LSD en de vreemde benauwing.
Geplaatst: di apr 05, 2011 8:59 pmWie: 6 mensen waarvan ik er 4 ken (incluis mezelf)
Hoeveel: 150mics LSD p.p.
zelf 88 kg zwaar
maaginhoud 1 Turks broodje met feta en spinazie
2 april 2011
Hoofddorp
Dit is mijn eerste trip na die van September waarbij het bijna fout ging. Ik heb expres zolang gewacht omdat omstandigheden niet ideaal waren om te trippen en om de vorige ervaring te vergeten.
Het is 14.05 als ik op station Hoofddorp arriveer. Ik heb een grote zware tas bij me met spullen die me in staat stellen me op mijn gemak te voelen als ik bij vreemden ben. F. staat al op me te wachten. Hij komt een beetje macho op me over maar looks can be deceiving en de keren dat ik hem op de mail sprak en gezien heb kwam hij heel relaxt over.
De zon schijnt uitbundig en na een paar boodschappen rijden we naar zijn huis. Hij is getrouwd met P. een aantrekkelijke dame midden veertig die me hartelijk omhelst en begroet. Er lopen twee honden in de kleine tuin, een Franse Buldog (Billy) en een Chinese naakthond (Sookie) die stiekem toch haar heeft.
Ik zet mijn spullen in de woonkamer en bewonder de prachtige houten vloer. Na een glaasje water krijg ik een rondleiding door het huis en ik bewonder hun BDsm kamer. Het ziet er strak en netjes uit en hoewel ik het fijn vind om met ze ervaringen uit te wisselen ben ik absoluut niet van plan om met hun te spelen. Iets wat F. wel doorlaat schemeren dat ze met mij wel zouden willen spelen.
Na een beetje buiten zitten, broodje eten en genieten van de zon steekt er een kil windje op en verhuizen we naar binnen. Even later staat D. aan de deur en ik begroet hem met een knuffel. Ik heb gemerkt dat ik het fijn vind om met hem te trippen. Hij is een soort rots in de branding met zijn uiterlijk als beer.
Nadat de rest is gearriveerd (een BDsm stelletje waarvan zij (T) heel Dominant is en hij (B) een heel slaafse Engelsman) kunnen we beginnen met het uitdelen van de acid. Ik deel de zegels uit en ieder krijgt een zegel van 150mics.
We kijken naar een animatie film van insecten waarin niet gepraat wordt en het is nogal komisch. Sommige opmerkingen die gemaakt worden over de film zijn grappig maar ik ben zoveel bezig met mijn coming up dat ik alleen zijdelings een lachje produceer maar helemaal in mijn eigen wereld ben. De rest, behalve D., blowt zich echt suf. De ene joint na de andere wordt weggeblazen en ik verbaas me over zoveel wiet consumptie.
F. merkt op dat hij een lachgas ballon wel fijn zou vinden en ik maak er voor iedereen die wil een klaar. Mijn trip neemt op dit punt ook echt een bizarre vlucht en de ballon versterkt de trip met misschien wel 100x.
Ik merk dat D. ook niet echt aansluiting vind bij de rest en als er geopperd wordt om een wandeling te maken om de honden uit te laten ga ik graag mee. Uiteindelijk gaat iedereen mee wandelen en als we allemaal onze schoenen en sokken bijelkaar geraapt hebben stappen we gezamenlijk naar buiten.
De frisheid van de lucht laat mijn hoofd uit elkaar spatten van vreugde. Nu pas merk ik hoe benauwend het binnen was. Ik voel de energie stromen en mijn voeten willen niets anders dan wandelen en nog meer wandelen.
Ik praat met P. over LAW (lange afstands wandelingen) die ik vroeger deed met mijn ouders en nu niet meer echt kan vanwege de ontstekingen in mijn achillespezen. Ik merk op dat ik van deze wandeling waarschijnlijk spijt ga krijgen de dagen erna maar dat ik dat graag over heb voor wandelen op acid. Als we de honden terug brengen zak ik weer op de (goddelijke grote) bank en merk op dat ik eigenlijk helemaal niet naar binnen wilde. De lucht is zacht en helemaal niet koud.
P. zegt dat het inderdaad de bedoeling is om nog meer te wandelen maar de honden zijn niet heel handig om mee te nemen dus laten we die thuis.
We wandelen langs Schiphol (in de verte) en langs belachelijk dure huizen. D. maakt de opmerking dat hij de keta vergeten is mee te nemen. Die had tijdens de wandeling echt perfect geweest. We voelen allebei het trekken van de zwaartekracht een beetje over rechts, meer dan over links. Jammer maar er komen vast nog wel kansen om keta te nemen.
Als we besluiten de wandeling langer te maken langs een aangelegde plas begint het te regenen. Nergens op voorbereid lopen we zonder regenjas stug verder. F. morrelt een beetje maar mij maakt het niet uit. Natter dan je vel kun je niet worden. We worden onderweg hongerig en dorstig maar we hebben niets gepland en dus ook geen eten en drinken meegenomen.
Als we eindelijk terug komen valt me ineens op hoe standaard de gastheer de kamer heeft ingericht. Hij heeft een laser opgehangen met groen en rode puntjes maar dat past totaal niet in de setting. Zachte lampen en bijzondere lichtjes doen het altijd veel beter bij mij. De laser komt heel indringend over in de kleine ruimte en vanaf buiten staat precies een lantaarnpaal met fel licht in mijn gezicht te schijnen. Kleine maar toch irritante dingetjes.
Ik had een Romanesco aangeschaft en ik wil heel graag het ding van dichtbij bekijken. De vorm van de plant is heel vet en hij voelt aan alsof het een amfibieachtige plant is. Net alsof het gemaakt is van krokodillenleer of alsof het een baardagame is. Stug maar toch zacht.
F. vraagt aan mij of ik voor B. een pijpje DMT wil klaarmaken. Hij vertelde me voor de trip al dat B. in zijn tijd in Engeland al veel drugs naar binnen heeft gewerkt. Ik ben een klein beetje verbaasd over het verzoek maar ik maak de pijp met staalwol klaar en doe er op het oog DMT in aangezien ik geen weegschaal bij me heb.
Ik vraag aan B. of hij het al eens eerder gerookt heeft en hij zegt van niet. Omdat B. de slaaf van T. is vind ik het raar dat F. geen toestemming aan T. gevraagd heeft en ook dat hij zonder overleg met B. tegen me zegt dat ik het voor hem klaar moet maken, maar ik leg uit wat DMT is en ik lees het stukje uit Uit Je Bol voor over DMT. Ze zijn gerust gesteld en T. laat B. roken.
Omdat mijn handen niet helemaal vast zijn houdt F. de pijp vast en hij smelt voorzichtig de DMT in het staalwol. Het is lastig om binnen te houden en na een tweede trek van de pijp gaat B. rustig achterover liggen.
Hij zegt later dat het leek op trippen op een hele grote dosis hasj. Ik geloof meteen dat je van hasj kunt trippen, als je maar genoeg neemt. Hij had geen breaktrough maar dat leek mij ook niet helemaal de bedoeling. Als je de eerste keer DMT neemt kun je beter rustig beginnen.
We eten sushi (niet echt tripvoedsel) en luisteren naar muziek die ik uitgezocht heb. Als de muziek is afgelopen vraag ik of we misschien een film kunnen kijken. F. heeft een film van de BBC over The South Pacific. Ik geniet met volle teugen van het verhaal en verbaas me over de veerkracht van dieren en mensen.
Ik heb tijdens de film een beetje griezelige visuals. Tussen de beelden door zie ik overal gezichten in de natuur en een poosje kan ik alleen maar die gezichten zien. De beelden vloeien over en de gezichten worden steeds griezeliger en ik kijk een poosje weg van de tv. Als ik een tijdje mijn ogen heb dicht gehad zijn de gezichten verdwenen en kan ik weer naar de mooie beelden van de natuur kijken.
Als de film is afgelopen meld de gastheer uit het niets dat hij en zijn vrouw gaan slapen. Ze beginnen heel omslachtig de boel op te ruimen en met kletterende kopjes en bordjes de vaatwasser in de ruimen. Hij zet de radio aan en meld dat hij nog even snel de hondjes uitlaat. Terug gekomen maakt hij aanstalten om te gaan slapen en het andere stel waar ik echt geen contact mee kreeg verlaat dan ook het huis en dan blijven D. en ik een beetje verward achter. We praatten over de situatie en ik vraag of hij me thuis wil brengen.
Na een paar uurtjes spullen bij elkaar zoeken en zorgen dat de beestjes binnen zijn en de deuren op slot lopen we naar de auto en onmiddellijk is daar weer de vrijheid die ik normaal voel als ik trip.
De reis naar huis praten we nog over de rare situatie en komen we tot de conclusie dat ze met geen mogelijkheid net zo hard tripten als wij. Waarschijnlijk door het blowen maar ook omdat ze denk ik veel hogere dosissen gewend zijn. Aan het begin van de trip zeiden ze al dat ze voor de visuals gingen en niet zoals ik voor de helderheid die LSD met zich meebrengt.
We evalueren de trip verder en besluiten dat de volgende trip gewoon bij iemand is die net zo gek is en het wel kan waarderen als je rare dingen eruit flapt.
Thuis aangekomen sjouwen D. en ik de zware dingen de trappen op en zijgen op mijn bank neer. Ik sluit mijn harde schijf weer aan aan mij pc en we kijken films die ik wel snap. Ik merk dat de trip nu wel echt op zijn einde loopt en D. is op mijn bank in slaap gevallen. Ik maak hem wakker zodat hij de hele bank heeft om te slapen. Ik kruip in bed en lees nog wat omdat ik wel moe ben maar toch nog even mijn gedachten de andere kant op moet zetten.
Dit was een van de raarste trips tot nu toe. Ik kreeg absoluut geen contact met de anderen, niet op het niveau waarmee ik normaal contact heb. Ik kreeg ook geen kans voor zelfreflectie omdat ik me erg beknot voelde in mijn gedachten.
Overigens heb ik sowieso tijdens de trip niet heel veel gedachten gehad, een van de eerste keren waarbij het volkomen stil was in mijn hoofd. Het voelde wel heel prettig aan om weer na zo'n lange tijd kennis te maken met LSD en ik voel me nu ook weer gesterkt in het vertrouwen in mijzelf op LSD.
Verder ga ik niet zomaar meer met deze mensen trippen. Deze mensen kende ik duidelijk niet goed genoeg om de LSD gedachten vrij te laten en om die samen te delen. Raar want het klikte de andere keren duidelijk wel.
Looks and charm can be deceiving.
Hoeveel: 150mics LSD p.p.
zelf 88 kg zwaar
maaginhoud 1 Turks broodje met feta en spinazie
2 april 2011
Hoofddorp
Dit is mijn eerste trip na die van September waarbij het bijna fout ging. Ik heb expres zolang gewacht omdat omstandigheden niet ideaal waren om te trippen en om de vorige ervaring te vergeten.
Het is 14.05 als ik op station Hoofddorp arriveer. Ik heb een grote zware tas bij me met spullen die me in staat stellen me op mijn gemak te voelen als ik bij vreemden ben. F. staat al op me te wachten. Hij komt een beetje macho op me over maar looks can be deceiving en de keren dat ik hem op de mail sprak en gezien heb kwam hij heel relaxt over.
De zon schijnt uitbundig en na een paar boodschappen rijden we naar zijn huis. Hij is getrouwd met P. een aantrekkelijke dame midden veertig die me hartelijk omhelst en begroet. Er lopen twee honden in de kleine tuin, een Franse Buldog (Billy) en een Chinese naakthond (Sookie) die stiekem toch haar heeft.
Ik zet mijn spullen in de woonkamer en bewonder de prachtige houten vloer. Na een glaasje water krijg ik een rondleiding door het huis en ik bewonder hun BDsm kamer. Het ziet er strak en netjes uit en hoewel ik het fijn vind om met ze ervaringen uit te wisselen ben ik absoluut niet van plan om met hun te spelen. Iets wat F. wel doorlaat schemeren dat ze met mij wel zouden willen spelen.
Na een beetje buiten zitten, broodje eten en genieten van de zon steekt er een kil windje op en verhuizen we naar binnen. Even later staat D. aan de deur en ik begroet hem met een knuffel. Ik heb gemerkt dat ik het fijn vind om met hem te trippen. Hij is een soort rots in de branding met zijn uiterlijk als beer.
Nadat de rest is gearriveerd (een BDsm stelletje waarvan zij (T) heel Dominant is en hij (B) een heel slaafse Engelsman) kunnen we beginnen met het uitdelen van de acid. Ik deel de zegels uit en ieder krijgt een zegel van 150mics.
We kijken naar een animatie film van insecten waarin niet gepraat wordt en het is nogal komisch. Sommige opmerkingen die gemaakt worden over de film zijn grappig maar ik ben zoveel bezig met mijn coming up dat ik alleen zijdelings een lachje produceer maar helemaal in mijn eigen wereld ben. De rest, behalve D., blowt zich echt suf. De ene joint na de andere wordt weggeblazen en ik verbaas me over zoveel wiet consumptie.
F. merkt op dat hij een lachgas ballon wel fijn zou vinden en ik maak er voor iedereen die wil een klaar. Mijn trip neemt op dit punt ook echt een bizarre vlucht en de ballon versterkt de trip met misschien wel 100x.
Ik merk dat D. ook niet echt aansluiting vind bij de rest en als er geopperd wordt om een wandeling te maken om de honden uit te laten ga ik graag mee. Uiteindelijk gaat iedereen mee wandelen en als we allemaal onze schoenen en sokken bijelkaar geraapt hebben stappen we gezamenlijk naar buiten.
De frisheid van de lucht laat mijn hoofd uit elkaar spatten van vreugde. Nu pas merk ik hoe benauwend het binnen was. Ik voel de energie stromen en mijn voeten willen niets anders dan wandelen en nog meer wandelen.
Ik praat met P. over LAW (lange afstands wandelingen) die ik vroeger deed met mijn ouders en nu niet meer echt kan vanwege de ontstekingen in mijn achillespezen. Ik merk op dat ik van deze wandeling waarschijnlijk spijt ga krijgen de dagen erna maar dat ik dat graag over heb voor wandelen op acid. Als we de honden terug brengen zak ik weer op de (goddelijke grote) bank en merk op dat ik eigenlijk helemaal niet naar binnen wilde. De lucht is zacht en helemaal niet koud.
P. zegt dat het inderdaad de bedoeling is om nog meer te wandelen maar de honden zijn niet heel handig om mee te nemen dus laten we die thuis.
We wandelen langs Schiphol (in de verte) en langs belachelijk dure huizen. D. maakt de opmerking dat hij de keta vergeten is mee te nemen. Die had tijdens de wandeling echt perfect geweest. We voelen allebei het trekken van de zwaartekracht een beetje over rechts, meer dan over links. Jammer maar er komen vast nog wel kansen om keta te nemen.
Als we besluiten de wandeling langer te maken langs een aangelegde plas begint het te regenen. Nergens op voorbereid lopen we zonder regenjas stug verder. F. morrelt een beetje maar mij maakt het niet uit. Natter dan je vel kun je niet worden. We worden onderweg hongerig en dorstig maar we hebben niets gepland en dus ook geen eten en drinken meegenomen.
Als we eindelijk terug komen valt me ineens op hoe standaard de gastheer de kamer heeft ingericht. Hij heeft een laser opgehangen met groen en rode puntjes maar dat past totaal niet in de setting. Zachte lampen en bijzondere lichtjes doen het altijd veel beter bij mij. De laser komt heel indringend over in de kleine ruimte en vanaf buiten staat precies een lantaarnpaal met fel licht in mijn gezicht te schijnen. Kleine maar toch irritante dingetjes.
Ik had een Romanesco aangeschaft en ik wil heel graag het ding van dichtbij bekijken. De vorm van de plant is heel vet en hij voelt aan alsof het een amfibieachtige plant is. Net alsof het gemaakt is van krokodillenleer of alsof het een baardagame is. Stug maar toch zacht.
F. vraagt aan mij of ik voor B. een pijpje DMT wil klaarmaken. Hij vertelde me voor de trip al dat B. in zijn tijd in Engeland al veel drugs naar binnen heeft gewerkt. Ik ben een klein beetje verbaasd over het verzoek maar ik maak de pijp met staalwol klaar en doe er op het oog DMT in aangezien ik geen weegschaal bij me heb.
Ik vraag aan B. of hij het al eens eerder gerookt heeft en hij zegt van niet. Omdat B. de slaaf van T. is vind ik het raar dat F. geen toestemming aan T. gevraagd heeft en ook dat hij zonder overleg met B. tegen me zegt dat ik het voor hem klaar moet maken, maar ik leg uit wat DMT is en ik lees het stukje uit Uit Je Bol voor over DMT. Ze zijn gerust gesteld en T. laat B. roken.
Omdat mijn handen niet helemaal vast zijn houdt F. de pijp vast en hij smelt voorzichtig de DMT in het staalwol. Het is lastig om binnen te houden en na een tweede trek van de pijp gaat B. rustig achterover liggen.
Hij zegt later dat het leek op trippen op een hele grote dosis hasj. Ik geloof meteen dat je van hasj kunt trippen, als je maar genoeg neemt. Hij had geen breaktrough maar dat leek mij ook niet helemaal de bedoeling. Als je de eerste keer DMT neemt kun je beter rustig beginnen.
We eten sushi (niet echt tripvoedsel) en luisteren naar muziek die ik uitgezocht heb. Als de muziek is afgelopen vraag ik of we misschien een film kunnen kijken. F. heeft een film van de BBC over The South Pacific. Ik geniet met volle teugen van het verhaal en verbaas me over de veerkracht van dieren en mensen.
Ik heb tijdens de film een beetje griezelige visuals. Tussen de beelden door zie ik overal gezichten in de natuur en een poosje kan ik alleen maar die gezichten zien. De beelden vloeien over en de gezichten worden steeds griezeliger en ik kijk een poosje weg van de tv. Als ik een tijdje mijn ogen heb dicht gehad zijn de gezichten verdwenen en kan ik weer naar de mooie beelden van de natuur kijken.
Als de film is afgelopen meld de gastheer uit het niets dat hij en zijn vrouw gaan slapen. Ze beginnen heel omslachtig de boel op te ruimen en met kletterende kopjes en bordjes de vaatwasser in de ruimen. Hij zet de radio aan en meld dat hij nog even snel de hondjes uitlaat. Terug gekomen maakt hij aanstalten om te gaan slapen en het andere stel waar ik echt geen contact mee kreeg verlaat dan ook het huis en dan blijven D. en ik een beetje verward achter. We praatten over de situatie en ik vraag of hij me thuis wil brengen.
Na een paar uurtjes spullen bij elkaar zoeken en zorgen dat de beestjes binnen zijn en de deuren op slot lopen we naar de auto en onmiddellijk is daar weer de vrijheid die ik normaal voel als ik trip.
De reis naar huis praten we nog over de rare situatie en komen we tot de conclusie dat ze met geen mogelijkheid net zo hard tripten als wij. Waarschijnlijk door het blowen maar ook omdat ze denk ik veel hogere dosissen gewend zijn. Aan het begin van de trip zeiden ze al dat ze voor de visuals gingen en niet zoals ik voor de helderheid die LSD met zich meebrengt.
We evalueren de trip verder en besluiten dat de volgende trip gewoon bij iemand is die net zo gek is en het wel kan waarderen als je rare dingen eruit flapt.
Thuis aangekomen sjouwen D. en ik de zware dingen de trappen op en zijgen op mijn bank neer. Ik sluit mijn harde schijf weer aan aan mij pc en we kijken films die ik wel snap. Ik merk dat de trip nu wel echt op zijn einde loopt en D. is op mijn bank in slaap gevallen. Ik maak hem wakker zodat hij de hele bank heeft om te slapen. Ik kruip in bed en lees nog wat omdat ik wel moe ben maar toch nog even mijn gedachten de andere kant op moet zetten.
Dit was een van de raarste trips tot nu toe. Ik kreeg absoluut geen contact met de anderen, niet op het niveau waarmee ik normaal contact heb. Ik kreeg ook geen kans voor zelfreflectie omdat ik me erg beknot voelde in mijn gedachten.
Overigens heb ik sowieso tijdens de trip niet heel veel gedachten gehad, een van de eerste keren waarbij het volkomen stil was in mijn hoofd. Het voelde wel heel prettig aan om weer na zo'n lange tijd kennis te maken met LSD en ik voel me nu ook weer gesterkt in het vertrouwen in mijzelf op LSD.
Verder ga ik niet zomaar meer met deze mensen trippen. Deze mensen kende ik duidelijk niet goed genoeg om de LSD gedachten vrij te laten en om die samen te delen. Raar want het klikte de andere keren duidelijk wel.
Looks and charm can be deceiving.
