Het verliezen van de ware mentale euforie

Ik gebruik nu zo'n 6 jaar op regelmatige basis stimulerende drugs, vooral amfetamine. Mijn eerste ervaring op dit gebied was met XTC. Ik weet nog goed hoe toendertijd vooral de mentale euforie zo'n grote openbaring was voor mij. Los en vrij kunnen praten, alles mooi helder in het hoofd en overdreven blij gedrag. Zelfs op pep had ik ervaringen gelijkend op die van XTC. Tandenknarsen, rillingen over het lichaam en puur genot.

Nu is mijn vraag of jullie ook het gevoel hebben dat na een periode redelijk regelmatig stimulerende drugs gebruikt te hebben in het algemeen de euforie korter wordt, en ook minder heftig, meer controleerbaar? Tegenwoordig ervaar ik alleen kort na gebruik nog een redelijke mentale euforie die een 2 a 3 tal uren aanhoudt. Daarna schakelt het over naar vooral een lichamelijk lekker gevoel maar psychisch nog amper.

Ja. Erg herkenbaar. Veel dope doet nauwelijks nog iets. Aan de ene jammer maar wel beter voor hart, lever & concentratie want zonder kick hoeft het van mij niet meer.

De tolerantie is real.