Pagina 1 van 1

Tripreport Psilocybe Mexicana

BerichtGeplaatst: do maart 23, 2017 10:58 am
door Lotteke
Omdat ik hier zulke goede tips vond voor mijn eerste keer truffels, wilde ik mijn ervaring hiermee graag delen met jullie!

Ik was thuis met mijn vriend. Telefoon uit, deur op slot, kaarsjes aan. Ik begon met de thee te maken van 20 gram fijngehakte truffels met 4 middelgrote glazen gekookt water wat ongeveer 15 minuten van de kook af was. Dat liet ik trekken. Toen maakte ik er nog een zwarte thee bij, van theebladeren, wat ik 5 minuten liet trekken en deed daar honing bij. Dat goot ik eerst in glazen en toen bij de truffelthee. Daar deed ik anderhalf theelepeltje kaneel, een theelepel kardemom, een half theelepel gember, 3 pimentkorrels, zwarte peper en een halve theelepel nootmuskaat bij. Het werd echt mijn brouwsel voelde ik. Toen nog een kneepje citroen. Toen ik dit maakte, voelde ik dat ik contact aan het maken was met de geesten in de truffels. Ik voelde echt dat er kardemom en andere kruiden bij moesten.

Ik had om 4 uur gegeten en wist dat ik 4 uur zou moeten wachten voor ik kon gaan trippen. Om half 8 wist ik ineens dat ik het NU wilde doen. Alles op dat moment kwam ineens samen, zo een gevoel had ik. Ik schonk een glas in, zette wierrook op en bedankte de geesten van de truffels en wenste mezelf een goede reis. Meteen na de thee, die goed smaakte, merkte ik tintelingen in mijn tanden en mond. Heel aangenaam, die zich langzaam over mijn lichaam verspreidde. Ik was naar mijn laptop aan het kijken, maar meteen voelde ik hier weerzin tegen. Ik ging daarom liggen en sloot mijn ogen. Ik voelde dat de truffelgeesten bij me waren; ze vonden het leuk dat ik dit wilde proberen en ze wilde me graag begeleiden. Wees niet bang zeiden ze. Ik ging er langzaam in en begon dingen waar te nemen.

Een van de vragen die ik al langere tijd had, was dat ik dacht dat er trauma in mijn buik was opgeslagen. Ik had het idee dat er pijn uit moest. De truffels lieten aan me zien dat er heel veel licht was in mijn buik; dat het heel krachtig was. Het was prachtig om te zien. De tijd ging heel snel, na 45 minuten wilde ik graag nog een glas. Ik voelde dat er iets bij me was om me te begeleiden, die me zei eerst een half glas te nemen. Ik proefde daarna alleen de kardemom. De slok erna proefde weer anders. Een uurtje later nam ik nog een half glas.

Ik was helemaal niet bang, sterker nog, ik vond het heel vreemd dat deze wereld zo natuurlijk voor me aanvoelde. Ik voelde me er zelfs helemaal thuis. Later bedacht ik me dat het meditatie hetzelfde gevoel geeft, dat ik dan ook wel eens begeleiding hoor en in een andere wereld kom waar heling en inzicht plaats vindt. Het was heel mooi. Ik zag kleuren, alle kleuren van de regenboog. Ineens zag ik het pulseren en bewegen, verticaal, horizontaal, in cirkels, naar voren maar ook terug, als terug de tijd in. Het voelde alsof mijn vriend mijn gids was en ik bedankte hem hier ook voor. Het gevoel was als XTC, maar veel dieper, intenser, minder hard. Het was wel lastig om te lopen, koude en warme gevoelens wisselden zich af. Soms had ik bezwete handpalmen. Soms trilde mijn kaak ook, als met XTC. Het was heel mooi, mijn gids was bij me. Ze zei dat ze onderdeel was van mij, dat mensen bestaan uit meerdere lagen. De laag die diep bij God lag was zij. Normaal gesproken heb ik ook contact met haar, al vanaf jongs af aan, alleen nu helderder en sterker.

Ik bedacht me dat er ook moeilijke momenten zouden komen, en later zei ze me dat ik nu mijn schaduwkanten zou gaan zien, maar dat ze me graag een kalme introductie in deze wereld wilde geven. Ik hoefde niet bang te zijn. En ja, even later was ik in een koude ruimte. Ik was alleen, het was koud en hard, ik wist niet wat er aan de hand was. Ze zei op een gegeven moment dat de geesten niet blij waren met mij. Waarom sloot ik me af? Het was alsof ze een bestraffend vingertje naar me ophielden, teleurgesteld waren ze. Ze legde me uit dat ik me nooit welkom voelde in groepen. Als ik contact met mezelf en andere wilde maken, dan moest ik naar beneden gaan, in mijn buik. Ik voelde hoe ik dat moest doen en het lukte. Als ik dat deed, dan was ik in contact met alles, een met de grote groep van alles wat leeft. Zodra ik mezelf als onderdeel durf te gaan zien van deze groep, me welkom voel in deze energie, dan kan ik daarin afdalen. Dat voelt warm en krachtig. Ik ben dan verbonden met leven en met God. Ik vroeg hoe ik minder onrustig kon zijn. Deze energie voelt fijn toch? Vroeg ze me. Ben je nu rustig? En ja, dat was ik. Prachtig om mee te maken. Ik kan naar deze energie wanneer ik maar wil, als ik maar de tijd neem om bewust contact ermee te maken. Ik wist dit al, maar nu werd alles veel duidelijker. Ik was erg dankbaar naar mezelf dat ik had gekozen voor deze ervaring. Soms had ik erg intense momenten, waarin ik niet kon praten.

Ik had heel veel vragen. Maar voor niet alles was nu tijd zei ze. Volgende keer, eerst maar een kalme introductie. Het viel me op dat als ik mijn ogen sloot en contact maakte, ik helemaal in een andere wereld was. Heel mooi, ik wilde daar liever niet uit. Met mijn ogen open was ik ineens in deze wereld, die niet warm aanvoelde, zoals de andere wereld. Beetje koud, zielloos, niet veilig. Een schok was het om mijn ogen open te doen. Dit gevoel heb ik met XTC ook wel eens gehad. Naarmate de trip vorderde integreerden beide werelden met elkaar. Later zag ik ook vierkante patronen als ik mijn ogen open deed, in allerlei kleuren, heel klein, die oneindig ver bewogen. Ik voelde mijn vriend zijn gezicht vlak naast me. Maar alleen zijn gezicht, alsof er verder geen lichaam was. Zijn energie was hoekig en heel sterk. Zwart en wit, prachtig om te zien en te voelen. Ik voelde me een godin bij hem, hij voelde als een god bij mij. Ik voelde dat dit ook was wat ik in mijn hele jeugd gemist heb. Het gevoel van diepe spirituele verbondenheid. Nu was het in evenwicht. Ik was zo intens dankbaar dat mij deze ervaring gegeven was.

Ik voelde me een kind van God. Hoe meer ik van hem hou, hoe meer ik contact met hem kan maken. De trip kwam in golven, waarin ik in en uit de realiteit bewoog. Mijn innerlijke kind was op een gegeven moment extreem blij dat we dit aan het meemaken waren. Ze was aan het springen en schreeuwen van blijdschap, heel erg. Alsof we ons hele leven hadden gewacht op deze ervaring. We verlangden zo naar het spirituele gevoel. Op een gegeven moment was ik alles aan het uitleggen aan mijn vriend, toen de gids me zei te kalmeren, op adem komen, rustig te vertellen. Nogmaals vertelde de gids me dat mijn vriend mijn gids was, en dat ik erg dankbaar moest zijn voor zijn aanwezigheid. Hij leek op een gegeven moment op een elf, hij zag er nog wel normaal uit, het was best wel subtiel. Ik zag ook een witte energiewolk in de kamer hangen, heel mooi. Dat was denk ik een vergroting van het licht van de kaars.

Ik voelde ineens dat mijn vriend met een grote hamer mijn harde buitenlaag heeft stuk geslagen. Daarna kwam ik tevoorschijn, heel kwetsbaar en gevoelig, nog als een kind. En mijn vriend die me vertelde dat het veilig was om naar buiten te komen. Dat was een hele mooie ervaring. Ik werd me ervan bewust dan ik bang was voor leegte. Ik zag dat mijn vriend ook meerdere lagen had, hele sterke, hele kwetsbare, alles bij elkaar heel erg mooi. Vaak moest ik ook erg hard lachen en als ik liep leek het wel alsof ik vloog. Ik keek naar mijn lichaam en ik was er zo blij mee, het had alles overleefd. Ik was niet meer boos op mijn buikje of iets dergelijks, alleen maar heel blij.