Pagina 1 van 1

Zuurtegraad kritiek!

BerichtGeplaatst: di feb 22, 2011 8:37 pm
door 25tolife
Beste df luitjes deze trip duurde ruim 18 uur en was erg heftig dus de volgorde is ongetwijfeld niet helemaal 100% En heb alleen de noemenswaardige dingen eruit geplukt die ik me kan herinneren want ben ook veel weer kwijt geraakt.

En is van een tijdje terug maar al niet te min wou ik deze "oude"nog als laatst hier neerzetten.

Tripreport : Zuurtegraad kritiek!
Medetrippers/tripsitters 0
State of mind : Enorm veel aan me kop me gehad,tussen verhuizing in, en zin in een in stevige trip.
Dosis: 6 maya's (circa 800-1000ug)

Inleiding
De dag begon als alle andere in de vakantie, lekker rustig opstaan en wat in de zon chillen. In de avond kreeg ik na een telefoongesprek met iemand enorme zin om eens goed hard te gaan trippen. Had nog oa. nog wat maya's liggen. Had er 7 uit uit de vriezier gehaald even gewacht zodat condens het niet zou verprutsen. Aangezien ze al best oud waren dacht ik dat ze wel de helft waren geworden in sterkte, dus nam er 3 en na 15 minuten nam ik er nog 3. Snel de kamer opgeruimd wierrook klaar gezet een lading joints gedraaid en veel makkelijk eten in de buurt. Was nog even aan het kloten met xbox op via de pc werkend te krijgen op de tv. Zodat ik met een controller makkelijk allemaal films/documentaires/ etc kon toveren op de wonderbaarlijke televisie.

De trip

De eerste tekens kwamen al snel, kreeg een typische smaak in me mond en een bodyload die best aanwezig was maar absoluut niet storend. Ik dacht ik zet maar Planet Earth op om zo met wat moois de trip te beginnen. Maar halverwege heb ik het met maar stop gezet want er waren zoveel details dat ik het letterlijk niet meer bijhield. En alles om me heen begon te smelten. Toen maar even op het balkon gewaagd (zit op 8 hoog hier) en heb daar eigenlijk nagedacht over hoe we altijd in ons oude patroon weer terugvallen van half ge-automatiseerde robots lijken soms. Ik ging maar weer snel naar binnen want het was pas net begonnen en ik merkte al dat het een zware trip zou worden. Ben op de bank neergezakt jointje aangestoken en de wierrook met Coraline op de tv begon ik langzaam krankzinnig te worden, ik bedacht me dat ik nog altijd valium had mocht het echt niet meer gaan. Ik was er niet meer, ik was een met me kamer geworden en veolde me ook schuldig aan wat ik allemaal heb en doe. Met een joint in mijn mond zag ik ineens mijn tante voor me toen ik me ogen dichtdeed (zij is kunstenaar en is niet vies van lsd) en er kwamen allemaal goede vriendelijke groene stromen energie van haar vandaan en gaf me het gevoel aan me te denken en dat ze me steunt bij deze trip. Teon vervloog het ineens weg en was ik op een mooie wei waar ik zat te kijken naar de mooie omgeving die echt magisch mooi was. Ik zag zelfs een bizarre vogel vliegen. Opstaan kon ik niet ik leek in een ecstase te zijn. Het voelde zo erg goed veel liefde dat ik me schuldig voelde dat het door mijn ego altijd beter moet zijn, en er al zoveel moois is om van te genieten. Heel objectief was ik aan mijn leven aan het denken, en wat ik nog tegemoet ga. Die verhuizing is alleen maar goed dus daar voelde ik me ook erg lekker over. Langzaam gingen me ogen weer open en moest ik even wennen aan het rare licht van de lamp hier.
Coraline stond nog steeds aan op de tv en zonder ik er wat aan kon doen bleef ik vastgezogen aan de tv zitten en was bang dat ik helemaal de draad kwaad zou zou raken aangezien ik die simpele film niet snapte op de vader na die verstrooid is en alles typt op zijn machine. Toen ging ik maar wat snoep eten voor wat suiker ik vond het zo wel hard genoeg gaan, en het leek nog geen piek te hebben bereikt. Maar ja dat schiet natuurlijk ook niet op. Dus maar muziekje opgezet met een jointje erbij en plat op bed gaan liggen.



Ik deed mijn ogen dicht en de meest vreemde mooie visuals kreeg. Ik zag blauwe vierkanten die geribbeld waren licht gaven en soms weer wat dimden en ze vormden steeds andere objecten er kwam ineens een soort neon blauwe bloem, vervolgens viel het uit elkaar op de grond en kroop het omhoog tot een grafsteen. Vanaf dat moment was ik in paniek. Was die van mij ? Ben ik nu dood, en is dat het laatste wat ik zie hier? Toen werd het zwart en verbeelde ik me dat ik 112 moest gaan bellen aangezien ik nu een iq van een baby had. Zou het nog wel goedkomen? Op de tv stond iets aan waar ook precies een stukje ging over iemand die hard hulp nodig had. Maar zij zijn ook geen wonderdokters natuurlijk. Een huisgenootje kwam ineens binnen om te kijken of alles wel goed was. Het enige wat ik zei was ja laat me met rust ik ben die energiestromen aan het onderzoeken. En zij vertrok weer wetende dat ik flink in een trip zit en alleen wil zijn. Toen heb ik me even omgekleed en naar buiten gewaagd maar dat bleek voor mij niet echt te doen met al dat drukke verkeer en die mensen dus was snel weer naarhuis gegaan. Eenmaal thuis gelijk weer omgekleed in iets luchtigs want ik had het bloedheet.
Ben toen eigenlijk vrijwel direct onder de douche gestapt waar ik van nivea een of andere douche spul pakte dove go fresh energise(van huisgenootje) en die rook zo lekker dat ik het niet kon weerstaan. Ik voelde echt op elke huidcel dat het kwam zicht openen en opnemen en en het prikkelde overal op een goede manier echt vreemd spul... Ben benieuwd of dat nuchter ook zo'n hele reis is die je ondergaat met dat spul jezus.



Eenmaal de krachten gespaard om er weer oneruit te gaan, pakte een sapje mee uit de koelkast en weer gelijk in mijn kamer gaan zitten.Muziek aan ,en heb ik met me ogen dicht verse sap gedronken, nog nooit zo veel van kunnen genieten ik zag de smaken voor me als kleuren hmm Een heel klein slokje was genoeg om lang van te genieten. Ik was dankbaar voor alles en iedereen dat die er waren en de aarde zo maken zoals die nu is. Ik kan het gevoel niet uitleggen in woorden, het was teveel genieten, te ver van het "normale leven" vandaan,is misschien de beste omschrijving. Zodra ik mijn ogen open deed zag ik bij mijn deur een gloed vandaan komen van onderaan af en toe verkleurde het, nieuwsgierig als een kind van 12 kijk ik wat het is en bleek het de wind te zijn die eronder blaast. De televisie kon ik al helemaal niet meer kijken ondans het formaat ervan zag ik simpelweg veel teveel ik moest elk beeld 2x kijken vanwege alle visuals en het geluid ging soms langzamer en daarna weer sneller (dit hield ik uren) waardoor het eigenlijk erg vervelend was om tv of soms zelfs muziek te horen. Maar na een tijdje had ik er wel vrede mee gemaakt. En stak de joint aan en ging weer heerlijk genieten het zuur dat in mijn brein zit. Ik ging maar een andere tekenfilm aanzetten aangezien dat het enige is wat nog leuk kan zijn op dat moment. Vervolgens kung fu panda gekeken waar ik bijzonder gefascineerd door was hoe dat kung fu een beetje in elkaar zat. Daarna het boek "Be here Now" van Ram Dass.( http://en.wikipedia.org/wiki/Be_Here_Now_(book) ) even bekeken dat wou ik altijd al eens trippend doen. Het is een practhig boek waar ik enorme visuals overheen zag gaan en en die plaatjes half leken te bewegen. Maar het lezen ervan werd er niet beter op daardoor. Na wat leuke plaatje gelezen te hebben maar wat gaan zag ik dat het inmiddels al 10 uur later was en was nog steeds aan het pieken probeerde ik een de computer aan te zetten om met iemand uit de normale wereld contact te maken. De post die ik dier deed duurde 20 minuten als het niet langer was.
Ik was erg verstrooid maar had er uiteindelijk wel vrede mee omdat het toch vanzelf wel weer rustig zou gaan worden. Zo heb ik vele uren met een muziekje doorgebracht te mijmeren en te dromen en soms aan helemaal niets denken en. Een paar uur later was het nog steeds niet afgenomen en heb ik maar 20 mg valium genomen om wat te kalmeren. Het hielp het en ik werd rustiger, en aangezien ik doodmoe was nam ik er nog maar 30mg bij anders had ik zeker weten nog tot in de ochtend wakker gelegen natrippend en wel. Toen ik wakker werd was ik nog steeds niet helemaal bij maar na even goed eten en die dag erop was ik weer met beide benen op de grond geland.

Conclusie

Het was een heerlijke trip waarin ik diep weg zakte waarschijnlijk doordat ik het alleen deed, wat tot extra paniek zorgde soms.
Maar ben wel heel bewust geworden van dingen die we voor lief nemen en ben iedereen dankbaar. De dosis was veel maar achteraf gezien wil ik het best nog wel eens opschroeven maar eerst even dit verwerken. Hopelijk konden jullie een beetje van dit reportje genieten.