The Black Box (12g gedroogde paddo's)
Geplaatst: zo maart 19, 2017 8:03 pmThe Black Box
Setting: thuis in mijn kamer, volledig in het donker
Trip sitter: M
Middel: 12g gedroogde Magic mushrooms (golden teacher)
Leeftijd: 24j
Geslacht: Man
Terence McKenna alone in the dark
https://youtu.be/RHZ3Glq3FcU
Ik had altijd al een stap verder willen gaan en mezelf beter leren kennen. De beste manier om dit te realiseren is het nemen van minimum 8g gedroogde paddo’s in het donker volgens McKenna. Het hoogste die ik ervoor gedaan had was 6g. Ik had altijd al zoals het personage Dr Strange door de dimensies heen willen vliegen. Met 6 gram kon ik ze aanraken en voelen maar er nog niet in gaan. Dus besloot ik om eens mijn eigen Dr Strange te zijn en mijn dosis te verdubbelen en dit eens helemaal alleen te doen in het donker. Wel bleef er iemand in het huis aanwezig die pas eens zou komen kijken mocht ik na 10uur niet meer uit mijn kamer komen om te zien of alles goed gaat. Voor deze trip wou ik zeker niet gestoord worden.
Voorbereiding
Voor mijn comfort heb ik een extra matras in mijn kamer gelegd en hier en daar wat kussens gelegd. Ook heb ik een emmer gezet voor mocht ik eens mijn benodigdheden moeten doen. En een ander emmer voor mocht ik mij ongemakkelijk voelen en zou moeten kotsen. Verder heb ik mijn ruiten zo goed mogelijk bedekt zodat er zo weinig mogelijk licht binnen kwam.
S ’middags paar sinaasappelen en citroenen geperst, dit zou mijn maaltijd zijn voor de dag. 3uur later was ik er klaar voor. 12g gedroogde golden teachers afgewogen en klaar om op te eten. Voor ik begon had ik een soort meditatie gedaan waar ik paar klinkers luid op zong zoals auohm, a, e, … en een paar keer herhaalde.
Miaaauw startschot?
Goed ik was er klaar voor en nam mijn bord met gedroogde paddo’s en begon ze 1 voor 1 in mijn mond te steken en erop te kauwen. De smaak stoorde mij niet enkel eens ik een papje had in mijn mond en dit met water doorslikte had het een speciale smaak. Dit moest ik een paar keer herhalen want 12g eet je niet zo maar op.
De laatste restjes zaten erin en ik begon een liedje te zingen.
You are forever pure, you are forever true
And the dreams of this world can never touch you
So give up your attachments, give up your confusion
And abide in that truth that’s beyond all illusion
Er waren nog geen 5min voorbij dat ik al de eerste effecten opmerkte. Dus belsloot ik nog 1 liedje te zingen.
Om bhur bruvah svaha
Tat savitur varenyam
Bhargo devasya dhimahi
Dhiyo yo nah prachodayat
Op het moment waar de paddo’s echt hun werk begonnen hoorde ik een kat in mijn straat heel hard miauwen alsof die bezeten was. Het startschot was gegeven zo voelde dat aan. Ik ontspande mij volledig en zat in mijn zetel in een meditatieve positie.
Door de dimensies heen.
Terwijl ik op mijn ademhaling lette zag ik hoe mijn kamer stilletjes aan het verdwijnen was om plaats te maken voor andere realiteiten en dimensies. Visueel kwam ik in onbekende werelden terecht met organische vormen maar tegelijkertijd wist ik dat ik nog dat ik in mijn zetel zat in mijn kamer.
En zo ging ik van de ene dimensie naar de andere. Hoe verder ik door de frequenties of lagen of dimensies heen ging hoe groter ik de energie rondom mij en in mij kon voelen en hoe deze door mij doorstroomde. Op een gegeven moment kwam ik door een dimensie heen waar ik een telepathisch gesprek had met een ronde kosmische organische entiteit, blijkbaar kenden we elkaar al en werd ik verwelkomd. Het deed deugd om elkaar weer te zien.
In een andere dimensie voelde ik iets in mijn achterhoofd en keel gebeuren. Het was alsof er iets klein uit mijn keel ging komen of alsof ik nieuwe insecten stembanden erbij kreeg, ik zat nu in een soort insecten dimensie waar ik dan ook hun taal kon spreken.
Telepathisch kreeg ik berichten om mij te zeggen in welke dimensies ik heen kwam en wat hun werking was. Zo kwam ik te weten dat elke dimensies eigenlijk een invloed heeft op iets van ons materiële wereld, elke dimensie is een rijkdom. Ik kwam in de rijkdom van de hanen en begonnen ze allemaal te zingen in mijn straat. Mijn energie begon zo hoog te zijn dat ik niet meer mijn lichaam voelde en het leek alsof er andere armen of voeten aan het bewegen waren. Zo begon ik tot het besef te komen dat ik meerdere lichamen had op meerder niveau en dimensies van elke rijkdom en die dan op elk hun niveau koning waren van dit niveau en rijkdom. Zoals op deze foto.
Het was eens tijd om mij te verplaatsen en mij te leggen. Zo kroop ik verder richting mijn bed. WOW wat was de materiele wereld toch zo mooi! Heel helder, gelijk elk atoompje aan het schijnen was of een ster op zich was. Blijkbaar kon ik ook met gemak in het donker zien het was nog dag dus er was nog een beetje zonneschijn die binnen kwam maar toch zag ik bijzonder goed in het donker. Alles voelde anders aan en zeer aangenaam. Welk luxe toch om hier in deze materiele wereld te leven en alles te kunnen voelen en ervaren op een vast plan en niet enkel energetisch.
Koning der illusies
Eigenlijk moeten we gewoon simpelweg het leven leven, dacht ik. Elk moment elk ervaring die er is speciaal ontworpen om hem te beleven en ervaren. Waw wat tof. Ik voelde mij heel licht en lacherig is zag door de illusie heen en moest lachen en lachen. En voelde hoe mijn lach een echo maakte in alle dimensies heen en hoe hij dan verwerkt werd in de andere dimensies. Een simpele lach vanuit het hart kan de illusie rondom ons doen verdwijnen en kan jou zelf helpen en andere helpen om daar achter te komen, zo kreeg ik het bericht van hoger uit en kreeg ik er ook de nodige beelden bij van deze bijzondere en helende werking. Zo kreeg ik visoenen binnen waarom de dalai lama altijd aan het lachen is want die heeft eigenlijk ook alles begrepen, hoe deze illusie werkt. En je gewoon het leven moet leven. Haha, ik beeldde mij dan in hoe ik met hem bevriend kon zijn en samen met hem lachen. Waarom niet, alles kan, we zijn meester van ons eigen realiteit.
Beeld na beeld zag ik mensen en situaties voorbij flitsen en kreeg de informatie wat ze voor mij hebben betekent en wat ik van hen geleerd heb en wat ik hun geleerd heb. De informatie kwam van hoger uit een hoger rijkdom die een groter zicht had op alles. Wat grappig zeg, hoe dit allemaal werkt. Zo toonde ze mij hoe eigenlijk alles een vast agenda heeft en waarom dit een illusie was. Zo zijden ze mij op voorhand wat ze gingen doen zoals nu gaat de wind harder waaien en dan kon ook zien hoe dit gebeurde en voelen. Het leek alsof uit mijn andere lichamen iemand die meester was van de wind de wind blies mijn richting toe en ik kon hem dan ook voelen blazen maar dan niet via de materiële wereld. Alsof ik meester was van alle entiteiten en elementen en zelf kon beslissen wat erna ging gebeuren. Oh wat waren de vogels toch grappig, als ze antwoorden op wat ik aan het denken was. Zelf het denken komt van ergens anders, het rijk van het denken. Wat doet het toch deugd om raar te doen en weer meester te zijn van zijn volledige realiteit. Ik begreep ook hoe ik gelijk een Jezus of Boeddha gemakkelijk mensen rondom mij kon helpen om door de illusie heen te zien. Hoe ik ze eigenlijk kon deprogrammeren van hun eigen illusies en ze weer tot hun essentie te brengen.
The bleu avatar
Nu ik steeds meer besef kreeg van wie ik was en steeds meer tot de essentie kwam was ik gelijk een god in het pure moment aan leven en aan het beleven wat ik voor me klaar had gemaakt wat de volgende uitdaging ging zijn in het moment. Deze voelde ik aankomen er was een bonk geluid, gelijk er iets vanuit mijn ruit was gevallen. Efkes schrok ik maar kwam zelf weer tot het besef dat ik dit had gemanifesteerd. Daar was het voor mij soort van gepixelde entiteiten of soort van computer bug. Iets dat niet een vaste vorm kan aannemen op ons plan. Er stonden er 3 naar mij te staren en ik staarde naar hun vol verwondering. Ik keek ze aan vol met liefde wat een mooi moment. Challenge complete, ik ben uit de dualiteit geraakt. Rechts van mijn beeld was donker, links van mijn beeld was licht, fel en wit van kleur. Daar zat ik dan op mijn bed recht vol glorie en macht met een staf in mijn handen gelijk ik voor de deur van de dualiteit stond. Ik was gelijk een blauwe avatar met een staf of een shiva.
Haha, wat een grap eigenlijk om een hoge dosering paddo’s te doen in het donker. Dit is eigenlijk de ultieme uitdaging, die dat het ego volledig confronteer en niemand om jouw succes te delen, jij kiest of je het verhaal verder wilt beleven of het spelletje stopt en weer alles word of terug komt. De ultieme kosmische grap. Toon ik dit beseft keek ik rondom mij en realiseerde dat het al avond werd. Toon bedacht ik van laat ik dit delen met M. Vol vertrouwen in mijn nieuwe rijk stapte ik richting waar de knop van het licht zich bevond. Om zo veilig de trappen naar beneden te nemen.
The black box
Ik bevond mij 1 meter van de lichtknop. Plots verdween de volledige realiteit rondom mij. Daar stond ik dan recht waar het volledig donker was en er zelf geen grond meer stond. Goed dit houdt me niet tegen de knop bevindt zich 1 meter van mij. Ik zat vast, omringd door matrassen. Waar ik ook ging voelde ik matrassen, boven mij, onder mij, links van mij, overal. Ik zette me neer en bedacht hoe ik uit deze situatie kon komen. Licht was mijn enige oplossing dacht ik, zonder kon ik mijn realiteit niet meer zien de realiteit waar ik koning van was. De knop vinden was geen optie want ik zat vast in een matrassen wereld. Mijn enige oplossing was M. “M!” riep ik. Bij het roepen beefde de hele ruimte. Ik riep nog is. Toon hoorde ik gelach en beefde de ruimte nog harder. Telepathisch kreeg ik als boodschap dat M mij gevangen hield in haar doos. Waar zij kon beslissen en doen wat ze wou van mij. Ik was haar gevangen. En dat vond ze grappig en lachte me uit en schudde de doos waarin ik vast zat. En toonde mij dat ze kon doen wat ze wou van mij, ze kon mij mixen en dan hoorde ik een mixer. Gaf me vals hoop door deuren te openen en weer te sluiten, doen alsof ze afkwam om mij dan nog harder uit te lachen.
Al men hoop was verdwenen, ik wou mijn realiteit weer zien en niet meer in die gevangenis zitten. Ik smeekte dat ze me weer het licht wou geven zodat ik weer zou kunnen zien. Gaf mijn volle kracht aan haar en zij dat ik alles voor haar zou doen als ze me maar het licht weer zou geven. Ze lachte me uit, en nog, en nog. Daar lag ik dan op de grond zonder hoop meer, smekend naar licht. Daar werd mij de lichtval getoond. Nu ik al mijn wil had gegeven om het licht te zien konden ze doen wat ze wilden van mij. Ik zag beelden van een soort parasitaire insecten wereld waar wij hun voedsel zijn. Eens iemand zijn toestemming geef voor licht, voor een nieuw realiteit dan geef je ze de kracht om jouw ziel opnieuw in hun voedsel systeem te steken. Dit is hun val. Ze vangen de ziel in een zwarte doos en laten je alles zien wat je wilt, je diepste nachtmerries, grootste hoop, engelen, Jezus die komt of demonen tot je in hun val ben gevallen.
Eens dit gebeurd zag ik hoe ik als een varken naar het slachthuis werd gebracht. Ze gooiden me op een rolbank tussen alle andere lijken. Ik kwam dan uit waar ze de ziel van het lichaam verwijderen. De pijn kon ik voelen en voelde hoe mijn huid van men ziel uitgetrokken werd net alsof je het vel van een levend varken zou aftrekken. Dan gooiden ze mijn levenloze lichaam weg op een hoop andere lijken. Daar zag ik en voelde dat ze konden doen wat ze wilden en zag en voelde hoe ze mijn lichaam aan het snijden waren en aan het opeten. Mijn ziel was eruit, nu konden ze mijn geheugen wissen en mij in een nieuwe realiteit steken waar ze zich weer van mij konden voeden. Maar het werkte niet.
Daar lag ik dan in een cocon als een larve, net als de film de matrix.
In leven gehouden door een kabel met lucht, energie waarvan ze zich voeden. Ik wou dood nu ik dit allemaal had gezien. Ik wil geen voedsel meer zijn. Ik hield mij adem in en was klaar om dood te gaan. Het deed deugd om dood te gaan en had alle moed om niet te ademen en voelde hoe ik aan het verdwijnen was. Ze konden mij niet laten gaan want zonder hun voedsel gaan zij ook dood. Ze pompten weer lucht in mij. Dood gaan ging ook niet.
The feminin
Vast voor de eeuwigheid in een cocon. Nieks kon mij nog storen of had invloed op mij. Na al die pijn en zelf dood te gaan. Het waren enkel nog maar gevoelens en waarnemingen die niet van mij waren.
Door daar eeuwig te zijn. Begreep ik dat we eigenlijk beide vast zaten. Als ik zeg beide bedoel ik M en ik. Ik zag verder dan mezelf. Het ging over the feminin en the masculine energie. Blijkbaar was het een eeuwige oorlog tussen beiden. Vroeger had blijkbaar de mannelijke kant de vrouwelijke kant eens verraden. En nam de vrouwelijke haar wraak. Ze hebben elkaar nodig om verder te gaan. Zonder elkaar zijn ze gevangen. De vrouwelijke kant is wat creëert en vorm geef, de mannelijke kant moet het volledig vertrouwen hebben en kan dan door de creatie en vorm heen leven, hij is de manifestatie, het licht die beleeft. Zonder hem kan de vrouwelijke energie niet verder creëren. En zonder de vrouwelijke energie kan hij niet verder beleven. Eindelijk de boodschap was duidelijk. Er heerste weer een soort rust tussen beiden en M liet mij met rust.
Enkel dat maakte me al super gelukkig en gaf mij het volledige vertrouwen weer in haar. Ook al was ik nog altijd helemaal in het donker zonder niets enkel al dat ze mij weer met rust liet was een mooi cadeau voor mij. “Dankje, dankje, dankje om mij te geven wat ik heb, dankje”.
The masculine
Mijn werk met de vrouwelijke energie was gedaan. Nu kwam die van de mannelijke kant die gerepresenteerd was door mijn vader. Al de demonen daarvan namen men lichaam over en ik voelde alsof elk lichaamscel gepletterd en gemalen werd door deze zeer sterke en zware energie. Geen controle over mijn lichaam, het leek een exorcisme, voelde mijn kaak uiteen gaan, mijn nek kon 360 graden draaien, mijn arm werd omgedraaid enzovoort. De pijn was vreselijk, maar deed me niets want ik vroeg mij af van wie die pijn was? Waarom zoveel pijn? Waarom? Ook voelde ik de ruwe tong van een gigantische demonische larve die me aflekte en mij verder maalde. Ik accepteerde de pijn, ik was al boven de pijn, ik kon het voelen maar het was ok, liefde voor wat was. Mijn hoofd draaide een volledig toer en plots als een wazige mirage zag ik weer iets. Ik zag de tijd weer in het rood.
Als zwevende cijfers zag ik 20u35 staan. Wat kon dit betekenen? Toen ik dat zag stopte de pijn ook. Wat mooi om weer iets te kunnen zien. Ook al was het voor een eeuwigheid dat ik 20u35 zag was dat zo een vreugde. Toen was er een vleugje hoop paar eeuwigheden verder veranderde de cijfers naar 20u36. Maar begreep snel dat dit een grap was want paar eeuwige momenten verder gingen de cijfers weer achteruit om weer op 20u35 te staan. Tijd bestaat niet. Het is meer een gevoel.
Het gevoel van het moment geef je moment om te realiseren dat je het moment kan veranderen.
Herboren
Kreeg het besef dat ik zelf kon kiezen in welke dimensie of onderbewustzijn ik wou gaan. Als ik mijn hoofd draaide naar recht kwam ik weer in de pijn met de demonische larve. Links de wazige zwevende 20u35. Boven mij zag ik sterretjes. Ik koos voor de sterretjes. Dit gaf mij een eeuwige rust.
Na paar eeuwige momenten verder weer besef ik dat de vrouwelijke energie mij nieuwe elementen gaf. Laten we zeggen als ik moment zeg dat dit aanvoelde als eeuwigheden. Voelend wat er rondom mij was voelde ik een stoel met mijn voeten, liet die stoel draaien met mijn voeten, wat leuk zeg. Ging met mijn hand even tasten naast mij en ze gaf mij een deken. Wauw dank je nu kan ik slapen. Moment later vind ik een kussen, nog later nog een kussen. Nog enkele momenten verder voelde ik mijn bed. Plots kon ik mijn dak voelen. Binnenkort ging ik weer het licht zien. Want daar was mijn ruit die bedekt was met een zwart schuif systeem. Man mijn ruit was eindeloos groot. En daar vond ik de schuif en kreeg die omhoog. Mirakel ik kon weer mijn realiteit zien. Maar ik sloot het dan ook weer. Na mijn avontuur, was ik blij met wat ik had, ik zocht ook niet meer achter het licht. Ik had mijn les geleerd. Ik ben mijn eigen licht en zal het altijd zijn.
Helemaal herboren om mijn eigen licht te zijn en andere helpen om deze te vinden.
Besluit
Dit is de eerste keer dat ik een trip report schrijf. Wou mijn ervaring zeker delen, want er bestaan zeer weinig ervaring in dezelfde aart. Mijn doel is om mijn dosissen steeds te verhogen tot ik aan 30gram gedroogd komt. Deze trip was een mooie inleiding en ik ben klaar voor het vervolg. Weet dat zoiets veel “courage” vraagt om zich beter te leren kennen. Aan allen bedankt voor het lezen van men tripreport, veel liefde en licht.
Ps: Bij het posten merkte ik iets op. Mijn acoount bestaat al enkele jaren. En al die jaren had ik al als foto "exit the matrix, wath is truth?" en als naam had ik mirakel gekozen. Nu besef ik dat ik mijn eigen mirakel ben en op mijn eigen vraag beantwoord. Thanks universum <3
Setting: thuis in mijn kamer, volledig in het donker
Trip sitter: M
Middel: 12g gedroogde Magic mushrooms (golden teacher)
Leeftijd: 24j
Geslacht: Man
Terence McKenna alone in the dark
https://youtu.be/RHZ3Glq3FcU
Ik had altijd al een stap verder willen gaan en mezelf beter leren kennen. De beste manier om dit te realiseren is het nemen van minimum 8g gedroogde paddo’s in het donker volgens McKenna. Het hoogste die ik ervoor gedaan had was 6g. Ik had altijd al zoals het personage Dr Strange door de dimensies heen willen vliegen. Met 6 gram kon ik ze aanraken en voelen maar er nog niet in gaan. Dus besloot ik om eens mijn eigen Dr Strange te zijn en mijn dosis te verdubbelen en dit eens helemaal alleen te doen in het donker. Wel bleef er iemand in het huis aanwezig die pas eens zou komen kijken mocht ik na 10uur niet meer uit mijn kamer komen om te zien of alles goed gaat. Voor deze trip wou ik zeker niet gestoord worden.
Voorbereiding
Voor mijn comfort heb ik een extra matras in mijn kamer gelegd en hier en daar wat kussens gelegd. Ook heb ik een emmer gezet voor mocht ik eens mijn benodigdheden moeten doen. En een ander emmer voor mocht ik mij ongemakkelijk voelen en zou moeten kotsen. Verder heb ik mijn ruiten zo goed mogelijk bedekt zodat er zo weinig mogelijk licht binnen kwam.
S ’middags paar sinaasappelen en citroenen geperst, dit zou mijn maaltijd zijn voor de dag. 3uur later was ik er klaar voor. 12g gedroogde golden teachers afgewogen en klaar om op te eten. Voor ik begon had ik een soort meditatie gedaan waar ik paar klinkers luid op zong zoals auohm, a, e, … en een paar keer herhaalde.
Miaaauw startschot?
Goed ik was er klaar voor en nam mijn bord met gedroogde paddo’s en begon ze 1 voor 1 in mijn mond te steken en erop te kauwen. De smaak stoorde mij niet enkel eens ik een papje had in mijn mond en dit met water doorslikte had het een speciale smaak. Dit moest ik een paar keer herhalen want 12g eet je niet zo maar op.
De laatste restjes zaten erin en ik begon een liedje te zingen.
You are forever pure, you are forever true
And the dreams of this world can never touch you
So give up your attachments, give up your confusion
And abide in that truth that’s beyond all illusion
Er waren nog geen 5min voorbij dat ik al de eerste effecten opmerkte. Dus belsloot ik nog 1 liedje te zingen.
Om bhur bruvah svaha
Tat savitur varenyam
Bhargo devasya dhimahi
Dhiyo yo nah prachodayat
Op het moment waar de paddo’s echt hun werk begonnen hoorde ik een kat in mijn straat heel hard miauwen alsof die bezeten was. Het startschot was gegeven zo voelde dat aan. Ik ontspande mij volledig en zat in mijn zetel in een meditatieve positie.
Door de dimensies heen.
Terwijl ik op mijn ademhaling lette zag ik hoe mijn kamer stilletjes aan het verdwijnen was om plaats te maken voor andere realiteiten en dimensies. Visueel kwam ik in onbekende werelden terecht met organische vormen maar tegelijkertijd wist ik dat ik nog dat ik in mijn zetel zat in mijn kamer.
Spoiler! :
En zo ging ik van de ene dimensie naar de andere. Hoe verder ik door de frequenties of lagen of dimensies heen ging hoe groter ik de energie rondom mij en in mij kon voelen en hoe deze door mij doorstroomde. Op een gegeven moment kwam ik door een dimensie heen waar ik een telepathisch gesprek had met een ronde kosmische organische entiteit, blijkbaar kenden we elkaar al en werd ik verwelkomd. Het deed deugd om elkaar weer te zien.
In een andere dimensie voelde ik iets in mijn achterhoofd en keel gebeuren. Het was alsof er iets klein uit mijn keel ging komen of alsof ik nieuwe insecten stembanden erbij kreeg, ik zat nu in een soort insecten dimensie waar ik dan ook hun taal kon spreken.
Telepathisch kreeg ik berichten om mij te zeggen in welke dimensies ik heen kwam en wat hun werking was. Zo kwam ik te weten dat elke dimensies eigenlijk een invloed heeft op iets van ons materiële wereld, elke dimensie is een rijkdom. Ik kwam in de rijkdom van de hanen en begonnen ze allemaal te zingen in mijn straat. Mijn energie begon zo hoog te zijn dat ik niet meer mijn lichaam voelde en het leek alsof er andere armen of voeten aan het bewegen waren. Zo begon ik tot het besef te komen dat ik meerdere lichamen had op meerder niveau en dimensies van elke rijkdom en die dan op elk hun niveau koning waren van dit niveau en rijkdom. Zoals op deze foto.
Spoiler! :
Het was eens tijd om mij te verplaatsen en mij te leggen. Zo kroop ik verder richting mijn bed. WOW wat was de materiele wereld toch zo mooi! Heel helder, gelijk elk atoompje aan het schijnen was of een ster op zich was. Blijkbaar kon ik ook met gemak in het donker zien het was nog dag dus er was nog een beetje zonneschijn die binnen kwam maar toch zag ik bijzonder goed in het donker. Alles voelde anders aan en zeer aangenaam. Welk luxe toch om hier in deze materiele wereld te leven en alles te kunnen voelen en ervaren op een vast plan en niet enkel energetisch.
Koning der illusies
Eigenlijk moeten we gewoon simpelweg het leven leven, dacht ik. Elk moment elk ervaring die er is speciaal ontworpen om hem te beleven en ervaren. Waw wat tof. Ik voelde mij heel licht en lacherig is zag door de illusie heen en moest lachen en lachen. En voelde hoe mijn lach een echo maakte in alle dimensies heen en hoe hij dan verwerkt werd in de andere dimensies. Een simpele lach vanuit het hart kan de illusie rondom ons doen verdwijnen en kan jou zelf helpen en andere helpen om daar achter te komen, zo kreeg ik het bericht van hoger uit en kreeg ik er ook de nodige beelden bij van deze bijzondere en helende werking. Zo kreeg ik visoenen binnen waarom de dalai lama altijd aan het lachen is want die heeft eigenlijk ook alles begrepen, hoe deze illusie werkt. En je gewoon het leven moet leven. Haha, ik beeldde mij dan in hoe ik met hem bevriend kon zijn en samen met hem lachen. Waarom niet, alles kan, we zijn meester van ons eigen realiteit.
Beeld na beeld zag ik mensen en situaties voorbij flitsen en kreeg de informatie wat ze voor mij hebben betekent en wat ik van hen geleerd heb en wat ik hun geleerd heb. De informatie kwam van hoger uit een hoger rijkdom die een groter zicht had op alles. Wat grappig zeg, hoe dit allemaal werkt. Zo toonde ze mij hoe eigenlijk alles een vast agenda heeft en waarom dit een illusie was. Zo zijden ze mij op voorhand wat ze gingen doen zoals nu gaat de wind harder waaien en dan kon ook zien hoe dit gebeurde en voelen. Het leek alsof uit mijn andere lichamen iemand die meester was van de wind de wind blies mijn richting toe en ik kon hem dan ook voelen blazen maar dan niet via de materiële wereld. Alsof ik meester was van alle entiteiten en elementen en zelf kon beslissen wat erna ging gebeuren. Oh wat waren de vogels toch grappig, als ze antwoorden op wat ik aan het denken was. Zelf het denken komt van ergens anders, het rijk van het denken. Wat doet het toch deugd om raar te doen en weer meester te zijn van zijn volledige realiteit. Ik begreep ook hoe ik gelijk een Jezus of Boeddha gemakkelijk mensen rondom mij kon helpen om door de illusie heen te zien. Hoe ik ze eigenlijk kon deprogrammeren van hun eigen illusies en ze weer tot hun essentie te brengen.
The bleu avatar
Nu ik steeds meer besef kreeg van wie ik was en steeds meer tot de essentie kwam was ik gelijk een god in het pure moment aan leven en aan het beleven wat ik voor me klaar had gemaakt wat de volgende uitdaging ging zijn in het moment. Deze voelde ik aankomen er was een bonk geluid, gelijk er iets vanuit mijn ruit was gevallen. Efkes schrok ik maar kwam zelf weer tot het besef dat ik dit had gemanifesteerd. Daar was het voor mij soort van gepixelde entiteiten of soort van computer bug. Iets dat niet een vaste vorm kan aannemen op ons plan. Er stonden er 3 naar mij te staren en ik staarde naar hun vol verwondering. Ik keek ze aan vol met liefde wat een mooi moment. Challenge complete, ik ben uit de dualiteit geraakt. Rechts van mijn beeld was donker, links van mijn beeld was licht, fel en wit van kleur. Daar zat ik dan op mijn bed recht vol glorie en macht met een staf in mijn handen gelijk ik voor de deur van de dualiteit stond. Ik was gelijk een blauwe avatar met een staf of een shiva.
Spoiler! :
Haha, wat een grap eigenlijk om een hoge dosering paddo’s te doen in het donker. Dit is eigenlijk de ultieme uitdaging, die dat het ego volledig confronteer en niemand om jouw succes te delen, jij kiest of je het verhaal verder wilt beleven of het spelletje stopt en weer alles word of terug komt. De ultieme kosmische grap. Toon ik dit beseft keek ik rondom mij en realiseerde dat het al avond werd. Toon bedacht ik van laat ik dit delen met M. Vol vertrouwen in mijn nieuwe rijk stapte ik richting waar de knop van het licht zich bevond. Om zo veilig de trappen naar beneden te nemen.
The black box
Ik bevond mij 1 meter van de lichtknop. Plots verdween de volledige realiteit rondom mij. Daar stond ik dan recht waar het volledig donker was en er zelf geen grond meer stond. Goed dit houdt me niet tegen de knop bevindt zich 1 meter van mij. Ik zat vast, omringd door matrassen. Waar ik ook ging voelde ik matrassen, boven mij, onder mij, links van mij, overal. Ik zette me neer en bedacht hoe ik uit deze situatie kon komen. Licht was mijn enige oplossing dacht ik, zonder kon ik mijn realiteit niet meer zien de realiteit waar ik koning van was. De knop vinden was geen optie want ik zat vast in een matrassen wereld. Mijn enige oplossing was M. “M!” riep ik. Bij het roepen beefde de hele ruimte. Ik riep nog is. Toon hoorde ik gelach en beefde de ruimte nog harder. Telepathisch kreeg ik als boodschap dat M mij gevangen hield in haar doos. Waar zij kon beslissen en doen wat ze wou van mij. Ik was haar gevangen. En dat vond ze grappig en lachte me uit en schudde de doos waarin ik vast zat. En toonde mij dat ze kon doen wat ze wou van mij, ze kon mij mixen en dan hoorde ik een mixer. Gaf me vals hoop door deuren te openen en weer te sluiten, doen alsof ze afkwam om mij dan nog harder uit te lachen.
Al men hoop was verdwenen, ik wou mijn realiteit weer zien en niet meer in die gevangenis zitten. Ik smeekte dat ze me weer het licht wou geven zodat ik weer zou kunnen zien. Gaf mijn volle kracht aan haar en zij dat ik alles voor haar zou doen als ze me maar het licht weer zou geven. Ze lachte me uit, en nog, en nog. Daar lag ik dan op de grond zonder hoop meer, smekend naar licht. Daar werd mij de lichtval getoond. Nu ik al mijn wil had gegeven om het licht te zien konden ze doen wat ze wilden van mij. Ik zag beelden van een soort parasitaire insecten wereld waar wij hun voedsel zijn. Eens iemand zijn toestemming geef voor licht, voor een nieuw realiteit dan geef je ze de kracht om jouw ziel opnieuw in hun voedsel systeem te steken. Dit is hun val. Ze vangen de ziel in een zwarte doos en laten je alles zien wat je wilt, je diepste nachtmerries, grootste hoop, engelen, Jezus die komt of demonen tot je in hun val ben gevallen.
Eens dit gebeurd zag ik hoe ik als een varken naar het slachthuis werd gebracht. Ze gooiden me op een rolbank tussen alle andere lijken. Ik kwam dan uit waar ze de ziel van het lichaam verwijderen. De pijn kon ik voelen en voelde hoe mijn huid van men ziel uitgetrokken werd net alsof je het vel van een levend varken zou aftrekken. Dan gooiden ze mijn levenloze lichaam weg op een hoop andere lijken. Daar zag ik en voelde dat ze konden doen wat ze wilden en zag en voelde hoe ze mijn lichaam aan het snijden waren en aan het opeten. Mijn ziel was eruit, nu konden ze mijn geheugen wissen en mij in een nieuwe realiteit steken waar ze zich weer van mij konden voeden. Maar het werkte niet.
Daar lag ik dan in een cocon als een larve, net als de film de matrix.
Spoiler! :
In leven gehouden door een kabel met lucht, energie waarvan ze zich voeden. Ik wou dood nu ik dit allemaal had gezien. Ik wil geen voedsel meer zijn. Ik hield mij adem in en was klaar om dood te gaan. Het deed deugd om dood te gaan en had alle moed om niet te ademen en voelde hoe ik aan het verdwijnen was. Ze konden mij niet laten gaan want zonder hun voedsel gaan zij ook dood. Ze pompten weer lucht in mij. Dood gaan ging ook niet.
The feminin
Vast voor de eeuwigheid in een cocon. Nieks kon mij nog storen of had invloed op mij. Na al die pijn en zelf dood te gaan. Het waren enkel nog maar gevoelens en waarnemingen die niet van mij waren.
Door daar eeuwig te zijn. Begreep ik dat we eigenlijk beide vast zaten. Als ik zeg beide bedoel ik M en ik. Ik zag verder dan mezelf. Het ging over the feminin en the masculine energie. Blijkbaar was het een eeuwige oorlog tussen beiden. Vroeger had blijkbaar de mannelijke kant de vrouwelijke kant eens verraden. En nam de vrouwelijke haar wraak. Ze hebben elkaar nodig om verder te gaan. Zonder elkaar zijn ze gevangen. De vrouwelijke kant is wat creëert en vorm geef, de mannelijke kant moet het volledig vertrouwen hebben en kan dan door de creatie en vorm heen leven, hij is de manifestatie, het licht die beleeft. Zonder hem kan de vrouwelijke energie niet verder creëren. En zonder de vrouwelijke energie kan hij niet verder beleven. Eindelijk de boodschap was duidelijk. Er heerste weer een soort rust tussen beiden en M liet mij met rust.
Enkel dat maakte me al super gelukkig en gaf mij het volledige vertrouwen weer in haar. Ook al was ik nog altijd helemaal in het donker zonder niets enkel al dat ze mij weer met rust liet was een mooi cadeau voor mij. “Dankje, dankje, dankje om mij te geven wat ik heb, dankje”.
The masculine
Mijn werk met de vrouwelijke energie was gedaan. Nu kwam die van de mannelijke kant die gerepresenteerd was door mijn vader. Al de demonen daarvan namen men lichaam over en ik voelde alsof elk lichaamscel gepletterd en gemalen werd door deze zeer sterke en zware energie. Geen controle over mijn lichaam, het leek een exorcisme, voelde mijn kaak uiteen gaan, mijn nek kon 360 graden draaien, mijn arm werd omgedraaid enzovoort. De pijn was vreselijk, maar deed me niets want ik vroeg mij af van wie die pijn was? Waarom zoveel pijn? Waarom? Ook voelde ik de ruwe tong van een gigantische demonische larve die me aflekte en mij verder maalde. Ik accepteerde de pijn, ik was al boven de pijn, ik kon het voelen maar het was ok, liefde voor wat was. Mijn hoofd draaide een volledig toer en plots als een wazige mirage zag ik weer iets. Ik zag de tijd weer in het rood.
Als zwevende cijfers zag ik 20u35 staan. Wat kon dit betekenen? Toen ik dat zag stopte de pijn ook. Wat mooi om weer iets te kunnen zien. Ook al was het voor een eeuwigheid dat ik 20u35 zag was dat zo een vreugde. Toen was er een vleugje hoop paar eeuwigheden verder veranderde de cijfers naar 20u36. Maar begreep snel dat dit een grap was want paar eeuwige momenten verder gingen de cijfers weer achteruit om weer op 20u35 te staan. Tijd bestaat niet. Het is meer een gevoel.
Het gevoel van het moment geef je moment om te realiseren dat je het moment kan veranderen.
Herboren
Kreeg het besef dat ik zelf kon kiezen in welke dimensie of onderbewustzijn ik wou gaan. Als ik mijn hoofd draaide naar recht kwam ik weer in de pijn met de demonische larve. Links de wazige zwevende 20u35. Boven mij zag ik sterretjes. Ik koos voor de sterretjes. Dit gaf mij een eeuwige rust.
Na paar eeuwige momenten verder weer besef ik dat de vrouwelijke energie mij nieuwe elementen gaf. Laten we zeggen als ik moment zeg dat dit aanvoelde als eeuwigheden. Voelend wat er rondom mij was voelde ik een stoel met mijn voeten, liet die stoel draaien met mijn voeten, wat leuk zeg. Ging met mijn hand even tasten naast mij en ze gaf mij een deken. Wauw dank je nu kan ik slapen. Moment later vind ik een kussen, nog later nog een kussen. Nog enkele momenten verder voelde ik mijn bed. Plots kon ik mijn dak voelen. Binnenkort ging ik weer het licht zien. Want daar was mijn ruit die bedekt was met een zwart schuif systeem. Man mijn ruit was eindeloos groot. En daar vond ik de schuif en kreeg die omhoog. Mirakel ik kon weer mijn realiteit zien. Maar ik sloot het dan ook weer. Na mijn avontuur, was ik blij met wat ik had, ik zocht ook niet meer achter het licht. Ik had mijn les geleerd. Ik ben mijn eigen licht en zal het altijd zijn.
Helemaal herboren om mijn eigen licht te zijn en andere helpen om deze te vinden.
Besluit
Dit is de eerste keer dat ik een trip report schrijf. Wou mijn ervaring zeker delen, want er bestaan zeer weinig ervaring in dezelfde aart. Mijn doel is om mijn dosissen steeds te verhogen tot ik aan 30gram gedroogd komt. Deze trip was een mooie inleiding en ik ben klaar voor het vervolg. Weet dat zoiets veel “courage” vraagt om zich beter te leren kennen. Aan allen bedankt voor het lezen van men tripreport, veel liefde en licht.
Ps: Bij het posten merkte ik iets op. Mijn acoount bestaat al enkele jaren. En al die jaren had ik al als foto "exit the matrix, wath is truth?" en als naam had ik mirakel gekozen. Nu besef ik dat ik mijn eigen mirakel ben en op mijn eigen vraag beantwoord. Thanks universum <3
