Pagina 1 van 1

Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: wo jun 08, 2016 8:53 pm
door Miepje
Wanneer: 4 juni 2016
Wat: ongeveer 125mg escaline per persoon
Waar: Mijn huisje
Wie: Beer en ik
Tripzitter: X

Voor ik je mijn verhaal ga vertellen, moet je weten dat dit een ‘bad’ of erg moeilijke trip was. Ik weet niet alles meer van wat er gebeurd is en ook niet meer in welke volgorde. Het report zal mogelijk warriger zijn dan mijn voorgaande reports… Hoewel ik altijd nog een badtrip wou meemaken, ben ik toch blij dat het over is.


Het was zes uur ‘s avonds en Beer en ik wilden een ‘laatste’ weekendje trippen voor ik een weekje met mijn gezin op vakantie zou gaan. We besloten samen escaline te nemen, een substantie (Research Chemical) die qua effecten erg lijkt op die van truffels en (naar mijn mening) andere natuurlijke psychedelica. Het zou alleen langer aanhouden en iets intenser zijn. We hadden de 250 mg aan escaline poeder in tweeën verdeeld, Beer kreeg iets meer dan ik, omdat hij groter en zwaarder is dan ik.

Het duurde gevoelsmatig erg lang voor dat alles inkickte en we dingen begonnen te merken. Ik vond dat dit logisch was, aangezien de hele ervaring een stuk langer duren zou dan de truffel- en LSD(-achtige) trips die ik had gehad tot nu toe. We hoopten dat het een heerlijke avond zou worden met leuke visuals en lekker samen zijn. We hadden er beide veel zin in. Toch twijfelde ik ergens in mijn achterhoofd: ik had al een paar keer kort achter elkaar getript, LSD, later truffels en nu dit. Ik vroeg me af of dit niet te veel zou zijn voor mijn hoofd om aan te kunnen, of het niet leeg zou zijn.

Twintig minuten na inname kreeg Beer last van een bodyload en misselijkheid. Bij LSD heb ik in het begin altijd super veel last van de bodyload, op zo’n manier dat ik er ook echt gek van wordt en het me door de trip heen irriteert. Toen Beer vertelde over zijn intens nare bodyload begon ik tegen de drempel aan te zien. Dat wil zeggen in dat stukje van de trip had ik geen zin, maar ik wist dat ik dat op een gegeven moment niet meer zou merken. Het was voor mij dus niet zo dat ik op begon te zien tegen de trip, ik wachtte tot het voorbij zou gaan.
Het was nu iets over half zeven en Beer hing inmiddels boven het toilet over te geven. Ik had nog weinig last van zijn ‘symptomen’, ze waren er wel, maar niet zo zwaar al hij me vertelde. Ik merkte wel dat mijn hoofd het moeilijk vond om alles nog in de hand te houden en niet weg te vallen. Ik zag beer ook steeds meer hangen in de bank met zijn ogen dicht. Liggen leek me heerlijk, en dus zijn we naar mijn hoogslaper vertrokken. Zijn er gaan liggen, en dit is waar het allemaal mis ging.

Terwijl de muziek in de kamer ‘onder’ ons nog speelde ben ik langzaam gaan zinken. Mijn lichaam kreeg stuiptrekkingen en spasmes, maar mijn lichaam was moe. Beer en ik lagen beide met de ogen gesloten. We tripten alleen, maar toch samen. Alleen onze handen maakten contact. Langzaam echode alles naar achter, weg van mij, en ik wist dat nu de trip echt beginnen zou. Ik zou trippen in mijn hoofd, binnen in mij. Mijn bed kwam onder mij vandaan en ik vertrok naar mijn exosfeer. Een sfeer ver buiten mijn leefwereld. Een soort niemandsland waar objecten van mijn verleden, heden en toekomst zich bevonden. Ik was nergens, er was alleen maar zijn. Ik merkte dat mijn lichaam het uitermate vervelend vond dat ik er niet meer in zat. Het vocht om me terug te krijgen door stuiptrekkingen. Het vertelde mijn hoofd dat ik te ver was gegaan, dat dit ongezond was en dat ik terug moest komen. Anders zou ik voor eeuwig weg blijven, dood gaan en/of te stuiptrekkingen houden. Ik zou niet meer normaal zijn. Mijn lichaam en mijn Ikje raakten in gevecht. Alles vloog door elkaar. Beangstigende ‘lichamelijke’ gedachtes en bijzondere ervaringen van mijn Ikje in de exosfeer.

Er kwam een nummer op dat ik meteen herkende, een nummer dat ik altijd luisterde als tienjarige wanneer ik niet slapen kon. Ik dwaalde af naar mijn kamer van toen. Ik opende zonder nadenken mijn ogen en schrok dat ik me niet in de kamer vertelde. Ik vertelde Beer wat dit nummer betekend had voor me, hij vertelde me dat hij zich het scenario heel goed kon voorstellen. Het was fijn om even contact te hebben, maar na die vijf gedeelde zinnen dwaalden we weer af naar onze eigen werelden.
IK vloog weer tussen spullen uit mijn verleden en merkte dat alle Ikjes uit mijn verleden me vergezelden. Ik verloor het begrip van welke ik was, waar ik me nu bevond in mijn eigen tijdlijn. De Ikjes uit het verleden waren negatief en moeilijk. Mijn jeugd was niet altijd makkelijk geweest en alle moeilijkheden raasden als een sneltrein langs mij heen. Ze sneden soms door onze hoofden of schramden mijn huid. Ik wist niet wat me overkwam. Alle herinneringen kwamen in een keer op me af. Is dit normaal? Ga ik te hard? Zal dit het dan zijn? Doei Beer, ik hou van je… Voor altijd.

Spoiler! :


Maar het stopte niet, alles bleef razen. Ik verloor het gevoel van mijn lichaam. Ik voelde wel dat ik voeten had, maar kon niet zeggen waar deze aan mijn lichaam vast zaten. Ik voelde de muziek als een soort equalizer uit mijn lichaam schieten. Als schubben die rechtop gingen staan. Alles raasde en niets was rustig. Door de angst om te hard te gaan raakte ik in een paniek, maar toch was ik rustig. Ergens wist ik dat het over zou gaan, het irriteerde me alleen mateloos dat het niet goed ging. Ik bleef bang om gebroken wakker te worden: dat de stuiptrekkingen zouden blijven, of dat ik mentaal mezelf niet meer zou zijn na de trip.

Tijdens dit gevoel van geschreeuw in mijn hoofd maakte Beer me rustig. De kleine gesprekjes die we soms hadden over onderwerpen die ik al lang kwijt ben lieten me vergeten hoe erg het was. Mijn zorgen verdwenen en ik werd knuffelig en blij bij hem. Dan gingen we weer even tegen elkaar aanliggen, genietend van elkaar. Even later plakten we dan van het zweet en bewogen we weer uit elkaar. Zo bleef de trip op en af gaan.

Tot we naar buiten vertrokken. Inmiddels waren de effecten langzaam aan het afnemen en wou ik graag wat beweging en frisse lucht. We hebben een broek en trui aangetrokken en zijn vertrokken naar een veldje dicht bij mijn huis. Onderweg werd ik verlegen bangig van de mensen die we tegen kwamen. Beer liep er echter zelfverzekerd als altijd bij. Op het veldje zijn we gaan liggen en staren naar de sterren. et maakte me rustig en ik hield ervan om weer lekker te ontspannen. De stuipen werden ook minder.
Toen de wind even later optrok werd het wel erg koud. We zijn dus niet extreem veel later (denk ik, want wie kan de tijd nou goed inschatten onder invloed van?) weer vertrokken naar mijn woning. Waar de mijn katje Baloe weer super blij was om ons te zien.
We besloten dat het een goed idee was om te douchen. We waren waarschijnlijk vies van het zand en erg koud. Daarnaast zou het mij misschien helpen om weer wat meer wakker te worden. De douch voelde warm aan en zorgde voor mentale ontspanning. De ticks bleven.

Na het douchen zijn we op de bank gaan zitten. Even wat gepraat over onze ervaringen en over wat er is gebeurd toen we niet meer praten konden. Ik vertelde hem dat ik verschillende moordscenes had gezien door de trip heen. Gelukkig weet ik ze niet precies meer. Hij bleek een fijn relaxte trip te hebben gehad.
Niet veel later zijn we naar bed vertrokken, het was inmiddels ook al een uur of drie. Beer viel in en uit slaap, soms snurkte hij of praatte hij binnensmonds wat. Ik kon niet slapen. De stuipen bleven en ook mijn hoofd was nog te druk. Dit waren momenten waar ik boos werd, daarna bang en uit vermoeidheid verdrietig. Ik heb gehuild, even later gewenst dat het stopte en God gesmeekt of hij het nou alstublieft kon laten stoppen. Hij antwoordde niet. Ik heb Beer gevraagd of hij me knock out kon slaan, gewoon zodat ik er klaar mee zou zijn. Zij reactie was dat er teveel risico was dat hij niet goed zou slaan en dat het dus niet zou lukken en ik alleen maar pijn zou krijgen. Goeie relatie hebben we, nietwaar? Hahah

Ik heb wakker gelegen tot het weer licht werd. Daarna was ik zo mentaal uitgeput en boos op de stuiptrekkingen dat ik naar de bank ben verhuisd en een van mijn favoriete kinderfilm op heb gezet. Hier werd ik mentaal rustiger van, maar de stuiptrekkingen bleven tot tien uur ‘s ochtends hangen. Ik eb nog closed eye visuals gehouden tot bijna twaalf uur ‘s middags. Wanneer ik mijn ogen sloot werd ik duizelig van de draaikolk die ik zag.

Het was een trip van meer dan 17 uur waarbij ik geen slaap meer had gehad sinds de vorige ochtend. Ik ben mezelf kwijt geweest voor bijna twee dagen en herkende mijzelf echt niet meer in de spiegel. Ik vond mijn ouders ook maar vaag. Ik ben veel herinneringen kwijt geweest en kan dingen moeilijk opslaan. Ik kom nu langzaam terug uit mijn verre exosfeer: opstijgen ging sneller dan het terug op aarde komen.

Of ik er nou echt iets van geleerd heb? Dan zal nog even op zich moeten wachten. Ik vind dat ik nu een goede psychonaut geworden ben en weet dat ook ‘badtrips’ weer voorbij gaan. Over een tijdje, ik denk wel een jaar, wil ik escaline nog eens proberen, met dezelfde dosering. En die keer, zal ik het overwinnen.

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: wo jun 08, 2016 9:57 pm
door djeemen
Goede houding heb je tegenover deze trip. Inderdaad, of je er wat van zal leren zul je je langzaam realiseren. Er is, bij mij althans, geen 'aha moment'. Nadenken over de volgende keer had ik niet gedaan, als het tijd is voor je om daar weer aan te denken komt dat vanzelf weer bij je op. Verder goed report! Ik ga in elk geval me niet aan dit stofje wagen. :)

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: wo jun 08, 2016 10:12 pm
door Selem
Ooh ik kan echt niet wachten om dit uit te proberen =D .

OT: Interessant verslag om te lezen. En inderdaad zoals hierboven ook al wordt gezegd; goeie houding tegenover de trip.

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: do jun 09, 2016 2:11 am
door Partypipo
Pihkal zei dit erover:
DOSAGE: 40–60 mg.
DURATION: 8–12 h.
QUALITATIVE COMMENTS: (with 40 mg) “This is a powerful and complex intoxicant—I could not have coordinated any rational muscular activity. I could not walk; I could not tie my shoe-laces. There is analgesia and an incoordination that I cannot shake. My menstrual flow started a bit ahead of time, but it was light.”
(with 50 mg) “I felt that the body tensions outweighed the psychological and sensory rewards, in that I had a lot of dehydration and my sleep had a nightmare quality. This pretty much offset the few virtues that I felt I had obtained.”
(with 60 mg) “There is a quality of rational analysis and insight that is totally impressive. Many subtle factors in my life can be viewed with insight, and usefully dissected. I got into a deep discussion, but I was not argumentative or even defensive and I remained detached and kept a tone of cool impersonality. I had a good appetite. But I also had some tachycardia and muscular tension. There was unquestionable sensory enhancement, but without an intellectual component. Overall it was most pleasant.”


In pihkal wordt gezegd dat ze bij 40 mg al niet meer kunnen lopen enzo en dan gewoon 3x zoveel nemen met 125mg :o
Lijkt me heel heftige dosis.

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: do jun 09, 2016 10:06 am
door Jmths
Erg mooi rapportje over een onbekend interessant stofje, ik zou zelf ook nog wel eens escaline willen uitproberen, heb wat geringe ervaring met allylescaline wat als het goed is soortgelijke effecten geeft.
Het werd al gezegd maar heftige dosering inderdaad, ik kan me voorstellen dat het even bijkomen is van 17uur trippen terwijl je al licht vermoeid het tripje in ging.
Van wat ik lees ben je voor zover mogelijk heel goed met het tripje om gegaan, getuigt meestal wel van een goede levensinstelling naar mijn ervaring.
Bedankt, ik ga het vanavond nog een keer even rustig nalezen zodra ik meer tijd heb.

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: do jun 09, 2016 3:08 pm
door Miepje
Ik had wat sites bezocht en deze zeiden dat het een sterke trip zou worden. Er was nog een 'hoger stadium', om het zo te noemen. Beer en ik hadden al vaak psychedelische trips gehad en ook zeker meer heftige trips. Ik had verwacht dat het truffel- of LSD-achtig sterk zou zijn. Daar zat dus de fout.
Ik ben ook erg blij dat ik er blijkbaar goed mee om ben gegaan. Dat anderen dit zeggen betekent veel voor me. Vooral omdat ik dit zelf niet zo goed kon inschatten. Het is en blijft mijn eerste 'badtrip'.

Ik heb er geen spijt van en het weerhoudt me er gelukkig ook niet van om in mijn leven nog meer te experimenteren met drugs!

djeemen schreef: Ik ga in elk geval me niet aan dit stofje wagen. :)


Ik denk dat het prima te proberen valt. Ik zou je alleen wel aanraden om flink wat ervaring te hebben met psychedelica en op een lagere dosis te beginnen. Beer had een hele chille, zachtaardige trip, zoals hierboven is geciteerd van Pikhal.
Het is namelijk heel makkelijk je mood te veranderen, moet je wel doorhebben dat het minder gaat en het beter kan gaan... Maar de afleiding van het naar buiten gaan en de korte gesprekken die we gevoerd hebben lieten me ook vergeten dat het slecht ging. Wanneer ik me gevangen voelde in truffeltrips, hielpen gesprekken niet of nauwelijks. Dit was makkelijker te beïnvloeden.

Verder allemaal heerl erg bedankt voor de positieve reacties!

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: do jun 09, 2016 8:52 pm
door djeemen
Ik heb denk ik zo'n 15 truffeltrips achter de rug, en enkele LSD/DMT/2CB trips maar de lengte van de trip schrikt me gewoon wat af. Ik heb na een tijdje wel zo'n gevoel van nu mag het wel weer klaar zijn. Ik vond LSD al superlang, laat staan dit! Dat het beter stuurbaar is dan truffels is dan wel weer een toevoeging.

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: vr jun 10, 2016 4:09 pm
door Selem
Ik vind het eigenlijk juist heerlijk als een trip lang duurt. Lekker vroeg beginnen, liefst in het begin van de middag in het geval van LSD. Met dingen die langer duren misschien nog wel eerder. Niet al te laat maken en heerlijk uit trippen. Op het einde een benzo erbij om de slaap lekker te vatten en weer een klein beetje met voetjes op aarde te komen. Maar ja, het kan ook erg vermoeiend worden, en dan niet de vermoeidheid die je helpt om te slapen :woeh: .

Re: Escaline: Dwalen in mijn Exosfeer

BerichtGeplaatst: di jul 19, 2016 11:51 pm
door Winnie
Lang trippen is harstikke leuk, maar wanneer het hele circus doorgaat als je écht wilt slapen en je de controle over je eigen gedachtes en lichaam kwijt bent, dat is geen aanrader.