Frog schreef:Predatorprotomotherucking t rex
Ted Bundy schreef:Mochten quotes van mede df'ers in je onderschrift plaatsen weer 'in' worden. Dan is deze de mijne.
Frog schreef:Predatorprotomotherucking t rex
Wie lijdt aan de sociale fobie, is overdreven bang voor beoordeling, voelt zich in de gaten gehouden en mogelijk vernederd door zijn/haar acties, gedrag of voorkomen. De sociale fobie moet niet worden verward met een paniekstoornis. Lijders aan een paniekstoornis zijn ervan overtuigd dat hun paniek een fysieke oorzaak heeft. Na een paniekaanval gaan ze vaak naar een ziekenhuis of bellen een ambulance
Mensen met de sociale fobie hebben soms ook een paniekaanval, maar ze zijn zich ervan bewust dat ze een irrationele angst ervaren. Slechts weinig mensen met de sociale fobie gaan vrijwillig naar een ziekenhuis, omdat ze bang zijn afgewezen of negatief beoordeeld te worden door gezaghebbende mensen (bijvoorbeeld de medische staf). De interactie met gezaghebbende personen is voor hen bijzonder moeilijk, net als telefoneren, afspraakjes, feestjes en sollicitatiegesprekken.
Naphtha schreef:Of je dopamine spiegel niet verhogen door ritalin en pep te gebruiken?
Chamey1980 schreef:Hoi allemaal,
Ik heb een vraag. Ik heb zo af en tie van die aanvallen. Nog niet besproken met de arts omdat dit het enige middel is de bepaalde kwalen goed onderdrukken en ik bang ben dat hij ze niet meer voorschrijft.
Ik hoop dat iemand mijn verhaal herkent.
Gisteren had ik ingenomen.
20mg ritalin
5 mg dex.
Kort daarvoor ( wellicht tekort)
25mg ritalin ( vertraagde afgifte )
Geen schrikbarende doseringen lijkt mij. Ondanks dat ervoer ik gisteren weer een aanval
In de stad. Ik voelde het opkomen toen ik buiten liep. Een naar gevoel alsof iedereen buiten het over je heeft. Iedereen die naar me keek bij de kassa, buiten naar me keek ( of in mijn richting keek) en lachte met zijn gesprekspartner in t zonnetje, daarvan zei mijn gevoel ' zij lachen en kijken naar jou'
Ik weet dat het een gevoel is dat soms opkomt en dat t verbeelding is, maar je kan het niet zoals bij jeuk even wegkrabben. Het is er en blijft er totdat ik me verkas naar een rustige vertrouwde omgeving. In de supermarkt lopen mensen langs me, en glimlachen naar de petsoon met wie ze zijn. Deze lachen dan in mijn ogen, om mij. Je hebt het gevoel dat iedereen om je heen het over jou heeft. Het is een vreselijke ervaring. Alsof je in je naakie op t toneel wordt geschoven tegenover een miljoenenpubliek. Angstig met gevoel van schaamte en ongemak. Het zweet loopt langs mn rug en ik zou het liefst wegkruipen zodat niemand me ziet. Ik doe dit niet omdat ik dan opval, en hey!!!!! Het is maar verbeelding!!..... Maar toch.. Het gevoel is er.
Het lijkt net zo lastig om dat idee/gevoel uit te zetten, als wanneer je aan iemand die halfzijdig verlamd is, vraagt gewoon zn arm op te tillen, want je bent immers baas over je eigen lichaam toch?
Het is een gevoel dat als ik die op n dag heb, die dag tot de naarste dagen van t jaar behoren. Mijn kind ophalen van school tijdens zo'n "aanval"? Is onmogelijk. Op t schoolplein heeft dan iedereen het over je en lachen om je. Daar kan ik niet tussen gaan staan.
Iemand een idee? Als ik thuis kom dan zakt t weg, maar t duurt wel een paar uur soms. Een keer had ik dit op een verjaardag. Mijn vrouw kende iedereen en was opgegaan in de menigte. Ik zat op een bank in zo'n aanval. 4 uur lang liep het zweet over mn rug. Iedereen die daar naar me keek of lachte of smoeste, dat moest wel om mij gaan. Walgelijk.
Is dit schizofrenie? Bijwerking? Hoe kan je dat voorkomen?
Maus schreef:Wees liev voor elkaar en leef in vrede
Albert Einstein schreef:
Der hauptgrund für stress ist der tägliche kontakt mit idioten
Leo Gura from http://www.actualized.org schreef:
Society is an amusementpark for the ego to distract you from truth
Chamey1980 schreef:Beetje late reactie van mij.
Tolerantie lijkt een grote rol te spelen.
Wat ik nu merk is dat ik nu na inname, na een minuut of 5 een lichte euforie ervaar, van een paar minuten, en dat was het dan. Wat zou nu de voornaamste rede zijn van het uitblijven van de euforie?
Kan de methylfenidaat, de dopamine uitputten, maar kan dit ook weer herstellen?
Ik las ook iets over de Serotonine?
Was is dus het effect in de hersenen na langdurig gebruik en hoe kan je dit herstellen?
Maus schreef:Wees liev voor elkaar en leef in vrede
Albert Einstein schreef:
Der hauptgrund für stress ist der tägliche kontakt mit idioten
Leo Gura from http://www.actualized.org schreef:
Society is an amusementpark for the ego to distract you from truth
Chamey1980 schreef:Bij dat laatste ligt nu net het probleem.
De euforie van t middel, voorkwam dat ik overdag doorschoot in mn woedeuitbarsting. En doorschieten doel ik op zaken als; kat uit t raam gooien. Er is bij mij helaas geen therapie of ander middel dat werkt.
Behalve de euforie, die methylfenidaat bracht. Klinkt gek, maar dat heeft mn relatie gered en de kinderen vrezen mij niet meer in huis. Waar is de euforie van afhankelijk? Seretonine of dopamine? Of beiden? Ik slik er al magnesium bij en L-tyrosine. Kan je door bv de methylfenidaat links te laten liggen en voor bepaalde tijd over te stappen naar dexamfetamine, het effect van methyl, herstellen?
Ik kan makkelijk zonder. Maar dan bemerkt mn omgeving plotseling de gevolgen. Oorzaak is
Een niet te opereren tumor in het hoofd. Dus ik weet dat t slevht is ( die euforie), dus kom daar svp niet mee
Maus schreef:Wees liev voor elkaar en leef in vrede
Albert Einstein schreef:
Der hauptgrund für stress ist der tägliche kontakt mit idioten
Leo Gura from http://www.actualized.org schreef:
Society is an amusementpark for the ego to distract you from truth
Keer terug naar Farmaceutische Drugs
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 11 gasten