DrugsForum

dadalife schreef:Ik heb het dus ook als ik niet blow, heb het niet elke ochtend maar toch wel 3 dagen in de week.
Ik hoop dan niet dat ik hetzelfde als je vriendin krijg, dat lijkt me wel vervelend

Ik bedoelde juist met dat voorbeeld te zeggen dat het vrij normaal is om suf te zijn als je wakker word. Diepe slaper zeker?
Alleen dat je niet eens meer weet wie je zelf bent vind ik wel vreemd hoor.
ID crisis??

herejezus schreef:ik kap altijd even een tijdje met wiet als ik er para van word..

Ik ook, uurtje en dan is het weer uitgewerkt en dan weer volle bak

Of nieee??

nee, ik bedoel zeker toch wel stoppen tot ik me weer normaal voel. soms ben ik introverte, rijker aan fantasie, wantrouwiger, negatiever, minder controle op mijn gedrag, onzekerder, gevoeliger, banger, asocialer, etc. door mijn drugsgebruik, en dan blijf ik een paar maanden nuchter. als ik me weer "normaal" voel, ga ik weer volop veel drugs gebruiken, hehe...nee, dat das dom, en ik leer van mijn fouten. ik hou het alleen nog maar bij: keta, kratom, benzo's, opiaten, propranolol...en frequentie is ook ontzettend belangrijk, hihi..

frequentie en dosis goed aanpassen en je zou niet meer maanden hoeven te stoppen

Maar ik snap wat je bedoelde, alleen dat is mijn manier van gebruiken.
Voel ik me even niet lekker, uurtje niet blowen en daarna weer wel.
Maar ik word er dan ook totaal niet paranoide van, soms alleen (na frequent veel gebruiken) wat ziekig

precies, en ik behoor niet tot de mensen met een "gezonde" geest. dus ja..

Tja, ik denk dat je echt niet de enige bent hier hoor.
Ik zei ook niet dat ik gezond ben, alleen dat ik niet para word van wiet

Nahja, eigenlijk ben ik wel psychisch gezond op ADHD en een tikkeltje narcisme na.

En volgens mij is het gezonder om van wiet wel paranoïde te worden dan niet.
Althans, veel grootverbruikers hebben er last van..

hmm, bij mij veranderd er iets na het blowen. ik voel me anders, en dit kent een lange nasleep. daarom moet ik gewoon niet blowen.

Okee! Klinkt vrij heftig.

Hoe lang is die nasleep dan ongeveer? Uren, dagen, weken?

ik voel me wekenlang anders: introverte, rijker aan fantasie, wantrouwiger, negatiever, minder controle op mijn gedrag, onzekerder, gevoeliger, banger, asocialer, etc. maar dit komt niet door één joint...ik kan gewoon beter geen drugs gebruiken

Dus je voelt je wekenlang anders na een periode van intensief drugsgebruik?
Nooit na 1 keertje ''iets''?

Dan zou ik me niet zo druk maken hoor.

Enne, dat zou ik met jouw ego toch niet doen

als ik maandenlang niks heb gebruikt en ik ben weer "opgeknapt", en ik rook dan een joint voel ik me achteraf wel "anders", maar dan is het niet echt negatief heb ik het idee. het voelt iig niet goed na die tijd, en ik kan beter geen joints meer roken of hem trippen op LSD.

Heb je problemen met het niet meer gebruiken van psychedelics?
In je laatste drie posts heb je namelijk allemaal verteld dat je beter niet meer gebruikt, gestopt bent of niet meer zou moeten gebruiken....

ja, ik heb naar mijn idee psychedelische substanties nodig om mezelf te resetten. ik moet mezelf resetten, omdat ik na een reset langzaam verander in iemand die ik niet wil zijn. als ik op dat punt ben (waar ik nu ben trouwens) dan verlang ik weer naar een stevige LSD trip, omdat de twee maanden hierna ontzettend leerzaam en bijzonder zijn. het gaat mij vooral om die sterke reflectie in een trip. erowid: therapeutic psychological reflection ....dit heb ik steeds nodig om te weten hoe ik me moet gedragen en zo. ik ben van mezelf een leidraad kwijt, en psychedelische substanties geven mij dat, waardoor ik zekerder van mezelf wordt, en anders naar mij en de wereld om mij heen kijk. jammer genoeg verdwijnt dit effect een paar weken na gebruik, en ebt het nog een paar weken na tot ik weer op het punt beland waar ik nu ben, en dan verlang ik inderdaad naar een sterke trip...het heeft ook een keerzijde: het maakt me gevoeliger voor prikkels, het maakt mij emotioneler (onstabieler), fantasierijker en soms ook wat introverte.

Vroeger als ik bij vrienden had geblowd en daarna 's nachts alleen naar huis fietste via verlaten weggetjes werd ik altijd helemaal para en zag ik constant zwarte schimmen vanuit m'n ooghoeken op me afkomen. Maar let op, ik had dit alleen bij het 's nachts alleen terugfietsen.. binnen of met vrienden was ik altijd compleet rustig en was alles leuk.


Nu geen last meer van, maar ik blow sowieso een stuk minder.

Bij vrienden heb ik het niet. Maar als ik naar huis loop wel. Gister ben ik samen met een vriend (die ook altijd para wordt met het naar huis lopen) langs 4 groepen mensen gelopen. Die vind ik dan echt niet chill. Achteraf vind ik het altijd wel weer grappig, en het maakt het naar huis komen wel echt een 'ervaring', maar het zou best wat minder mogen zijn.

Ik bedoelde juist met dat voorbeeld te zeggen dat het vrij normaal is om suf te zijn als je wakker word. Diepe slaper zeker?
Alleen dat je niet eens meer weet wie je zelf bent vind ik wel vreemd hoor.
ID crisis??

Ja diepe slaper inderdaad, maar ik weet niet precies wat het is, misschien wel alleen dat ik het even heb nadat ik geblowt heb, want heb er nu geen last meer van, en ik ben zo'n beetje gestopt met blowen.

als ik n de auto zit denk ik altijd dat er politie achter me rijd xD

Hebben jullie ook "grappige" ervaringen met paranoia ? Achteraf er om lachen vind ik fijn.. daar denk je dan de volgende keer aan en zo relativeer je de boel.

Ik zat laatst op de loggia/ balkon van een vriendin flink te smoken. gram of 2 weggewerkt. Die vriendin zat binnen en riep iets naar haar kat en dat klonk vrij akelig.. dus ik fantaseerde wat door en stelde me voor dat ze door was gedraait en met een mes ook mij zou gaan aanvallen. Ik zat op een bankje met rechts van me de deur en achter me een raam dat open kon. En ik was echt aan het bedenken van hmm.. als ze via de deur komt dan pak ik de tafel en krijg ik haar wel knock-out.. maarr als ze via het raam achter me mij probeert aan te vallen dan maak ik minder kans. En toen was ik ff aan het twijfelen of ik nou ergens anders moest gaan zitten of niet.. Tot ik dus moest lachen en me bedacht dat ze met dat raam openmaken toch genoeg lawaai zou maken om mij te waarschuwen.. dus ik kon blijven zitten

Ik word nooit para van wiet, maar een vriend van me wel..
Hij heeft dus echt dat 'ie bang word als 'ie alleen in het donker is, om zich heen gaat kijken, of er geen creeps in de bosjes zitten.. Hij is gelukkig prima gerust te stellen dus het is, denk ik, vrij mild bij hem, zolang hij in gezelschap is.. Maar ik zal hem wel even zeggen dat hij voorzichtig moet zijn, want tja, mensen met aanleg voor psychoses of schizofrenie (of die een nog niet actieve schizofrenie hebben) lopen inderdaad de kans dat het getriggerd word door wiet..

herejezus schreef:ja, ik heb naar mijn idee psychedelische substanties nodig om mezelf te resetten. ik moet mezelf resetten, omdat ik na een reset langzaam verander in iemand die ik niet wil zijn. als ik op dat punt ben (waar ik nu ben trouwens) dan verlang ik weer naar een stevige LSD trip, omdat de twee maanden hierna ontzettend leerzaam en bijzonder zijn. het gaat mij vooral om die sterke reflectie in een trip. erowid: therapeutic psychological reflection ....dit heb ik steeds nodig om te weten hoe ik me moet gedragen en zo. ik ben van mezelf een leidraad kwijt, en psychedelische substanties geven mij dat, waardoor ik zekerder van mezelf wordt, en anders naar mij en de wereld om mij heen kijk. jammer genoeg verdwijnt dit effect een paar weken na gebruik, en ebt het nog een paar weken na tot ik weer op het punt beland waar ik nu ben, en dan verlang ik inderdaad naar een sterke trip...het heeft ook een keerzijde: het maakt me gevoeliger voor prikkels, het maakt mij emotioneler (onstabieler), fantasierijker en soms ook wat introverte.

wtf man dit bedacht ik me gisteren nog toen ik knetterstoned naar huis fietste :O

soms denk ik ook dat ik hier wat last van heb, dat de psychedelica of een andere extreme (dus met zeer veel prikkels aanwezig) gebeurtenis mijn mind reset en dat ik vervolgens weer gewoon verder kan gaan zonder alle drag van 8 weken gedachtes hebben ofzo

dadalife schreef:Ik heb laatste tijd wel last van als ik wakker word dan weet ik niet goed wie ik ben, wat er gebeurd is en wat ik moet doen als ik me bed uit stap. Dat is voor heel kort, alles komt gewoon gauw weer terug, dit is niet paranoia maar hebben meer mensen dit?

Ik weet precies wat jij bedoeld, ook als ik niet gesmoked heb of als ik al uren wakker ben. Het leven is slechts een droom, maak je niet druk.

Ik werd vroeger af en toe ook wel para van wiet. Een keer zat ik in een kraakpand wat te blowen, er lag een hond op de vloer en ik had de hele tijd (zeer) kort het gevoel alsof hij op me af sprong :S. Ook ben ik er wel redelijk vaak bad op gegaan destijds, en was ik steeds bang voor van alles en nog wat (vooral hypochondrisch). Dit zou dus kúnnen betekenen dat er een kleine aanleg voor zou kunnen zijn bij mij, maar inmiddels blow ik weer af en toe (sinds een paar maanden, en vaker dan dat ik een paar jaar geleden deed), en heb NOOIT last van paranoia :S. Zelfs niet significant bij LSD oid (afgezien van een onzekerheid over mezelf, of het effect wat ik ervaarde wel normaal was maar dat valt niet onder paranoia vind ik ).

Dus tsja, misschien valt er wél over heen te groeien?
Of heb ik m'n angst-signalen en éénmalige paranoia destijds verkeerd geïnterpreteerd?

Deviance schreef:Vroeger als ik bij vrienden had geblowd en daarna 's nachts alleen naar huis fietste via verlaten weggetjes werd ik altijd helemaal para en zag ik constant zwarte schimmen vanuit m'n ooghoeken op me afkomen. Maar let op, ik had dit alleen bij het 's nachts alleen terugfietsen.. binnen of met vrienden was ik altijd compleet rustig en was alles leuk.


Nu geen last meer van, maar ik blow sowieso een stuk minder.

Ik heb precies het zelfde, ik zie ook altijd mensen in geparkeerde auto's zitten. Totdat ik erlangs rijd en goed in de auto kan kijken. Na een tijdje kon ik mezelf hier wel uit helpen. Maar toch een van de redenen dat ik ben gestopt

triptune schreef:Zijn er nog mensen die dit voor hebben (gehad) of weet iemand een mogelijke oorzaak ?
De reden dat ik me niet op mijn gemak zou voelen bij de mensen waarmee ik rookte is niet echt toepasselijk denk ik. Meestal waren het mensen die ik jaren kende of waar ik nuchter wel prima mee overweg kon/kan.

Ik ken wel iets soortgelijks. Lange tijd geleden toen ik nog iedere dag de hele dag door stoned was, had ik ook soortgelijke klachten. Ik ben ook schizofreen geworden (pas 6 jaar later) en slik anti-psychotica. Mede hierdoor (en vaker nuchter zijn) sta ik erg ver van psychotische klachten af. Je zou je haast wel af kunnen vragen of ik wel echt schizofreen ben.

Overigens, bij jou is het marijuana-gerelateerd. Minder blowen helpt.
Als de symptomen zoals achterdocht (jezelf bekeken voelen etc.) aanwezig blijven, samen met dingen horen/zien die er niet zijn, moet je contact opnemen met de plaatselijke hulpverlening. Misschien met een verwijzing van de huisarts.

En ook nog 'By The Way': Ik kan het mezelf veroorloven een jointje te roken als ik niets meer te doen heb, zoals 's-avonds. Dan blijven de problemen tot een minimum beperkt. (leuk woord om te typen : minimum).

paranoia worden van wiet is toch de normaalste zaak van de wereld zou ik denken?
Je bekeken voelen, ongemakkelijk voelen bij mensen die niet geblowd hebben, flikken die elk moment je kunnen arresteren, denken dat je vrienden een complot tegen je aan het smeden zijn, het gevoel hebben dat je wordt belogen en bedrogen door je vrienden, bang in het donker, ...

Als dit niet normaal is, dan moet ik dringend een tijdje stoppen met blowen.
Iedereen die ik ken nochtans heeft dit wel in een ergere of mindere mate..

Pluisje12 schreef:paranoia worden van wiet is toch de normaalste zaak van de wereld zou ik denken?
Je bekeken voelen, ongemakkelijk voelen bij mensen die niet geblowd hebben,

Dit vind ik wel redelijk normaal.

Pluisje12 schreef:flikken die elk moment je kunnen arresteren, denken dat je vrienden een complot tegen je aan het smeden zijn, het gevoel hebben dat je wordt belogen en bedrogen door je vrienden, bang in het donker, ...

Dit is wel wat heftiger en ik ken geen mensen die er in deze mate last van hebben.

Arthur King schreef:

Pluisje12 schreef:paranoia worden van wiet is toch de normaalste zaak van de wereld zou ik denken?
Je bekeken voelen, ongemakkelijk voelen bij mensen die niet geblowd hebben,

Dit vind ik wel redelijk normaal.

Pluisje12 schreef:flikken die elk moment je kunnen arresteren, denken dat je vrienden een complot tegen je aan het smeden zijn, het gevoel hebben dat je wordt belogen en bedrogen door je vrienden, bang in het donker, ...

Dit is wel wat heftiger en ik ken geen mensen die er in deze mate last van hebben.

ik bedoel het niet zo heftig denk ik als het daar staat.
Gewoon para zijn dat er politie kan komen.. En soms heb je toch het gevoel dat je vrienden iets aan het bekokstoven zijn om je een poets te bakken ofzo?! :O Ik wel.
Of jezelf de vraag stellen of je de ''mensen/vrienden'' waar je bij zit wel echt kan vertrouwen en of ze niet gewoon uit zijn op iets wat je hebt ofzo.
Ik heb altijd wel een mindfuck als ik gerookt heb even.

Pluisje12 schreef:paranoia worden van wiet is toch de normaalste zaak van de wereld zou ik denken?
Je bekeken voelen, ongemakkelijk voelen bij mensen die niet geblowd hebben, flikken die elk moment je kunnen arresteren, denken dat je vrienden een complot tegen je aan het smeden zijn, het gevoel hebben dat je wordt belogen en bedrogen door je vrienden, bang in het donker, ...

Als dit niet normaal is, dan moet ik dringend een tijdje stoppen met blowen.
Iedereen die ik ken nochtans heeft dit wel in een ergere of mindere mate..

Sorry, maar als ik telkens het gevoel heb dat mijn vrienden me proberen te naaien op elke mogelijke manier, denk ik niet dat dat erg normaal is (: Ik zou moeten kunnen genieten van eentje smoren en dat doe ik dus helemaal niet op die manier. Als het wél normaal zou zijn snap ik trouwens ook niet waarom je dan nog zou roken haha (:

Pluisje, jij hebt gewoon kut vrienden.
ik hoef iig nooit bang te zijn dat ze op iets uit zijn ofzo.

bang zijn voor politie ben ik ook nooit, het is hier immers gedoogd:)
ben ooit eens een keer bangig geworden maar dat was compleet te danken aan de setting.

Ik heb dit niet heel de tijd als ik gerookt heb, maar komt soms wel in me op.
Ik zeg dit dan ook tegen niemand hoor. Het is gewoon mijn eigen kop die me zot maakt, maar soms kan ik daar wel is aan toegeven en word ik onrustig.
ik dacht dat dit gezonde paranoia was?
Er wordt tegenwoordig zo snel al moord en brand geroepen (--> psychoses, schizofrenie, paniekaanvallen,..) terwijl dit soms bij het blowen hoort, net zoals je dan angst hebt voor dingen waar je nuchter nooit angst voor zou hebben... alé, dat is mijn mening he..

Ik heb ook een paar vrienden die me wel es kloten als ik stoned ben. Ik word totaal niet para van wiet, maar ik kan me wel inbeelden dat ik daar aan zou denken als ik het wel word.
Belogen en bedrogen worden door hun is dan een makkelijke volgende stap, maar het ligt er natuurlijk aan hoe stoned je bent als je dat denkt, en hoe vaak je dat denkt. Als het vaak gebeurt als je niet veel geblowed hebt, zou ik er even mee stoppen