AD(H)D

Hoe ervaar je het, hoe ga je er mee om, heb je tips? Hier kun je praten over AD(H)D.

Wat is AD(H)D?
ADHD betekent Attention Deficit Hyperactivity Disorder, oftewel aandachtstekort/hyperactiviteitstoornis.

Het "aandachtstekort" slaat niet op onvoldoende aandacht krijgen. Wel kan iemand met ADHD onvoldoende aandacht schenken aan zijn of haar omgeving. Daardoor is het niet goed mogelijk om de aandacht bij één ding tegelijk te houden (concentratiegebrek). Een ADHD'er wordt snel afgeleid.

Hyperactiviteit kan zich uiten door lichamelijke onrust, maar ook door innerlijke onrust en impulsiviteit. Bij hyperactiviteit kan er ook sprake zijn van overmatige beweeglijkheid. Deze beweeglijkheid is door ADHD'ers vaak moeilijk te onderdrukken. Sommige ADHD'ers lijken zelf weinig tot niet bewust van hun eigen beweeglijkheid tot hen hierop gewezen wordt. De mate en manier van beweeglijkheid is voor elke ADHD'er verschillend. Sommigen maken voornamelijk grote bewegingen met benen of armen, sommigen friemelen meer met de vingers en handen. De beweeglijkheid kan in verschillende situaties ontstaan of verergeren. Over het algemeen zijn dat situaties met stress of een drukke omgeving (een situatie waarin veel prikkels moeten worden verwerkt).

Impulsiviteit ontstaat doordat teveel indrukken worden gevolgd door bijbehorend handelen. De handelingen moeten direct plaatsvinden en kunnen niet worden uitgesteld. Handelingen die eenmaal in gang zijn gebracht kunnen niet meer worden gestopt en moeten eerst worden afgemaakt. Er kan vaak minder goed onderscheid worden gemaakt tussen belangrijke en minder belangrijke zaken. Bij taken worden dan verkeerde prioriteiten gelegd.

Het voortdurend reageren op de omgeving en gevolg geven aan impulsen veroorzaakt het kenmerkende drukke gedrag van personen met ADHD.

-

Jeuj gezellig!!

Ik heb het ooit ook bijna gehad maar die psych was een idioot. De ritalin was welkom om mn eindexamens door te komen maar ik ben er daarna niet mee doorgegaan. Labeltje klopte voor geen meter.

Hier zou ik wel eens last van kunnen hebben.

Modekwaaltje.

Check, en bij mij is het niet bepaald een modekwaaltje

Ik weet het niet, heb ooit wel gedacht ADD te hebben maar ben er nooit op onderzocht en twijfel er toch wel erg aan. Ben wel chaotisch en ongefocust, maar niet erg impulsief, dus ik zal wel weer een ander labeltje zijn

ik heb vroeger adhd gehad, heel erg ook. Toen ben ik de pubertijd in gegaan en heb ik pfeiffer gehad. Daardoor ben ik lichamelijk heel rustig en zelfs een beetje traag geworden, maar mn hoofd maakt nog over uren.

Ik doe gewoon zoveel mogelijk in patronen, dan komt het wel goed.

Ik heb ADD of zoals het tegenwoordig heet ADHD onoplettende type.
Dat is meer in vorm die naar binnenslaat, wel de vergeetachtigheid chaos en veel wat er bij komt kijken, maar het uit zich bijna niet in hyperactief gedrag.
Vaak sla ik eerder deicht en zit ik vast in mijn hoofd.
Het is bij pas op men 24 geconstanteerd, op school vroeger kon ik slecht meekomen in de klas.
Zat met 36 kinderen, en het nivo lag hoog, ik kreeg altijd krtiek op mijn handschrift, werkverzorgin, dat me laatje van het bureau niet netjes was, terwijl ik echt wel me best deed.

Dit en nog heel wat andere factoren (ga ik hier niet allemaal noemen) hebben mijn aardig getekend.
Ik ben 28 nu vroger was er niet super veel bekent over ADHD enzo maar dat er wat was was duidelijk, maar niemand keek naar me om, ik voelde me dom, dus hield ik me maar kalm.
Een paar leraren maakten er sport van mij belachelijk te maken.

tegenwoordig hoor je wel is dat moeder symtonen opzoeken , of de opvoeding slecht aankunnen, en dan naar de dokter gaan dan is het kind het probleem, dan ritalin via de huisarts, op zon manier is het een mode kwaaltje ja.
Maar als je echt bent onderzocht door gerenomeerde specialisten op dit vakgebied dan kan je moelijk van een mode kwaal spreken.

Wat wel zo is, kinderen krijgen wel steeds vroeger steeds meer prikkels, daardoor kunnen ze gedrag gaan vertonen wat op ADHD lijkt, maar dit lang niet altijd is.

Ik heb volledige ADHD, met de H er bij, de H onderdruk ik zo veel mogelijk met cannabis waardoor ik in de praktijk meer over kom als een onrustige bewegelijke praatgrage ADD-er. Dat de diagnose te makkelijk gegeven wordt en het daardoor een 'mode-ziekte' lijkt vind ik eigenlijk maar storend voor mij en andere mensen die het echt hebben. Ik heb alle bekende symptomen, inclusief de hyperfocus waar ik overigens wel weer blij mee ben, het enige jammere er van is dat die niet van nature op te wekken is en gewoon spontaan moet gebeuren en dat ik dus geen énkele controle heb over mijn eigen concentratie. Hyperfocus gaat gelijk zo diep dat ik de rest van de wereld vergeet en niet meer reageer op prikkels van buitenaf anders dan het geen waar de focus op zit. Hyperfocus komt meestal voor bij creatieve activiteiten en informatie opnemen of verwerken dus in de praktijk is het vaak nuttig en het past bij mij als autodidact; in de maatschappij loopt het echter sneller vast; ik maak dingen niet af, ben enorm slecht met deadlines, soms doe ik dagen achtereen helemaal niks productiefs terwijl er wel het storende gevoel blijft hangen dat ik iets moet doen, mijn gedachtes staan áltijd aan, er is gewoon geen inwendige pauze knop waardoor ik in niet-hyperfocus chaotisch ben en me op alles tegelijk richt, overal door afgeleid wordt en de normale concentratie zoals mensen zonder ADHD die hebben ken ik eigenlijk helemaal niet. Ik beweeg altijd wel ergens mee, kan niet niet pielen en als ik niet stoned ben uit de H zich in enorme rusteloosheid.
Het lullige is wel doordat ik veel tijd door breng in hyperfocus en men al mijn symptomen afschreef op hoogbegaafd zijn (incl de slechte concentratie, men nam aan dat ik nooit geleerd had te werken omdat alle normale informatie te makkelijk was) heb ik heel lang niet geweten waarom ik het niet voor elkaar kreeg met mijn intelligentie school op een normale manier af te maken, ik wist niet waarom ik zo chaotisch was, en m'n familie ook niet, heeft tot veel conflicten, stress en andere ongein geleid in der tijd, het weten wat het nou is was een enorme opluchting, ineens viel alles op zijn plek en ik wou eigenlijk dat ik wel een vroege diagnose gehad want in dingen falen die je makkelijk hoort te kunnen is ook geen enorme boost voor eigenwaarde.

Het énige symptoom dat ik mis is dat ik juist wel graag diepe en moeilijke informatie lees, maar dat komt ook omdat ik daar van hou en er dan hyperfocus op treed en ADHD tijdelijk geen probleem meer is. Ik zou eigenlijk medicatie moeten proberen maar ik ben ook wel blij met zijn hoe ik ben, een hoop heb ik toch al ondanks deze obstructie voor elkaar gekregen, en gezien ik verder niks geks heb, alleen ADHD, vind ik het ook wel best zo. Ik ken mezelf niet anders en het zit in mijn hele familie en ik zou er liever goed mee leren leven dat dat ik ooit medicatie zou doen.

Mooi uitgelegd, ik herken mezelf wel in je verhaal.

Ik snap niet dat mensen last kunnen hebben van zo`n stempel, er veranderd toch niets als je weet dat je adhd hebt of als je omgeving dat weet, je blijft jezelf. Modeziekte, dat zegt meer over de persoon die het roept dan over jou/ons, heb daar schijt aan. Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik heb zat mensen om me heen die niet zo oppervlakkig reageren en die kring is groot genoeg, laat het lekker een modeziekte zijn, jij weet toch wie je zelf bent.

Als je echt zwaar ADHD hebt dan hoef je niet defensief te reageren hoor.

Ik kan gewoon niet ontkennen dat het nu ook een modeziekte is want in de afgelopen jaren (en dan maak ik geen grapje) heb ik zeker meer dan 10 mensen in mijn omgeving het labeltje ADHD zien krijgen. En ik hoor daar niet over te oordelen uiteindelijk, maar ik heb bij 5 mensen toch twijfels. Ik heb er zelfs een enkele achteruit zien gaan omdat hij/zij zich begon te -gedragen- naar zijn labeltje.

Dusja, don't hate. Ik zeg nergens dat ADHD niet bestaat. Er bestaat wel zoiets als overdiagnosticeren. Kijk maar naar Amerika. Daar worden alle kinderen op de lagere school gestest en lijkt het enigzins op een psychische afwijking: hoppa stempeltje en pillen erin.

Ik heb ADHD, heb geen medicatie meer ervoor.
De laatste tijd gaat het gewoon goed. Misschien ook door m'n blowgedrag, denk het niet.
Ik kan me ook nooit concentreren, tenminste, niet voor school ofzo.

Vode schreef:Als je echt zwaar ADHD hebt dan hoef je niet defensief te reageren hoor.

Ik kan gewoon niet ontkennen dat het nu ook een modeziekte is want in de afgelopen jaren (en dan maak ik geen grapje) heb ik zeker meer dan 10 mensen in mijn omgeving het labeltje ADHD zien krijgen. En ik hoor daar niet over te oordelen uiteindelijk, maar ik heb bij 5 mensen toch twijfels. Ik heb er zelfs een enkele achteruit zien gaan omdat hij/zij zich begon te -gedragen- naar zijn labeltje.

Dusja, don't hate. Ik zeg nergens dat ADHD niet bestaat. Er bestaat wel zoiets als overdiagnosticeren. Kijk maar naar Amerika. Daar worden alle kinderen op de lagere school gestest en lijkt het enigzins op een psychische afwijking: hoppa stempeltje en pillen erin.

Daarom vind ik ook dat huisartsen etc niet zomaar ritalin mogen voorschrijven, want wat jij zegt gebeurt, en in Nl ook. moeders zien kinderen druk, lezen of horen wat van ADHD zoeken symptonen en gaan naar de dokter, en die schrijft dan al te vlug Ritalin of wat anders voor.
In plaats eerst is te kijken naar de omgeving, de ouders zelfs het voedingspatroon, of doorsturen naar een instituut met experts, gebuert het vaak tog dat er hier en daar ADHD gediagnostiseerd word zonder dat dat het echt is.
Zowiezo moeten ze de dsm4 of 5 als die inmiddels uit is doorlopen, en meerder obserbaties gehad hebben.
Zelf ben ik geobserveerd in beschermde omgeving heb met Prof.dr. Jan Buitelaar gesprekken gehad, met professor Jan Derksen, en nog een zwik goede mensen op gebied van diganostiesering vanuit uit Radboud ziekenhuis in Nijmegen Prof Buitenlaar is grote baas op gebied van ADHD en Tourette. hier ook een intersant linkje waarom er vaak mistanden onstaan.
Kort gezegd komt het erop neer dat ADHD veel symptonen heeft die lijken op andere al dan niet stroonissen http://www10.antenna.nl/hersenstorm/DeStem.html

Koxbox schreef:Hier zou ik wel eens last van kunnen hebben.

Same, maar ik ben er nooit op getest.

Ik zie het nut ook niet in van me te laten testen. Elke dag relatine ga ik toch nooit nemen, en ik ga het ook niet gebruiken als excuus voor mijn slechte schoolresultaten.

Enige reden dat ik me misschien zou laten testen is om het zeker te zijn, maar voorlopig is de omschrijving die volledig klopt en het effect dat ik van speed krijg zekerheid genoeg voor mij.

Ik ben heel normaal.

Ivo schreef:

Koxbox schreef:Hier zou ik wel eens last van kunnen hebben.

Same, maar ik ben er nooit op getest.

Ik zie het nut ook niet in van me te laten testen. Elke dag relatine ga ik toch nooit nemen, en ik ga het ook niet gebruiken als excuus voor mijn slechte schoolresultaten.

Enige reden dat ik me misschien zou laten testen is om het zeker te zijn, maar voorlopig is de omschrijving die volledig klopt en het effect dat ik van speed krijg zekerheid genoeg voor mij.

Ik weiger Ritalin, of ik moet helemaal doorflippen, maar ik slaap nu al beroerd vaak, denk niet dat het met Rita beter gaat...
plus de comdowns iedere keer om de zoveel tijd pilletje nemen.
Concerta(24 uurs afgifte) word bij mijn weten nog steeds niet vergoed of ik loop er achter.
Die keer of 8 dat ik speed op heb, varieerde van helemaal lijp (iets te veel0 tot bij kleinere doseringen in enorm gevoel van he ik vergeet me spullen niet 10 keer per dag, ik kan 5 keer zo snel typen en zonder al te veelspel fouten.
Ritalin zou zeker een optie zijn, maar zolang ik trek zoals het nu is, niet nog meer pharma in me lijf .

concerta werkt 8 tot 12 uur. en wordt door sommige verzekeraars wel vergoed.
Als je ADHD hebt en je kan het af zonder meds en eventueel wel met coaching is dat toch ook prima!


LET OP: methylfenidaat en alle andere stimulanten die bij ADHD ingezet kunnen worden zijn zeer gevaarlijk als ze gebruikt worden met coke, zijn tevens niet handig met alcohol en ook met cannabis kan er verkeerd op gereageerd worden (paranoya, erge depressieve gevoelens)

(ps let niet op spelfouten, ADHDer en dislect hier)

Morgen heb ik een of ander gesprek om te kijken of ik ritalin ga krijgen, ben er achter gekomen dat ik het al jaren lang zo bij de huisarts op kan halen zonder papierwinkel of verdere onderbouwing, omdat ik al ADHD gediagnostiseerd ben.

Best raar dat je met alleen een diagnose naar je huisarts kan gaan in het spreekuur en dat gewoon op kunt halen, ongeacht je vorm van ADHD, lichaamsgewicht( denk aan doseringen), enz.

Beeeb meld zich!

Ik denk het ook en mijn psych ook. Dus binnenkort wordt e.e.a. onderzocht.

Ik dacht dat het een verzinsel was voor mensen die hun kind niet konden opvoeden, maar inmiddels na de nodige research voelt het alsof alle puzzelstukjes op hun plaats vallen!

Azgaza schreef:Ik heb volledige ADHD, met de H er bij, de H onderdruk ik zo veel mogelijk met cannabis waardoor ik in de praktijk meer over kom als een onrustige bewegelijke praatgrage ADD-er. Dat de diagnose te makkelijk gegeven wordt en het daardoor een 'mode-ziekte' lijkt vind ik eigenlijk maar storend voor mij en andere mensen die het echt hebben. Ik heb alle bekende symptomen, inclusief de hyperfocus waar ik overigens wel weer blij mee ben, het enige jammere er van is dat die niet van nature op te wekken is en gewoon spontaan moet gebeuren en dat ik dus geen énkele controle heb over mijn eigen concentratie. Hyperfocus gaat gelijk zo diep dat ik de rest van de wereld vergeet en niet meer reageer op prikkels van buitenaf anders dan het geen waar de focus op zit. Hyperfocus komt meestal voor bij creatieve activiteiten en informatie opnemen of verwerken dus in de praktijk is het vaak nuttig en het past bij mij als autodidact; in de maatschappij loopt het echter sneller vast; ik maak dingen niet af, ben enorm slecht met deadlines, soms doe ik dagen achtereen helemaal niks productiefs terwijl er wel het storende gevoel blijft hangen dat ik iets moet doen, mijn gedachtes staan áltijd aan, er is gewoon geen inwendige pauze knop waardoor ik in niet-hyperfocus chaotisch ben en me op alles tegelijk richt, overal door afgeleid wordt en de normale concentratie zoals mensen zonder ADHD die hebben ken ik eigenlijk helemaal niet. Ik beweeg altijd wel ergens mee, kan niet niet pielen en als ik niet stoned ben uit de H zich in enorme rusteloosheid.
Het lullige is wel doordat ik veel tijd door breng in hyperfocus en men al mijn symptomen afschreef op hoogbegaafd zijn (incl de slechte concentratie, men nam aan dat ik nooit geleerd had te werken omdat alle normale informatie te makkelijk was) heb ik heel lang niet geweten waarom ik het niet voor elkaar kreeg met mijn intelligentie school op een normale manier af te maken, ik wist niet waarom ik zo chaotisch was, en m'n familie ook niet, heeft tot veel conflicten, stress en andere ongein geleid in der tijd, het weten wat het nou is was een enorme opluchting, ineens viel alles op zijn plek en ik wou eigenlijk dat ik wel een vroege diagnose gehad want in dingen falen die je makkelijk hoort te kunnen is ook geen enorme boost voor eigenwaarde.

Exact dat. Alleen ik ben niet hyper. Ik ben beweeglijk, dat wel.

Ik moet wel altijd iets te pielen hebben. Het intake gesprek bij PsyQ had ik ook een balletje mee genomen om in mijn handen te hebben. Niet omdat ik zenuwachtig was, ik word juist zenuwachtig als mijn handen verplicht stil moeten zijn.

Over 5 dagen krijg ik een diagnose.

Jup ADD
Tot nu toe meer mensen die AD(H)D (denken te) hebben dan mensen zonder.. intresting..

Smiley schreef:Jup ADD
Tot nu toe meer mensen die AD(H)D (denken te) hebben dan mensen zonder.. intresting..

Maar die komen ook niet zomaar in dit topic kijken neem ik aan.

Zelf heb ik ADD wat pas gediagnosteerd is op mijn 17de ( ik ben nu 18 ) Ik kon echter op de basisschool altijd goed meekomen omdat alles al voor je werd uitgepland en er structuur werd geboden. Ik wilde echter naar een Daltonschool toen ik naar de middelbare school ging en daalde van HAVO naar VMBO-KBL, erg zonde. Nu ik mijn beroepsopleiding doe merk ik dat ik ongelovelijk gedemotiveerd ben in school door herhaaldelijk falen. En met de nieuwe wetgeving ben ik toch verplicht om deze hel te blijven bezoeken.

Zijn er hier ook mensen die regelmatig hun aandacht verliezen en ongelovelijk goed zijn geworden in beredeneringen trekken naar het onderwerp omdat je anders voor lul staat of arrogant wordt bevonden wegens desinteresse?

Ik hoop zo vlug mogelijk mijn diagnose te krijgen want ik ben er echt zo goed als zeker van, al jaren.
En ik ondervind er veel nadelige gevolgen van.

ADHD is kut. Ik verlang de hele tijd naar compensaties ervan, en dat uit zich in verlangens me vol te stoppen met vreten, hele dagen muziek te luisteren, belachelijk veel drugs te gebruiken, hard over straat te rennen, mensen te choqueren met rare opmerkingen, gewelddadige situaties opzoeken, mensen te pesten, de hele tijd slap te ouwehoeren, continue rond te lopen, het steeds willen praten, steeds in de belangstelling willen staan, steeds van onderwerp veranderen (korte concentratiespan), en nog meer van die hoerige kut dingen. Als ik totaal geen zelfcontrole had, dan had ik echt een ontzettend groot probleem...Ja, ga daar maar vanuit

gelukkig heb ik geen adhd, want ik wil stuiteren van pep. me broertje heeft adhd, (en toen we klein waren was tie egt fking druk.haha.) en ik ging pas geleden met hem naar een techno/drum n bass/dubstep/breakbaet feest in den haag, en daar deden we speed, ik had al tegen hem gezegd dat hem voor hem anders werkt dan voor mij, en dat was dus ook wel zo, hij zij dat hij alleen maar heeeeel blij was, en dat lichte euforische, maar niet egt een up.
mijn vraag is:
als hij zn dosis verhoogt, komt er dan wel een up effect, of moet hij gwoon mdma nemen? (dat doet hij ook soms)

Als je ADHD hebt en je neemt speed voel je echt wel de up. Gewoon meer nemen (met een hardere kater als gevolg).

Drientje schreef:Als je ADHD hebt en je neemt speed voel je echt wel de up. Gewoon meer nemen (met een hardere kater als gevolg).

ok, dus als ik hem lekkere dikke lijn, geef, 1,5 of 2 uur erna een bommetj ofzo, dan kan ik lekker met hem wowsen?
jah hij voelt wel iets van de up, zegt tie, maar van die up wordt hij een beetje "mellow"

herejezus schreef:ADHD is kut. Ik verlang de hele tijd naar compensaties ervan, en dat uit zich in verlangens me vol te stoppen met vreten, hele dagen muziek te luisteren, belachelijk veel drugs te gebruiken, hard over straat te rennen, mensen te choqueren met rare opmerkingen, gewelddadige situaties opzoeken, mensen te pesten, de hele tijd slap te ouwehoeren, continue rond te lopen, het steeds willen praten, steeds in de belangstelling willen staan, steeds van onderwerp veranderen (korte concentratiespan), en nog meer van die hoerige kut dingen. Als ik totaal geen zelfcontrole had, dan had ik echt een ontzettend groot probleem...Ja, ga daar maar vanuit

+1
Zoiets heb ik ook.
Het rare is, dat nu het zonnetje erdoor komt, ik alleen nog actiever word

Ik dacht dat het een verzinsel was voor mensen die hun kind niet konden opvoeden, maar inmiddels na de nodige research voelt het alsof alle puzzelstukjes op hun plaats vallen!

het is wel matig dat deze opvatting bestaat, want nu ik echt last begin te krijgen van mijn symptomen omdat ik mij nu irriteer aan mijn verveeldheid en mijn onvermogen om goed te leren voor mijn opleiding en het waarschijnlijk is dat ik de diagnose ook zal krijgen, dat het niet mijn moeder was die niet toereikend was in mijn opvoeding, maar dat ik gewoon echt een verveeld en opgefokt kereltje was die geen 5 sec in het gareel kon blijven. iets wat thuis uiteraard wel duidelijk was, maar wel iets waar mijn ma in de omgeving uiteindelijk nog wel geregeld de schuld van kon krijgen.

ik wil zelf ook liever niet aan de ritalin (if anything liever iets als thc of psylocibine, iets wat mij wat tot rust brengt en mijn neiging naar apathie wat kan verlichten zonder met mijn slaap te fokken of andere rigoreuze bijwerkingen)