Inside The Matrix..LSD + 2C-P
Geplaatst: do sep 20, 2012 1:59 pmWaar: Thuis
Wanneer: een zaterdag
Wat gebruikt: 600 mics LSD en 10mg 2C-P
Vooraf:
Ik heb stevig moeten nadenken of ik wel een report over deze belevenis zou gaan schrijven.
Op het moment dat het plaats vond was het te indrukwekkend om aan te geven wat ik ervoer en nadien was ik ondanks mijn goede verbale capaciteiten niet in de verste verte in staat het gebeurde in woorden uit te drukken.
Op dit moment is alles aan het vervagen en wil ik voor het helemaal weg of te vaag is om nog een redelijk kloppend report neer te pennen een poging wagen jullie te vertellen wat mij overkomen is.
Het plan was om samen om met mijn vriendin Joke er een leuke zaterdag van te gaan maken.
Joke wilde aan de MDMA en aan de 2C-B en ik had wel weer eens zin in ouderwets trippen.
Uiteindelijk bleek een goede vriend (William) van ons ook wel zin te hebben in een avondje trippen en zodoende waren we dus met zijn drieën.
18:00 a 18:30 Joke dropt haar MDMA en William en ik droppen een capsule met 2C-P en leggen wat zegels onder onze tong.
We kijken wat TV en niet al te veel later beslist Joke dat het tijd is voor wat muziek.
Ze eigent zich de zapper toe en bladert naar een map waar ik voor het gemak een redelijke verzameling tripmuziek bij elkaar heb gezet.
Ze start een set van spartaque
We zijn ondertussen denk ik ongeveer ruim een uur verder en tussen de lachsalvo's voelen William en ik de LSD en 2C-P opkomen zonder noemenswaardige bodyload.
De sfeer is goed en iedereen geniet zichtbaar.
De visuals zijn mooi en om het maar zwakjes uit te drukken zeer aanwezig.
Ondanks dat ik het niet koud krijg en niet hoef te gapen, geen bodyload heb en ook niet hoef te trillen is me duidelijk dat het toch wel eens een volwassen tripervaring zou kunnen gaan worden.
Maar ik heb me eerder vergist en laat het lekker op me afkomen.
plus minus 23:00
Joke heeft ondertussen het album in dub van hallucinogen opgezet.
De visuals nemen nog steeds in heftigheid toe.
zo langzamerhand krijgen we trek.
Ik moet voor het eerst in tijden Joke vragen wat saté in de magnetron te gooien aangezien de verpakking een onoverbrugbare barrière blijkt.
Gelukkig is mijn poepie niet te beroerd om deze klus voor ons te klaren en staat er niet al te veel later een lekker snack voor ons op de tafel.
De visuals zijn ondertussen zo enorm aanwezig dat het pakken van een stokje saté een behoorlijke klus blijkt te zijn.
uiterst gemotiveerd zet ik net zo lang door tot dat ik voldoende heb genuttigd.
Ook het pakken van een glas blijkt behoorlijk wat concentratie te vergen.
23:30 uur
Ik denk dat de trip nu ongeveer op zijn hoogte punt is aangekomen.
De visuals zijn gewoonweg bizar en met grote regelmaat lijkt het beeld volledig te bevriezen.
De details die uit die snapshot zijn op te maken zijn onvoorstelbaar.
Ik zie zweetdruppeltjes op de huid van William en zie het bruisen van een glas frisdrank.
Wat echter nog veel sterker is dat er in deze snapshot ook geuren en emoties blijken te zijn vastgelegd.
Elk stukje van deze snapshot blijkt minutieus onderzocht te kunnen worden.
De muziek werkt hypnotiserend maar is op de achtergrond net zoals de conversaties van Joke en William.
Wel ben ik in staan om gewoon te reageren als ik me geroepen voel om dit te doen of als er een antwoord van mij wordt verwacht.
Ik sta perplex van de gedetailleerdheid van het beeld waarin zelfs emoties glashelder opgeslagen blijken.
Na dat ik enige tijd van de regelmatig nieuwe snapshots heb genoten probeer ik spontaan aan te geven wat ik ervaar.
Logischerwijs faal ik.
Onderweg naar mijn mond stranden alle gedachten.
Ik kom niet verder als stamelen
... Beeld staat stil...
Alles mooi ...
Gedetailleerd..
Alles..
en nog een keer alles alsof dat duidelijk zou moeten maken wat ik ervaar.
Fronsend kijken ze me aan en gaan snel verder met hun oppervlakkige gesprek.
Ik denk er nog even over na doe nog een keer een poging en geef het direct daarna op.
Ik bedenk me dat het waarschijnlijk niet uit leggen is en al zeker niet op dit moment.
We drinken en eten nog het één en ander en langzamerhand lijken de visuals in heftigheid af te nemen.
Toch heeft deze trip nog een verrassing voor me in petto.
Alles wat ik waarneem lijken niet louter gewone waarnemingen meer te zijn maar waarschijnlijkheden en mogelijkheden.
Nu gaat het moeilijk worden uit te leggen wat ik bedoel.
Ik blijk in staat te zijn te kiezen wat ik wil dat er verder gaat gebeuren.
Ik neem waar.
Er is een situatie.
Ik kan kiezen hoe het verder verloopt vanuit deze situatie.
Niet alleen wat ik ervaar maar ook wat Joke en William doen en zeggen blijkt een logisch gevolg van de keuzes die ik maak.
Werkelijk alles wat ik beslis heeft gevolgen voor wat er zich verder afspeelt.
Volkomen verbluft probeer ik verschillende scenario's welke smetteloos mijn script volgen.
Ik denk aan de uitspraak van Morpheus " You take the red pill - you stay in Wonderland and I show you how deep the rabbit-hole goes."
Ik verkeer in een wereld waarin ik de puppeteer ben maar de poppen niet in de gaten hebben dat ze door mij gecontroleerd worden.
Zeker een uur of 3 blijf ik in deze staat om daarna langzaam aan weer deel te worden van de wereld waarvan ik aan nam dat ik er altijd al in had rondgelopen.
Joke is ondertussen naar bed gegaan en William is naar huis.
Ik zit nog een tijd bij te komen.
Op verzoek van Joke kom ik haar boven gezelschap houden en zit het laatste stuk van de trip uit liggend op bed.
De vragen die me bezig houden zijn:
wat is realiteit!
wat is me vanavond overkomen
Was dat echt of gewoon een mindfuck?
Damn
als dit echt een mindfuck was dan was het wel een hele geavanceerde superuitgebreide ultracomplexe mindfuck.
Een echte überfuck dus!
Wel wil ik erbij stellen dat het een bij tijden bijna overweldigende maar toch prettige ervaring was.
Wanneer: een zaterdag
Wat gebruikt: 600 mics LSD en 10mg 2C-P
Vooraf:
Ik heb stevig moeten nadenken of ik wel een report over deze belevenis zou gaan schrijven.
Op het moment dat het plaats vond was het te indrukwekkend om aan te geven wat ik ervoer en nadien was ik ondanks mijn goede verbale capaciteiten niet in de verste verte in staat het gebeurde in woorden uit te drukken.
Op dit moment is alles aan het vervagen en wil ik voor het helemaal weg of te vaag is om nog een redelijk kloppend report neer te pennen een poging wagen jullie te vertellen wat mij overkomen is.
Het plan was om samen om met mijn vriendin Joke er een leuke zaterdag van te gaan maken.
Joke wilde aan de MDMA en aan de 2C-B en ik had wel weer eens zin in ouderwets trippen.
Uiteindelijk bleek een goede vriend (William) van ons ook wel zin te hebben in een avondje trippen en zodoende waren we dus met zijn drieën.
18:00 a 18:30 Joke dropt haar MDMA en William en ik droppen een capsule met 2C-P en leggen wat zegels onder onze tong.
We kijken wat TV en niet al te veel later beslist Joke dat het tijd is voor wat muziek.
Ze eigent zich de zapper toe en bladert naar een map waar ik voor het gemak een redelijke verzameling tripmuziek bij elkaar heb gezet.
Ze start een set van spartaque
We zijn ondertussen denk ik ongeveer ruim een uur verder en tussen de lachsalvo's voelen William en ik de LSD en 2C-P opkomen zonder noemenswaardige bodyload.
De sfeer is goed en iedereen geniet zichtbaar.
De visuals zijn mooi en om het maar zwakjes uit te drukken zeer aanwezig.
Ondanks dat ik het niet koud krijg en niet hoef te gapen, geen bodyload heb en ook niet hoef te trillen is me duidelijk dat het toch wel eens een volwassen tripervaring zou kunnen gaan worden.
Maar ik heb me eerder vergist en laat het lekker op me afkomen.
plus minus 23:00
Joke heeft ondertussen het album in dub van hallucinogen opgezet.
De visuals nemen nog steeds in heftigheid toe.
zo langzamerhand krijgen we trek.
Ik moet voor het eerst in tijden Joke vragen wat saté in de magnetron te gooien aangezien de verpakking een onoverbrugbare barrière blijkt.
Gelukkig is mijn poepie niet te beroerd om deze klus voor ons te klaren en staat er niet al te veel later een lekker snack voor ons op de tafel.
De visuals zijn ondertussen zo enorm aanwezig dat het pakken van een stokje saté een behoorlijke klus blijkt te zijn.
uiterst gemotiveerd zet ik net zo lang door tot dat ik voldoende heb genuttigd.
Ook het pakken van een glas blijkt behoorlijk wat concentratie te vergen.
23:30 uur
Ik denk dat de trip nu ongeveer op zijn hoogte punt is aangekomen.
De visuals zijn gewoonweg bizar en met grote regelmaat lijkt het beeld volledig te bevriezen.
De details die uit die snapshot zijn op te maken zijn onvoorstelbaar.
Ik zie zweetdruppeltjes op de huid van William en zie het bruisen van een glas frisdrank.
Wat echter nog veel sterker is dat er in deze snapshot ook geuren en emoties blijken te zijn vastgelegd.
Elk stukje van deze snapshot blijkt minutieus onderzocht te kunnen worden.
De muziek werkt hypnotiserend maar is op de achtergrond net zoals de conversaties van Joke en William.
Wel ben ik in staan om gewoon te reageren als ik me geroepen voel om dit te doen of als er een antwoord van mij wordt verwacht.
Ik sta perplex van de gedetailleerdheid van het beeld waarin zelfs emoties glashelder opgeslagen blijken.
Na dat ik enige tijd van de regelmatig nieuwe snapshots heb genoten probeer ik spontaan aan te geven wat ik ervaar.
Logischerwijs faal ik.
Onderweg naar mijn mond stranden alle gedachten.
Ik kom niet verder als stamelen
... Beeld staat stil...
Alles mooi ...
Gedetailleerd..
Alles..
en nog een keer alles alsof dat duidelijk zou moeten maken wat ik ervaar.
Fronsend kijken ze me aan en gaan snel verder met hun oppervlakkige gesprek.
Ik denk er nog even over na doe nog een keer een poging en geef het direct daarna op.
Ik bedenk me dat het waarschijnlijk niet uit leggen is en al zeker niet op dit moment.
We drinken en eten nog het één en ander en langzamerhand lijken de visuals in heftigheid af te nemen.
Toch heeft deze trip nog een verrassing voor me in petto.
Alles wat ik waarneem lijken niet louter gewone waarnemingen meer te zijn maar waarschijnlijkheden en mogelijkheden.
Nu gaat het moeilijk worden uit te leggen wat ik bedoel.
Ik blijk in staat te zijn te kiezen wat ik wil dat er verder gaat gebeuren.
Ik neem waar.
Er is een situatie.
Ik kan kiezen hoe het verder verloopt vanuit deze situatie.
Niet alleen wat ik ervaar maar ook wat Joke en William doen en zeggen blijkt een logisch gevolg van de keuzes die ik maak.
Werkelijk alles wat ik beslis heeft gevolgen voor wat er zich verder afspeelt.
Volkomen verbluft probeer ik verschillende scenario's welke smetteloos mijn script volgen.
Ik denk aan de uitspraak van Morpheus " You take the red pill - you stay in Wonderland and I show you how deep the rabbit-hole goes."
Ik verkeer in een wereld waarin ik de puppeteer ben maar de poppen niet in de gaten hebben dat ze door mij gecontroleerd worden.
Zeker een uur of 3 blijf ik in deze staat om daarna langzaam aan weer deel te worden van de wereld waarvan ik aan nam dat ik er altijd al in had rondgelopen.
Joke is ondertussen naar bed gegaan en William is naar huis.
Ik zit nog een tijd bij te komen.
Op verzoek van Joke kom ik haar boven gezelschap houden en zit het laatste stuk van de trip uit liggend op bed.
De vragen die me bezig houden zijn:
wat is realiteit!
wat is me vanavond overkomen
Was dat echt of gewoon een mindfuck?
Damn
als dit echt een mindfuck was dan was het wel een hele geavanceerde superuitgebreide ultracomplexe mindfuck.
Een echte überfuck dus!
Wel wil ik erbij stellen dat het een bij tijden bijna overweldigende maar toch prettige ervaring was.
