Pagina 1 van 1

ETH-LAD, 150 ug: Confronterende Solotrip

BerichtGeplaatst: za apr 09, 2016 3:12 pm
door omerobert
Dit report is van een ervaring van ongeveer een half jaar geleden, gebaseerd op wat losse aantekeningen en mijn niet geheel feilloze langetermijngeheugen. Het leek me wel gepast hier alsnog iets over te schrijven gezien het gebrek aan reports over dit vrij zeldzame stofje.

ETH-LAD verschilt slechts 1 koolstofatoom van LSD (METH-LAD), in plaats van een methyl (METH) groep op het 'middelste' stikstofatoom bevindt zich hier een ethyl (ETH) groep. Ter vergelijking: bij AL-LAD bevindt zich hier een allyl groep. Bij andere lysergamides zoals 1P-LSD en ALD-52 (1-acetyl-LSD) zijn er respectievelijk een propionyl en een acetyl groep verbonden aan het 'onderste' stikstofatoom. Naar mijn ervaring zijn de groepen op dit atoom veel minder significant voor het verschil in effect dan wanneer er iets verandert aan het 'middelste' stikstofatoom, wat het geval is bij ETH-LAD en AL-LAD. Qua potentie verschilt het ook van LSD: dit was al beschreven door Shulgin in TiHKAL en mijn ervaring was ook dat het wel iets potenter leek.

De zegels die ik in huis had bevatten 150 microgram, wat naar mijn idee misschien iets te hoog is als 'standaarddosis', zeker voor een beginner. Er waren een week of 4 verstreken sinds mijn laatste trip, dus van tolerantie was geen sprake. Toch had ik besloten om een gehele zegel te nemen. Ik was alleen thuis en had weer eens behoefte aan een solotrip, wat naar mijn idee een totaal ander effect teweegbrengt dan eentje met de aanwezigheid van andere personen. Ergens na een kleine vroege lunch kauwde ik de zegel langzaam kapot.

Een klein uurtje later waren de eerste effecten onmiskenbaar aanwezig; milde visuele vervormingen, m'n mentale processen leken minder actief, in de vorm van rust in m'n hoofd. Naarmate de trip opbouwde naar de piek werd ik echter een stuk onrustiger, mede door de vrij onaangename bodyload die ik ervoer, wat een unicum was als het op lysergamides aankomt. Lichte misselijkheid en een gevoel van onrust, te vergelijken met de adrenaline rush van 2 te sterke bakken koffie achter elkaar, waren zeker een uur aanwezig. Met behulp van een aantal ademhalingsoefeningen en chille muziek namen deze effecten langzaam af.

De muziek wist echter niet geheel mijn aandacht erbij te houden en ik begon kritisch na te denken over mijn eigen manier van doen en gedrag van de laatste tijd, zoals ik mij verhoud tegenover sommige mensen in mijn omgeving. Meer van dit soort verwijten schoten door mijn hoofd en ik ervoer een flink gevoel van angst, dat steeds intenser werd. Ook dit was een eerste, het was te vergelijken met de crash van bijvoorbeeld teveel amfetamine en te weinig suikers; het idee dat alles wat er gaande was richting een extreem negatieve variant daarvan leek te bewegen. Het psychedelische verdubbelde deze effecten ook nog eens en ik leek licht in mijn hoofd te worden. Ik besloot om even iets te gaan eten, andere muziek op te zetten en buiten een rondje te gaan lopen; de verandering van omgeving (setting) heeft altijd erg veel effect op hoe ik me voel (set). Keer op keer wordt dit bevestigd en ik heb het idee dat de genomen stof zo goed als secundair is voor de gehele ervaring. Waarom ik me doorgaans graag bezig houd met voor mij onbekende stoffen heeft dan wellicht ook meer te maken met mijn verzamelingsdrang, wellicht een genetisch restant uit onze evolutionaire aanleg tot het verzamelen van dingen.

Mijn aanpak bleek te werken en binnen een aantal minuten werd ik een stuk rustiger, al bleef er een gevoel van onrust aanwezig in mijn lichaam. Na een klein rondje buiten besloot ik weer naar binnen te gaan en muziek te gaan luisteren. Het plateau hield zo'n 4 tot 5 uur aan en de visuals waren een stuk anders dan ik gewend ben van lysergamides; er was veel minder nadruk op patronen en meer op een soort wolkachtige vegen; alles leek te drijven en zich te vormen naar een soort grove verfstroken.

Het plateau ebde langzaam weg en ik voelde me een stuk opgeluchter; ik besloot een kleine maaltijd te maken en een documentaire te kijken. Ik zakte snel terug naar een 'post-trip baseline', die erg energiek en euforisch was, mede vanwege het feit dat de angstige mindset en nare bodyload (die elkaar uiteraard versterkten) totaal verdwenen waren. Een klein hasj-jointje en wat thee wisten de lichamelijk energie wel wat te dimmen. Ik besloot vervolgens wat yoga-oefeningen te gaan doen; mijn vriendin spoorde me hier al een tijdlang op aan, omdat ik vrij lang ben en eigenlijk altijd al lichte last van m'n rug heb gehad. Dit bleek een succes; ik kon m'n lichamelijk energie kwijt en het rekken en strekken zorgde voor een verfrissend gevoel.

Slapen ging zo'n 12 uur na inname prima en ik werd ontzettend fris en fruitig weer wakker. De hele week erna was ik nog bovengemiddeld vrolijk; confronterende zaken die zich uiten tijdens een (solo) trip hebben dit effect vrijwel altijd op mij. Al met al dus een interessant stofje, het doet zeker niet onder aan LSD qua mentale diepgang al waren de lichamelijke effecten een vertroebelende invloed op de mentale helderheid die ik LSD vaak ervaar. Een andere dosis en andere setting lijken mij wel gepast voordat ik een eindoordeel geef.

Re: ETH-LAD, 150 ug: Confronterende Solotrip

BerichtGeplaatst: vr jun 03, 2016 11:24 am
door Jmths
Druks schreef:Mooi reportje :)

^ Ook altijd wel leuk/informatief om over een iets minder bekend stofje te lezen.