Slaapstoornis (chronisch?) na mdma

Hoi lieve mensen,

Ik heb hier eerder een bericht geplaatst en verteld dat ik 's nachts paniekaanvallen kreeg een week na mijn mdma-gebruik. Overlegd met een psycholoog (uiteindelijk, na meerdere keren bij de huisarts) en die dacht dat het niet zozeer door de mdma zelf kwam (die kan weinig echte schade veroorzaken in je hoofd), maar ik had tijdens de trip een korte paniekaanval en heb toen ervaren hoe het is om de controle te verliezen - en dit vond ik toch heel eng.

Sindsdien kamp ik met heel erge slaapproblemen. De paniekaanvallen zijn wel grotendeels weg 's nachts, maar ik val gewoon niet meer in een diepe slaap. Ik zak soms even weg en word dan zwetend wakker. Ik ga hiervoor in behandeling bij een psycholoog (die denkt aan een paniekstoornis), maar ik voel me wel heel eenzaam in het proces. Ik slaap nu al ongeveer een maand niet echt meer. Heb een paar weken aan slaappillen en andere benzo's gezeten, maar deze hielpen eigenlijk nauwelijks (sliep ik soms een paar uurtjes achter elkaar mee en was dan klaarwakker) en ik wilde daar niet afhankelijk van raken.

Zijn er meer mensen die dit verhaal herkennen? Ik zoek lotgenoten/iemand die begrijpt wat ik doormaak.

Het lijkt me dat je slaapproblemen inderdaad grotendeels aan de paniekaanvallen na het MDMA-gebruik gerelateerd zijn. Of eigenlijk beter gezegd aan de angst om nieuwe paniekaanvallen 's nachts te krijgen. Dat die vrees zich manifesteert als je in het donker in de stilte de slaap probeert te vatten is niet raar. Je bent dan zonder alle afleiding uit het dagelijkse leven extreem op jezelf gericht. Herinneringen aan pijnlijke ervaringen komen dan makkelijk terug.
Eigenlijk denk ik dat je daardoor vast zit in de angst voor de angst. Een verwachtingspatroon waarin je vreest dat de paniek je weer zal overmeesteren. Deze gedachte en de er mee samen gaande emotie maken je te allert en wakker.
Het zou mooi zijn als jij zelf of iemand anders je voor het slapen gaan gerust weet te stellen. Durf je ondanks dat ik je niet ken te garanderen dat de paniek toen enkel door het MDMA-gebruik veroorzaakt werd. Dat dit niet zomaar spontaan elke nacht weer kan gebeuren.

Verder denk ik dat het belangrijk is dat je zo ontspannen mogelijk je bed in duikt de komende tijd. Neem nog ff vooraf een warme douche of bad. Drink een lekker warm kopje anijsmelk. Nuttig liever geen of weinig caffeïne houdende dranken. Die zijn berucht vanwege het voeden van angstgevoelens en het versterken van insomnia. Ademhalingsoefeningen kunnen ook heilzaam zijn. Sowieso is het inademen door je neus een goede methode om mee tot rust te komen wanneer een ongemakkelijke stemming de kop op steekt.

Poseidon schreef:Het lijkt me dat je slaapproblemen inderdaad grotendeels aan de paniekaanvallen na het MDMA-gebruik gerelateerd zijn. Of eigenlijk beter gezegd aan de angst om nieuwe paniekaanvallen 's nachts te krijgen. Dat die vrees zich manifesteert als je in het donker in de stilte de slaap probeert te vatten is niet raar. Je bent dan zonder alle afleiding uit het dagelijkse leven extreem op jezelf gericht. Herinneringen aan pijnlijke ervaringen komen dan makkelijk terug.
Eigenlijk denk ik dat je daardoor vast zit in de angst voor de angst. Een verwachtingspatroon waarin je vreest dat de paniek je weer zal overmeesteren. Deze gedachte en de er mee samen gaande emotie maken je te allert en wakker.
Het zou mooi zijn als jij zelf of iemand anders je voor het slapen gaan gerust weet te stellen. Durf je ondanks dat ik je niet ken te garanderen dat de paniek toen enkel door het MDMA-gebruik veroorzaakt werd. Dat dit niet zomaar spontaan elke nacht weer kan gebeuren.

Verder denk ik dat het belangrijk is dat je zo ontspannen mogelijk je bed in duikt de komende tijd. Neem nog ff vooraf een warme douche of bad. Drink een lekker warm kopje anijsmelk. Nuttig liever geen of weinig caffeïne houdende dranken. Die zijn berucht vanwege het voeden van angstgevoelens en het versterken van insomnia. Ademhalingsoefeningen kunnen ook heilzaam zijn. Sowieso is het inademen door je neus een goede methode om mee tot rust te komen wanneer een ongemakkelijke stemming de kop op steekt.

Bedankt voor je fijne antwoord. Ik denk inderdaad dat dit het geval is en het is inderdaad zo lastig dat het zich manifesteert in bed/in mijn slaap, omdat het dan heel lastig is om mezelf af te leiden (dat kan wel, maar dan slaap je ook niet). Ik had graag gewild dat de paniekaanvallen waren ontstaan tijdens een andere activiteit (in de trein oid, of op straat), omdat ik het gevoel heb dat ik er dan meer grip op zou hebben. Jezelf dwingen om toch die trein in te stappen en je angst te overwinnen voelt makkelijker/concreter dan jezelf dwingen om toch te gaan slapen (want dat is juist een passief proces). Ik was hiervoor altijd een supergoede slaper (mn hoofd hoefde het kussen maar te raken), dus het voelt haast als een rouwproces dat ik mijn slaap nu gewoon 'kwijt' lijk te zijn..

Denk dat het wel goed komt Cat. Als je een tijdje geen paniekaanval meer gehad hebt, groeit je zelfvertrouwen weer en zal de keten van angst die je nu in de greep houdt doorbroken worden. Dat is althans mijn persoonlijke ervaring. Je 'oude', vertrouwde slaaprytme is niet gewist. Dat wacht op herstel.
Over dit probleem praten, schrijven, schilderen whatever heeft ook een ontwapenende kracht. Meditatie kan ook helpen om rust te vinden.
Realiseer je in ieder geval dat je onzeker word door de gedachte dat het weer mis kan gaan en dat je dit ook tot zwijgen kan brengen. De kern van je persoonlijkheid is immers sterker dan wat woorden die door je hoofd spoken!

Misschien een overbodige opmerking maar ik weet niet of je nu nog wel eens andere drugs gebruikt. Indien wel dan raad ik je sterk af speed, cocaïne, 4FA, 6APB, kortom alle op dopmanine en serotonine werkende drugs te gebruiken.
Ook wiet, hasj en psychedelica kunnen paniekaanvallen triggeren. Grote hoeveelheden alcohol eveneens dus ja er resteert de komende tijd wellicht niet zo veel meer qua drugsgebruik.

Poseidon schreef:Denk dat het wel goed komt Cat. Als je een tijdje geen paniekaanval meer gehad hebt, groeit je zelfvertrouwen weer en zal de keten van angst die je nu in de greep houdt doorbroken worden. Dat is althans mijn persoonlijke ervaring. Je 'oude', vertrouwde slaaprytme is niet gewist. Dat wacht op herstel.
Over dit probleem praten, schrijven, schilderen whatever heeft ook een ontwapenende kracht. Meditatie kan ook helpen om rust te vinden.
Realiseer je in ieder geval dat je onzeker word door de gedachte dat het weer mis kan gaan en dat je dit ook tot zwijgen kan brengen. De kern van je persoonlijkheid is immers sterker dan wat woorden die door je hoofd spoken!

Misschien een overbodige opmerking maar ik weet niet of je nu nog wel eens andere drugs gebruikt. Indien wel dan raad ik je sterk af speed, cocaïne, 4FA, 6APB, kortom alle op dopmanine en serotonine werkende drugs te gebruiken.
Ook wiet, hasj en psychedelica kunnen paniekaanvallen triggeren. Grote hoeveelheden alcohol eveneens dus ja er resteert de komende tijd wellicht niet zo veel meer qua drugsgebruik.

Dankje . Ik vind het overigens echt tof dat je zo snel en begripvol reageert . Ik moet inderdaad proberen om dan maar absurd positief te blijven. Mijn psycholoog zei ook dat ik niet moet verwachten dat dit van de ene op de andere nacht magisch opgelost is, maar dat ik langzaamaan weer ga merken dat het iets beter wordt en daardoor meer vertrouwen krijg en het zichzelf inderdaad zal herstellen. Ze zei dat ik tot die tijd moet proberen om slaap te zien als een tijd om te rusten in bed en niet zo hard moet proberen te slapen. Mijn hoofd zorgt er automatisch toch wel voor dat ik net genoeg slaap krijg om de volgende dag weer (al is het moeizaam) door te komen. Maar de nachten duren er wel echt absurd lang door als je voor je gevoel de hele nacht wakker ligt en dat maakt het vooral erg vervelend (je wordt toch wanhopig).

Bedankt ook voor je tip om dingen van me af te praten/schrijven/schilderen. Heb toevallig afgelopen weekend inderdaad lopen schilderen bij mn ouders. Buiten lopen werkt ook goed. Ik heb nog nooit zoveel gewandeld.

Ik voel me trouwens na een aantal dagen gestopt te zijn met de benzo's ook eindelijk weer een beetje helder in mijn hoofd. Mijn tip dan ook aan mensen die aan de benzo's gaan: doe het hooguit een weekje om een eventuele supererge paniek te sussen, maar stop er daarna zo snel mogelijk mee, want dat spul zorgt er echt voor dat je je supersuf en nog vermoeider gaat voelen overdag. Ik sliep misschien een paar uurtjes extra per nacht, maar ik voelde me overdag vermoeider dan dat ik me nu voel (met geloof ik minder slaap).

En ik blijf voorlopig inderdaad maar even van de drugs af. Ik heb door die paniekaanvallen echt een heel andere kant van mezelf leren kennen. Wat waarschijnlijk heel leerzaam is, maar die ik ook graag weer weg zie gaan.