ADHD, verslaving, en recente psychose
Geplaatst: zo jun 07, 2015 11:05 am
Ik heb vannacht na een dosis truffels een psychose gehad terwijl ik op een verjaardagsfeest was. Na wat gegoogle naar informatie en vragen van andere mensen in vergelijkbare situaties, denk ik dat ik een accuut serotoninesyndroom had opgelopen na een samenloop van omstandigheden. Ik denk dat ik op de een of andere manier toch ook een ssri of maoi tot me heb genomen, waardoor iets lichts als truffels al genoeg was om me rijp voor het gesticht te maken.
Ik ga niet in details treden, maar het was een ontzettend angstaanjagende ervaring en mijn omgeving was hulpeloos (en ook een beetje onwetend over wat te doen in zo'n situatie, wat uiteraard totaal hun schuld niet is). Ik begin me steeds meer te herinneren, en ik ben erg bang dat ik vrienden mentaal wat aangedaan heb, en sowieso heb ik een herhaald fysiek gevecht met een hele goede vriend gehad die ik daadwerkelijk heb geprobeerd te vermoorden, omdat ik zo ontzettend paranoia was dat ik er tegen beter weten in van overtuigd was dat mijn vrienden criminelen waren die wisten dat ik informatie ofzo had over iets (?), en probeerde ik in eerste instantie te ontsnappen door het appartement te verlaten en weg te sprinten, en toen dat niet lukte probeerde ik mijn 'moordenaar(s)' dus uit te schakelen. Ik heb een redelijk goede conditie, en de enige reden dat ik bijgehouden kon worden, was omdat ik een soort hele korte vlaag van nuchterheid had ofzo, anders had ik heel lang door kunnen sprinten of mezelf zelfs letterlijk dood kunnen rennen (serotoninesyndroom + veel bewegen + oververhitting).
Ik heb adhd, heb daar van mn 6e tot 18e medicijnen voor gehad, waar ik toen accuut mee was gestopt op mn achtiende verjaardag, want 'ik hoef die troep niet meer'. Ik was ervan overtuigd dat ik dat spul alleen kreeg omdat mijn vader een enorme eikel is die me liever rustig hield dan dat die daadwerkelijk de ouder moest gaan uithangen (waar wel een kern van waarheid inzit. Feitelijk). Ik ben nu 21, en de laatste 3 jaar ben ik mentaal steeds meer en meer achteruit aan het gaan. Psychedelica helpen de laatste tijd heel erg met mijn leven relativeren, alles op een rijtje zetten, en ondanks alles de beste versie van mezelf te zijn die ik maar kan zijn, maar zelfs gebruik van een goed hulpmiddel kan dus enorme nare gevolgen hebben als je er niet juist mee omgaat. Duidelijk.
Ik ben er vanaf gekomen met een (hopelijk niet) traumatische ervaring en een tand door m'n lip, en ik hoop dat ik niemand verder blijvende schade heb aangericht. Ik voel me kut, en terecht een enorme klootzak. Dus ik ga in ieder geval vandaag even mezelf kut voelen en dat gevoel vast houden, zodat het terwijl ik nu nuchter ben goed inzinkt wat voor enorme fout ik heb gemaakt vannacht en wat voor monumentale klootzak ik eigenlijk ben. Hopelijk zodat het nooit meer gebeurt.
Ik heb beloofd dat als dit ooit weer gebeurd, ze me zonder hard feelings wel het ziekenhuis of wat dan ook in mogen slaan, want niemand verdient het om in gevaar te komen door een fout van een of andere depressieve klootzak.
Ik heb het bij deze even kort van me af getypt, omdat mijn gedachten enorm aan het racen zijn, dus het kan zijn dat ik nog een langer verhaal post uiteindelijk, maar ik hoop in ieder geval dat dit mensen in een vergelijkbare situatie (adhd, verslaafd, constant op zoek naar dopamine of een roes of je 'normaal' voelen, etc).
Ik maak binnenkort een reis naar een ander continent om mijn significant other op te zoeken, waarvan over een paar maanden terug kom. Vanaf nu tot mijn terugkomst raak ik geen middel meer aan, tenzij iemand met verstand van zaken (gespecialiseerde dokter) mij het aanbeveelt of garandeert dat het geen kwaad kan, zodat ik in ieder geval een beetje kan afkicken van... Alles. Maar dan ook écht alles.
Ook ben ik in contact met ggz en ga ik weer therapie krijgen hopelijk, maar zeker na deze psychose heb ik er wel vertrouwen in dat ze me ergens kunnen laten helpen, want dit is niet een gevalletje "volgens mij heb je 'gewoon' een mild stemmingsprobleem", wat mijn huisarts me vertelde na mijn verhaal een paar maanden terug te hebben aangehoord...
Dus. Lap tekst, sorry. Ik weet het. Maar het moest even. Ik ga nu weer terug in mn hoekje en mezelf realiseren wat onwijs geluk ik heb gehad...
P.S. Alles wat ik vannacht tot me had genomen was legaal, en gewoon te verkrijgen en met ideal te betalen, en ze komen het bezorgen met track & trace. Laat legaliteit je niet in de maling nemen, want dat maakt iets niet 'veilig'.
Ik ga niet in details treden, maar het was een ontzettend angstaanjagende ervaring en mijn omgeving was hulpeloos (en ook een beetje onwetend over wat te doen in zo'n situatie, wat uiteraard totaal hun schuld niet is). Ik begin me steeds meer te herinneren, en ik ben erg bang dat ik vrienden mentaal wat aangedaan heb, en sowieso heb ik een herhaald fysiek gevecht met een hele goede vriend gehad die ik daadwerkelijk heb geprobeerd te vermoorden, omdat ik zo ontzettend paranoia was dat ik er tegen beter weten in van overtuigd was dat mijn vrienden criminelen waren die wisten dat ik informatie ofzo had over iets (?), en probeerde ik in eerste instantie te ontsnappen door het appartement te verlaten en weg te sprinten, en toen dat niet lukte probeerde ik mijn 'moordenaar(s)' dus uit te schakelen. Ik heb een redelijk goede conditie, en de enige reden dat ik bijgehouden kon worden, was omdat ik een soort hele korte vlaag van nuchterheid had ofzo, anders had ik heel lang door kunnen sprinten of mezelf zelfs letterlijk dood kunnen rennen (serotoninesyndroom + veel bewegen + oververhitting).
Ik heb adhd, heb daar van mn 6e tot 18e medicijnen voor gehad, waar ik toen accuut mee was gestopt op mn achtiende verjaardag, want 'ik hoef die troep niet meer'. Ik was ervan overtuigd dat ik dat spul alleen kreeg omdat mijn vader een enorme eikel is die me liever rustig hield dan dat die daadwerkelijk de ouder moest gaan uithangen (waar wel een kern van waarheid inzit. Feitelijk). Ik ben nu 21, en de laatste 3 jaar ben ik mentaal steeds meer en meer achteruit aan het gaan. Psychedelica helpen de laatste tijd heel erg met mijn leven relativeren, alles op een rijtje zetten, en ondanks alles de beste versie van mezelf te zijn die ik maar kan zijn, maar zelfs gebruik van een goed hulpmiddel kan dus enorme nare gevolgen hebben als je er niet juist mee omgaat. Duidelijk.
Ik ben er vanaf gekomen met een (hopelijk niet) traumatische ervaring en een tand door m'n lip, en ik hoop dat ik niemand verder blijvende schade heb aangericht. Ik voel me kut, en terecht een enorme klootzak. Dus ik ga in ieder geval vandaag even mezelf kut voelen en dat gevoel vast houden, zodat het terwijl ik nu nuchter ben goed inzinkt wat voor enorme fout ik heb gemaakt vannacht en wat voor monumentale klootzak ik eigenlijk ben. Hopelijk zodat het nooit meer gebeurt.
Ik heb beloofd dat als dit ooit weer gebeurd, ze me zonder hard feelings wel het ziekenhuis of wat dan ook in mogen slaan, want niemand verdient het om in gevaar te komen door een fout van een of andere depressieve klootzak.
Ik heb het bij deze even kort van me af getypt, omdat mijn gedachten enorm aan het racen zijn, dus het kan zijn dat ik nog een langer verhaal post uiteindelijk, maar ik hoop in ieder geval dat dit mensen in een vergelijkbare situatie (adhd, verslaafd, constant op zoek naar dopamine of een roes of je 'normaal' voelen, etc).
Ik maak binnenkort een reis naar een ander continent om mijn significant other op te zoeken, waarvan over een paar maanden terug kom. Vanaf nu tot mijn terugkomst raak ik geen middel meer aan, tenzij iemand met verstand van zaken (gespecialiseerde dokter) mij het aanbeveelt of garandeert dat het geen kwaad kan, zodat ik in ieder geval een beetje kan afkicken van... Alles. Maar dan ook écht alles.
Ook ben ik in contact met ggz en ga ik weer therapie krijgen hopelijk, maar zeker na deze psychose heb ik er wel vertrouwen in dat ze me ergens kunnen laten helpen, want dit is niet een gevalletje "volgens mij heb je 'gewoon' een mild stemmingsprobleem", wat mijn huisarts me vertelde na mijn verhaal een paar maanden terug te hebben aangehoord...
Dus. Lap tekst, sorry. Ik weet het. Maar het moest even. Ik ga nu weer terug in mn hoekje en mezelf realiseren wat onwijs geluk ik heb gehad...
P.S. Alles wat ik vannacht tot me had genomen was legaal, en gewoon te verkrijgen en met ideal te betalen, en ze komen het bezorgen met track & trace. Laat legaliteit je niet in de maling nemen, want dat maakt iets niet 'veilig'.