik voelde me slap en uitgeblust. Ik was in mijn hoofd ruzie aan het maken tegen mezelf. "Zie je nou wel dat je gevoel het bij het juiste eind had? Maar nee hoor, juffrouw 'Ik heb wel voor hetere vuren gestaan' moest zo nodig weer het onderste uit de kan."
Opeens had ik een heldere ingeving. Melk kalmeert de maag meestal. Het neutraliseert je maagsap waardoor je niet zo misselijk meer bent. Ondertussen was het al bijna 23 uur en waarschijnlijk zou er op het hele terrein geen melk meer te vinden zijn. Eet standjes waren dicht, en die nog open waren verkochten duidelijk geen melk.
Ondertussen was er bij het grote vuur een optocht begonnen, met fakkels, en waarschijnlijk zou ik het prachtig gevonden hebben, als ik me maar normaal voelde!

De ruzie in mijn hoofd ging onvermoeibaar verder en ik ergerde me aan alles. Aan de muziek, aan Tigger, die onvermoeibaar tegen me aanpraatte, aan het licht, aan mijn maag, maar het meest nog aan mezelf. Op een gegeven moment ging het gesprek met Tigger over mijn schouder. Hij vond dat ik er niet genoeg aan deed, ik moest acupunctuur proberen, en als ik maar overtuigd was dat mijn eigen psyche sterker was dan mijn lichaam dan kon ik het uit mijn lichaam denken. Ik was al zwaar geïrriteerd en na herhaaldelijk vragen of hij me even met rust wou laten, kwam hij hiermee aan! Mijn schouder is al een teer punt bij me(zowel mentaal als fysiek), het is de reden voor mijn lange werkloosheid nu, en nu deed hij net alsof ik niet genoeg aan mezelf werkte! Het werd me allemaal vreselijk te veel en ik spuwde mijn gal over hem uit. Toen hij ook nog zijn ex er met de haren bij sleepte( Zij deed dat ook altijd, bla bla bla)was voor mij de maat vol. Normaal is het een lieve attente jongen, maar volgens mij werd hij niet bepaald zorgzaam van acid. "Ik ben godverdomme je ex niet", schreeuwde ik, "dus stop alsjeblieft nu met ouwehoeren of ik zoek het alleen wel uit!"

Eindelijk was het stil. Verdomme, ik had me deze avond toch duidelijk anders voorgesteld. Ik stond weer op om iets kalmerends te zoeken voor mijn maag, en belandde uiteindelijk toch met een glas melk in een soort bar-tent-koepel. De melk viel als een koude steen in mijn maag, en ik hoopte het beste ervan.
Het kalmeerde mijn woede in elk geval en ik stelde voor om even bij het vuur te gaan zitten. Doordat alle tenten met muziek zo dicht op elkaar stonden was het ondertussen een ware kakofonie van geluiden, en samen met de chaos in mijn hoofd en maag werd ik er niet bepaald vrolijker door. Visueel tripte ik niet hard, maar in mijn hoofd gingen de gedachten sneller en sneller, tot ik me in een soort achtbaan van emoties en geluiden bevond, met nog steeds dat stemmetje achter in mijn hoofd dat me steeds weer liet merken dat dit toch echt mijn eigen beslissing was geweest. Ik zat behoorlijk tegen de paranoia grens aan. Alleen met uiterste moedwil wist ik mezelf in de hand te houden, en ik had een enorme behoefte aan rust.

Het vuur werd beheerd door een man die duidelijk geen verstand had van een mooie fik. Het hout lag verspreid over de kolen en het gloeide meer dan dat het brandde. Het bestond uit hele grote dikke boomstammen en die hebben heel erg veel warmte nodig om op te branden. Logischer wijs leg je ze dan zo neer dan ze elkaar heet houden, en je niet zo vaak een pallet hoeft op te gooien. Deze man zag dat anders.
Ik voelde me zo kut dat het me totaal niet kon boeien, hoe en wat met vuur, Tigger daarentegen ergerde zich paars aan 's mans werkwijze. Na eerst mij weer behoorlijk geïrriteerd te hebben met zijn zienswijze, kon hij het niet langer inhouden en sprak de man aan. Na enige discussie werd duidelijk dat deze man de dictator van het vuur was en zich niet liet vermurwen tot een andere werkwijze.
Ik zat nog steeds continu mezelf tegen te houden, allerlei emoties wervelden door me heen: Angst(wat als ik zometeen mezelf niet meer in de hand heb?)woede(gast bemoei je met je eigen vuur!)Irritatie(zowel van mezelf als van Tigger, ik irriteerde me aan mezelf dat ik zo kinderachtig was me te irriteren aan zoiets stoms)boosheid(voornamelijk op mezelf en dat projecteerde ik weer op iemand buiten mezelf waardoor ik weer boos werd op mezelf, cirkeltje rond huh?)

Ik stelde voor om even de chaos alleen te laten, even in de auto mijn gedachten op orde krijgen. De vuurdictator zou naar alle waarschijnlijkheid stug doorgaan met het verneuken van het vuur, dus konden we beter ergens anders heen gaan. Irritatie bron verlaten. Mijn auto is mijn huisje op wielen en ik voel me er veilig en prettig, dus was de keuze gauw gemaakt.

In de auto werd ik eindelijk rustiger en was ik niet meer geïrriteerd om Tigger, die nog steeds erg veel stof vond om over te praten. Ik had de auto naast de paardenwei geparkeerd en hardop analyseerde hij zijn bedenkingen over de dieren.
Er was een mooie lichtbruine merrie die steeds even bij het hek, naast de auto kwam staan, en dan weg snel weg rende naar de anderen. In zijn LSD gedachten was het paard contact aan het maken en hij verzon een heel verhaal over hoe paarden met elkaar communiceren. Hij haalde werkelijk alles erbij, van telepathie tot de lage tonen geluidsgolven die olifanten produceren. Zijn absurde gedachtekronkels waren voor mij de ontspanning die ik even nodig had. Ik lachte luidop om de rare vaagheden die Tigger uitkraamde, en langzaam vergat ik mijn maag.

Ondertussen was het zo'n 1uur en ik was nog steeds niet keihard aan het trippen. Als ik mijn best deed dan zag ik wel wat bewegen, maar dat heb ik nuchter ook, als ik me inspan. De alles overheersende misselijkheid was niet helemaal verdwenen, het bleef oorlogsgebied net onder mijn ribbenkast, maar veel beter te verdragen dan eerst. Na ongeveer een uur in de auto dacht ik dat ik wel weer ok was. Na wat geharrewar met spullen en tassen gingen we weer richting veld.

Het vuur was ondertussen veranderd en het was nu helemaal chaos. Van links kwam er trompetgeschal(ik haat trompetten, het doet zeer aan mijn oren en is veel te schel om mooi te zijn), bij het vuur was de trommel klas het kunstje aan het vertonen en ergens schetterde een zangeres, met een verkeerd afgestelde microfoon, een klaagzang over de mensen uit. Ik voelde de warmte van het vuur in mijn gezicht, rook de luchtjes van de mensen om me heen en zag niets meer dan een bonte kakofonie van dansende en lachende mensen. He duizelde me van alle indrukken. Misschien had ik het een uitdaging gevonden om me te amuseren, als ik mijn maag niet zo ellendig dwars lag. Nu was het gewoon te veel

Normaal kan ik me afschermen van dingen die ik niet kan hebben. Ik heb vaak genoeg op Tekno feestjes gedecoreerd, terwijl Tekno en ik elkaar niet bepaald leuk vinden. Dan scherm ik me af, alsof mijn gehoor afgestompt is voor bepaalde geluiden. Maar door de LSD stonden mijn zintuigen wagenwijd open voor alle prikkels. Meteen reageerde mijn maag opstandig en ik merkte dat Tigger hetzelfde voelde. Tegelijk zeiden we: "Zullen we maar naar huis gaan?" Opgelucht haalde ik adem, ah we gingen de rust van zijn huis opzoeken!

Gelukkig woont Tigger vlakbij Ruigoord en hoefde ik niet zo heel ver te rijden. Na de auto op mijn eigen gratis plekje gezet te hebben(ja ik heb een privé plekje gevonden, midden in Amsterdam en nog gratis ook! Hahaha!!!)nog een klein stukje lopen en dan zou ik me de rest van de dag heerlijk kunnen verschansen op de bank met een knusse deken.
Bij thuiskomst eerst de huisgenoot van de bank verjaagt(hij was in slaap gevallen)en een hele grote pot thee gezet.
Nog steeds rommelde mijn maag, dan weer oke, dan weer misselijk. Tigger herinnerde zich dat hij ooit Gaviscon gekocht had, je weet wel van die reclame, en wonder boven wonder, was na een lepel van dat afzichtelijk smakende goedje, mijn maag weer helemaal in orde! Damn, dat spul zit dus voortaan standaard in mijn uitgaansbepakking!

We waren het allebei eens dat Dorpsjuweel een overdaad was aan zintuiglijke prikkels, en dus niet geschikt voor trippende mensen. In ieder geval niet voor ons. Ik ben nog nooit op Landjuweel geweest maar ik kan me voorstellen dat zo'n heel groot veld, wat het eerst was, een relaxtere sfeer ademt. De muziek is verder van elkaar af, er zijn rustpunten, en het verspreidingsgebied van de mensen is groter. Nu schalde de muziek tegen elkaar op om in het midden bij het vuur tot collisie te komen, met chaos tot gevolg. In ieder geval chaos bij mij, en ik dacht nog wel dat ik wat kon hebben.

We hebben de dag doorgebracht met bedenken wat nou precies bewustzijn is. Zijn het je gedachten? Waar komen die eigenlijk vandaan? En bestaat er zoiets als een collectief bewustzijn? Zijn het je gedachten die jou zo uniek maken? En hoe komen daar dan weer emoties uit voort? Gedachten zijn een ongrijpbaar iets en weer werd ik geconfronteerd met het feit dat onze taal zo jammerlijk te kort schiet als je je bedenksels wilt delen. Je denkt dus niet alleen in woorden, maar ook in beelden, emoties en geuren en kleuren. En waar je gedachten precies uitbeelden wat je probeert over te brengen, zwijgt taal in alle toonaarden.
En waar gaan gedachten heen als je ze gedacht hebt? Stel je voor dat je alle gedachten die je ooit hebt gedacht zou onthouden! Over kakofonie en chaos gesproken. Toch schijnen al je gedachten opgeslagen te worden in je geheugen(Onze cognities zijn opgeslagen in een groot, nagenoeg oneindig, associatief geheugennetwerk waar alle informatie-eenheden met elkaar samenhangen. Dit betekent dat in de hersenen alle mogelijke gedachten- en lichaamsveranderingen zijn opgeslagen. Als iemand denkt aan een ervaring met het eten van een vies gerecht dan worden daar onmiddellijk beelden van die gebeurtenis geactiveerd in het bewustzijn. Bij deze beelden worden echter ook zintuigelijke ervaringen geactiveerd zoals bijvoorbeeld de kleur van het gerecht, de reuk, de smaak, het geluid van de ruimte waarin gegeten werd, maar tevens alle lichaamsveranderingen op dat moment. Zo kan eenvoudig dezelfde misselijkheid opgeroepen worden als destijds werd gevoeld. Dezelfde hormonale veranderingen en autonome zenuwstelsel-veranderingen als destijds kunnen ook geactiveerd worden. Met andere woorden: gedachten, basisemoties, lichaamsveranderingen en zelfs gedrag zijn in ons geheugennetwerk aan elkaar gekoppeld. Bron: http://home.hetnet.nl/~fckovacs/emoties.html)
Zo als je misschien wel snapt was dit een onuitputtelijk onderwerp en heb ik me dan ook zeer verwonderd over de ongrijpbaarheid van het bewustzijn.

We hebben de hele dag op de bank film gekeken, gepraat en gelachen. Ineens kwam ik tot de ontdekking dat dit een wel een enorme emotionele trip was, een Kermis van Emoties.

Er zijn 4 basis emoties, Woede, Angst, Verdriet en Plezier.

Ze waren allemaal langsgekomen vandaag, eerst angst, toen ik me niet zo goed begon te voelen en ik dacht dat het wel eens helemaal fout kon gaan. Toen woede, op mezelf en omdat ik om begrip vroeg en niet kreeg en mezelf zo in moest houden om het niet uit te schreeuwen en kwaad weg te lopen. Verdriet, om dat ik mezelf zo tegenstond en me overal aan irriteerde, wat dan weer resulteerde in woede. En last but not least: Plezier, om de gedachtekronkels van mezelf en van Tigger, zijn expressie en uitbundige lach.
Dat zijn ze dan ongepolijst. Onderverdeelbaar in tientallen andere sub-emoties. Been there, done that. Al het mogelijke voelen had ik die nacht/dag gehad, eerlijk gezegd was ik er achteraf blij om.

Kwaad straft zichzelf. Mijn moeder zei het al. Als je een fout maakt zul je die dragen, eigen schuld, dikke bult. Mijn eigenwijze arrogantie van de avond daarvoor, en mijn gretigheid om drugs te gebruiken, hadden zich tegen me gekeerd. Ik heb op onzachte wijze een les geleerd, meerdere lessen zelfs:

1: Wie me zijn neus in de lucht loopt, en overtuigd is van eigen wijsheid en kracht, zal vroeg of laat op de proef gesteld worden. Blijf maar gewoon dichtbij jezelf, heb weet van je eigen kunnen, en doe niet alsof je alles al weet en gezien hebt, dat heb je niet.

2: Heb niet te hoge verwachtingen, dan kan het altijd mee vallen.

3: Eerste hulp bij opstandig maagzuur kan een avond maken of breken. Vanaf nu zit er een flesje Gaviscon in mijn tas!

4: Pep en LSD vinden elkaar niet aardig. Als ik geen pep gesnoven had dan had de eerste trip veel heftiger geweest en had ik niet een tweede genomen. Hoewel ik nog steeds die eerste trip verdenk van rommel en dat hij pas echt helemaal insloeg toen ik de tweede nam.

Anyway, net wat ik zeg, hoewel ik het echt totaal niet naar mijn zin heb gehad gedurende de trip op Ruigoord, ben ik toch blij dat ik het meegemaakt heb en hiervan geleerd heb. Dit was de eerste keer dat ik me zo klote voelde tijdens een LSD trip en voorlopig heb ik er letterlijk mijn buik vol van!

Thanks for reading, tis een flink stuk tekst geworden merk ik. Respect dat je het tot zo ver volgehouden hebt!

X

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: wo maart 23, 2011 10:55 pm
door Cocainer
Ongelofelijk mooi report ;) petje af,
Jammer dat je niet optimaal heb genoten van je LSD. (is en blijft een gevoelige drug en is zeker niet voor iedereen weggelegt.)
Toch, zeg je al zelf, dat je er van geleerd heb en dat is wat telt!

Volgende keer beter :)

PS: pep met LSD is sowieso geen goede combi.
Downer met een upper? hmmz....

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: wo maart 23, 2011 11:52 pm
door Dennenboom
Cocainer schreef:Downer met een upper? hmmz....


Waar is de downer in dit verhaal? :ugeek:

Leuk geschreven, jammer van de ervaring.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 10:42 am
door Drientje
Cocainer schreef:Ongelofelijk mooi report ;) petje af,
Jammer dat je niet optimaal heb genoten van je LSD. (is en blijft een gevoelige drug en is zeker niet voor iedereen weggelegt.)
Toch, zeg je al zelf, dat je er van geleerd heb en dat is wat telt!

Volgende keer beter :)

PS: pep met LSD is sowieso geen goede combi.
Downer met een upper? hmmz....

Downer met een upper gaat altijd prima hoor.

LSD gaat gewoon niet samen met oppervlakkige drugs zoals speed.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 5:58 pm
door maniac
Echt heel goed geschreven,
Wel erg lang, maar leuk om te lezen.
Erg jammer dat het niet alleen prettigwas, maar dat heb je soms eh.
Misschien beter volgende keer ;D.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 6:28 pm
door Drientje
maniac schreef:Echt heel goed geschreven,
Wel erg lang, maar leuk om te lezen.
Erg jammer dat het niet alleen prettigwas, maar dat heb je soms eh.
Misschien beter volgende keer ;D.

Het is al een poos geleden dat ik dit meemaakte, in tussen al veel meer getript en dat ging altijd goed op de laatste keer na.

Maar over 9 dagen mag ik weer. :love:

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 6:30 pm
door maniac
Chill;D
Alleen LSD of nog een vage combi:3?

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 6:44 pm
door Drientje
maniac schreef:Chill;D
Alleen LSD of nog een vage combi:3?

Dan alleen LSD met lachgas en keta. Dat is wel standaard als ik trip :P

Maar ik ga een beetje tripsitter spelen dus niet heel ruig qua dosis.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 6:52 pm
door maniac
Ah, dat klinkt heel leuk;D
Ik kijk er echt naar uit om ook een keer te trippen op LSD, maar heb mezelf beloofd om te wachten tot na m'n 18e :ugeek:
Veel plezier iniedergeval ;D

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 10:24 pm
door °Thomas°
maniac schreef:Ah, dat klinkt heel leuk;D
Ik kijk er echt naar uit om ook een keer te trippen op LSD, maar heb mezelf beloofd om te wachten tot na m'n 18e :ugeek:
Veel plezier iniedergeval ;D

best dat je tot dan wacht.


@ Drientje, chaotische trip seg :eek: had je toen al veel ervaring met LSD? want aan je report te lezen heb je jezelf blijkbaar nog redelijk goed kunnen sturen dat je toch niet volledig de slechte kant op ging...

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 10:28 pm
door Drientje
Daar was ik al behoorlijk doorgewinterd. Ik kan trips altijd wel goed sturen. Na een paar keer zoiets als dit weet je wat je grenzen zijn.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 24, 2011 10:35 pm
door maniac
°Thomas° schreef:best dat je tot dan wacht.

I know:3
Daarom heb ik het mezelf ook beloofd xD.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 31, 2011 7:02 pm
door Cocainer
Lavalamp schreef:
Cocainer schreef:Downer met een upper? hmmz....


Waar is de downer in dit verhaal? :ugeek:

Leuk geschreven, jammer van de ervaring.

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 31, 2011 7:02 pm
door Cocainer
De downer in dit verhaal is ''LSD" jaapie..

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 31, 2011 7:15 pm
door roelieboy
Goed geschreven, jammer dat de ervaring wat minder was. Maar vond het wel goed te lezen. Ga je van je nieuwe trip ook een report schrijven?

Re: LSD: Kermis van emoties

BerichtGeplaatst: do maart 31, 2011 9:38 pm
door Drientje
roelieboy schreef:Goed geschreven, jammer dat de ervaring wat minder was. Maar vond het wel goed te lezen. Ga je van je nieuwe trip ook een report schrijven?

Dat weet ik niet. Ik heb geen idee of ik die behoefte heb om dat met jullie te delen.