DrugsForum

Ik heb een idee. De craving die je kan ervaren als je verslaafd bent aan een drug, in mijn hersenspinsel een dopamineverslaving, wordt veroorzaakt doordat bepaalde receptoren hier naar uitschreeuwen.

Correct me if I am wrong.

Is het zo dat als je het vragende aspect van deze receptoren kunt reguleren je in feite een dopamine drang/verslaving/vraag kunt verminderen, ervan uitgaande dat je wilt breken met iets?

Er zijn talloze medicijnen op gebied van anti depressiva, die zorgen voor vertraagde serotonine afgifte ed.

Is er nu niet een medicijn dat kan helpen om de vraag van deze receptoren te beïnvloeden?

Graag uw blik,

Grt burtee

Bepaalde antipsychotica die gebruikt worden door schizofrenen, werkt op de manier. (In theorie hebben zij een teveel aan dopamine als ik me niet vergis)
Die medicatie werkt pas volledig na een aantal weken, dus is geen directe oplossing.

Beste middelen tegen cravings zijn eten sporten en niet masturberen. Ben zelf een tijdje te veel speed gaan doen voor een paar maandjes, vorige week mee gestopt. Zorg dat je bezig blijft. Geniet van de kleine dingetjes in het leven. En zorg dat het denken aan de drug geen langdurige gewoonte wordt, door je gedachten direct te verleggen als je denkt aan gebruiken.

Volgensmij blokt zyprexa dopamine receptoren. Dit weet ik niet zeker. Zal je zelf even na moeten kijken.

Er bestaan medicijnen die extra dopamine aan je hersenen leveren. Medicijnen voor de ziekte van Parkinson (waarbij je geloof ik een tekort aan dopamine of dopaminereceptoren hebt) werken op die manier. Daar is vast wel iets over te vinden via google.

Je kan niet zomaar dopaminereceptoren blokkeren of juist extra dopamine loslaten zonder de chemische verslaving in stand te houden. Verslaving is (biochemisch gezien) een gevolg van een chronisch verhoogd dopaminepeil; zolang je medicijnen blijft toevoegen om dat dopaminepeil in stand te houden blijft de verslaving ook in stand, omdat zonder die medicijnen het dopaminepeil evengoed instort. Als je juist dopaminereceptoren gaat blokkeren zou je het herstel in theorie een klein beetje kunnen versnellen, maar krijg je te maken met nare Parkinsonachtige bijwerkingen.
Voor herstel van de dopaminebalans in de hersenen is een verandering van de werking van de hersenen nodig die niet zo één, twee, drie met medicijnen te bewerkstelligen is. Er wordt wel onderzoek gedaan naar potentiële medicijnen tegen verslaving, maar dat zijn medicijnen met een veel minder voor de hand liggend werkingsmechanisme.

Burtee schreef:
Is het zo dat als je het vragende aspect van deze receptoren kunt reguleren je in feite een dopamine drang/verslaving/vraag kunt verminderen, ervan uitgaande dat je wilt breken met iets?

Is er nu niet een medicijn dat kan helpen om de vraag van deze receptoren te beïnvloeden?

Zoals Einstein hierboven stelt, kan je niet door het innemen van een medicijn weer een evenwichtige dopaminebalans herwinnen. Het herstel daarvan kost tijd. De receptoren in kwestie zijn vaak beschadigd...je kan wel een medicament als Levodopa, waarop miss E doelt, innemen of dopamine-additieven als mucua pruriens & l-tyrosine, maar die nemen de zucht naar dope als cocaïne, speed etc niet weg. Een paar uurtjes na inname misschien maar het verraderlijke ervan is dat je je tijdelijk 'normaal' en minder brak voelt en daardoor eerder weer dope gaat gebruiken omdat je denkt dat je alles weer aan kan.
Craving & andere verslavingskenmerken behelzen meer dan een bio-chemisch proces. Als je eenmaal voor de bijl gegaan bent, verandert geleidelijk aan je hele wijze van denken, reageren, verlangen etc. zich.

Het probleem dat je met je vraag aan snijdt is uitermate complex. Het heeft ook een existentiële kant. Valt nog een hoop over te zeggen.

Het zou handiger zijn als je aangeeft met welke substantie je een afhankelijkheidsrelatie opgebouwd hebt zodat een vervolg antwoord eventueel wat specifieker kan uitpakken

Het is niet voor niets dat ik over de bewuste substantie nog niets gezegd heb.
Ik ben er voor mezelf namelijk wel van overtuigd dat dit grotendeels met een "tastbare-drug verslaving" overeenkomt, maar hier wordt door veel mensen anders over gedacht. Ik heb het over pornoverslaving.

Ik denk dat dit over 5? Jaar erkent gaat worden als serieus maatschappelijk probleem. Waarom?

- de toegang is zeer laagdrempelig
- taboe is (nog) groot
- de bron is onuitputtelijk, altijd overal verkrijgbaar
- vervreemding partner
- steeds meer onderzoek is verontrustend

En vandaar de vraag over het al dan niet kunnen reguleren van de craving.

Misschien een mooi grafiekje dat toont waarom internetporno verslavend kan werken.

http://visual.ly/porn-effects-dopamine-levels

Tijdens het vak psychopathologie hebben we een heel hoofdstuk gehad over verslaving en de verschillende theorieen hierover.
Voor de geïnteresseerde kan de lecture hier bekeken worden, topics zoals craving worden bijvoorbeeld besproken: http://www.scribd.com/doc/160674226/Mat ... 8srsirf6yd

En de samenvatting van de taak over verslaving: http://www.scribd.com/doc/160674785/Psy ... vjmgqmlms8 en additionele literatuur over deze taak: http://www.scribd.com/doc/160675832/P-P ... qab5x3qgxv

Bupropion is een dopamine-heropnameremmer en levodopa is een dopamine-agonist, maar ik deel net als Poseidon de mening van Einstein

Voor heroine heb je methadon en buprenorfine officieel geregistreerd
Voor GHB ( dat zijn dan weer andere receptoren, GABA-b, kan Baclofen wel wat helpen)
en voor alcohol ( GABA-a, hoge doses benzodiazepines)
en voor een amfetamine/cocaine geinduceerde psychose etc. een antipsychoticum.

Je hebt ook pregabaline en gabapentine ( werken op de gaba-a en gaba-b subreceptoren), maar zijn niet geregistreerd dacht ik voor detox van een bepaald middel, baclofen zelfs ook niet dacht ik.

Zoals Einstein zei; het is een complex proces: Er wordt wel onderzoek gedaan naar potentiële medicijnen tegen verslaving, maar dat zijn medicijnen met een veel minder voor de hand liggend werkingsmechanisme.

Peace