Dragons dynamite, de drakenmoordenaar
Geplaatst: za nov 19, 2011 1:37 am
Juli vorig jaar heb ik voor het eerst getript op truffels. Ik heb hier nooit een report over geschreven maar ik moest er overlaatst weer aan denken en het lijkt me toch fijn (ook voor mezelf) om hem eens neer te schrijven.
Wie: GJ, Y & ik
Waar: GJ's thuis
Wanneer: 's avonds/ 'snachts rond 19 juli
GJ's ouders waren op vakantie en we hadden alledrie nog nooit getript van truffels. Y was plots met het idee gekomen 'hey, laten we truffels gaan halen en vanavond trippen', het was dus meer een impuls dan wat anders, maar ik had al langer zin om eens te trippen dus ging ik akkoord. Voor de rest was ik totaal onvoorbereid, ik had niets opgezocht over de effecten of de dosis.
We hadden 2 doosjes van 15 gram DD's gehaald en elk tien gram gegeten, mooi afgewogen. De smaak was een van de ranzigste die ik me kon inbeelden, maar nu ik meer ervaring heb kan ik zeggen dat DD's nog een van de minst gore is. Uit voorzorg hadden we wat drinken op tafel gezet en was ik op het gras gaan liggen met tuk-koekjes.
We lagen op onze rug naar de sterren te kijken toen ik plots merkte dat mijn bloeddruk verranderde. Het leek alsof er stoppen in mijn oren zaten en ik voelde me meteen opgesloten. De tegenreactie daarop was dat ik een soort 'weefsel' over me heen zag dalen, alsof het een laken was waar je snachts onder kruipt en vervolgens dus je eigen ademhaling erg hard hoort. Ik geraakte niet al te goed uit mijn woorden en zei dus enkel heel droog 'Ik zit in een doos'. GJ en Y lachtte me een beetje uit.
Het volgende wat ik merkte was dat er boven me, in de lucht, een soort 'bal' kwam, gemaakt van een doorzichtig weefsel dat zich steeds verder uitzette en groter werd. In die bal vormde zich een wezen, ik wist niet wat maar ik zag dat het ademde omdat een deel op en af ging. Niet veel later zat er een kleine draak in. Ik zag zijn poten en staart gevormd worden, een versnelde versie van een embryo. Ik was zo trots dat ik dat zag, zo verheugd op de volgroeide draak.
Maar het mocht niet baten, Y stond op en alhoewel ik zei 'NEE, NIET OPSTAAN! KIJK UIT!' deed hij het toch en knalde met zijn hoofd tegen de bal op. Het vlies brak en de draak leeg te vervagen in een soort van mist/sterrenstof dat weg geblazen werd. Ik was diep teleurgesteld.
Op een gegeven momend heb ik botten/bloed op de grond gezien, ik was er naast gaan zitten omdat ik het niet kon geloven. En terwilj ik zat, groeide er aders vanuit de groeven van de stenen. Wanneer ik in ademde, vulden de aders zich met bloed, en wanneer ik uitademde, liepen ze weer leeg. Het was betoverend.
Ik heb regelmatig op het gras gelegen, en heb zelfs eens gezegd 'Ik ben de avatar', de aarde ademde met me mee en ik voelde me zo goed, zo natuurlijk en zo een met alles rondom me.
De grootste mindfuck van de avond was dat we alledrie op de trampoline lagen. Ik ging even recht ziten om de omgeving te bekijken toen er plots, vooraan in de tuin, een blonde vrouw stond. Mijn adem stokte, en ik greep GJ bij de keel. 'GJ, kijk, kom recht, kijk aub' hij kwam recht en keek. 'Is ze echt?' Ook Y kwam recht. Plots zei Y heel bruusk 'Ga liggen, kijk naar boven en hou u kop'. Hierna zijn we de vrouw vergeten. Ik heb echter na de trip gevraagd 'waarom zei je dat? Heb je haar ook gezien?' Maar hij meende zich niets te herinneren. We hebben tot op de dag van vandaag nog steeds geen idee of ze echt was of niet.
GJ is nog in een struik gesprongen en had daar naar eigen zeggen een minuut in gelegen. De buurman vertelde GJ's moeder echter dat hij een halfuur heeft liggen zwemmen in de bosjes. Y heeft verschillende keren tegen bomen staan praten en ikzelf durfde niet te gaan plassen omdat er een kabouter op de vensterbank van het toilet zat, aan de buitenzijde.
Na het trippen bleken de tuk-koekjes in GJ's onderbroek te zijn beland, niemand weet hoe of wat. Ook lag er een baksteen in de zetel waar ook tot op de dag van vandaag geen duidelijke uitleg voor is gevonden. We kennen hem nu als Mr Steen en hij heeft nu al meedere trips en festivals meegemaakt, hij is onze vaste tripsitter.
Het was op zich een erg zware trip voor me, maar niet mentaal. Het was de eerste en enige trip waar ik ooit honderd procent van heb genoten, waarvan ik nooit heb gedacht 'shit, dat stukje van mijn trip was wel bad'. Ik heb van elke minuut genoten en ik denk dat dat vooral komt omdat ik er niets vanaf wist. Ik heb de indruk, des te meer ik me informeer over de (kleine) gevaren van drugs, hoe minder ik ervan kan genieten. Het was echt de trip van mijn leven.
Wie: GJ, Y & ik
Waar: GJ's thuis
Wanneer: 's avonds/ 'snachts rond 19 juli
GJ's ouders waren op vakantie en we hadden alledrie nog nooit getript van truffels. Y was plots met het idee gekomen 'hey, laten we truffels gaan halen en vanavond trippen', het was dus meer een impuls dan wat anders, maar ik had al langer zin om eens te trippen dus ging ik akkoord. Voor de rest was ik totaal onvoorbereid, ik had niets opgezocht over de effecten of de dosis.
We hadden 2 doosjes van 15 gram DD's gehaald en elk tien gram gegeten, mooi afgewogen. De smaak was een van de ranzigste die ik me kon inbeelden, maar nu ik meer ervaring heb kan ik zeggen dat DD's nog een van de minst gore is. Uit voorzorg hadden we wat drinken op tafel gezet en was ik op het gras gaan liggen met tuk-koekjes.
We lagen op onze rug naar de sterren te kijken toen ik plots merkte dat mijn bloeddruk verranderde. Het leek alsof er stoppen in mijn oren zaten en ik voelde me meteen opgesloten. De tegenreactie daarop was dat ik een soort 'weefsel' over me heen zag dalen, alsof het een laken was waar je snachts onder kruipt en vervolgens dus je eigen ademhaling erg hard hoort. Ik geraakte niet al te goed uit mijn woorden en zei dus enkel heel droog 'Ik zit in een doos'. GJ en Y lachtte me een beetje uit.
Het volgende wat ik merkte was dat er boven me, in de lucht, een soort 'bal' kwam, gemaakt van een doorzichtig weefsel dat zich steeds verder uitzette en groter werd. In die bal vormde zich een wezen, ik wist niet wat maar ik zag dat het ademde omdat een deel op en af ging. Niet veel later zat er een kleine draak in. Ik zag zijn poten en staart gevormd worden, een versnelde versie van een embryo. Ik was zo trots dat ik dat zag, zo verheugd op de volgroeide draak.
Maar het mocht niet baten, Y stond op en alhoewel ik zei 'NEE, NIET OPSTAAN! KIJK UIT!' deed hij het toch en knalde met zijn hoofd tegen de bal op. Het vlies brak en de draak leeg te vervagen in een soort van mist/sterrenstof dat weg geblazen werd. Ik was diep teleurgesteld.
Op een gegeven momend heb ik botten/bloed op de grond gezien, ik was er naast gaan zitten omdat ik het niet kon geloven. En terwilj ik zat, groeide er aders vanuit de groeven van de stenen. Wanneer ik in ademde, vulden de aders zich met bloed, en wanneer ik uitademde, liepen ze weer leeg. Het was betoverend.
Ik heb regelmatig op het gras gelegen, en heb zelfs eens gezegd 'Ik ben de avatar', de aarde ademde met me mee en ik voelde me zo goed, zo natuurlijk en zo een met alles rondom me.
De grootste mindfuck van de avond was dat we alledrie op de trampoline lagen. Ik ging even recht ziten om de omgeving te bekijken toen er plots, vooraan in de tuin, een blonde vrouw stond. Mijn adem stokte, en ik greep GJ bij de keel. 'GJ, kijk, kom recht, kijk aub' hij kwam recht en keek. 'Is ze echt?' Ook Y kwam recht. Plots zei Y heel bruusk 'Ga liggen, kijk naar boven en hou u kop'. Hierna zijn we de vrouw vergeten. Ik heb echter na de trip gevraagd 'waarom zei je dat? Heb je haar ook gezien?' Maar hij meende zich niets te herinneren. We hebben tot op de dag van vandaag nog steeds geen idee of ze echt was of niet.
GJ is nog in een struik gesprongen en had daar naar eigen zeggen een minuut in gelegen. De buurman vertelde GJ's moeder echter dat hij een halfuur heeft liggen zwemmen in de bosjes. Y heeft verschillende keren tegen bomen staan praten en ikzelf durfde niet te gaan plassen omdat er een kabouter op de vensterbank van het toilet zat, aan de buitenzijde.
Na het trippen bleken de tuk-koekjes in GJ's onderbroek te zijn beland, niemand weet hoe of wat. Ook lag er een baksteen in de zetel waar ook tot op de dag van vandaag geen duidelijke uitleg voor is gevonden. We kennen hem nu als Mr Steen en hij heeft nu al meedere trips en festivals meegemaakt, hij is onze vaste tripsitter.
Het was op zich een erg zware trip voor me, maar niet mentaal. Het was de eerste en enige trip waar ik ooit honderd procent van heb genoten, waarvan ik nooit heb gedacht 'shit, dat stukje van mijn trip was wel bad'. Ik heb van elke minuut genoten en ik denk dat dat vooral komt omdat ik er niets vanaf wist. Ik heb de indruk, des te meer ik me informeer over de (kleine) gevaren van drugs, hoe minder ik ervan kan genieten. Het was echt de trip van mijn leven.