Pagina 1 van 1

[LSD] Naar de cosmos en terug

BerichtGeplaatst: di feb 22, 2011 3:25 am
door Destiny
Tegenwoordig ga ik onder een nieuwe Username: Destiny
voorheen was dit Nasica.

Report door Nasica op 25 aug 2009

Wie: J (Ikzelf), grote groep vrienden.
Waar: Wald Frieden (Wonderland)
Soort drugs: MDMA, LSD en pure wiet joint.
Hoeveelheid: bij elkaar 1x MDMA (80mg), 2 zegels 100mics

Yo mensen,

In dit weekend heb ik mijn heftigste trip tot nu toe meegemaakt. Voor
mijn gevoel is het een goed idee om dit als een report neer te zetten.
Wat ik heb meegemaakt heeft zo veel indruk op mij achter gelaten dat ik
het graag wil delen.
Het is een wat lang verhaal geworden maar voor de mensen die het helemaal
gelezen hebben.........: super :)

Wonderland is voor de meeste psy-goa fans een bekend iets. Een goed
festival dat niet te groots (commercieel) is en altijd een goede sfeer
heeft.

Mijn trip report begint op zaterdag middag rond het middag uur. Nadat
ik al een jointje gerookt had, heb ik met P (mede-tripper) een lsd zegel
op m'n tong gelegd. ooh jeee, daar heb je die bittere smaak weer.

We besloten richting main stage te lopen om daar lekker langs de kanten
te ontspannen en het effect af te wachten. na ongeveer 30 minuten
voelde ik mij wat rustiger van binnen. mijn evenwicht was wat lastiger
te houden en langzaam kwamen er lichte visuals.

Naarmate de trip vorderde voelde ik mij meer op m'n gemak. mijn
gedachten waren goed te sturen en ik voelde me helemaal in controle.
alle kleuren, geuren, geluiden en andere impulsen waren prachtig om te
ervaren.

Ik weet het, dit lijkt een oppervlakkig, niet erg inhoudelijk trip report.
Maar dit is meer een voorbereidende trip geweest op wat er gaat
komen, waar ik veel dieper zal gaan.

Nadat de LSD trip redelijk was uitgewerk ben ik op mijn bedje gaan
liggen om wat rust te krijgen. heb ongeveer 3 uurtjes kunnen slapen.
toen ik wakker werd (ik spreek over 22:00) kon ik alles vrij snel weer
op een rijtje krijgen in mijn hoofd. mijn gedachten gang was nog een
beetje waus maar kon toch goed gesprekken houden en volgen.

Niet veel later kwam XTC op mijn pad. het leek me wel een goed idee om
nog even lekker door te feesten nadat ik best wel een intense trip had
gehad. lekker even ontspannen op de dans vloer met het heerlijke MDMA
gevoel. Nadat ik het o-zo-vieze MDMA grutje naar binnen had gewerkt
verplaatse ik mij al gauw naar de dans vloer. eenmaal daar begon ik
lekker te spacen en knalde de MDMA goed in.

het fijne van deze mdma was dat hij heel constant was. niet in pieken
of dalen maar constante stimulans. Merkte wel dat ik snel een droge
keel kreeg dus ik ging even naar mijn tentje om daar wat lekkere 7-up
te drinken. (ooh wat smaakt dat lekker onder de mdma).

Bij de tent kwam ik 2 vrienden van ons tegen die ook lekker aan het
spacen waren op de LSD (al tijd terug ingenomen). Met hun ben ik aan de
praat geraakt en toen kreeg ik een 2de zegel LSD aangeboden. Ook D
(tripper die het aanbood) zou nog een zegel erbij nemen. Lekker samen trippen.
Hmm ! Dat is misschien nog wel wat. Een LSD trip 's avonds zou
prachtig moeten zijn met de geweldige deco die Wonderland had.
Nog even twijfelend over mijn energy heb ik toch besloten de 2de zegel
in te nemen. (00:30)

Dit zou wat worden, voel namelijk de mdma ook nog lekker dus was erg
benieuwd wat er ging komen. had al veel gelezen over "candyflip" maar
weet dat het eigenlijk iets anders moet. Eerst LSD en na 4 uur MDMA.
Maar goed, ik wachtte het wel af wat er ging komen.

D draaide nog een pure joint van wiet met een klein laagje hasj er
boven op. Nadat die was aangestoken begon de avond pas echt. wat een
zalig gevoel gaf deze joint in combinatie met een opkomende LSD trip.
Nadat de joint op was verplaatste we ons naar de dans vloer van de Main
Area waar ik helemaal ondersteboven was van de prachtige decoraties.
Kon m'n ogen niet geloven. Zo magisch was alles.
Er werd goed gedraaid en D en ik waren lekker aan het dansen. Af en toe
keken we elkaar aan en wezen we naar mooie afbeeldingen of goa-kunst*
die in de lucht hing.

(*van die mooie oplichtende kunst als je er een ultra violet lamp op
laat schijnen)

Opeens begon de heftigste trip ooit. ik keek naar D en zag ineens een
schokgolf die letterlijk van alle kanten op me afkwam. KLABAM.
opeens was alles om mij heen in een andere tijd. Alles om mij heen
, zelfs de muziek en de dansende mensen, ging in slowmotion. Het maakte
niet meer uit welke muziek ik hoorde, het ging precies op het ritme van mijn slomotion.
Ik weet nog dat ik op dat moment D aankeek en zei: Ik ga veel te hard, ik ga naar
het gras. D kon mij denk ik niet verstaan en knikte vriendelijk.

Eenmaal bij het gras aangekomen, na een ontzettend lange reis (alles in
slomotion) plofte ik neer en was ik bang. Bang voor wat er ging komen.
Bang omdat ik dit niet had verwacht. Bang omdat de omgeving weg smolt.
Ik probeerde mijzelf dingen in te praten als "het is drugs en straks
komt alles weer goed, wat je ook doet... doe geen gekke dingen".

Op het grasveld naast de Main Area vond ik het nog te druk omdat de
muziek erg veel effect had op de snelheid waarin ik in de wereld
functioneerde. Zodra de muziek een langzame beat had ging de wereld ook
langzamer. Kon het zelf nog niet sturen dus was volledig afhankelijk
van mijn omgeving. Wederom had ik me voorgenomen om naar een rustiger
plekje te gaan. ... ... denk denk ... ... ja, mijn tentje.

Vluchtig in slomotion ben ik naar mijn tentje ge-moon-walkt.
Daar aangekomen ben ik op mijn luchtbed gaan liggen. Helaas was ik al
te waus om me te realiseren dat het helemaal donker was. Zowel met mijn
ogen open als mijn ogen dicht zag ik dus het zelfde... heel veel
visuals. Ik vloog als tijd reiziger overal doorheen. vond het nog
steeds best eng maar begon wel te merken dat ik het iets beter kon
sturen, zonder muziek.

Ik deed mijn ogen dicht en opeens schoot er een hele enge gedachte door
mij heen. Wat nou als de tijd, die zo beïnvloed wordt door de dope,
helemaal stil staat. Zou ik de tijd stil kunnen zetten ? , Als dat
gebeurd, houdt het dan op ? ben ik dan dood ? of ben ik dan zo diep
gegaan dat ik het Hier en Nu vergeten ben en dus niet meer terug kan
keren uit mijn LSD trip ? Al deze vragen schoten door mij heen.

Gelukkig op dat moment kwam mijn mede tent gebruiker F binnen vallen en
begon een verhaal te vertellen. al gauw viel ik hem in de rede dat ik
er niets van begreep en dat ik heftig aan het trippen was op de LSD.
Hij vroeg of hij moest gaan of kon blijven. ik vond het wel fijn dat
hij bij mij bleef. Had het besef nog dat ik maar beter een sitter naast
me kon hebben waar ik op kan bouwen als ik terug wil keren in het hier
en nu.

Ik begon hem te vertellen van mijn ontdekkingen. Dat de tijd in
slomotion ging en dat ik de cosmos heb geraakt. dat ik ervaren heb om
tijdloos en ruimteloos te zijn. Nog steeds ging ik erg hard en waren de
visuals heftig. Naarmate F en ik dieper in gesprek waren over hoe ik
mijn LSD ervaarde, merkte ik dat ik het beter kon sturen. F begreep heel
veel van wat ik zei en kon mij zelfs begeleiden. We hebben samen
gepraat over hoe het is om tijdloos te zijn. Wat voor macht je hebt als
je de cosmos hebt berijkt en of ik de eerste gedachten kon vangen die
je hebt als je terug keert naar het hier en nu. We zijn er samen van
overtuigt dat als je die gedachten kunt vangen en weet hoe je het kunt
onderscheppen je veel makkelijker de cosmos kunt bereiken en verlaten.

Misschien nog wel even leuk om te vertellen dat ik ondertussen behoorlijk
nodig moest pissen. Omdat het tentje nog steeds zo misvormt was dat het
niet eens meer op een tent leek, durfte ik eigenlijk niet naar buiten. Na een
tijdje moest het er toch van komen en ging ik met frisse tegenzin richting de
ingang van de tent. Na grondige inspectie of de grond wel stevig genoeg was
om mij te houden ben ik zwabberend naar het dichtstbijzijnde hek gelopen.
Een echte aanrader, wanneer krijg je nu de kans om in slowmotion te pissen.
Heb nog nooit zo fijn en weird staan pissen.

Mijn LSD trip was nog heftig aanwezig maar kon hem al goed sturen. kon
de tijd nog niet helemaal op normale snelheid krijgen maar al wel een
stukje sneller. Met dit gevoel op zak besloot ik om terug te keren naar
het feestje en mij te laten verrassen door de impulsen die daar te
vinden waren.

Onderweg daarheen merkte ik dat iedereen die ik tegenkwam op een goede
golflengte zat. Iedereen voelde goed aan en je hoefde een persoon maar
aan te kijken en je begreep gelijk hoe hij of zij zich voelde. Was dit
een extra zintuig of zo ? kon ik nu gevoelens van andere mensen visueel
zichtbaar maken ?. Omdat alles in slowmotion ging had ik het gevoel
alsof ik meer tijd had om na te denken over (onbewuste)keuzes. ik
voelde me machtiger omdat ik de tijd kon beïnvloeden. Ik was er van
overtuigd dat ikzelf god was, dat ikzelf de wereld om mij heen moest
invullen. samen met andere mensen beïnvloeden we de wereld met onze
gevoelens. Visueel kreeg ik daar nu een kijkje op en vond het
onvoorstelbaar.

Ik merkte dat ik aan het landen was in het hier en nu en dat de visuals
iets waren afgenomen. Heb nog een paar rondjes gelopen met F en
besproken hoe bizar de trip is geweest. Ik sloot de avond af met de
opmerking "Geniet nog maar even van het hier en nu met een knipoog" en
ben daarna naar mijn tentje gegaan om daar lekker uit te spacen en in
slaap te vallen.

Verrassend genoeg heb ik 5 uur lang kunnen slapen en voelde me de
volgende morgen herboren. voelde me ultra goed in mijn lichaam. Mijn
gedachten gang was heel af en toe nog een beetje traag maar het was
absoluut niet storend.

F heeft tijdens mijn trip in de tent dingen kunnen opschrijven op mijn verzoek. Hieronder dus een conversatie tussen mij en F

-------------------------------------------------------
J: Wat ik nu ga vertellen is dat ik door de tijd kan reizen, tijd stilzetten, of slowmotion, maar toch genoeg bevatten om mezelf te herkennen.

J: Ik ben tijd en ruimteloos.

F: op de grens tussen tijd en tijdloos begint de eerste gedachte. Die plek is het portaal naar de tijd en ruimteloze. Achter de dimensie van de tijd en ruimteloze is de dimensie waarin je van vorm kan veranderen. Daar zijn geen gedachten maar gevoelens. Het eerste gevoel laat zich best omschrijven als het gevoel van verassing bij de gedachte van “hee… ik ben!”

J: Hoe zou het zijn om het hier en nu te verlaten.

F: Dat is gevaarlijk. In die dimensie wordt je voornamelijk gedreven door impulsiviteit en nieuwsgierigheid. Voor je het weet zit je in een ander ruimte en tijd. Als je jezelf dan fixeert in het hier en nu verdwijn je uit het onze.

J: Toen ik van de dansvloer terug kwam, kon ik de tijd stilzetten en in dat moment van helderheid kon ik de scheerlijnen in volle duidelijkheid zien. [ik zag je inderdaad soepel en gecoördineerd over de scheerlijnen sluipen].

F: Ja, dat ken ik. Een zeer zeldzame keer had ik die helderheid met gesloten ogen. Dat was pas wierd.

F: Vang de eerste gedachte, de wereld daarachter is een diepere bewustzijn met zijn eigen beleving, tijd, ruimte en gedachten. Vang die eerste essentie en onthoud de wegwijzers. Reis door de dimensies en geef zo een slinger aan het universum zonder deze uit evenwicht te brengen. Zet je gedachten stil en maak instant contact met de kosmos. Dat is het geheim v…: wens zonder het te spreken. Onthouden en vergeten tegelijk. Zijn en niet zijn tegelijk.

J: Onthoud ik de dingen die ik nu bedenk?

F: Per definitie niet. Zo beschermen de dimensies zichzelf zodat er niet zomaar kennis “weg lekt”. Om te onthouden heb je wegwijzers/ankers nodig. Het zien van die dingen haalt ze uit de vergetelheid.

J: Chipjes… lekker. Het gaat niet om de smaak maar om de essentie.

J: Als ik mijn ogen dicht doe dan sta, zie en hoor ik de dansvloer. Ik zit daar middenin en ik herinner me zelfs alle mensen die om me heen hebben gestaan.
-------------------------------------------------------



Hiermee zal ik mijn trip report afsluiten. Hoop dat je er van genoten hebt. :wave: :stoned:
Groetjes,

Destiny (Nasica)