Bioavailability & Half-life drugs

Alle creds gaan naar bluelight voor deze vrij uitgebreide lijst.
Bron: http://www.bluelight.ru/vb/threads/2663 ... EGA-Thread

All bioavailabilies are relative to IV bioavailability (100% ). For those that do not know, the bioavailability of a substance is basically the percentage of the dose that gets absorbed. It changes drastically for each method of administration. A half-life is the amount of time it takes for your body to eliminate half of the substance that you took. There is a lot of conflicting data on the exact bioavailabilities of each substance so every thing thats listed here is the average.

Opiates
Methadone-oral 84%, halflife- 24-36 hours,
Ketobemiodone oral was 34% +/-10%, rectally 44% +/- 9%, half-life is 2.25- 2.45 hours
Meperidine rectal bioavailability is approximately 55%, 80% to 85% IM, elimination half-life 3.0 h
Buprenorphine highly protein bound 96%, sublingual bioavailability is approximately 30%, oral is 22%, 90-100% IM, elimination half-life is 12-44 hours
Hydromorphone-- 5-8 times as potent as morphine, intranasal- 52.4%, Rectal administration 33% ,Oral-30-35%,
Dihydrocodeine oral-20% halflife 4 hours
Heroin oral ~35% IV- 100% IM-85% Semisynthetic derivative
Fentanyl- Bioavailability 92% (transdermal), 50% (sublingual/ buccal (against cheek), Nasal 70%, Protein binding 80-85%, half-life 3-12 hours
Sufentanil intranasal bio- 78%,
Remifentanil Protein binding 70% (bound to plasma proteins) Half life 1-20 minutes
Alfentanil- IV ~100%, 92% protein binding, half life is 1.5-2 hours
Morphine ~30% oral, ~30% rectal (though pH dependent), insuffulated- 15-20%, Chitosan(a linear polysaccharide that helps absorb drugs better) has been shown to increase nasal bioavailability of morphine from around 10-20% to over 60%, SC-60%, protein binding 30-40%, half-life is 2-3 hours
Oxycodone-oral 60-87% intranasal- 55-70%
Hydrocodone- oral bioavailability is not really known but it is around oxycodone bioavailability, ~70% of it is usually absorbed, half-life is 4-8 hours
Oxymorphone nasal bioavailabilty [43%] orals low 10-20% Rectal ~10%
BUTORPHANOL -oral 5-17% due to high first pass metabolism
Tramadol- the absolute bioavailability of rectally admistered tramadol in the suppositories was 77.0%, Oral-68-72% (Increases with repeated dosing) Half life 5-7 hours
Codeine- following rectal or oral administration with a systemic availability of about 90%; in one study clearance varied 4-fold and systemic availability after oral dosage was between 50 and 84%
Diphenoxylate Protein binding 74-95% Half life 12-14 hours used for diarrhea, (does not appreciably cross the blood-brain barrier)
Pethidine(meperidine) Absorption Oral bioavailability is 50-60% in patients with normal hepatic function. Protein Binding 65-75%, Half Life 3-5 hours
Normeperidine is about half as potent as meperidine, but it has twice the CNS stimulation effects.
Pentazocine- Bioavailability ~20% orally, Half-life 2 to 3 hours

Opiate Antagonists
Naloxone oral- 2-4% (90% absorption but high first-pass metabolism), Half life 1-1.5 hours
Naltrexone Oral Bioavailability 5-40%, Protein binding 21%, Half life-4 hours (naltrexone),
and 13 hours (6-β-naltrexol) (metabolite)

Benzodiazepines
Alprazolam- 80-90% oral halflife 9-20 hours
Bromazepam- oral 84% half life 10-20 hours
Cinolazepam- Bioavailability 90-100%, Half life 9 hours
Clobazam-oral 90% 18 hour half life
Clorazepate-oral 91% halflife-36-100 hours
Chlordiazepoxide Oral bioavailability-100% IM-90-95% half-lives of its metabolites range from 14—100 hours
Clonazepam-oral 90% IM- 93%
Diazepam oral bioavailability:85-100%, Protein binding: 94% to 99%
Estazolam-oral 93% half life 10-24 hours
Lorazepam: 78% intranasal, 85-90% oral
Midazolam oral 36-40%, nasal 55%, IM 90%+,
Flurazepam-oral 83% halflife is 40-250 hours
Temazepam-oral 96% halflife is 8-20 hours
Quazepam- Bioavailability 29-35% Half life 39 hours


Other GABA acting drugs/ analogs
Gabapentin (Neurontin)- oral- lower doses absorb better- 60%for .9g daily to 27% for 4.8g daily dose, food increases absorbtion by 14%, Protein binding ~3% Half life 5-7 hours
Pregablin (Lyrica)- Bioavailability ≥90% Half life 5–6.5 hours
Vigabatrin- an anticonvulsant but not a receptor agonist, Bioavailability 80-90% Half life 5-8 hours in young adults, 12-13 hours in the elderly.

Buspirone An anxiolytic that doesnt work on gaba but doesnt really have a category of
its own, Bioavailability (approx. 5% ) due to high first pass metabolism, Half life 2-3h

Stimulants
Methylphenidate 11–52% (Oral); rectal is significantly higher, Half life 2–4 hours
Cocaine hcl 30% oral; 40-60% Nasal Half life .8-4 hours (depending on MOA)
Methamphetamine 79% nasal; 90.3% smoked; 62.7% oral; 100% IV
Amphetamine Oral Bioavailability- 4L/kg; low binding to plasma proteins 20% Halflife 10–13 hours
Ephedrine Bioavailability 85% (oral), Half life 3–6 hours
Dextroamphetamine Oral 75%, half-life 10-28 hours
Bupropron (Wellbrutrin- Oral- 5-30%, half-life is 20 hours

Dissociatives/psychedelics
PCP- The plasma binding of is 65% orally, smoked is 50%
Ketamine's bioavailability following an intramuscular dose is 93%, intranasal dose 25-50%, IV dose 96% and oral dose 20±7%. Ketamine is rapidly distributed into brain and other highly perfused tissues, and is 12% bound in plasma. The plasma half-life is 2.3 ± 0.5 hours.
MDMA halflife of the "S" isomer has a shorter half life (about 4 hours), whereas the "R" isomer has a much greater half life. (about 14hours)

Anti-depressants
Tianeptine- Bioavailability 89 +/- 11%, Half life 2.5 hours
Trazodone-is 89 to 95% protein bound in vitro at concentrations attained with therapeutic doses.

Muscle relaxants
Carisoprodol(soma)-oral 65%, 60% protein binding, half-life 8 hours
Meprobromate-oral 60% protein binding, half-life is 10 hours
Baclofen-Protein binding 30% Half life 1.5 hours
Dantrolene- Oral ~70%

Sleep aids
Zolpidem is absorbed readily from the gastrointestinal tract. First-pass hepatic metabolism results in an oral bioavailability of 67%, and 92% is bound in plasma
Zaleplon has an oral bioavailability of 30% and has a shorter half-life (1.1 hours) compared to zolpidem.
Diphenhydramine- Bioavailability 86%,Protein binding 98 to 99% Half life 1-4 hours
Eszopiclone (Lunesta)- Protein binding 52-59%, Half life 6 hours
Zopiclone- Bioavailability 52-59% bound to plasma protein, Half life ~6 hours, ~9 hours for over 65


Barbituates
Hexobarbital- ~25% protein binding
Methohexital- I.V. ~100%, Rectal ~17%, half-life is 5.6 hours
Phenobarbital- ~95%, protein binding 20-45%, half-life is 53 to 118 hours
Primidone- oral >90%, protein binding ~70%, half-life of Primidone- 5-15 hours, active metabolite (Phenobarbital) half-life- 100 hours



Als mensen aanvullingen of verbeteringen hebben die ondersteunt worden met valide bronnen, kan dat uiteraard in dit topic gepost worden.

MDMA halflife of the "S" isomer has a shorter half life (about 4 hours), whereas the "R" isomer has a much greater half life. (about 14hours)

Huh?

Mhh, ik zie het. En keta staat daar juist boven. =/
Iemand een idee hoe deze 2 wel horen te zijn (of meer uitleg)?

Mijn gok is dat MDMA er gewoon per ongeluk tussen is geslopen.

Het gedeelte over de "S"- en "R"- isomeren mag duidelijk zijn dat dat over ketamine gaat.

en dan denk ik dat de info over MDMA ergens ontbreekt. Als ik iets wist over het opgenomen percentage bij de verschillende methoden van toediening en de halfwaarde ervan zou ik verder aanvullen maar jammer genoeg reikt mijn kennis niet zo ver.

Ja, maar volgens mij heeft de R-isomeer van ketamine dus absoluut geen half-life van 14 uur. Verder vertoont MDMA ook stereo-isomerie (volgens mij ook maar 2 isomeren, S en R), maar of die 4 en 14 uur echt gelden voor MDMA is mij zo ook niet bekend. Verwarrende shit

Over MDMA,
Het is lastig te zeggen hoe de bio-beschikbaarheid en de half-waarde tijd in bloed plasma levels zich gedragen. De half-waarde tijd van MDMA hangt bijvoorbeeld af van de dosis.(1)
Een kleine verhoging in de dosis leidt tot een veel grotere verhoging in bloed-plasma levels.
50mg oraal leidt tot een halfwaarde van 7.2 tot 5.7 uur, en die bij van 100mg is hij gemiddeld 7.7 uur.
Dit is op zich ook wel logisch, want de afbraak van een drug is niet alleen snelheid-limiterend op de concentratie van de drug in het bloed-plasma. Maar ook van de snelheid waarmee het enzym (of eigenlijk enzymen) MDMA en andere metabolieten afbreekt.(2)

Over het S en R enantiomeer,
Ik geloof dat het wel mogelijk is dat er enzymen zijn die voorkeur hebben voor het S- of R- enantiomeer van een stof, waardoor de een sneller wordt afgebroken dan de ander. Maar ik geloof dat dat voor deze enzymen niet op gaat. Maar pin me er niet op vast!

Hashja schreef:Ik geloof dat het wel mogelijk is dat er enzymen zijn die voorkeur hebben voor het S- of R- enantiomeer van een stof, waardoor de een sneller wordt afgebroken dan de ander.

Dit is sowieso waar, enzymen hebben vaak zelf ook een gezellige ruimtelijke structuur waar bepaalde isomeren beter in passen dan anderen. Of dat voor MDMA opgaat weet ik zo ook niet, in het geval van ketamine is er in ieder geval een verschil in halveringstijd tussen de twee isomeren.
Voor de rest, bedankt voor het interessante stukje kennis

Mooie lijst!

De verschillende isomeren van MDMA verschillen enorm hard van elkaar... heb ik zelf ook al getest

en als je me niet gelooft, misschien geloof je shulgin dan?

originally posted by Shulgin - I received research samples of each of the two isomers from my NIMH contacts, and set up a pretty much blind study. One of the results was clear and not unexpected. The "S" isomer was clearly the more potent one -- the effective dose was between 60 and 120 milligrams, whereas the "R" isomer was barely threshold at 160 milligrams. This was about a 2:1 weight ratio favoring the "S" or "stimulant" isomer as defining the action. What was unexpected was that neither isomer gave the magic of the racemic MDMA. It was almost as if both the separate pharmacological components needed to be present to experience the unusual properties of this drug.

http://www.cognitiveliberty.org/shulgin/adsarchive/isomers.htm

Geen misinformatie verspreiden heh mensen !

Misinformatie? Het gaat hier over de halfwaardetijden van de twee isomeren van MDMA, dat de effectenprofielen van R- en S-MDMA verschillend zijn had ik je ook wel kunnen vertellen.

ja maar jij bent einstein

natuurlijk kan je dat

excuses dan, we zouden misschien nog een verschil kunnen maken tussen de verschillende zouten? citraat, acetaat, hydrochloride, ...

totnutoe moet ik toegeven dat ik het tartraat het meest potente vond, kan er nergens geen bron vinden waarom maar ons lichaam kan die zouten veel beter opnemen.

citraat vond ik dan weer milder maar het duurde wel 6u ipv 4u met hcl

MDMA tartraat, hmm Inderdaad wel een leuk hobby-idee om eens MDMA-zouten om te bouwen naar andere zoutvormen en dan te kijken hoe goed het allemaal werkt

Einstein schreef:MDMA tartraat, hmm Inderdaad wel een leuk hobby-idee om eens MDMA-zouten om te bouwen naar andere zoutvormen en dan te kijken hoe goed het allemaal werkt

heheh

Over die halfwaardetijden, dat is zo moeilijk te voorspellen omdat het van zoveel factoren afhangt: conditie, leeftijd, combinaties, zelfs je avondeten kan flink effect hebben.

Isomeren

Omdat het verder toch over sterio-isometrie gaat, zal mn best doen om het zo precies mogelijk uit te leggen:

Laat ik beginnen met de basis, hier is veel onduidelijk over. Veel moleculen hebben de eigenschap dat ze twee vormen kunnen aannemen die elkaars spiegelbeeld zijn, Dit wordt stereo-, spiegelbeeld- of optische isometrie genoemd.
Dit geldt ook voor drugs. Meestal zijn er twee van deze isomeren maar het kunnen er ook meer zijn. Dit werd al in 1848 ontdekt door Louis Pasteur bij wijnsteenzuur.


Deze molecuulskeletten zijn een simpel voorbeeld van isometrie.

Fabricatie

Hoe kan je deze stoffen dan scheiden? Kort gezegd: niet. Bij het fabriceren ontstaat er meestal een 50-50 mengsel of 'racemaat'. Het is wel mogelijk om één isomeer te fabriceren maar dat zal ik jullie nu even besparen, Wel gebeurt het dat het ene isomeer in het andere kan overgaan met de tijd.

Scheiden

Het is bijna onmogelijk om de isomeren van elkaar te onderscheiden, molmassa, dichtheid, oplosbaarheid etc. zijn allemaal hetzelfde. De enige techniek is om gepolariseerd licht door een oplossing te schijnen, bij een racemaat zal het licht er niet doorheen komen maar bij de isomeren zal het licht verbogen worden. Elk isomeer z'n eigen kant op.

Aanduidingen

Ook is er wel eens verwarring over de aanduidingen: dex, S, L, R. etc.

d en l (kleine letters)
De aanduiding + betekent dat de stof een rechtsdraaiende invloed op gepolariseerd licht heeft. De aanduiding - betekent dat de stof een linksdraaiende invloed heeft.

D en L
D en L zijn de afkortingen van Dextro (rechts) en Laevo (links). D betekent dat de structuur rondom het asymmetrische atoom overeenkomt met rechtsdraaiend glyceraldehyde. L betekent het omgekeerde. Deze aanduidingen zijn bij suikers en aminozuren zeer gebruikelijk.

R en S
De aanduidingen R- en S- zijn gebaseerd op de prioriteitsregels van Cahn, Ingold en Prelog. De letters zijn afkortingen van de Latijnse woorden Rectus (rechts) en Sinister (links).
Om vast te stellen of een enantiomeer R- of S- is, wordt aan elke groep die aan het asymmetrisch atoom verbonden is een prioriteit toegekend. Deze prioriteit is gebaseerd op het atoomnummer (eigenlijk atoommassa, maar dat verschil is alleen bij isotoop-gelabelde verbindingen belangrijk) van de atomen die aan het asymmetrisch atoom verbonden zijn. Als er meerdere gelijke atomen zijn, worden de atomen verderop in de functionele groep bepalend.
Vervolgens wordt in gedachten de groep met de laagste prioriteit naar achteren gedraaid, en een rondje gemaakt langs de overige groepen van hoge naar lage prioriteit. Als dit rondje rechtsom gaat, is de stof R, anders is de stof S

In het lichaam

Alle drugs / geneesmiddelen werken door ergens in het lichaam aan een lichaamseigen molecuul te binden. Het kan hierbij gaan om een eiwit, een lipide of nucleïnezuren (RNA/DNA). De klasse van eiwitten is hierbij het meest belangrijk en omvat enzymen, ionkanalen, structuureiwitten en receptoren. Die laatste zijn in het lichaam aanwezig om signalen van hormonen en neurotransmitters door te geven. Voor het gemak noemen we alle lichaamsmoleculen waar een geneesmiddel zijn werking op heeft receptoren. Deze receptoren en geneesmiddelen herkennen elkaar door middel van moleculaire herkenning.

Het lichaam kan vaak meer met de dextro's dan de levo's, zo zijn vrijwel alle aminozuren dextro. Dit wil niet zeggen dat levo's waardeloos zijn, de werking is alleen anders (als het al werkzaam is). Ketamine is hier een mooi voorbeeld van.



Vaak willen gebruikers liever de dextro-groep van hun product, dexamfetamine bijvoorbeeld. Toch lees ik in verschillende studies dat veel rachemische mengsels doorgaans net zo effectief zijn als één van de isomeren. Dit geldt niet voor alle middelen natuurlijk, misschien kennen jullie het Softenondrama nog? Hierbij was één van de isomeren die niet eens actief was verantwoordelijk voor een boel geboorteafwijkingen. Sindsdien gaat de voorkeur uit naar ontwikkeling van medicijnen die slechts één isomeer bestaan.

Ook kan het zijn dat twee isomeren op andere receptoren werken, de isomeren van methadon werken zowel als opioide-agonist en NMDA-antagonist. Ditzelfde is het geval met Dextromethorfan wat een NMDA-antagonist is en Levomethorfan wat opioide-agonist is.

Tenslotte

Overington et al. (2006) hebben uitgezocht dat er meer dan 21.000 geneesmiddelen zijn. Maar hier zijn veel varianten van 1 actieve stof bij: bijvoorbeeld tablet, injectie, andere zoutvorm etc. Uiteindelijk blijken er 1357 unieke geneesmiddelen te zijn. Het is erg moeilijk om voor ieder geneesmiddel een receptor te vinden. Zo weet men van paracetamol, ontdekt in 1879, nog steeds niet precies waar het zijn werking aan dankt. Toch konden ze voor deze 1357 geneesmiddelen 324 receptoren vinden, waarvan 266 in de mens. De rest van de receptoren bevindt zich in virus, bacterie, parasiet of worm. Als je bedenk dat de mens meer dan 21.000 genen heeft, is het aantal van 266 receptoren voor de 21.000 geneesmiddelen heel erg klein. Geneesmiddelen zijn erg selectief en de receptoren zijn dat ook.

Einstein schreef:Verder vertoont MDMA ook stereo-isomerie (volgens mij ook maar 2 isomeren, S en R),

Klopt, maar ik heb nog nooit gehoord dat het niet als racemaat wordt gemaakt.

Hashja schreef:Ik geloof dat het wel mogelijk is dat er enzymen zijn die voorkeur hebben voor het S- of R- enantiomeer van een stof, waardoor de een sneller wordt afgebroken dan de ander.

Ja dus, dat kan enorm verschillen.

Einstein schreef:Dit is sowieso waar, enzymen hebben vaak zelf ook een gezellige ruimtelijke structuur waar bepaalde isomeren beter in passen dan anderen. Of dat voor MDMA opgaat weet ik zo ook niet, in het geval van ketamine is er in ieder geval een verschil in halveringstijd tussen de twee isomeren.
Voor de rest, bedankt voor het interessante stukje kennis

Ja, het gaat voor elk isomeer op.

Ik hoop dat je deze kennis ook zo waardeert.


Vragen zijn welkom als iets onduidelijk is.

Leuk stukje! Heb ik net bij mijn studie gehad, daar werd ook het Softenondrama genoemd.
Bedankt voor deze waardevolle bijdrage.
Ons in echter wel verteld dat niet altijd een stereo isomeer een andere werking heeft, oftewel dan gaat de vlieger niet op bij het laatste argument naar de Einstein quote.

Je Tenslotte stukje snap ik niet helemaal, jij zegt dat er een limiet zit aan de hoeveelheid geneesmiddelen die ontdekt kunnen worden? Of gaat dit puur om de huidige hoeveelheid geneesmiddelen? En persoonlijk zie ik bijvoorbeeld MDMA en LSD ook als geneesmiddelen, het is maar net in welke context.

MDMA kan namelijk erg goed helpen bij het verwerken van onuitgesproken emoties, die onder invloed wel uitgesproken worden. Zo helpt MDMA ook tegen PTSS, maar zijn onderzoekers nog bezig de juiste dosis te vinden om het als een kuur voor te schrijven.

LSD is een mentaal erg zware stof, maar kan naast het veroorzaken van psychische problemen ook bijvoorbeeld depressies doen verdwijnen en mensen mentaal sterker maken.

Reken jij deze 2 stoffen dan ook als geneesmiddelen? En zo niet, hoe zit het dan met antidepressiva ? Is dat dan ook geen geneesmiddel? En speed, Ketamine en morfine? Hoe zit het met dergelijke drugs?

Waar ligt de grens van recreatieve drug en medicijn?

Stereo-isomeren hebben in theorie altijd een verschillende werking, maar de grootte van het verschil variëert.
Dat rechtsdraaiende isomeren altijd gewenster zijn dan linksdraaiende is niet waar. Het is wel zo dat eiwitten in (normale) levende wezens altijd zijn opgebouwd uit dextro-aminozuren (overigens de L-isomeren). Hierdoor ontstaat het verschil in activiteit tussen verschillende stereo-isomeren van één en dezelfde stof.
Het menselijk genoom kan worden uitgebreid door epigenetische modificaties in acht te nemen (in normalemensentaal: ook al zijn er maar 21000 genen, dan kunnen deze nog op vele manieren worden gemanipuleerd en gecombineerd). Daardoor zijn er veel meer potentiële drug targets te verzinnen. Of deze targets ooit door onze medicijnen zullen worden bereikt is nog maar de vraag.

Fijn dit, hier leer ik van Leren is leuk!