Eerste keer truffels, ietwat te lichte dosis..
Geplaatst: di jul 12, 2011 12:34 pmWat? Atlantis truffels (7,5 gram), later nog een voor mijn doen lichte joint met wiet.
Wie? Ik, en een vriend die ik als X zal aanduiden
Waar? Een mooie, doorgaans rustige plek in een park in Arnhem
Maandag 11 juli, na alsmaar uitstellen wegens geldgebrek, ben ik eindelijk toegekomen aan het uitproberen van truffels. Het idee kwam van X, en hoewel ik niet zeker was van of het slim was om met X te trippen, besloot ik erin mee te gaan gezien we samen een dosis van 15 gram zouden delen - ieder 7,5 gram dus. De reden dat ik niet zeker was of het verstandig was met X te trippen, is vanwege zijn geestelijke gesteldheid: hij heeft last van psychoses en een tijdje terug had hij ook last van depressies. Tevens is hij niet een van mijn beste vrienden, maar desalniettemin besloot ik erin mee te gaan, om de ontmoeting aan te gaan met truffels, en legde ik daar een beetje mijn vertrouwen in. Het was ook niet X zijn eerste keer truffels, voor mij wel, maar gezien ik al wel ervaring heb opgedaan met onder andere LSA en ik wist dat truffels een veel vriendelijker, kalmer karakter hebben dan LSA, maakte ik me geen zorgen.
We zetten heet water bij X thuis, en brachten het met ons mee in een thermoskan. Vervolgens gingen we naar de smartshop waar we 15 gram verse Atlantis truffels kochten. Deze smartshop verkoopt 4 soorten: Pajaritos (waarvan ze aangeven dat ze vrij mild en vooral erg vrolijk en sociaal zijn, zeer geschikt voor beginners, grotere groepen en bijvoorbeeld gamers), Mexicana A (die ze ook als een goede beginnerstruffel aanduiden, van deze had X ook ervaring, met een dosis van 8 gram), Tampanensis (die ze als zwaarder classificeren, waarbij ze in hun beschrijving vooral de nadruk leggen op het visuele aspect (vooral CEV's) dat tamelijk heftig zou zijn), en tot slot Atlantis (waarbij ze aangeven dat deze alleen geschikt zijn voor de ervaren tripper, en ook de nadruk leggen op de visuele aspecten). Wij besloten voor Atlantis te gaan. Onderweg naar het park stopte X de truffels in de thermoskan met water om er thee van te trekken - het water was niet meer kokend, wel nog warm, dus dat zou goed moeten gaan. Hierna liepen we verder naar de plek in het park waar we zouden gaan trippen.
Eenmaal daar aangekomen, hadden de truffels sowieso 15 minuten kunnen trekken. We begonnen met het opdrinken van een kopje truffelthee - de smaak verraste mij, want hoewel ik altijd uitgebreid gehoord had dat het vreselijk zou smaken, bleek het naar mijn mening juist erg lekker te zijn. Hierna vulden we allebei een kopje opnieuw met truffelthee, en ook ieder een gelijke portie truffels. Ik dronk wat thee weg, en haalde daarna steeds wat truffels uit mijn thee waar ik lang op kauwde, tot ze volledige vermalen waren, vervolgens nog even wachtte om het daarna door te slikken met een slokje van de truffelthee. Ook bij de truffels verrastte de smaak mij, ik vond het namelijk behoorlijk lekker. Zo gingen we vervolgens door tot we de thee en de truffels ophadden. Ieder dus een dosis van 7,5 gram.
Toen was het wachten. Na ongeveer 30 tot 45 minuten begon ik heel licht iets te voelen - ik werd relaxter, besloot lui op de grond te gaan zitten, ging zachter praten (met later ook wat spraakgebrek), en tevens probeerde ik zo kort en bondig mogelijk te zijn, want ik had helemaal geen behoefte aan praten, ik wilde genieten van de natuur om me heen, de geluiden van vogeltjes, de zon die door de bomen heen brak.
Iets meer dan een uur later merkte ik wel een lichamelijk effect, overduidelijk. Mijn lichaam voelde slap aan, lichte dingen liet ik vallen omdat ik 'vergat' de kracht te zetten om het vast te houden. Ik besloot een shaggie te roken, en nog één, terwijl de natuur om me heen een paradijsje leek. Er kwam nog even een sluipwesp voorbij, die dat gevoel van paradijselijkheid vervolmaakte voor mijn idee. Over één ding was ik echter wel verbaasd - waar bleef de mindfuck? Van LSA was ik gewend dat ik een redelijk chaotische, doldwaas euforische mindfuck kreeg. Bij de truffels hield ik nog een opvallende helderheid, zelfs geen lachkicks, wel meer lachen dan in nuchtere toestand overigens, maar niet zoals ik dat ken van LSA of zelfs wiet.
Hallucinaties bleven uit, hoewel er wel een paar zeer milde effecten waren, van korte duur. Heel even leek de grond onder me licht te golven, maar alleen een bepaald stukje van de grond en het duurde niet lang - X besloot me aan te spreken, toen ik daarna keek, was het weg.
X besloot muziek te gaan luisteren, en ik besloot hetzelfde te gaan doen. Telefoon pakken, oortjes indoen, shaggie erbij draaien. Ik kon het niet laten om, heel voorspelbaar, het nummer "Magic Mushrooms" van de psytrance band 1200 Mics op te zetten. Ik rookte mijn shaggie en tijdens dat sloot ik mijn ogen. Toen begon, apart genoeg met erg veel helderheid, een lichte space. Het was te vergelijken met mijn sterkere wietspaces, maar dan veel minder controleerbaar. Als ik space op wiet, tot het punt van CEV's, dan word dit duidelijk gestuurd door mijn gedachten. Hierbij was niks te sturen, het was een soort kennismakingsreis die ik moest volgen, niet op mijn tempo, maar op het tempo van de truffel. Dus dat was wat ik deed.
Gelijk toen het nummer begonnen was, was ik meegevoerd in het warme, vertrouwde gevoel van een space, licht draaiend met mijn hoofd, meegaand op de muziek. Het begon met kleuren, of beter gezegd, rode kleuren. Wat ik zag leek op rode rook, verschijnend op een zwarte achtergrond, tot de achtergrond dan zwart, dan heel donkerrood was. Toen de achtergrond voltooid was, begon er meer te komen - meer rode rook, soms lichter en soms donkerder. De rook vormde zeer gedetailleerde vormen, steeds gezichten, veel gezichten, met verschillende emoties, sommige schreeuwend, sommige stil, sommige tevreden. Het beelde leek langzaam te bewegen, niet constant door te gaan, maar steeds stil te hangen, ik moest afwachten wat komen zou zo leek het. Dan bewoog ik dichter bij een van de gezichten, ging over in een tunnel van rook, en kwam bij de volgende 'open ruimte' waar zich gezichten vormde. Wat me bij is gebleven is steeds een bepaald gezicht dat terugkeerde, het viel me erg op tussen de rode, rokerige gezichten. Het was een gezicht in zwart wit, verbazingwekkend realistisch, als van een jonge vrouw, slank maar rond gezicht, donker haar. Ik kon nooit lang naar haar kijken voor ik weer verder ging, en ik vroeg me dan ook af wat de betekenis ervan was. Waarom zag ik dat? Tussen de rode, rokerige gezichten ineens zo'n levensecht gezicht, niet met een duidelijke uitdrukking, niet gekweld maar ook niet dolgelukkig. Iets anders wat me bij is gebleven, is dat een van de gezichten dichterbij kwam, draaide en me als het ware rechte in de ogen leek te kijken, haast onderzoekend, tot zijn oog overging in een tunnel..
En vervolgens werd ik aangetikt door X, opende ik mijn ogen, en was het weg. Hij bood me wat te drinken aan. Veel bijzonders is er daarna niet gebeurd, afgezien van het feit dat ik nog even dacht in de bladeren van bomen in de verte een gezicht te zijn, alleen ogen en een mond, mijn lichaam was nog steeds redelijk slap. Toen kwam een andere vriend, die nog een beetje wiet had. Eerst probeerde hij te draaien, maar dat lukte hem niet. Daarna probeerde X te draaien, maar hem lukte het ook niet. Opzich vond ik dat niet erg, gezien ze nu niet echt de strakste joints draaien. Dus ik kreeg de joint, schoof de inhoud over op een lang vloeitje van mezelf (ik ben nogal verknocht aan mijn smalle Smoking Eko, draai niet graag met brede Smoking Blue), verbaasde me over hoeveel shag er in de joint zat, draaide, kreeg complimentjes van beide vrienden over de joint en stak hem aan. Ik schoot er niet van terug in mijn trip, wel voelde ik de joint beter en ietsje anders, maar niet veel later gingen ook de laatste lichamelijke gevoelens van de trip weg en werkte de joint ook uit.
Mijn conclusie, is dat ik een beetje verbaasd ben. Ik heb duidelijke CEV's gehad, en heel licht wat dingen gemerkt met open ogen, maar een sterke mindfuck en lachkicks bleven uit. Ik denk dat mijn conclusie is dat ik het een leuke, maar te rustige kennismaking vond met truffels, en dat ik de volgende keer met andere mensen zal trippen, en ook met een grotere hoeveelheid, ik ga uit van gewoon 15 gram van Atlantis of Tampanensis truffels (waarschijnlijk Atlantis gezien bij Tampanensis de nadruk bij hallucinaties meer op CEV's ligt, en ik ook wel benieuwd ben naar echte OEV's, wat ik daarvan kan leren). Verder ben ik nog steeds verbaasd hoe die CEV's gekomen zijn met zo'n enorme helderheid in mijn hoofd..
Wie? Ik, en een vriend die ik als X zal aanduiden
Waar? Een mooie, doorgaans rustige plek in een park in Arnhem
Maandag 11 juli, na alsmaar uitstellen wegens geldgebrek, ben ik eindelijk toegekomen aan het uitproberen van truffels. Het idee kwam van X, en hoewel ik niet zeker was van of het slim was om met X te trippen, besloot ik erin mee te gaan gezien we samen een dosis van 15 gram zouden delen - ieder 7,5 gram dus. De reden dat ik niet zeker was of het verstandig was met X te trippen, is vanwege zijn geestelijke gesteldheid: hij heeft last van psychoses en een tijdje terug had hij ook last van depressies. Tevens is hij niet een van mijn beste vrienden, maar desalniettemin besloot ik erin mee te gaan, om de ontmoeting aan te gaan met truffels, en legde ik daar een beetje mijn vertrouwen in. Het was ook niet X zijn eerste keer truffels, voor mij wel, maar gezien ik al wel ervaring heb opgedaan met onder andere LSA en ik wist dat truffels een veel vriendelijker, kalmer karakter hebben dan LSA, maakte ik me geen zorgen.
We zetten heet water bij X thuis, en brachten het met ons mee in een thermoskan. Vervolgens gingen we naar de smartshop waar we 15 gram verse Atlantis truffels kochten. Deze smartshop verkoopt 4 soorten: Pajaritos (waarvan ze aangeven dat ze vrij mild en vooral erg vrolijk en sociaal zijn, zeer geschikt voor beginners, grotere groepen en bijvoorbeeld gamers), Mexicana A (die ze ook als een goede beginnerstruffel aanduiden, van deze had X ook ervaring, met een dosis van 8 gram), Tampanensis (die ze als zwaarder classificeren, waarbij ze in hun beschrijving vooral de nadruk leggen op het visuele aspect (vooral CEV's) dat tamelijk heftig zou zijn), en tot slot Atlantis (waarbij ze aangeven dat deze alleen geschikt zijn voor de ervaren tripper, en ook de nadruk leggen op de visuele aspecten). Wij besloten voor Atlantis te gaan. Onderweg naar het park stopte X de truffels in de thermoskan met water om er thee van te trekken - het water was niet meer kokend, wel nog warm, dus dat zou goed moeten gaan. Hierna liepen we verder naar de plek in het park waar we zouden gaan trippen.
Eenmaal daar aangekomen, hadden de truffels sowieso 15 minuten kunnen trekken. We begonnen met het opdrinken van een kopje truffelthee - de smaak verraste mij, want hoewel ik altijd uitgebreid gehoord had dat het vreselijk zou smaken, bleek het naar mijn mening juist erg lekker te zijn. Hierna vulden we allebei een kopje opnieuw met truffelthee, en ook ieder een gelijke portie truffels. Ik dronk wat thee weg, en haalde daarna steeds wat truffels uit mijn thee waar ik lang op kauwde, tot ze volledige vermalen waren, vervolgens nog even wachtte om het daarna door te slikken met een slokje van de truffelthee. Ook bij de truffels verrastte de smaak mij, ik vond het namelijk behoorlijk lekker. Zo gingen we vervolgens door tot we de thee en de truffels ophadden. Ieder dus een dosis van 7,5 gram.
Toen was het wachten. Na ongeveer 30 tot 45 minuten begon ik heel licht iets te voelen - ik werd relaxter, besloot lui op de grond te gaan zitten, ging zachter praten (met later ook wat spraakgebrek), en tevens probeerde ik zo kort en bondig mogelijk te zijn, want ik had helemaal geen behoefte aan praten, ik wilde genieten van de natuur om me heen, de geluiden van vogeltjes, de zon die door de bomen heen brak.
Iets meer dan een uur later merkte ik wel een lichamelijk effect, overduidelijk. Mijn lichaam voelde slap aan, lichte dingen liet ik vallen omdat ik 'vergat' de kracht te zetten om het vast te houden. Ik besloot een shaggie te roken, en nog één, terwijl de natuur om me heen een paradijsje leek. Er kwam nog even een sluipwesp voorbij, die dat gevoel van paradijselijkheid vervolmaakte voor mijn idee. Over één ding was ik echter wel verbaasd - waar bleef de mindfuck? Van LSA was ik gewend dat ik een redelijk chaotische, doldwaas euforische mindfuck kreeg. Bij de truffels hield ik nog een opvallende helderheid, zelfs geen lachkicks, wel meer lachen dan in nuchtere toestand overigens, maar niet zoals ik dat ken van LSA of zelfs wiet.
Hallucinaties bleven uit, hoewel er wel een paar zeer milde effecten waren, van korte duur. Heel even leek de grond onder me licht te golven, maar alleen een bepaald stukje van de grond en het duurde niet lang - X besloot me aan te spreken, toen ik daarna keek, was het weg.
X besloot muziek te gaan luisteren, en ik besloot hetzelfde te gaan doen. Telefoon pakken, oortjes indoen, shaggie erbij draaien. Ik kon het niet laten om, heel voorspelbaar, het nummer "Magic Mushrooms" van de psytrance band 1200 Mics op te zetten. Ik rookte mijn shaggie en tijdens dat sloot ik mijn ogen. Toen begon, apart genoeg met erg veel helderheid, een lichte space. Het was te vergelijken met mijn sterkere wietspaces, maar dan veel minder controleerbaar. Als ik space op wiet, tot het punt van CEV's, dan word dit duidelijk gestuurd door mijn gedachten. Hierbij was niks te sturen, het was een soort kennismakingsreis die ik moest volgen, niet op mijn tempo, maar op het tempo van de truffel. Dus dat was wat ik deed.
Gelijk toen het nummer begonnen was, was ik meegevoerd in het warme, vertrouwde gevoel van een space, licht draaiend met mijn hoofd, meegaand op de muziek. Het begon met kleuren, of beter gezegd, rode kleuren. Wat ik zag leek op rode rook, verschijnend op een zwarte achtergrond, tot de achtergrond dan zwart, dan heel donkerrood was. Toen de achtergrond voltooid was, begon er meer te komen - meer rode rook, soms lichter en soms donkerder. De rook vormde zeer gedetailleerde vormen, steeds gezichten, veel gezichten, met verschillende emoties, sommige schreeuwend, sommige stil, sommige tevreden. Het beelde leek langzaam te bewegen, niet constant door te gaan, maar steeds stil te hangen, ik moest afwachten wat komen zou zo leek het. Dan bewoog ik dichter bij een van de gezichten, ging over in een tunnel van rook, en kwam bij de volgende 'open ruimte' waar zich gezichten vormde. Wat me bij is gebleven is steeds een bepaald gezicht dat terugkeerde, het viel me erg op tussen de rode, rokerige gezichten. Het was een gezicht in zwart wit, verbazingwekkend realistisch, als van een jonge vrouw, slank maar rond gezicht, donker haar. Ik kon nooit lang naar haar kijken voor ik weer verder ging, en ik vroeg me dan ook af wat de betekenis ervan was. Waarom zag ik dat? Tussen de rode, rokerige gezichten ineens zo'n levensecht gezicht, niet met een duidelijke uitdrukking, niet gekweld maar ook niet dolgelukkig. Iets anders wat me bij is gebleven, is dat een van de gezichten dichterbij kwam, draaide en me als het ware rechte in de ogen leek te kijken, haast onderzoekend, tot zijn oog overging in een tunnel..
En vervolgens werd ik aangetikt door X, opende ik mijn ogen, en was het weg. Hij bood me wat te drinken aan. Veel bijzonders is er daarna niet gebeurd, afgezien van het feit dat ik nog even dacht in de bladeren van bomen in de verte een gezicht te zijn, alleen ogen en een mond, mijn lichaam was nog steeds redelijk slap. Toen kwam een andere vriend, die nog een beetje wiet had. Eerst probeerde hij te draaien, maar dat lukte hem niet. Daarna probeerde X te draaien, maar hem lukte het ook niet. Opzich vond ik dat niet erg, gezien ze nu niet echt de strakste joints draaien. Dus ik kreeg de joint, schoof de inhoud over op een lang vloeitje van mezelf (ik ben nogal verknocht aan mijn smalle Smoking Eko, draai niet graag met brede Smoking Blue), verbaasde me over hoeveel shag er in de joint zat, draaide, kreeg complimentjes van beide vrienden over de joint en stak hem aan. Ik schoot er niet van terug in mijn trip, wel voelde ik de joint beter en ietsje anders, maar niet veel later gingen ook de laatste lichamelijke gevoelens van de trip weg en werkte de joint ook uit.
Mijn conclusie, is dat ik een beetje verbaasd ben. Ik heb duidelijke CEV's gehad, en heel licht wat dingen gemerkt met open ogen, maar een sterke mindfuck en lachkicks bleven uit. Ik denk dat mijn conclusie is dat ik het een leuke, maar te rustige kennismaking vond met truffels, en dat ik de volgende keer met andere mensen zal trippen, en ook met een grotere hoeveelheid, ik ga uit van gewoon 15 gram van Atlantis of Tampanensis truffels (waarschijnlijk Atlantis gezien bij Tampanensis de nadruk bij hallucinaties meer op CEV's ligt, en ik ook wel benieuwd ben naar echte OEV's, wat ik daarvan kan leren). Verder ben ik nog steeds verbaasd hoe die CEV's gekomen zijn met zo'n enorme helderheid in mijn hoofd..
