ADD testen en medicatie

Hee DrugsForum,

Ik kan voor geen meter slapen en dacht: Deze tijd kan ik nuttiger besteden!
Ik heb enkele vraagjes met betrekking tot ADD (niet ADHD, maar waarschijnlijk dezelfde antwoorden)
Ik heb mij al laten diagnosticeren met ADD, maar dit was door de vader van een vriend, zodat het niet direct de boeken in ging.

Waar ben ik benieuwd naar:
-Zal een officiële diagnose mij later in de weg zitten?
-Kan ik nu, op mijn negentiende, nog medicatie krijgen?
-Wordt de test volledig vergoed door een basis studenten zorgverzekering? (ik wist echt niet waar ik moest kijken)
-Zelfde vraag voor de medicatie ^

Alvast bedankt
Oh en als er iemand ervaring heeft hiermee, nog tips of iets dergelijks waar ik (of anderen die dit lezen) iets aan kunnen hebben?

Vriend van me heeft ADHD. Eigen risico is weg maar daarna wordt alles vergoed, consults en zo dat hangt van je verzekering af en medicijnen moet je zelf betalen. Medicijnen en diagnose kan gewoon je krijgen op latere leeftijd.

Ik zou me niet druk maken om geld als je denkt het nodig te hebben.

Tsja, denk dat het een erg goede steun is. Na zelfmedicatie weet ik gewoon dat waar ik nu afgeleid word en met andere dingen bezig ben, ik dan ruim een uur kan blokken en de afspraken die ik maak niet vergeet.
Mensen worden vaak pissig omdat ik afspraken niet nakom, maar ik vergeet ze gewoon zodra ik met iets anders bezig ben.
Heb een tijd een agenda op mn mobiel gezet, maar dat werkte ook niet. Ik vergat vaak iets er in te zetten, omdat ik zodra ik mn mobiel pakte weer iets anders bedacht wat ik nog op mn mobiel moest doen

Het is ook niet zozeer vergeten, maar meer er niet meer aan denken totdat het te laat is

Een diagnose kan je tegenwerken bij het CBR, verder kan het volgens mij geen kwaad. Heb zelf ook ADD. Ik heb geen sterke variant imo, zeker nu ik de laatste tijd beter met de negatieve kanten om weet te gaan. Sinds een paar maanden heb ik dextro-amfetamine als medicatie, heb vroeger ritalin gebruikt, maar dat vond ik niks. Dex werkt echt heel goed. Je moet nog steeds moeite doen om je (school)werk af te krijgen (waar ik het hoofdzakelijk voor gebruik), maar je bent gewoon een stuk minder snel afgeleid en kan je sneller ook daadwerkelijk aan het werk zetten. Ipv dat je de hele dag aan het proberen bent te beginnen en bezig te blijven, waardoor je aan het einde van de dag er toch klaar mee bent maar toch geen fuck hebt gedaan.

De diagnose zou zelfs nog in je voordeel kunnen werken op school, omdat je meer tijd kan krijgen voor opdrachten en ik sprak laatst iemand die met 18(!) punten te weinig, toch nog over is gegaan, vanwege zijn ADHD. Maar ik denk niet dat ze daar in het bedrijfsleven je daarmee zullen matsen. Maar zolang je er maar goed mee om weet te gaan en er zelfs je voordeel uit kunt halen (bv de hyperfocus), zal het zeker in je voordeel kunnen werken.

Qua slapen heeft dex, bij mij althans, geen positieve bijwerking, eerder een negatieve. Maar als ik het voor 12 uur 's Middags neem, valt dat wel mee. Al blow ik nog wel elke dag, maar dan alleen des avonds eentje. En hasj, wat een stuk lichter is dan wiet. Dit heb ik een tijdje goedgepraat onder het mom van 'zelfmedicatie', want ik word er lekker rustig van in mijn hoofd en kan dan écht goed ontspannen. Maar dat heeft eerder averechts gewerkt. Tegenwoordig is dat er eentje, als ik klaar ben met alles wat ik moet doen. En werkt dat ook goed.

Ik ben een beetje uitgeweken, maar zou toch nog van enige waarde kunnen zijn.

Ik ben op dit moment het traject aan het doorlopen. Ik had in december een telefonisch intakegesprek en begin februari gaan ze de diagnose stellen aan de hand van onderzoek en ervaringen van anderen.

Je moet bij bepaalde medicatie wel ontheffing aanvragen bij het CBR, omdat ze rijvaardigheid kunnen beïnvloeden. Hoe dat precies verloopt weet ik niet, maar dat zal vast wel prijzig zijn.

Verder is je eigen risico a 360 euro wel opgebruikt als je dit traject gaat doorlopen. Al is de zorgverzekering wel wat veranderd in 2014, dus dan moet je even kijken hoe jouw verzekering dat regelt.

Qua medicatie heb je vaak de keuze tussen verschillende middelen en kan je je voorkeur aangeven voor een bepaald middel. Methylfenidaat wordt zover ik weet vergoed, maar als je andere medicijnen gaat gebruiken kan het ook zo zijn dat je 30-120 euro per maand kwijt bent aan eigen bijdrage. Als je wilt kan ik je wel een fotootje doorsturen van de indicatie die ze aan mij hebben gegeven. Dex zal je niet zo snel als eerste keus krijgen, maar dat is niet zo heel duur, omdat het patent daarop is afgelopen.

Mocht je geïnteresseerd zijn in de prijzen van medicatie, dan moet je even een pmmetje sturen. Dan kan je zien wat de verzekering vergoed en wat je zelf bij moet betalen.

Telefoon peppost, dus als er iets onsamenhangend is, vergeef me.

JongGeleerd schreef:Tsja, denk dat het een erg goede steun is. Na zelfmedicatie weet ik gewoon dat waar ik nu afgeleid word en met andere dingen bezig ben, ik dan ruim een uur kan blokken en de afspraken die ik maak niet vergeet.
Mensen worden vaak pissig omdat ik afspraken niet nakom, maar ik vergeet ze gewoon zodra ik met iets anders bezig ben.
Heb een tijd een agenda op mn mobiel gezet, maar dat werkte ook niet. Ik vergat vaak iets er in te zetten, omdat ik zodra ik mn mobiel pakte weer iets anders bedacht wat ik nog op mn mobiel moest doen

Het is ook niet zozeer vergeten, maar meer er niet meer aan denken totdat het te laat is

Als dit je hoofdzakelijke klachten zijn dan zullen medicijnen geen wondermiddel zijn om opeens allemaal motivatie te krijgen. Een paar gesprekken met een VO-achtig figuur (maar dan wel iemand anders) kunnen veel nuttiger zijn denk ik.

Vind het trouwens ook best eigenaardig dat je precies over die speed medicijnen begint tijdens je drugs pauze. Je hebt het je al soort van eigen gemaakt dat drugs je noodzakelijke hulpmiddel zijn, heb ik de indruk. Maar de motivatie moet toch echt uit jezelf komen.

Misschien lijkt het voor jou of ik er te luchtig over denk, maar ik denk dat je gewoon wat brutaler tegen jezelf moet zijn. En bij het zoeken van eventuele hulp er bij niet echt gelijk uit moet gaan van medicatie. Behalve dat medicatie niks definitief verhelpt, is het ook nog eens slecht voor je gezondheid. En een extra reden om uit jezelf niks te hoeven doen aan je motivatie.

Speed zou ook wel een aanrader zijn voor jou

Ho ho ho, die zelfmedicatie was met Ritalin en n keer Dex, niet speed...
Gewoon de medicijnen die ik dan ook zou krijgen.

Spuit elf

Vrede op aarde

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je jezelf vooral even moet motiveren en niet jezelf zo zielig moet vinden.

Tomz0r schreef:Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je jezelf vooral even moet motiveren en niet jezelf zo zielig moet vinden.

Mee eens, pubers zoals JongGeleerd verwarren zelfheling ook vaak met zelfmedicatie.

JongGeleerd schreef:Spuit elf

Een serieuze vraag stellen, daar vervolgens allemaal serieuze antwoorden op krijgen. Om die te negeren, maar wel te gaan lopen pijpzeiken op de enige die een wat minder serieus antwoord geeft, waar wel een kern van waarheid in zit.

Een beetje jammer.

hansvaak schreef:

JongGeleerd schreef:Spuit elf

Een serieuze vraag stellen, daar vervolgens allemaal serieuze antwoorden op krijgen. Om die te negeren, maar wel te gaan lopen pijpzeiken op de enige die een wat minder serieus antwoord geeft, waar wel een kern van waarheid in zit.

Een beetje jammer.

Inderdaad, puberteit is iets waar je het beste nuchter doorheen kunt. Maar gelukkig weten we wat JongGeleerd momenteel mee maakt. Je lichaam veranderd en allemaal gevoelens die niet te plaatsen zijn. Hier moeten we natuurlijk ook niet teveel van verwachten, er rust al een grote druk op zijn nu nog smalle schouders

Tomz0r schreef:Maar de motivatie moet toch echt uit jezelf komen.

Hierbij ga je uit van een "normaal" gemiddeld persoon Zoals je hieronder ziet gaat het "uit jezelf komen" mogelijk een stuk moeilijker voor mensen die ADD/ADHD hebben.

The study, conducted at the Brookhaven National Laboratory and published in the Sept. 9, 2009, issue of the Journal of the American Medical Association, found that individuals with ADHD lack key proteins which allow them to experience a sense of reward and motivation.

...

Studies have already indicated that the neurotransmitter dopamine is disrupted in some pathways of the brain and as a result dopamine is not able to activate certain brain regions of individuals with ADHD as it should. Research has now pinpointed the sites in the brain where this seems to occur. There appears to be lower levels of dopamine receptors and transporters in the accumbens and midbrain regions of those with ADHD. These are two key areas of the brain directly involved in processing motivation and reward. This may explain why focusing on tasks that are tedious, boring or uninteresting is so difficult for children and adults with ADHD.

“This pathway plays a key role in reinforcement, motivation, and in learning how to associate various stimuli with rewards,” explains Dr. Volkow. “Its involvement in ADHD supports the use of interventions to enhance the appeal and relevance of school and work tasks to improve performance.”

Finding ways to address this motivation and reward system deficit will likely improve ADHD symptoms and may potentially prevent the emergence of further negative consequences or secondary conditions. As researcher Gene-Jack Wang, MD, notes: “Other studies from our group suggest that patients who abuse drugs or overeat may be unconsciously attempting to compensate for a deficient reward system by boosting their dopamine levels.”

- About.com - Motivation and ADHD
- Hunting for Clues about ADHD and Brain Development
- Deficits in Brain’s Reward System Observed in ADHD Patients (Paper van About.com)
- Abnormal Functional Connectivity in Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder
- Are motivation deficits underestimated in patients with ADHD? A review of the literature.

Ik spreek niet tegenover elke ADD persoon. Van een vriend van me weet ik dat hij die ondersteunende medicijnen echt nodig heeft.

Ik zie JG alleen bij elk besluit voor de makkelijkste oplossing kiezen. En dit vind ik ook weer een voorbeeld voor het kiezen van de makkelijkste oplossing. Ikzelf heb mezelf hier ook schuldig aan gemaakt, maar uit ervaring weet ik dat het voor een groot deel te veranderen is. Maar de pogingen er toe van JG die ik tot nu toe gezien heb zijn een beetje bedroevend. Het moet echt een noodoplossing zijn, niet een excuus.

Het zit er dik in dat het belongingssysteem inderdaad minder wordt geprikkeld bij een goede beslissing als dit gedrag voor komt. Maar een direct gevoel van blijheid als je iets goeds doet is niet de enige motivatie om iets goed te doen.

Tomz0r schreef:Ik spreek niet tegenover elke ADD persoon. Van een vriend van me weet ik dat hij die ondersteunende medicijnen echt nodig heeft.

Ik zie JG alleen bij elk besluit voor de makkelijkste oplossing kiezen.

Dat kan ik helaas niet opmaken uit je reply, en over JG zijn reilen en zeilen weet ik nog minder wat dat betreft Misschien dat de informatie voor andere mensen informatief is.

Tomz0r schreef:Maar een direct gevoel van blijheid als je iets goeds doet is niet de enige motivatie om iets goed te doen.

Dat klopt maar de abnormaliteiten bij sommige ADD/ADHD patienten spelen ook in op het initieren van gedrag. Het aspect van beloning is maar 1 onderdeel van het geheel.

Druks schreef:

Tomz0r schreef:Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je jezelf vooral even moet motiveren en niet jezelf zo zielig moet vinden.

Precies dit. Je maakt je probleem extern door het te labellen als AD(H)D.

Dit precies niet. Stelt hij zich aan? Misschien. Is het AD(H)D? Misschien, misschien niet. Jullie weten zijn situatie niet, ik ook niet en het is ook aan medici om dit soort dingen vast te stellen. Ik zit nu in het traject met 90% zekerheid ADD en ik vraag me ook wel eens af of ik me aanstel of dat het echt fout zit. Ik denk dat ADD een enorme beperking kan zijn in je dagelijks leven, zowel op sociaal gebied als op professioneel gebied. Het is niet aan jullie, om op basis van iemands gedrag op een forum, daarover te oordelen.

Het traject doorlopen en hulp vragen door een professioneel iemand is wel een goede stap. Maar blind uit gaan van een diagnose en medicijnen zonder eventuele andere alternatieven aangedragen te hebben gekregen dat vind ik juist van makkelijkheid getuigen.

En dit is niet het enige voorbeeld. Ik betwist de diagnose ADD ook niet. Ik betwist de houding van JG.

Bovendien zijn mijn reply's -in tegenstelling tot wat mensen vaak denken-, geen poging tot bindend advies. Eerder een poging om iemand eens over een andere kant na te laten denken. En dat werkt het beste als het een beetje met dwingende zinnetjes wordt geschreven.

Sowieso dat mensen denken dat ADD een ziektebeeld is

Ik had laatst wel een leuke discussie met iemand daar over. Daardoor ben ik wel van mening veranderd. Ging over school en dat je met minder studiepunten over mag als je ADD hebt en zo.

Ik was het er mee eens dat mensen met ADD die privileges kregen. Die ander zei van niet. Hij vond dat een concentratie/motivatiegebrek niet anders is dan een intelligentiegebrek om een niveau aan te kunnen. Dan kan je het niveau gewoon niet aan. Stond met mijn mond vol tanden toen. Was het er stiekem ook wel mee eens.

Maar als er medicijnen of trainingen zijn die je ADD-symptomen verminderen, dan is dat positief natuurlijk.

Maatregelen over middelen.

Dat ADD zeer gemakkelijk te faken is, is waar. Echter wordt bij de diagnose ook gevraagd om alle schoolrapporten van je basisschool en ik moet iemand meenemen die mijn symptomen kan bevestigen of in ieder geval iemand die mij goed genoeg kent om uitspraak te doen over de situatie. Dat maakt het al een stuk lastiger om een positieve diagnose te krijgen.

Aan de hand van iemands gedrag op een forum kan je niet echt uitspraken doen over de geestelijke gesteldheid van iemand. Ook kan de makkelijke weg kiezen een symptoom zijn van AD(H)D. Vel niet te snel een oordeel (sprak zijne hypocrietheid zelve). Er kan een hoop onder gedrag zitten.

Zoals ik al heb gezegd is de diagnose al gesteld, maar buiten het traject om.
Het is voor mij erg lastig om geconcentreerd aan het werk te gaan, vooral zonder direct resultaat.
Het heeft ook weinig te maken met de makkelijkste weg, maar als iemand een fout heeft in het serotonine systeem, waardoor hij/zij depressief is, krijgt diegene toch ook gewoon medicijnen hiervoor, dus waarom niet bij dopamine.
Het feit dat ik last heb van ADD is echter lang verbloemd geweest, omdat mijn moeder het altijd opving.
Ik ging naar school zonder tas, eten of drinken.
Ze kwam me achterna.
Ze vroeg altijd of ik nog iets moest doen voor school (ik keek enkel naar de volgende dag)

Wat ik wel merk bij mezelf is dat het al heel erg helpt als ik iets op mn laptop kan doen.
Zo blijf ik er zicht op houden al dwaal ik eventjes af en als ik ga gamen kan ik t ook niet in mn ooghoeken zien ofzo, dus erger ik mij er ineens aan.
Weet de oorzaak hiervan niet, het is gewoon zo...

Hiernaast zal ook mn intelligentie een deel zijn wat meedoet in de compensatie.
De school waarop ik vorig jaar zat dwong mij daarbij om te werken en zo kon ik met gemak de laatste 3 jaar van vwo in één halen.

Ik doe er dus wel genoeg aan, maar een dergelijk systeem bestaat op de universiteit niet en mij zijn ook al leermethodes aangeleerd en weet ik t wat... Het lukt vanuit mezelf echt niet...

Dus het gezeur over inzet is niet op zn plaats en ik mag hopen dat ik op mn negentiende niet meer puber... -.-

hansvaak schreef:

JongGeleerd schreef:Spuit elf

Een serieuze vraag stellen, daar vervolgens allemaal serieuze antwoorden op krijgen. Om die te negeren, maar wel te gaan lopen pijpzeiken op de enige die een wat minder serieus antwoord geeft, waar wel een kern van waarheid in zit.

Een beetje jammer.

Ik lees het heus wel door, maar ik wacht meestal even met serieuze reacties.