FlashKip schreef:Toen ik thuis kwam vroeg ik via msn waarom ze ineens zo afstandelijk deed, ze zei dat er niets aan de hand was. Op dat moment werd ik para, misselijk, geen eetlust en down. Ik wist totaal neit wat er aan de hand was.. heb toch met mijn stomme kop 13ml ghb achterover gegooid wat uiteindelijk maar net goed was afgelopen
Porcelain schreef:Ik betwijfel of dit het juiste subforum is.
Maar, ervaren jullie contact met je ouders als essentieel om te kunnen functioneren?
Petrovic schreef:Ik heb een goede band met ze, dus het helpt me wel enigszins denk ik om me beter te kunnen functioneren denk ik.
Het hangt geheel van je persoonlijkheid en band met je ouders af lijkt me.
Dopey schreef:
En je ouders.
Immo schreef:Porcelain schreef:Ik betwijfel of dit het juiste subforum is.
Maar, ervaren jullie contact met je ouders als essentieel om te kunnen functioneren?
Hoezo willen je ouders geen contact meer met je omdat je van het verkeerde kantje bent?
herejezus schreef:En aangezien ik nogal een lafbek ben, laat ik al mijn dagelijkse frustraties los op mijn mama.
Madcat schreef:Ik vind het jammer dat elk contact word gebruikt om over dingen te praten waar ik niet over wil praten
Basshoven schreef:Vind het vrij verbazingwekkend hoe gemakkelijk iedereen zomaar "nee" antwoordt.
Mooi, ook het zelfvertrouwen van het individu wordt door de ouders gestimuleerd. Zelfs volwassenen hebben hun ouders soms nodig, al is het maar gewoon om 'begrepen' te worden.FranX schreef:Ik roept altijd; "Ouders zijn de botten waarop kinderen hun tanden scherpen."
Ouders (en feitelijk iedereen in je sociale omgeving) zijn nodig om jezelf op basis van je ervaringen en aard te vormen naar een soort eigen ideaalbeeld volgens intrinsieke en geadopteerde normen en waarden waarbij je omgeving de sociaal/culturele grenzen duidelijk hebben gemaakt.
Het ouderlijk huis is in feite een soort simulatie omgeving waarin je leert met complexere sociale realties om te gaan, je mening te vormen en te strijden voor je onafhankelijkheid (ontwikkelen van het ego).
Poseidon schreef:Er zijn diverse gedocumenteerde casussen van kids die door wolven, panters of apen opgevoed werden. Die zouden nooit op het idee gekomen zijn dat een paar van die slungelige tweebeners hun ouders waren. Stierven altijd van verdriet als ze bij hun wilde opvoeders weg gehaald waren![]()
Als je een dreumes in een afgesloten bunkerkamer zet waar op gezette tijden een door een openschuivend luik een robotwagentje met voedsel en drinken binnen rijdt, dan denkt ie dat dat zijn vader of moeder is. Taal is geen aangeboren pakket. Enkel het vermogen om te communiceren. En dat doet een peuter in zo'n geval veelvuldig met het voertuig door met brommende geluiden de door schakelende motor te beantwoorden.![]()
Je gaat je hechten aan de personen, dieren, machines & technologie die je beschermd hebben, die je gevoed hebben, die je hebben leren spreken en denken. Contigent bij wie of wat het primaat komt te liggen![]()
![]()
Kan men sterven van verdriet?
Ik heb eens gelezen dat men kan sterven van schaamte. Kan dat denk je?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast