Pagina 1 van 1

[LSD] De snuifbuis - een tantaluskwelling

BerichtGeplaatst: za feb 26, 2011 6:04 pm
door trojan.exe
drugs: lsd , shiva
dosis: 1,5 zegel p.p.
locatie : amsterdam , appartement van een vriend
datum : zomer 2008
tijd van inname : rond 21.00u
personen : 2, m en ik

wat weekjes terug hadden m en ik besloten aan de lsd te gaan
omdat ik had gelezen dat lsd en speed een leuke combinatie kon zijn besloot ik het laatst
genoemde goedje ook mee te nemen.ook 2 hasj sticks zaten in de pocket en omdat ik wist dat
m er nieuwsgierig naar was had ik ook een kleine hoeveelheid dmt mee,deze hebben we echter
uiteindelijk niet gerookt.

toen ik gearriveerd was bij m ( amsterdam ) besloten we na even wat gepraat te hebben
ieder 1,5 zegel te nemen.
na ongeveer een kwartier begon ik al wat getintel in mijn hoofd te voelen.
dit was voor mij een verassing want bij mijn 3 eerdere lsd ervaringen duurde het elke keer
zo'n anderhalf uur voordat ik ook maar iets voelde.ook m zei al iets te merken en ik wist
dat dit een voorbode was van een bijzondere avond.na een half uur begonnen ook de eerste
visuals te verschijnen.kleine fonkelende stipjes schoten uit mn ooghoeken en de gezichten
op de tv begonnen er anders uit te zien.
op dat moment zaten we het programma 'groeten uit de rimboe' te kijken. daarin was te zien
hoe een westerse familie ergens in afrika verkleed was als leden van de stam bij wie zij
tijdelijk woonden. de moeder was half kaalgeschoren met een soort klein toupetje op dr
hoofd wat het hoofdhaar moest voorstellen. zit zag er zeer belachelijk uit en ons eerste
lachsalvo was een feit. ik dacht hardop dat ze zich moest schamen zo op tv te durven
verschijnen, schande!...

langzaam begon het effect sterker te worden.alles in het huis fonkelde en bewoog. m en
zijn vriendin hebben een mooi modern ingericht huis maar het begon nu echt een paleisje te
worden.ik waande mij in een soort luxe penthouse en omdat ik een net overhemdje aan had
begon ik mij een beetje jetset-achtig te voelen.ook voelde ik mij wat breder en groter
(terwijl ik een redelijk klein mannetje ben ) en als een ster in wording liep ik over-
zelfverzekerd door de kamer te drafen terwijl ik m aan het uitleggen was hoe vet lsd wel
niet was,"ik hou van lsd" momelde ik nog... ik voelde me te goed op dat moment. ook de
visuals waren nu erg dominant aanwezig.eigenlijk overal waar ik keek krioelde het van de
bewegende puntjes en sterretjes met alle kleuren van de regenboog.
ik sloot mijn ogen even om de closed eyes visuals te ervaren. de typische lsd tekeningen
werden razendsnel vertoond op mijn netvlies en ik dacht nog dat ik eigenlijk nu pas alles
begreep van die typische lsd kunst die door de jaren heen zo talrijk is gemaakt.
eigenlijk had ik het idee van alles in het leven en van het universum wel iets te
begrijpen.dit was vreemd want het was niet alsof ik het echt bewust wist maar meer dat ik
een soort feeling had hoe alles in elkaar steekt,intuitief,gevoelsmatig.
dit terwijl deze informatie niet doorgecommuniceerd werd naar mijn brein of bewustzijn
waardoor ik eigenlijk niet kan zeggen waarom ik alles begreep en hoe dit 'alles' dan
precies in elkaar steekt....m.a.w.: wazig!

op de tv was inmiddels het programma 'dit was het nieuws'begonnen. jan jaap van der wal (
je weet wel die met die hazenlip ) is altijd wel een favo van me geweest maar onder
invloed van de lsd werden zijn grappen echt monsters,heerlijk! . de ene na de andere
gortdroge opmerking wis hij eruit te persen en m en ik gingen af en toe behoorlijk stuk.
tv kijken kan toch zo ontzettend vermakelijk zijn onder psychedelica.

ondanks de hevigheid van de visuals en het gevoel was de lsd nog steeds aan het opbouwen.
eigenlijk kon ik nauwelijks goed zien doordat de visuals een ruis voor mn zicht veroorzaakte.
ook begon ik flarden van chaos te ervaren.de gedachtes en visuals stormden door mn
belevingswereld wat me kwa gevoel soms desorienteerdde. de controle begon langzaam weg te
glippen maar daar had ik niet veel moeite mee. ik kwam tot de conclusie dat ik te
voorbarig gedacht had dat paddo's meer mindfucking dan lsd zijn; dat lsd meer
controleerbaar zou zijn.weer daaruit concludeerde ik dat ik tot deze avond geen goede of
een te kleine dosis lsd heb gehad.
ook m ging erg lekker en ik zag aan hem dat ie het ook niet allemaal meer op een rijtje
had.ik dacht dat dit wel een mooi moment was om een lijntje speed te nemen,ook wel met de
achterliggende gedachte dat de chaos in mn hoofd dan misschien wat minder zou worden. ook
m had er wel oren na en zo gedacht, zo ge-dikkiedaan... ik schepte wat speed op een cd
hoesje en maakte er met mn pinpas 2 lijntjes van. nu alleen nog een snuifbuisje nodig.....

wat er toen de komende anderhalf uur gebeurde was bizar.....
m en ik waren op dat moment namelijk alletwee zo van de wereld dat we niet echt snapten hoe
wij precies een snuifbuis konden fabriceren. normaal snuif je een lijntje natuurlijk met
een rietje, een stukje opgerold papier of briefgeld. dus ik vraag aan m of ie een rietje
heeft. hij loopt naar de keuken en begint de deurtjes en laatjes open te trekken. helaas
zonder het gewenste resultaat.
ook briefgeld denkt hij niet te hebben en ik graai wat in mn zak om te kijken of ik het
wel heb. ik voel wel van alles zitten maar ik associeer niks wat op briefgeld lijkt.m
loopt naar boven om te kijken of er in een andere kamer misschien iets ligt.ook nu komt
hij zonder iets naar beneden.waarop ik hem vraag of hij geen schaar en een stuk papier
heeft zodat we een snuifbuis kunnen maken. hij komt terug met een schaar en ik wil een
stuk papier van zn tafel pakken om een stuk af te knippen. op dat moment grist hij het uit mn handen en zegt dat ik dat papier niet mag gebruiken.ik vraag hem of hij een stuk minder belangerijk papier heeft waar wel wat van
afgeknipt mag worden. terwijl de hele tafel vol ligt met folders antwoord hij ontkennend.
vreemd genoeg komt het ook niet bij mij op om zo'n folder te gebruiken....

vanaf dit moment slaat een soort lichte paniek gecombineerd met dikke frustratie
toe.....we snappen er beiden erg weinig meer van maar hebben 1 doel voor ogen:die
snuifbuis fabriceren...
maar hoe,wat,waar?!...
ik begin wat rond te dwalen door de kamer op zoek naar iets waarmee we ons doel kunnen
bereiken.ik kijk zelfs buiten op het balkon of er niks bruikbaars ligt. ook m is op
jacht naar het kokertje. weer loopt hij naar boven, zoekt en graait in alle kastjes en
laatjes die maar in de kamer zijn...maar niks nakkes nada!... "ik snap er geen hout meer
van" zeg ik hem herhaaldelijk. hij vraagt me vertwijfeld wat we nu moeten doen.
even twijfel ik of ik voor zal stellen om zijn vriendin te bellen om die om raad te
vragen.achteraf blij dat ik dat niet gedaan heb!
we besluiten dat we gewoon maar door moeten blijven zoeken...

vanaf dit punt zijn we het spoort totaal bijster...we raken beiden 'gevangen' in een reeks
van dwangmatige handelingen...ik noem het voor het gemak maar een 'loop'
ik schuifel wat door het huis kijkend op tafels en kastjes,zoekend naar iets om mee te
snuiven. ik kniel voor de eettafel waar het cd-hoesje met de lijntjes speed klaar ligt
en mompel dat ik het echt niet meer snap,alle logica ontbrak mij op dat moment. waarna ik
het balkon op loop en daar wat tussen de plantjes begin te zoeken ( wat ik daar hoopte
tegen te komen,geen idee! )
dan ga ik weer naar binnen en begin de tafels en kastjes weer af te gaan, kniel even later
weer als een hongerige bezeten junk voor het cd-hoesje en loop vervolgens weer naar het
balkon om tussen de plantjes te zoeken....
ook m waggelt intussen door het huis, trekt de laatjes en kastjes tot vervelens aan toe
open,gaat de trap op en rommelt wat in een andere kamer waarna hij weer naar beneden
komt....daarna waggelt ie weer door het huis , trekt dezelfde laatjes en kastjes ook weer
open... etc etc....
ook hij zit dus compleet vast in een 'loop'. herhaaldelijk lopen we langs elkaar
heen,ieder ons eigen rondje door het huis makend, kijkend op steeds dezelfde plaatsen,
trekken dezelfde kastjes keer op keer open en lopen steeds dezelfde route door het
huis....compleet in ons eigen wereldje.....af en toe werpen we een blik naar elkaar als we
elkaar passeren....alles gaat dan in slowmotion....tis net een droom..... ik zie de
grauwe grimas op zn gezicht.het is me duidelijk dat hij net zo geirriteerd , gefrustreerd
en bijna wanhopig is als ik...maar we kunnen niks doen....ik voel me een robot dat door
hogere machten word aangezwengeld.....er valt niks tegen te beginnen...ik kan gewoon niks
anders op dat moment dan in die 'loop' te blijven hangen.....zuchtend,steunend vloekend
lopen we door het huis..."shit man" ,"pff ik snap er echt niks van" ,heb jij al wat
gevonden?" is het enige wat er zo'n beetje bij ons keer op keer uit komt....

tussendoor heb ik nog getracht de 'loop' te doorbreken door te vragen of m de dvd 'horton
hears a who' wilt afspelen. hierdoor kregen m en ik echter een soort
'mini-tussendoor-loop'. omdat we beiden te ver heen waren lukte het niet de dvd aan de
praat te krijgen.ook de tv zelf kregen we ineens niet meer op beeld...een extra frustratie
was geboren.....dit probeerde we tervergeefs wel tig keer opdezelfde manier op te lossen
dmv drukken op dezelfde knopjes van de afstandbediening en dvd-speler.maar het lukte
gewoon niet en even later legden we de focus weer op de snuifbuis. weer gingen alle
kastjes tig keer open,bekeek ik ieder plantje op het balkon en hing haast schuimbekkend
voor het cd-hoesje... dat we ook nu niks opschoten is onnodig om te zeggen natuurlijk...

deze 'loop' heeft ons zeker een dikke 1,5 uur bezig gehouden. toen de kracht van de lsd
eenmaal langzaam begon af te nemen kwamen we ook langzaam uit de 'loop'.het lukte m ineens
wonderbaarlijk genoeg om op de tv beeld te krijgen en we gingen beide voor pampus op de
bank liggen. langzaam begon het tot ons door te dringen wat er de afelopen 1,5 uur zich
af had gespeeld....de iritatie,frustratie,wanhoop en paniek begon plaats te maken voor
opluchting,euforie,blijdschap en vooral enorme lachbuien....
was het echt gebeurd?! hadden wij als 2 compleet doorgedraaide wannabee junks stad en land
afgezocht naar een snuifbuis? serieus?! fear and loathing @ amsterdam?! ik kon het bijna
niet geloven....m ook niet...dit was echt bizar! de rest van de avond was dit natuurlijk
het gespreksonderwerp nummer1.
het cd-hoesje met speed heeft vaak zo vlak voor me gelegen dat ik bij wijze van spreken
alleen mn neus had moeten op te halen om wat binnen te krijgen, ook een sleutelpuntje
nemen is nooit in ons op gekomen. in mn broekzak bleek uiteindelijk gewoon briefgeld te
zitten en ook de folders op tafel deed ons erg lachen, schaamtelijk lachen dat zeker....
uiteindelijk hebben we ook geen snuif meer genomen.hadden we ook totaal geen zin meer
in....tis echt troep! de ellende begint al voordat je het binnen hebt ;)

uiteindelijk zijn we nadat de lsd flink wat power verloren had onder het genot van de
muziek van sphongle half ingedut voor de tv.met deze muziek en mn ogen dicht ben ik
overigens nog een tijd door de wereld van de sjamanen gevlogen. door oerwouden, over
hooggebergtes,woestijnen,kleuren universums,vreemde ruimtes...overal ben ik geweest,diep
verzonken in gedachtes en filosoferend over het leven... dat ik hier overigens in dit tripreport niet veel aandacht aan besteed wil niet zeggen dat
dit een onbelangerijk deel of nietszeggend iets van de trip was. ik heb er zeker
van genoten, als altijd. want soortgelijke werelden en het gefilosofeer kende ik al van de vele paddo en andere trips die ik heb meegemaakt en dit uitgebreid beschrijven het zou dit report wel erg lang maken.

rond half 7 s'ochtends had ik het idee dat de lsd zo goed als uit gewerkt was.er zat nog
wel een gloed om alles heen maar die leek verwaarloosbaar te zijn.bovendien voelde ik me
niet meer 'dronken' van het goedje. ik wekte m om te zeggen dat ik naar huis wilde
gaan.rijdend in een auto wel te verstaan,35 km afstand.dit was een zeer dom idee van mij.
wel had ik afgesproken met m dat mocht ik niet goed in staat zijn om te autorijden dan zou
ik meteen terugkeren.toen ik in de auto zat had echter ik geen twijfel dat ik gewoon
normaal naar huis kon rijden.ook toen ik de straat uit reed voelde ik me zeker en ik
besloot de snelweg op te gaan. daar aangekomen merkte ik pas dat ik eigenlijk nog
behoorlijk onder invloed was.het hele wegdek golfde heen en weer,alles resoneerde en
diepte kon ik erg lastig inschatten . als een andere auto mij inhaalde leek het soms of
hij dichterbij kwam ipv dat ie uit het zicht geraakte.ook zag alles er onherkenbaar
uit,terwijl ik daar al vele malen gereden heb. ik ben blij dat ik de borden wel goed kon
lezen want anders had ik echt een probleem gehad .ik had het gevoel dat er nu echt geen

weg meer terug was en ik besloot gewoon in 1 stuk door naar huis te rijden.voorover
gebogen turend naar de weg, met mn hartslag op tilt en een bezweet hoofd van de angst
hield ik krampachtig mn stuur vast. met een gangetje van 90 over de snelweg ben ik
uiteindelijk heelhuids thuis gekomen.
daar aangekomen heb ik nog in mijn tuintje onder het genot van een kopje thee en het
heerlijke warme ochtend zonnetje overdacht hoe bizar de avond was verlopen.en ook hoe dom
ik ben geweest door achter het stuur te kruipen in die toestand en zodoende mezelf en
andere weggebruikers in gevaar te brengen
maar ach ja dacht ik...niks gebeurd...goeie les geleerd.....eind goed al goed...
de grijns die op mn gezicht verscheen was in ieder geval niet te onderdrukken...
heerlijk,wat een nacht!

Re: [LSD] De snuifbuis - een tantaluskwelling

BerichtGeplaatst: di maart 01, 2011 6:53 pm
door Mike
Haha.... Heerlijk report. Mét een wijze les! Idioot hoe je soms denkt in staat te zijn om in de auto te kruipen en je later denkt van "dat ik dat overleefd heb!"
Nou ja, eind goed, al goed zullen we maar zeggen.
Volgende keer een snuifbuisje klaarleggen en je autosleutels verstoppen? :)

Re: [LSD] De snuifbuis - een tantaluskwelling

BerichtGeplaatst: di maart 01, 2011 8:06 pm
door lolnoob
Hehe ziek dat je helemaal niets wist om het snuifprobleem op te lossen.

Dat technische apparaten niet werken als je aan het trippen bent heb ik al erg vaak ondervonden, vooral een computer is dan ineens onmogelijk moeilijk.

Re: [LSD] De snuifbuis - een tantaluskwelling

BerichtGeplaatst: do maart 03, 2011 12:15 pm
door trojan.exe
Mike schreef:Haha.... Heerlijk report. Mét een wijze les! Idioot hoe je soms denkt in staat te zijn om in de auto te kruipen en je later denkt van "dat ik dat overleefd heb!"
Nou ja, eind goed, al goed zullen we maar zeggen.
Volgende keer een snuifbuisje klaarleggen en je autosleutels verstoppen? :)


haha nou ik neem gewoon nooit meer speed mee
en ja autosleutels verstoppen is miss wel een idee :)

Re: [LSD] De snuifbuis - een tantaluskwelling

BerichtGeplaatst: za maart 05, 2011 6:58 am
door Sublimo
Haha, zeer herkenbaar, ik heb zo ook al uren naar dingen gezocht ! :lol:

Als wat aan de opmaak zou sleutelen, zou het er ook een stuk beter uit zien. ;)

Re: [LSD] De snuifbuis - een tantaluskwelling

BerichtGeplaatst: za maart 05, 2011 3:18 pm
door °Thomas°
hahaha, uren ronddwalen voor een snuifbuis, zalig gewoon! :grin: ik neem altijd men buisje van men balpen mee. het is al jaren men vaste snuifbuis dus zo hoef ik in de meest bizarre situaties niet zo al jouw urenlang ronddolen hehe :grin:
wel een mooi reportje!