De gedachte is genoeg, trip binnen/buiten (Truffels 1e keer)
Geplaatst: do mei 01, 2014 1:35 amInleiding:
Wij zijn N & R, in de 20 jaar, hele goede vrienden en willen graag onze trip met jullie delen. Om te beginnen heeft N al 3 maal eerder truffels gedaan en is het voor R de eerste keer. We hebben eigenlijk heel willekeurig besloten om die dag truffels te gebruiken en gingen online kijken of de smartshop in Den Haag open was op maandag (de dag van onze trip). Deze bleek gesloten te zijn maar we keken zo uit naar de truffel trip dat we ervoor hebben gekozen ze alsnog te halen in Rotterdam. Omdat het R's eerste trip was hadden we vooraf besloten een halve portie te nemen omdat het de eerste trip was van R, eenmaal in de metro naar Rotterdam veranderden we van gedachten omdat we goed wilde trippen, positief van karakter zijn en dachten dat het niet snel fout kon gaan. Tijdens de reis probeerden we ook nog een tripsitter te regelen maar tevergeefs (het was nou eenmaal erg kortdag).
Voorbereiding:
- 2 porties 'Dragon's dynamite' truffels (15 gram p.p.)
- Limonade om de vieze smaak mee weg te spoelen
- Wat eten voor tijdens de trip (pizza's, snack mix)
- N had yoghurt met hagelslag om de truffels makkelijker mee binnen te krijgen
- Telefoon, sleutels en portemonnee weggelegd
- Kladblok en pen klaargelegd (aanrader!)
- Verschillende trippende videos opgezocht op de laptop
- Laptop verbonden met de TV
De setting:
- Opgeruimd (eigen) huis
- Badeendjes op de grond gezet
- Balkondeur dicht (voor de zekerheid)
- Diverse schilderijen
- Een matras op de grond voor de TV
- Overgang van dag naar avond naar nacht
De trip van 7 uur:
20:15 - Daar zaten we dan, N op de stoel en R op de bank. Het zakje truffels in de hand en smullen maar. De smaak van de truffels was beter dan onze verwachting. N proefde niks dankzij de yoghurt en R vond het naar peterselie smaken. We kregen een beetje een opgeblazen gevoel en werden erg onrustig/excited, waarschijnlijk door de spanning. Het eerste dat we door de truffels begonnen te merken was een stoned gevoel, als in relaxt en lacherig.
20:45 - Het euforische gevoel begon op te komen en wisten we dat de magie van de truffels begon te werken. We waren aan het staren naar de muur en andere objecten om erop de hallucineren, maar dit kwam maar niet. Bij R ging de waargenomen snelheid op de beat van de muziek. Ging het snel, dan dacht R dat hij ook zo snel bewoog en praatte. Ging het langzaam, dan was alles voor R in slowmotion.
21:15 - We kregen het idee dat we moesten gaan staan, rond lopen in de woonkamer en gaan springen en lachen op een reggae nummer met een snelle beat. Dit leek erg lang te duren en we waren er zeker van aan het genieten. R zag het matras en begon hierop te springen, dat gevoel vond hij zo geweldig dat hij vond dat N het ook moest voelen. N bleek dit ook een grappig gevoel te vinden, maar was alweer snel afgeleid door wat anders. Hij zag een mooi schilderij op de deur naar de gang hangen, dus moest hij het van dichtbij gaan inspecteren.
R was nog aan het genieten van het matras dat voor hem een trampoline was. N stond starend voor het schilderij te praten tegen R en zichzelf. R hoorde N praten, maar wist niet wat hij zei dus ging ook maar naast N staan om het schilderij te observeren.
R kon hier niet zoveel in zien als N, dus raakte al snel afgedwaald. R zag de laptop op de bank staan en besloot het filmpje van Charlie the unicorn aan te zetten. N was ondertussen al weer aan het rondlopen door de woonkamer trippend in z'n eigen gedachte, maar hij vertelde wel alles aan R. R reageerde op N zijn uitspraken en liep ondertussen naar de balkon deur om naar buiten te staren, ook helemaal verloren in z'n eigen gedachtes die hij ook aan N vertelde. N was ook gefascineerd door de gedachtes van R en het feit dat hij alles vertelde, want de vorige keren dat N tripte was iedereen stil en werd er dus niks gezegd.
Charlie the unicorn stond nog aan. R stond nog bij de deur en N kwam net aanlopen op het moment dat er in Charlie the unicorn over de 'almachtige deur' werd gesproken, dit vonden wij uiteraard erg spannend. Hierna waren we al snel 'hooked' aan de TV en gingen op het matras ervoor zitten.
21:45 - Op een gegeven moment begonnen we onze handen erg leuk te vinden en R zag N als een soort klei mannetje, de hij niet kon aanraken (volgens zijn gedachten). Na een tijdje zette R Henk de steen aan op de TV. N kreeg na het zien van Henk de steen zin om te tekenen en pakte het kladblok en tekende Henk. We zaten om de tafel en we vonden Henk een beetje evil kijken. We bleven doortekenen tot hij weer vrolijk werd en nadat we een joint erbij hadden getekend waren we tevreden. We hebben hem 'Smokey' genoemd en Smokey werd tijdens onze trip onze denkbeeldige tripsitter.
22:00 - Toen wilden we naar buiten gaan en bedachten ons nog even "een tripsitter had dit nooit goed gevonden" maar smokey zei dat het oké was, zijn eis was wel dat hij mee mocht en dat we een takje voor hem gingen zoeken. We besloten een blokje om te gaan ook omdat we er vertrouwen in hadden dat we positief genoeg waren om het goed te laten verlopen.
Eenmaal buiten noemde R N de klei koning
en R werd zijn adviseur. Hier gingen we allebei helemaal in mee. Buiten hadden we ook het idee dat we niet konden overleven zonder te roken. Tijdens het lopen bleven we constant bij plekken stil staan omdat we gefascineerd waren door van alles en nog wat. Bijvoorbeeld een grasveldje dat groter en kleiner werd of een muur waarvan de voegen naar buiten puilde en de stenen van lengte veranderden. Er fietsten een paar jongens langs die wij tot 'gekkigheid' benoemde, wat tevens het woord van de avond werd. Na een tijdje buiten te hebben gezwerft gingen we weer naar binnen. De stoep voor het huis begon te bewegen voor R en voor N kwamen alle details van de tegels omhoog. R moest voor N alle deuren open houden (omdat N de klei koning was) en ging bijna onderuit door zijn enthousiasme.
22:30 - We waren binnen en R bedacht zich dat hij toch wel graag een jointje erbij zou willen. De coffeeshop was tot 23:00 open dus hij besefte zich dat hij snel moest zijn. N had geen zin om op dat moment om weer weg te gaan en R zei ik ga wel even snel alleen. Dit leek N geen goed idee maar na een tijdje waren we er toch over uit dat het toch wel kon. Smokey bleef achter om de muziek te regelen en op N te letten, N die voor korte tijd even alleen was. De voorbereiding was voor R heel belangrijk, hij controleerde of alle benodigdheden op de juiste plek in z'n joggingbroek zat en in z'n jas. Dit was erg belangrijk, want anders snapte R nergens meer wat van. R ging dus op zijn fiets naar de coffeeshop en dat was een erg spectaculaire reis voor hem. Onderweg had hij het idee dat hij als een speer door een oneindige tunnel reed. Eenmaal aangekomen bij de coffeeshop zette hij zijn fiets neer en zag hij een jongen op een hek zitten en hij dacht dat hij hem hoorde zeggen "komt die helemaal naar de coffeeshop om nog wiet te halen". Dit werd echter niet echt gezegd. R dacht dat hij op Jamaica was beland toen hij bij de coffeeshop was en had het idee dat er overal rastafari's zaten. Alle kleuren waren ook in de kleuren van Jamaica en er was luide reggae te horen. Toen hij in de rij bij de kassa stond en daar een rastaman wiet aan het kopen was dacht R dat hij de grootste lol had met deze man en de caissière. R besefte pas dat dit niet was gebeurd en hij als een dooie in de rij stond te wachten toen de rastaman wegliep.
Het wiet kiezen en bestellen was de uitdaging niet, het betalen wel. Het proces van zijn pinpas pakken en de pincode juist intypen was erg zwaar, maar is uiteindelijk wel gelukt. Onderweg naar huis had R een momentje dat alles even negatief werd. Alles om zich heen ging dood, hij probeerden met zijn gedachten alles weer positief te maken, maar tevergeefs. Toen R besefte dat hij aan het spacen was, werd alles weer vrolijk en ging hij weer snel naar N want hij wist dat N zich zorgen zou maken. In totaal duurde het vanaf huis naar de coffeeshop en weer naar huis maar 12 minuten.
22:42 - Toen R binnenkwam pakte hij zijn mobiel van de plek waar we hem hadden weg gelegd en zetten zijn recorder aan. R wilde daarna gelijk heel zijn ervaring van wiet halen vertellen, maar N moest eerst zeggen hoe blij hij was dat R weer terug was. N lag op het matras te spacen en R pakte een stoel erbij om naast N te zitten. R was ontzettend hyper actief en kon niet stoppen met praten; opstaan, lichten aanzetten en toch weer uit. Uiteindelijk zat R rustig in de stoel en begon opnieuw met een poging om het verhaal aan N te vertellen. N wilde hier het kladblok bij hebben, omdat hij de notulist wilde zijn. Het noteren ging N goed af tot op een zeker moment hij wonderbaarlijk naar het kladblok lag te staren; hij zag alle letters veranderen in elven letters (zie; lord of the rings achtig), maar vervolgens gingen ze zichzelf weer ordenen in herkenbare taal.
N tekende bij het verhaal van R ook allemaal poppetjes, gekke gezichten en tekens. Hieruit is ook een nieuw levend figuur ontstaan; Rastaman T (T is een goede vriend van ons). R was terwijl N aan spacen was ook even afgedwaald van het verhaal en ging in allerlei gekke positief op de stoel liggen. Tevens kon hij in zijn eigen handen praten en was het alsof R in een ander soort wereldje was in zijn eigen handen. Wij besloten dat we een joint moesten gaan rollen.
R legde alle spullen klaar voor N, vervolgens ging R op de grond liggen. N is de joint gaan draaien en deze zijn wij daarna gaan smoken. R kwam erachter dat dit wel de slechtst gedraaide joint ooit was en moest hier heel erg om lachen, toen N doorhad waarom R zo erg aan het lachen was moest ook N erg lachen. Uiteindelijk kwamen we tot de mening dat het niet uitmaakt hoe slecht het gedraaid is, zolang je het maar kan smoken.. toch?! N had de joint in zijn bezit, toen zei R: "Ga je em nog doorpasen of wat?!" N schrok hiervan en voelde zich nietig en klein in de bank. Hij gaf de joint snel door.
23:54 (We weten dat het deze tijd was, omdat R de tijdman was en alles altijd opschreef) - R besloot om N mee te nemen naar buiten, omdat hij vond dat N ook de fietservaring moest hebben. N vond dit een geweldig idee, dus stond hij op om zijn fietssleutel te pakken. Zijn jas liet hij hangen, want daar zit zijn mobiel in. R zei tegen N dat hij op de bank moest gaan zitten, want hij ging de jassen en schoenen regelen. N gehoorzaamde en was blij dat er eindelijk vordering in zat om naar buiten te gaan. R kwam terug met een jas van R voor N en een jas voor zichzelf, ook had hij de schoenen van N meegenomen. N voelde zich gelijk weer de (klei) koning. Rastaman T kwam nog met een missie voordat we naar buiten gingen; hij wilde een takje van een bos uit een andere wijk dan dat wij wonen.
Zo gezegd zo gedaan.
Wij zijn naar buiten gegaan en naar onze fietsen gelopen.... Niet zomaar gelopen, want die 10 seconde leken oneindig te duren. We dachten dat we in een soort 'loop' zaten waar geen einde leek te komen. Eindeloze conversaties die we samen hadden (( achteraf hebben we de recording terug geluisterd, maar hier werd werkelijk niks op gezegd buiten 'ja, ik snap het' of 'inderdaad' )). Eenmaal bij de fiets aangekomen, stonden we ook nog voor ons idee heel lang met elkaar te praten (( Wederom achteraf niks van die conversaties terug te horen op de recording. Overigens kunnen wij deze conversaties wel herinneren )). Wij gingen samen lekker fietsen naar de andere wijk toe. Zoals je kunt verwachten was deze fietsreis ook weer een hele belevenis. N had een jas van R aan en dit werkte erg trippend op ons. N dacht dat hij R was en R dacht dat hij N was. Dit leek ook nog eens een oneindige 'loop' op de fiets. Er was een man iets uit zijn auto aan het laden en het leek alsof we heel lang op dit punt bleven hangen. We probeerde dit allemaal te snappen door logisch na te denken, maar dit lukte niet. Stel je maar voor wat een mindfuck dat was. N probeerde diepe filosofische dingen uit te leggen, maar dat hoefde niet meer want R wist al wat N allemaal ging zeggen voordat hij het gezegd had.
Eenmaal aangekomen in de andere wijk konden we zitten op een bruggetje, het welverdiende peukie roken en een takje voor Rastaman T plukken. R plukte het takje van een plant af en zag dit onmiddellijk doodgaan, hij schrok hiervan. Hij wilde onmiddellijk een ander takje pakken, maar alle planten om hem heen leken dood. Snel liep hij naar de andere kant van het fietspad op zoek naar een levend plantje. Gelukkig kon hij deze vinden en werd weer helemaal vrolijk. Terwijl we op het bruggetje zaten hoorde we allemaal geluiden zoals fietsers, voetgangers, brommers, trams, vogeltjes. Dit was natuurlijk reuze interessant! Na diepe gesprekken, bosjes inspecties, weg dwalen door geluiden... Zijn we naar huis gaan fietsen.
01:15 - Toen we binnenkwamen waren Smokey en Rastaman T blij ons weer te zien en wij hen. R ging Smokey en Rastaman T aan de deur plakken.We wilde nog een joint smoken, maar we hadden geen peuken meer! Dit was even stress, maar R kwam tot de ontdekking dat hij expres een extra pakje met een aantal peukies apart weg had gelegd in z'n la ( Dit had eerder tijdens het trippen nog een heel verhaal, maar dat zou al helemaal teveel zijn om uit te leggen ). We waren erg blij en opgelucht hierdoor. We begonnen de joints te maken en smoken. Vanaf dit moment zijn we veel gaan praten en ieder zat in z'n eigen space. We maakte dingen mee als; handen zien als baby handjes, een normaal beeld zien maar het op de een of andere manier het mooiste beeld vinden dat je ooit hebt gezien, de kaft van een tijdschrift niet kunnen vinden, niet kunnen lezen behalve als we het hardop oplazen, N zag een Mickey Mouse hand over R zijn schouders lopen, N werd nog een rapper in de ogen van R, het nut van dit filmpje volledig snappen, N was tussen de eendjes gaan liggen en dit werden zijn vrienden.. zodra N opstond en wegging werden de eendjes verdrietig, we hebben ook enorm veel closed eyes visuals gehad.. ontzettend indrukwekkend! Verder nog veel meer trippende dingen meegemaakt, getekend en besproken.
03:15 - Zitten we er nou nog in.. of niet? Dit was wel echt het einde van de space. Nog een aantal mindfuck momenten omdat we niet wisten of we er nou nog inzaten. Daarbij zaten we elkaar ook flink in de war te brengen voor de grap, dus wisten we daardoor ook niet zeker hoe of wat.
03:45 - PIZZA. We wisten nu wel dat we uit de space waren en wilde spontaan pizza.. gelukkig hadden we hiermee rekening gehouden en konden we simpel een paar pizza's in de oven gooien
! We dachten nog diep na over de dingen in het leven en de dingen die we zojuist hadden meegemaakt.. N lag op het matras en R op de bank, zo vielen we in een diepe slaap rond een uur of 04:30. De gedachte aan de trip was genoeg om van te genieten.
Wij hebben deze trip als ontzettend positief ervaren en zijn blij dat we er geen tripsitter bij hadden. Anders hadden we waarschijnlijk nooit onze buiten belevenissen gehad. Er wordt nog steeds diep door ons over de gebeurtenissen van de trip nagedacht, zoals de mind-switches, telepathische conversaties en hallucinaties. Wij zijn benieuwd naar wat jullie hiervan vinden! Drop a message met wat je ervan vindt
Hier een aantal foto's van de notulen die zijn gemaakt:
Foto 1
Foto 2
Foto 3
Foto 4
Foto 5
Foto 6
Foto 7
Foto 8
Foto 9
Foto 10
Ps. Dit is in derde persoon getypt omdat we samen delen typten.
Pps. Dit is het eerste verslag voor ons, cut some slack
Wij zijn N & R, in de 20 jaar, hele goede vrienden en willen graag onze trip met jullie delen. Om te beginnen heeft N al 3 maal eerder truffels gedaan en is het voor R de eerste keer. We hebben eigenlijk heel willekeurig besloten om die dag truffels te gebruiken en gingen online kijken of de smartshop in Den Haag open was op maandag (de dag van onze trip). Deze bleek gesloten te zijn maar we keken zo uit naar de truffel trip dat we ervoor hebben gekozen ze alsnog te halen in Rotterdam. Omdat het R's eerste trip was hadden we vooraf besloten een halve portie te nemen omdat het de eerste trip was van R, eenmaal in de metro naar Rotterdam veranderden we van gedachten omdat we goed wilde trippen, positief van karakter zijn en dachten dat het niet snel fout kon gaan. Tijdens de reis probeerden we ook nog een tripsitter te regelen maar tevergeefs (het was nou eenmaal erg kortdag).
Voorbereiding:
- 2 porties 'Dragon's dynamite' truffels (15 gram p.p.)
- Limonade om de vieze smaak mee weg te spoelen
- Wat eten voor tijdens de trip (pizza's, snack mix)
- N had yoghurt met hagelslag om de truffels makkelijker mee binnen te krijgen
- Telefoon, sleutels en portemonnee weggelegd
- Kladblok en pen klaargelegd (aanrader!)
- Verschillende trippende videos opgezocht op de laptop
- Laptop verbonden met de TV
De setting:
- Opgeruimd (eigen) huis
- Badeendjes op de grond gezet
- Balkondeur dicht (voor de zekerheid)
- Diverse schilderijen
- Een matras op de grond voor de TV
- Overgang van dag naar avond naar nacht
De trip van 7 uur:
20:15 - Daar zaten we dan, N op de stoel en R op de bank. Het zakje truffels in de hand en smullen maar. De smaak van de truffels was beter dan onze verwachting. N proefde niks dankzij de yoghurt en R vond het naar peterselie smaken. We kregen een beetje een opgeblazen gevoel en werden erg onrustig/excited, waarschijnlijk door de spanning. Het eerste dat we door de truffels begonnen te merken was een stoned gevoel, als in relaxt en lacherig.
20:45 - Het euforische gevoel begon op te komen en wisten we dat de magie van de truffels begon te werken. We waren aan het staren naar de muur en andere objecten om erop de hallucineren, maar dit kwam maar niet. Bij R ging de waargenomen snelheid op de beat van de muziek. Ging het snel, dan dacht R dat hij ook zo snel bewoog en praatte. Ging het langzaam, dan was alles voor R in slowmotion.
21:15 - We kregen het idee dat we moesten gaan staan, rond lopen in de woonkamer en gaan springen en lachen op een reggae nummer met een snelle beat. Dit leek erg lang te duren en we waren er zeker van aan het genieten. R zag het matras en begon hierop te springen, dat gevoel vond hij zo geweldig dat hij vond dat N het ook moest voelen. N bleek dit ook een grappig gevoel te vinden, maar was alweer snel afgeleid door wat anders. Hij zag een mooi schilderij op de deur naar de gang hangen, dus moest hij het van dichtbij gaan inspecteren.
R was nog aan het genieten van het matras dat voor hem een trampoline was. N stond starend voor het schilderij te praten tegen R en zichzelf. R hoorde N praten, maar wist niet wat hij zei dus ging ook maar naast N staan om het schilderij te observeren.
R kon hier niet zoveel in zien als N, dus raakte al snel afgedwaald. R zag de laptop op de bank staan en besloot het filmpje van Charlie the unicorn aan te zetten. N was ondertussen al weer aan het rondlopen door de woonkamer trippend in z'n eigen gedachte, maar hij vertelde wel alles aan R. R reageerde op N zijn uitspraken en liep ondertussen naar de balkon deur om naar buiten te staren, ook helemaal verloren in z'n eigen gedachtes die hij ook aan N vertelde. N was ook gefascineerd door de gedachtes van R en het feit dat hij alles vertelde, want de vorige keren dat N tripte was iedereen stil en werd er dus niks gezegd. Charlie the unicorn stond nog aan. R stond nog bij de deur en N kwam net aanlopen op het moment dat er in Charlie the unicorn over de 'almachtige deur' werd gesproken, dit vonden wij uiteraard erg spannend. Hierna waren we al snel 'hooked' aan de TV en gingen op het matras ervoor zitten.
21:45 - Op een gegeven moment begonnen we onze handen erg leuk te vinden en R zag N als een soort klei mannetje, de hij niet kon aanraken (volgens zijn gedachten). Na een tijdje zette R Henk de steen aan op de TV. N kreeg na het zien van Henk de steen zin om te tekenen en pakte het kladblok en tekende Henk. We zaten om de tafel en we vonden Henk een beetje evil kijken. We bleven doortekenen tot hij weer vrolijk werd en nadat we een joint erbij hadden getekend waren we tevreden. We hebben hem 'Smokey' genoemd en Smokey werd tijdens onze trip onze denkbeeldige tripsitter.
22:00 - Toen wilden we naar buiten gaan en bedachten ons nog even "een tripsitter had dit nooit goed gevonden" maar smokey zei dat het oké was, zijn eis was wel dat hij mee mocht en dat we een takje voor hem gingen zoeken. We besloten een blokje om te gaan ook omdat we er vertrouwen in hadden dat we positief genoeg waren om het goed te laten verlopen.
Eenmaal buiten noemde R N de klei koning
en R werd zijn adviseur. Hier gingen we allebei helemaal in mee. Buiten hadden we ook het idee dat we niet konden overleven zonder te roken. Tijdens het lopen bleven we constant bij plekken stil staan omdat we gefascineerd waren door van alles en nog wat. Bijvoorbeeld een grasveldje dat groter en kleiner werd of een muur waarvan de voegen naar buiten puilde en de stenen van lengte veranderden. Er fietsten een paar jongens langs die wij tot 'gekkigheid' benoemde, wat tevens het woord van de avond werd. Na een tijdje buiten te hebben gezwerft gingen we weer naar binnen. De stoep voor het huis begon te bewegen voor R en voor N kwamen alle details van de tegels omhoog. R moest voor N alle deuren open houden (omdat N de klei koning was) en ging bijna onderuit door zijn enthousiasme. 22:30 - We waren binnen en R bedacht zich dat hij toch wel graag een jointje erbij zou willen. De coffeeshop was tot 23:00 open dus hij besefte zich dat hij snel moest zijn. N had geen zin om op dat moment om weer weg te gaan en R zei ik ga wel even snel alleen. Dit leek N geen goed idee maar na een tijdje waren we er toch over uit dat het toch wel kon. Smokey bleef achter om de muziek te regelen en op N te letten, N die voor korte tijd even alleen was. De voorbereiding was voor R heel belangrijk, hij controleerde of alle benodigdheden op de juiste plek in z'n joggingbroek zat en in z'n jas. Dit was erg belangrijk, want anders snapte R nergens meer wat van. R ging dus op zijn fiets naar de coffeeshop en dat was een erg spectaculaire reis voor hem. Onderweg had hij het idee dat hij als een speer door een oneindige tunnel reed. Eenmaal aangekomen bij de coffeeshop zette hij zijn fiets neer en zag hij een jongen op een hek zitten en hij dacht dat hij hem hoorde zeggen "komt die helemaal naar de coffeeshop om nog wiet te halen". Dit werd echter niet echt gezegd. R dacht dat hij op Jamaica was beland toen hij bij de coffeeshop was en had het idee dat er overal rastafari's zaten. Alle kleuren waren ook in de kleuren van Jamaica en er was luide reggae te horen. Toen hij in de rij bij de kassa stond en daar een rastaman wiet aan het kopen was dacht R dat hij de grootste lol had met deze man en de caissière. R besefte pas dat dit niet was gebeurd en hij als een dooie in de rij stond te wachten toen de rastaman wegliep.
Het wiet kiezen en bestellen was de uitdaging niet, het betalen wel. Het proces van zijn pinpas pakken en de pincode juist intypen was erg zwaar, maar is uiteindelijk wel gelukt. Onderweg naar huis had R een momentje dat alles even negatief werd. Alles om zich heen ging dood, hij probeerden met zijn gedachten alles weer positief te maken, maar tevergeefs. Toen R besefte dat hij aan het spacen was, werd alles weer vrolijk en ging hij weer snel naar N want hij wist dat N zich zorgen zou maken. In totaal duurde het vanaf huis naar de coffeeshop en weer naar huis maar 12 minuten.
22:42 - Toen R binnenkwam pakte hij zijn mobiel van de plek waar we hem hadden weg gelegd en zetten zijn recorder aan. R wilde daarna gelijk heel zijn ervaring van wiet halen vertellen, maar N moest eerst zeggen hoe blij hij was dat R weer terug was. N lag op het matras te spacen en R pakte een stoel erbij om naast N te zitten. R was ontzettend hyper actief en kon niet stoppen met praten; opstaan, lichten aanzetten en toch weer uit. Uiteindelijk zat R rustig in de stoel en begon opnieuw met een poging om het verhaal aan N te vertellen. N wilde hier het kladblok bij hebben, omdat hij de notulist wilde zijn. Het noteren ging N goed af tot op een zeker moment hij wonderbaarlijk naar het kladblok lag te staren; hij zag alle letters veranderen in elven letters (zie; lord of the rings achtig), maar vervolgens gingen ze zichzelf weer ordenen in herkenbare taal.
N tekende bij het verhaal van R ook allemaal poppetjes, gekke gezichten en tekens. Hieruit is ook een nieuw levend figuur ontstaan; Rastaman T (T is een goede vriend van ons). R was terwijl N aan spacen was ook even afgedwaald van het verhaal en ging in allerlei gekke positief op de stoel liggen. Tevens kon hij in zijn eigen handen praten en was het alsof R in een ander soort wereldje was in zijn eigen handen. Wij besloten dat we een joint moesten gaan rollen.
R legde alle spullen klaar voor N, vervolgens ging R op de grond liggen. N is de joint gaan draaien en deze zijn wij daarna gaan smoken. R kwam erachter dat dit wel de slechtst gedraaide joint ooit was en moest hier heel erg om lachen, toen N doorhad waarom R zo erg aan het lachen was moest ook N erg lachen. Uiteindelijk kwamen we tot de mening dat het niet uitmaakt hoe slecht het gedraaid is, zolang je het maar kan smoken.. toch?! N had de joint in zijn bezit, toen zei R: "Ga je em nog doorpasen of wat?!" N schrok hiervan en voelde zich nietig en klein in de bank. Hij gaf de joint snel door.
23:54 (We weten dat het deze tijd was, omdat R de tijdman was en alles altijd opschreef) - R besloot om N mee te nemen naar buiten, omdat hij vond dat N ook de fietservaring moest hebben. N vond dit een geweldig idee, dus stond hij op om zijn fietssleutel te pakken. Zijn jas liet hij hangen, want daar zit zijn mobiel in. R zei tegen N dat hij op de bank moest gaan zitten, want hij ging de jassen en schoenen regelen. N gehoorzaamde en was blij dat er eindelijk vordering in zat om naar buiten te gaan. R kwam terug met een jas van R voor N en een jas voor zichzelf, ook had hij de schoenen van N meegenomen. N voelde zich gelijk weer de (klei) koning. Rastaman T kwam nog met een missie voordat we naar buiten gingen; hij wilde een takje van een bos uit een andere wijk dan dat wij wonen.
Zo gezegd zo gedaan.
Wij zijn naar buiten gegaan en naar onze fietsen gelopen.... Niet zomaar gelopen, want die 10 seconde leken oneindig te duren. We dachten dat we in een soort 'loop' zaten waar geen einde leek te komen. Eindeloze conversaties die we samen hadden (( achteraf hebben we de recording terug geluisterd, maar hier werd werkelijk niks op gezegd buiten 'ja, ik snap het' of 'inderdaad' )). Eenmaal bij de fiets aangekomen, stonden we ook nog voor ons idee heel lang met elkaar te praten (( Wederom achteraf niks van die conversaties terug te horen op de recording. Overigens kunnen wij deze conversaties wel herinneren )). Wij gingen samen lekker fietsen naar de andere wijk toe. Zoals je kunt verwachten was deze fietsreis ook weer een hele belevenis. N had een jas van R aan en dit werkte erg trippend op ons. N dacht dat hij R was en R dacht dat hij N was. Dit leek ook nog eens een oneindige 'loop' op de fiets. Er was een man iets uit zijn auto aan het laden en het leek alsof we heel lang op dit punt bleven hangen. We probeerde dit allemaal te snappen door logisch na te denken, maar dit lukte niet. Stel je maar voor wat een mindfuck dat was. N probeerde diepe filosofische dingen uit te leggen, maar dat hoefde niet meer want R wist al wat N allemaal ging zeggen voordat hij het gezegd had.
Eenmaal aangekomen in de andere wijk konden we zitten op een bruggetje, het welverdiende peukie roken en een takje voor Rastaman T plukken. R plukte het takje van een plant af en zag dit onmiddellijk doodgaan, hij schrok hiervan. Hij wilde onmiddellijk een ander takje pakken, maar alle planten om hem heen leken dood. Snel liep hij naar de andere kant van het fietspad op zoek naar een levend plantje. Gelukkig kon hij deze vinden en werd weer helemaal vrolijk. Terwijl we op het bruggetje zaten hoorde we allemaal geluiden zoals fietsers, voetgangers, brommers, trams, vogeltjes. Dit was natuurlijk reuze interessant! Na diepe gesprekken, bosjes inspecties, weg dwalen door geluiden... Zijn we naar huis gaan fietsen.
01:15 - Toen we binnenkwamen waren Smokey en Rastaman T blij ons weer te zien en wij hen. R ging Smokey en Rastaman T aan de deur plakken.We wilde nog een joint smoken, maar we hadden geen peuken meer! Dit was even stress, maar R kwam tot de ontdekking dat hij expres een extra pakje met een aantal peukies apart weg had gelegd in z'n la ( Dit had eerder tijdens het trippen nog een heel verhaal, maar dat zou al helemaal teveel zijn om uit te leggen ). We waren erg blij en opgelucht hierdoor. We begonnen de joints te maken en smoken. Vanaf dit moment zijn we veel gaan praten en ieder zat in z'n eigen space. We maakte dingen mee als; handen zien als baby handjes, een normaal beeld zien maar het op de een of andere manier het mooiste beeld vinden dat je ooit hebt gezien, de kaft van een tijdschrift niet kunnen vinden, niet kunnen lezen behalve als we het hardop oplazen, N zag een Mickey Mouse hand over R zijn schouders lopen, N werd nog een rapper in de ogen van R, het nut van dit filmpje volledig snappen, N was tussen de eendjes gaan liggen en dit werden zijn vrienden.. zodra N opstond en wegging werden de eendjes verdrietig, we hebben ook enorm veel closed eyes visuals gehad.. ontzettend indrukwekkend! Verder nog veel meer trippende dingen meegemaakt, getekend en besproken.
03:15 - Zitten we er nou nog in.. of niet? Dit was wel echt het einde van de space. Nog een aantal mindfuck momenten omdat we niet wisten of we er nou nog inzaten. Daarbij zaten we elkaar ook flink in de war te brengen voor de grap, dus wisten we daardoor ook niet zeker hoe of wat.
03:45 - PIZZA. We wisten nu wel dat we uit de space waren en wilde spontaan pizza.. gelukkig hadden we hiermee rekening gehouden en konden we simpel een paar pizza's in de oven gooien
! We dachten nog diep na over de dingen in het leven en de dingen die we zojuist hadden meegemaakt.. N lag op het matras en R op de bank, zo vielen we in een diepe slaap rond een uur of 04:30. De gedachte aan de trip was genoeg om van te genieten. Wij hebben deze trip als ontzettend positief ervaren en zijn blij dat we er geen tripsitter bij hadden. Anders hadden we waarschijnlijk nooit onze buiten belevenissen gehad. Er wordt nog steeds diep door ons over de gebeurtenissen van de trip nagedacht, zoals de mind-switches, telepathische conversaties en hallucinaties. Wij zijn benieuwd naar wat jullie hiervan vinden! Drop a message met wat je ervan vindt
Hier een aantal foto's van de notulen die zijn gemaakt:
Foto 1
Foto 2
Foto 3
Foto 4
Foto 5
Foto 6
Foto 7
Foto 8
Foto 9
Foto 10
Ps. Dit is in derde persoon getypt omdat we samen delen typten.
Pps. Dit is het eerste verslag voor ons, cut some slack