Dissociatieve stoornis+drugs

Als je een dissociatieve stoornis hebt (zoals de-realisatie,amnesie enz) heeft het dan nog wel nut om iets dissociatiefs te nemen zoals lachgas? Of is de kans op een bad trip daar juist groter mee?

Ik heb geen idee. Maar het lijkt me niet erg verstandig. Spacen op je eigen derealisatie.
Nee grapje, die shit is echt raar. Heb het eens een week achter elkaar gehad samen met angstaanvallen, zomaar uit het niets, ik dacht echt dat ik gestoord werd

Ligt eraan hoe erg je het hebt. Ik heb het zelf wel gehad / heb het nog steeds wel een beetje, vrijwel totaal random paniek-aanvallen (meestal werden ze wel ergens door geïnduceerd hoor). Mijn tip is; ga pas tripmiddelen etc. nemen als je je eigen paniekaanvallen al kent en er letterlijk niet meer bang van wordt, zelfs al heb je een paniekaanval (waarmee ik bedoel, je hebt dan alsnog wel een paniek-aanval, maar het "raakt" je niet echt meer, ofwel dan kun je een paniekaanval aan).

Ik had vorige week nog een paniekaanval die ik de kop maar gelijk in drukte met wat diazepam, maar eergister heb ik alsnog keta + lachgas + wiet geprobeerd in m'n eentje, omdat ik m'n hoofd ken en weet hoe ik fout kán gaan tot op zekere hoogte. Ik ging dus ook wel fout (even nagaan, lachgas en keta zijn beiden dissociatieven), maar het deed me in feite werkelijk geen zak. Heb daarna gewoon lekker verder zitten spacen nadat ik m'n aandacht wat had verlegd. Maar; nogmaals, ken jezelf en durf shit onder ogen te zien ookal is het fucking naar (als je het dan toch probeert).