Een goede vriendin van mijn vriendin is verslaafd aan MDMA. Ze gebruikt sowieso wekelijks, meestal tweemaal per week, sporadisch drie of vier keer. Slikt makkelijk 4, 5, 6 pillen weg op een avond, en voelt onderhand absoluut niets van een kater of iets dergelijks meer.
Als het een vriendin van mij was geweest had ik allang een full-on intervention gelanceerd, maar het is slechts een vage kennis van mij. Het is wel een dierbare vriendin van mijn vriendin en daarom kom ik naar jullie voor advies.
Omdat ze nog nauwelijks iets merkt van de gevolgen van overmatig gebruik en omdat ze zichzelf isoleert van elk verantwoordelijk advies over haar drugsgebruik, is het erg lastig haar van haar gebruik af te laten zien. Ze dekt figuurlijk haar oren af als het over de risico's van drugsgebruik gaat; ze wilt het gewoon niet onder ogen komen. Zo mistte ze elke biologieles die ook maar een klein beetje drugsvoorlichting kende en loopt ze van elk gesprek weg die in haar ogen de verkeerde kant opgaat. Misschien voelt ze zich schuldig, misschien schaamt ze zich. Maar aangezien het wel een extreem aardig en lief meisje is die geen vlieg kwaad zou doen vind ik het erg voor haar.
Ze bekende al eens dat ze eigenlijk geen lol meer kan hebben in een avondje uit zonder een goed likje of een pilletje. Hoe overtuig je zo'n meisje van haar gebruik af te zien? Hoe zorg je ervoor dat ze de gevaren en gevolgen van haar gebruik onder ogen durft te komen?
Het feit dat ze tot nu toe (ze gebruikt nu ongeveer anderhalf jaar wekelijks) nauwelijks tot niets van de negatieve effecten van overmatig MDMA-gebruik voelt helpt er ook niet bepaald bij. Ik heb al tegen m'n vriendin gezegd dat ze haar vriendin, als ze haar ooit over iets als schokken in haar hoofd of haperende hartslagen hoort praten, direct naar het ziekenhuis moet sturen maar dan is het natuurlijk eigenlijk al veel te laat.
What to do? Het zou zonde zijn als zo'n vrolijk en lief meisje als zij in de permanente verslaving en/of depressie verdwijnt.
