Pagina 1 van 1

2C-I + LSD-> Asid in wonderland!

BerichtGeplaatst: vr feb 25, 2011 10:57 am
door megatrippie
Jullie hadden nog een trip rapportje te goed dus hier een poging het een en ander te beschrijven.
Het gaat niet zo'n gedetailleerd rapportje worden als ik in de eerste instantie in gedachten had aangezien de overdaad aan plezier en indrukken het onmogelijk maakte een beetje een tijdslijn in de gaten te houden.

Setting:
Samen met vriendin.
Thuis -> over straat naar de bushalte -> met de bus naar de bioscoop -> terug naar de bushalte -> bus naar huis -> weer thuis!

Start:
12:45

Om stipt 12:45 dus begonnen met de LSD
Vriendin 50 ug
Ik 150

Om maar even in de juiste sfeer te komen een leuke dvd opgezet met lekker dansmuziek.

13:20
Veel eerder dan normaal voel ik de LSD opkomen
Het komt langzaam opzetten.
Heel relaxt geen kou geen rillingen geen body load.

14:00
Omdat we voor het hele pakket gaan deze keer en Alice in Wonderland in alle pracht en kleuren willen aanschouwen hebben we besloten om de 2C-I om exact 2 uur te nemen zodat deze tijd heeft om in te werken.

Hoeveelheid:
Vriendin: 25mg
Ik: 30mg

Opgewonden en een tikkie zenuwachtig over wat ons te wachten staat, zitten we te wachten tot het laat genoeg is om in actie te komen.
Buiten is het mooi weer en we hebben de boel geslikt dus no way back.

We zijn er helemaal klaar voor en zijn gewapend met een tas met drinken en een paar banaantjes.
Ook hebben we het reserveringsnummer op een briefje geschreven zodat we indien het wel eens te moeilijk zou kunnen blijken te zijn gewoon te communiceren met de cassiëre we dit briefje gewoon zouden kunnen overhandigen.

14:20
We kunnen ons niet langer in houden en stappen gezamenlijk de deur uit.
Breeduit grijnzend stappen we de kleurige mooie zonnige buitenwereld in en stappen in de richting waarvan we er van uit gaan dat we op moeten.
Al met al hebben we toch nog een beetje de recreatieve route genomen zonder dat we dit echt in de gaten hadden maar oké.
Ik begin ook al de werking van de 2C-i te vernemen
De LSD doet goed zijn werk maar is nog lang niet waar het moet zijn.
Duidelijk is echter wel is dat hier in de buitenlucht op weg naar een bushokje het een avontuur gaat worden en dat ik niet de illusie hoef te koesteren dat ik nog in een redelijk nuchtere toestand de reis naar de bios ga mee maken.
Alles heeft een soort van olieachtige glittering over zich.
De kleuren zijn geweldig en de visuals die steeds meer aanwezig zijn, zijn vriendelijk en mooi.
Het communiceren gaat steeds slechter.
De woorden zijn er maar weten zich steeds moeilijker een weg naar mijn mond te vinden.
Gelukkig zitten we redelijk op het zelfde niveau en hoef ik dus eigenlijk niets te zeggen.
Met een blik, aanraking, kreun of een of andere klank welke ik uitstoot weet mijn vriendin exact wat ik wil uit drukken.

14:30
Na iets wat een hele lange maar toch zeer prettige reis leek te zijn geweest komen we aan bij het bushokje.
Over 8 minuten zou de bus ongeveer moeten komen.
Echter onervaren busreizigers wat we zijn hebben we dus blijkbaar ons toch vergist en komt deze niet om 14:38 maar om 14:52 en zoals openbaar vervoer betaamd is deze natuurlijk iets achter op schema.
De periode van 14:30 tot aan het arriveren van de ons naar onze bestemming brengende vervoermiddel kan omschreven worden als een periode waar we ons gematigd exposed voelden door dat we naast een openbare weg stonden waar al het verkeer in en uit onze leefgemeenschap langs kwam.
Dit gevoel kwam ook enigszins omdat we gedurende de gehele periode voortdurend krom lagen om de meest belachelijke dingen.
Natuurlijk kon het niet uitblijven en kwam er iemand samen met ons wachten op de bus.
Het kan niet anders dat deze zich enorm in de zeik genomen heeft gevoeld.
Voortdurend puberaal gegiechel en vaag gedrag van onze kant.
Hoe dan ook het was voor hem en voor ons een enorme opluchting dat de bus eindelijk stopte en we konden instappen.

14:55
Instappen dus.
Dag buschauffeur zei ik op een zo nuchter mogelijke manier.
We zijn natuurlijk fatsoenlijke beschaafde mensen en zo willen we ook over komen.
De buschauffeur kijkt me aan en ik realiseer me dat ik ongegeneerd naar zijn vreemde pulserende gezicht zit te kijken.
Me snel herpakkend en koel zoals ik ben vraag ik om 2 retourtjes.
Dit blijkt dus niet mogelijk te zijn.
Nou dan maar 2 enkeltjes zeg ik, snel improviserend.
Veel langer moet dit gedoe niet gaan duren.
Ik zie ze enorm vliegen en voel me met de minuut simpeler worden.
Gelukkig blijken we dus wel gewoon 2 enkeltjes te kunnen kopen en heeft hij gelukkig ook wisselgeld dus toch nog vrij snel weten we de chauffeur te passeren en gaan snel naar de achterkant van de bus.
Op de achterbank van de bus blijkt al snel dat we op de juiste plek zijn aanbeland.
Naast ons zit een graatmagere bijna wit doorschijnende volledig in zwarte te ruime kleren zittende man welke duidelijk de afgelopen jaren dagelijks een trip report zou kunnen schrijven.
hoe dan ook het maakt niet uit..
Het avontuur is begonnen!!
De eerste missie is geslaagd we zitten in de bus naar de bios.
Nu nog in de bios zien te komen.

15:08
Bus is aangekomen en we stappen uit.
De buitenlucht is verfrissend maar zeker niet ontnuchterend.
Voor mij is het duidelijk dat het nu een kwestie is van naar de plaats van bestemming komen.
De dingen gaan voor me nu heel snel veel te complex zijn.
We gaan er dus voor en stappen goed op het verkeer lettend snel richting het film theater.
Mijn extreem gebrekkige richting gevoel laat me gelukkig nu niet in de steek en we komen dan ook al snel aan bij de bios.

15:20
we stappen de bios binnen en het is alsof ik in een andere wereld terecht kom.
Het rode tapijt met de sterren en het chroom en alle glitter zijn oogverblindend.
Het donkerrode tapijt geeft een enorm vertekend beeld van de diepte van alles.
we stappen resoluut richting de kassa en tonen het briefje en knikken beamend als gevraagd word of we inderdaad 2 kaartje Alice in Wonderland willen hebben.
Ik prijs me zeer gelukkig dat mijn vriendin in staat blijkt haar pasje door de gleuf te halen en daadwerkelijk een geslaagde transactie weet te realiseren.
De 2C-i en de LSD komen steeds heftiger op en de trip gaat zo langzamerhand volwassen vormen aan nemen.
De film begint om kwart voor 4 en we zijn dus heel erg op tijd.
Gelukkig kunnen en mogen we dus de zaal al naar binnen.
Eenmaal in de zaal beginnen we de klim naar boven.
We weten dat er boven in helemaal aan de linker zijkant van de zaal zogenaamde loveseats zijn.
De uiterste hoek links boven is lekker donker en we kunnen ons laten vallen.
Hier in onze hoek liggen we onderuit te wachten op wat gaat komen.
We worden getrakteerd op ontiegelijk foute muziek welke in onvervalste theater kwaliteit op ons afgeslingerd word.
Het blijkt zo goed als onmogelijk niet voortdurend krom te liggen van het lachen
We prijzen ons gelukkig dat er bijna geen mensen aanwezig zijn en dat we zwaar geïsoleerd in onze hoek zitten.
Mocht het druk zijn geweest dan kan het niet anders dan zwaar vervelend zijn geweest voor andere bezoekers.
We hadden echter geluk en konden zo echt ons feestje vieren.

15:45
De film begint.
We hebben problemen serieus naar de film te kijken.
het begint nogal oubollig en we vragen ons af of de film toch iets anders gaat worden dan wat we ons hadden voor gesteld.
Echter blijkt Tim Burton ons als doelgroep te hebben gehad.
Na wat vage verbluffende beeld trucks worden we het beeld in gezogen regelrecht een sprookjeswereld in.
De beelden en geluiden welke op ons afkomen zijn werkelijk mindblowing.
Vrij vlot vragen we ons af of deze film speciaal voor ons is gemaakt.
het komt over als 1 trip en ik kan me dan ook niet van de indruk onttrekken dat de regisseur zijn portie trippen ook wel heeft gehad en daar deze film op gebaseerd heeft.
Gedurende dit spektakel worden we steeds lijper en weer realiseer ik me dat we blij mogen zijn met onze geïsoleerde hangplek.
Het enige wat er bij ons nog uit komt is gekreun.
van enorme lijpigheid van de trip die nog weer heftiger blijkt te worden en de enorme geiligheid welke zich toch wel behoorlijk begint te openbaren.
De omgeving en situatie staat het niet toe dat we uit de kleren gaan en er even goed werk van gaan maken dus er zit niets anders op dan ons maar op de film te concentreren en door te kreunen.
Dit blijkt gelukkig geen straf aangezien de film geweldig is om naar te kijken.
Een probleem dient zich aan.
Ik moet zo langzamerhand echt naar de wc.
We hadden uiteraard niet de tegenwoordigheid van geest om voor de voorstelling nog van de sanitaire voorzieningen gebruik te maken.
Echter het is nog geen pauze de zaal is donker ik ben zo lijp, simpel en vaag als een deur en de afstand lijkt een niet te overbruggen barrière.
Dan wil ik het nog niet eens hebben over wat te doen als ik de zaal uit ben.
Waar moet ik heen?
Kom ik daar dan ook echt aan.
Kom ik niet te veel andere mensen tegen er lopen op dit tijdstip natuurlijk veel kinderen rond.
En dan nog het belangrijkste.... weet ik ooit de route terug naar onze veilige haven in de hoek van onze zaal terug te vinden.
Kan ik me fatsoenlijk genoeg gedragen om een confrontatie met personeel van deze bios te doorstaan zonder dat ze me adviseren de bios te verlaten?

ergens halverwege de film krijgen we een pauze.
Ik besluit dat ik het ga wagen.
Ik wacht tot de andere mensen welke de zaal willen verlaten vertrokken zijn en stap daadkrachtig maar zwaar onzeker de trap af naar beneden.
Beneden aangekomen wacht me de lange weg naar de sluisdeuren.
Eenmaal de sluis uit kom ik in een veel te lichte en ruime omgeving aan.
Onzekerheid en lichte angst maakt zich van mij meester.
Shit ik moet naar de wc... waar zitten die dingen... kijk normaal... het valt best wel mee.. de mensen zien het echt niet...damn ik zie geen wc's ... dat kan toch niet er moeten hier toch zat wc's zijn!??.
Als ik een die kant op loop vind ik de zaal nooit weer.!!
Nog een keer omkijken waar ben ik precies.. ja jonge nu ben je goed bezig als je niet wilt opvallen moet je zeker zo doen.... doe gewoon wat of loop een kant op of ga terug..met hier blijven staan trek je alleen maar de aandacht.
Alle twijfel van me afschuddend loop ik de kant op welke ik denk op te moeten gaan en kon na het passeren van benauwend veel deuren eindelijk de deur van een mannen wc tegen.
Ook hier moet ik door nog 2 deuren wat het nog weer ingewikkelder maakt het pad nog weer terug te kunnen vinden.
Na een heerlijke ontlasting van de blaas blijkt het gelukkig nog vrij eenvoudig de weg terug te vinden en intens gelukkig weer mijn plek naast mijn vriendin in te kunnen nemen.

Vanaf nu is het dus gewoon weer kreunen en film kijken tot het afgelopen is.
We hebben besloten om even te wachten tot de zaal leeg was om daarna de spong te wagen en nogmaals en nu gezamenlijk naar de wc te gaan.
Het hier bovenstaande ritueel speelde zich op nieuw af nu echter was het goed te doen omdat we steun aan elkaar hadden.
De heren wc wist ik inmiddels te vinden echter zag de vriendin het niet zitten om te wachten of op eigen initiatief de tocht naar de overkant van de zaal te ondernemen.
Ze trok me dus de invalide WC in.
Gelukkig waren er geen mensen in de omgeving en geen invaliden op de wc dus we konden hier ongestoord onze gang gaan en lagen door deze spontane onvoorziene situatie bijna op de knieën van het lachen.
Ondertussen had bij mij het beeld zich in mijn brein genesteld dat onze capriolen de aandacht hadden getrokken en dat er een x-aantal mensen buiten de WC op ons stonden te wachten om ons aan te spreken.
Bij het weer verlaten van de wc's bleek er echter een volledig lege ruimte achter de wc deur te liggen.

+- 18:00

We lopen de bios uit om daar een vreselijk heldere buitenwereld te aanschouwen.
Snel lopen we richten de bushalte.
Ondertussen beginnen we ons druk te maken over hoe lang het gaat duren tot de bus komt die ons gaat verlossen en ons weer naar onze veilige thuis haven brengt waar we dan eindelijk fatsoenlijk voedsel tot ons kunnen nemen, muziek kunnen luisteren en de kleren uit kunnen doen.
Je kan ze er ook echt niet bij hebben. fatsoenlijk normaal gedrag is weer ver te zoeken.
vreselijk gedoe die een andere wachtende al doet besluiten toch een andere halte te nemen.

+- 18:20
Een te volle bus is gearriveerd.
Ik vraag dus weer 2 enkeltjes wat me gelukkig al weer wat beter af gaat aangezien ik de piek echt wel heb gehad en de trip in heftigheid aan het afnemen is.
We spoeden ons naar 1 van de weinige vrije plekken in de bus.
Op zich niet zo heel erg vreemd dat deze plekken nog vrij waren als je er goed over nadenkt.
Naast ons zit een junk wiens gezicht volledig blauw en groen is van de tattoos en hij zit te communiceren op een manier welke een onder invloed zijnde baviaan nog van in een stuip zou liggen met een andere junk welke achter ons zit.
We kijken elkaar aan en weten dat het voor ons onmogelijk is zo veel te slikken dat we dat niveau van simpelheid kunnen bereiken.
Onderweg breekt er noodweer uit en we beginnen hem toch een beetje te flippen over het feit dat het niet uit te sluiten blijkt dat we tot aan de naad natgeregend thuis zullen komen.
Echter zoals vandaag al eerder is gebleken is het geluk aan onze kant en kunnen we luttele minuten later de bus uit een stralend mooie wereld in stappen.
Snel spoeden we ons naar huis waar we binnen no time een matras naar beneden hebben gehaald, een DVD van Tiesto er op hebben geknald en eten in de oven hebben gepleurd.
We beginnen ons weer een beetje mens te voelen.
Slobberen spareribs, meloen, poffertjes met poedersuiker en allerlei sapjes naar binnen
Geven elkaar een kus kijken elkaar gelukzalig aan en besluiten dat het leven goed is.
Wat zeg ik? ... Het leven is super...
Het is nu ongeveer 19:30 en we besluiten nog maar wat bij te slikken aangezien de trip nu wel een beetje aan zijn eind is gekomen.

Ik slik nog 150 ug aan LSD en de vriendin knalt er nog een 2C-I van 25mg in.
Zo zetten we genietend met de talloze aangeschafte kleurtjes en muziek door tot diep in de nacht.

Dit laatste gedeelte laat ik bij wat het nu is.
Ik ben denk ik toch al weer een stuk verder in detail getreden als wat ik dacht dat ik zou doen.
En van het laatste gedeelte heb ik geen idee wat er op welk moment gebeurde.
ik heb gewoon volop genoten!

Mensen LSD met 2C-I is een absolute topper.
Helemaal geweldig er is geen sprake van dat het 1 de overhand neemt van de ander of het 1 het ander af vlakt
Het vult elkaar aan.
Waar ik bij de vorige keer last had van een onplezierige body load was daar nu geen sprake van.

Ik hoop dat ik jullie een plezier heb weten te doen met dit report..
Groetjes en dat jullie net zo veel plezier aan mogen beleven als dat wij dat hebben gedaan.

Re: 2C-I + LSD-> Asid in wonderland!

BerichtGeplaatst: vr feb 25, 2011 11:04 am
door megatrippie
Ik zal nog eens goed op zoek gaan en aan aantal reports proberen terug te vinden welke ik nog niet eerder op drugsforum heb geplaatst.

Re: 2C-I + LSD-> Asid in wonderland!

BerichtGeplaatst: di maart 01, 2011 6:57 pm
door Sublimo
megatrippie schreef:Ik zal nog eens goed op zoek gaan en aan aantal reports proberen terug te vinden welke ik nog niet eerder op drugsforum heb geplaatst.


Een van mijn favoriete tripreports, heerlijk verhaal gewoon ! :love:

En ik ben enorm benieuwd naar je andere tripreports. :wink:

Re: 2C-I + LSD-> Asid in wonderland!

BerichtGeplaatst: di maart 01, 2011 7:39 pm
door lolnoob
Dit was inderdaad een heel mooi report, leuk om nog eens te lezen :)