Schizofrenie & Psychoses

Vanadesse schreef:Ik vraag me ook ineens af hoe het met Nutsss gaat.

Voor de mensen die hem nog kennen:
http://drugsforum.nl/viewtopic.php?p=1134826#p1134809

Marsss schreef:Guess who's back in town?

- Bedankt voor alle steun!

Ikzelf heb al reeds verschillende psychoses doorgemaakt gepaard met stemmen, wanen, hallucinaties enz.
Ik heb reeds meerdere opnames gehad in psychiatrische ziekenhuizen maar ik geraak er iedere keer weer bovenop. Op het moment dat ik psychotisch ben, merk ik dat niet. Ik ben overtuigd van mijn waanideeën en foute gedachten. Ik heb ook periodes op straat rondgezworven die deden denken aan een dagenlange bad trip.
Hadden mijn ouders en vrienden er niet geweest, liep ik misschien nog steeds psychotisch rond op straat.
Het feit dat ik iedere keer opnieuw psychotisch werd is een combinatie van op eigen houtje stoppen met mijn medicatie (door te veel bijwekingen: vooral apatisch zijn enz.) en herval in druggebruik. Het was trouwens allemaal begonnen met stemmen in mijn hoofd, da dag na het trippen, ik geloof op paddo's. Je begint verklaringen te bedenken voor die stemmen en bedenkt zo de raarste theoriën. Daar geraak je dan van overtuigd. Mijn motor draaide iedere keer zo hard dat ik niet kon slapen en nog meer wanen kreeg.
Nu ben ik ervan overtuigd dat met mijn huidig medicament, één van de nieuwste op de markt, waar ik veel minder bijwekingen van heb, ik stabiel zal kunnen blijven maar ik zal moeten uitkijken met gebruik.
Ik wens niemand zoiets toe. Ook hun omstaanders niet.
Peace!

Ik had na mijn voorlaatste keer geblowd te hebben wat last van een enorme paniek, had even ruzie en had meteen het gevoel dat ik gedoemd was, dat mijn lief me de volgende dag zou zeggen dat het gedaan was, ook wat last van derealisatie/depersonalisatie van blowen gehad ik ga ook altijd (veeeel) te hard van blowen (zwaar overgevoelig) en di terwijl ik van truffels nooit last heb, altijd een mooie trip heb, nooit ook maar de minste psychotische vrschijnselen gehad daarvan, mijn visie over bepaalde drugs is echt ENORM veranderd daardoor.. wiet heeft namelijk zo een onschuldige reputatie als 'softdrug' ik heb van wiet meer last gehad dan ooit van xtc (ik hou me wel ook aan de 3-maandenregel of meer nu, in het begin de eerste 4 keer in 6 maand niet.. ) truffels ook nooit last gehad, voelde me zelfs beter achteraf, na de trip (dit kon ik nooit zeggen van wiet), speed of methylfenidaat is vooral de drang om de week erna ofzo opnieuw te gebruiken groot, maar als je sterk bent en zegt van 'nee' en er altijd een tijd tussen laat, normaal misntens een maand bij mij (ben vroeger wel licht vrslaafd gweest aan methylfenidaat moet ik toegeven ) alleen in de zomer kan ik wel eens een stuk of 4-5 keer aan de methyl gaan waarvan 1 keer vervangen door de echte pep maar heb echt nooit last gehad van iets behalve in het begin met methyl 2 weken te hard doorgegaan.. :/ daarna 5 maanden niet meer gebruikt vanwege schrik voor een verslaving.. maar echt waar mensen, wiet is niet zo onschuldig als het lijkt, toch niet voor mij

Edit: tussen methyl en pep laat ik meestal zelfs 2 maand, nu was het 1 maand en 2 weken na mijn laatste keer(gisteren), nu ga ik waarschijnlijk wachten tot maart en dan misschien eens een pilletje als ik eraan geraak (heb contact met mijn dealer verbroken en alle nr's gewist na mijn laatste keer blowen, had me voorgehouden niet te blowen op een feestje en was er toch van gekomen.. dat was er teveel aan voor mij, drugs mogen je leven niet overhoop gooien... heb toen thuis de volgende dag of 2 dagen erna (weet het niet meer ) 6 pilletjes tramadol en 2 pilletjes xtc doorgspoeld en contact met dealer verbroken en me voorgehouden lang clean te blijven (gisteren was de eerste keer methyl sindsdien en daarvoor niks), mijn laatste keer x was op 1 november, eiglijk al bijna 3 maand, maar ga er toch nog (lang) mee wachten, wiet is moeilijk om vanaf te blijven aangezien je het wel op elk feestje tegenkomt en als je een paar glaasjes op hebt, nee zeggen moeilijker wordt.. :/ maar het is toch de bedoeling om niet meer te blowen en ga dat ook volhouden, en heb mezelf ook voorgehouden alleen maar te gebruiken als ik me een lange tijd niet slecht heb gevoeld (minstens 2 weken goed gevoeld en geen depressieve klachten voor minstens anderhalve maand) anders beland ik weer in problemen, dacht altijd dat ik alles in de hand had, maar toen ik geen nee kon zeggen op dat feestje besefte ik dat het niet zo was.. enkele dagen erna, was ik hevig aan het nadenken over die tramadol en xtc en wou ze zo graag innemen, dit vond ik te veel .. daarmee, gewoon doorgespoeld en van nul begonnen voel me ook veel beter en minder depressief sindsdien

Interesant topic.

Ik ben zelf al een hele poos niet meer op DF geweest, en heb in die tussentijd ook veel meegemaakt.
Heb een goed jaar in een psychiatrisch ziekenhuis gelegen om te herstellen van psychoses, en heb daar ook heel veel bijgeleerd over alles wat erbij komt kijken en hoe ermee om te gaan en dergelijke.
Heb zelf een schizoaffectieve stoornis, en de psychoses komen waarschijnlijk wel weer terug al gaat het nu een jaar prima.
Eerste psychoses heb ik zelf meegemaakt nog voor de pubertijd maar geen idee gehad van hoe of wat.
Dit is uiteindelijk erger geworden en ook heftiger qua beleving.
Daarbij is het heel lastig om te zeggen voor vele mensen of de drugs een effect in het triggeren van psychoses heeft, ikzelf heb al psychoses gehad voor ik uberhaupt ooit iets gebruikt heb maar het is vaak zo dat mensen met psychische problemen ook erg verslavingsgevoelig blijken.
Veel mensen zoeken een uitweg ergens in, hetgeen de psychoses natuurlijk kan versterken.
Het blijft voor veel mensen een beetje een kip en het ei verhaal, tenzij we het over een delirium hebben welke natuurlijk een rechtstreeks gevolg van middelen misbruik is.
De meeste mensen met psychoses roken bijvoorbeeld ontzettend veel, dit is ook bekend bij mensen met schizofrenie.
Ook is een psychose vaak maar een losstaand iets waarbij ook nog andere psychische problemen spelen zoals een persoonlijkheidsstoornis en natuurlijk angststoornissen.

Over mijn psychoses zelf ach ik heb van alles mee gemaakt, en voor mensen die nog nooit een psychose hebben gehad is het moeilijk voor te stellen in wat voor een realiteit je leeft.
Zo geloofde ik heel erg in een samenzweringstheorie, ik dacht dat er mensen mij in de gaten hielden en mijn gedachten konden aftappen. Ik hoorde uiteraard goede en slechte stemmen, was heel erg angstig.
Ook halucineerde ik veel, zowel zien als dingen ruiken.
Stond uren te kijken bijvoorbeeld voor een raam om te kijken of ze me niet kwamen ophalen, want daar was ik zo zeker van.
Heb ook snachts wakker gelegen met de beleving dat er elk moment een vliegtuig op mij neer zou storten, omdat ik een vliegtuig hoorde overvliegen.
Qua emoties ging het ook alle kanten op, beleefde van alles in mijn gedachte wat uiteraard niet waar bleek.
Zo heb ik met enige regelmaat vrienden of familie wakker gebelt met de meest vreemde dingen, waar ik de dag erna pas van hoorde en ik weer een realiteitsbesef had en dacht bij mezelf van wat heb ik nu weer gedaan.
Ook toen ik een tijdje in een opvang woonde en het heel slecht ging heb ik snachts met een mes lopen zwaaien terwijl ik nooit agresief ben of wat aan wil doen bij iemand.
Ook twee keer over dat zei een ambulance voor mij hebben opgeroepen dat ik de weg helemaal kwijt was.
Van deze dingen weet ik zelf eigenlijk niks meer, dat geld voor de meeste psychoses.
Ik weet dat ik suicidaal ben geweest in een psychose omdat het mij allemaal te heftig werd, ik werd gek van mijn eigen gedachtes, dat is heel lastig uit te leggen.
Hierdoor ben ik uiteindelijk met spoed opgenomen, en ik was wanneer ik weer bij geest was absoluut niet suicidaal.
Sowieso er gebeurt zoveel in je hersenen tijdens een psychose dat het echt een mega kortsluiting is, het is heel vermoeiend.
Ook kon je het aan mij zien zodra ik psychotisch werd, vaak gingen mijn ogen anders staan in de uren voor een psychose en werd ik heel druk.
Zo druk dat mensen mij niet konden volgen, en ik met mijn lichaam spastiche bewegingen maak.
Dat drukke van de hak op de tak was zowel in mijn spraak als in mijn gedachte.

Ik vind het lastig om precies alles terug te halen, maar mocht iemand vragen hebben dan zal ik deze zeker beantwoorden.

Ik vondt het ook heel erg lastig dat eigenlijk niemand in mijn omgeving begreep wat er aan de hand was, of ook maar enigzins kon beseffen hoe heftig het is en wat je mee maakt.
Het is voor mensen die nooit zoiets hebben mee gemaakt ook veel te lastig voor te stellen.
Je eigen familie reageert helemaal verkeerd en beseft niet eens wat je mee maakt, je ex vriendin maakt je uit voor een verwarde gek met waaanideeen.

Misschien kan ik eens kijken wat ik hier nog aan papieren heb liggen van mijn therapieen, deze zal ik wellicht online kunnen zetten.
Dit gaat voornamelijk over wat een psychose is en wat het doet maar ook over hoe mensen met psychoses denken over dingen en hoe dat verkeerd is.
Hoe je in kan zien hoe je beter kan denken en dergelijke.

Overigens voor de mensen die meer over psychoses in het algemeen willen weten raad ik aan iets van de liberman modules te zoeken, dit was ook een onderdeel van mijn therapie waarin echt heel veel aan bod komt.
Hier is heel erg veel informatie uit te hlen.

interessant verhaal, goed om te horen dat het beter gaat

Beste,

Ik kan het moeilijk uitleggen wat ik voel, maar ik wil heel graag mijn ervaring delen. Ik weet niet of ik in een psychose verkeer, als ik symptomen lees op internet weet ik niet wat ze ermee bedoelen.

Ik heb een paar maanden geleden een badtrip met truffels gehad. Dit kwam doordat ik denk teveel truffels had gegeten en gecombineerd met een joint. Ik raakte tijdens die trip het verlies tussen de realiteit kwijt. Ik dacht serieus dat ik dood ging. Het was een hele onprettige ervaring. De volgende dagen had ik nergens last van, had wel even een paar terugblikken op die avond gehad. Later ging ik dingen denken dat ik enge ziektes had.. Ik voelde me ook ziek en had hoofdpijn. Ik had toch een feestje dje avond en had een klein halve xtc pil genomen. De volgende dagen ging het weer goed totdat ik in die week een joint ging roken. De trip voelde mij heel onprettig aan en werd er onrustig van. De dagen erna dacht ik serieus dat ik kanker had, hartaanvallen kreeg in bed en kwam huilend van school thuis omdat ik het gevoel had dat ik niet meer kon ademen.. Nou ik naar de dokter bloedprikken. Nou er kwam uit dat ik kerngezond was en dat ik het perfecte bloeddruk heb.

Ik was blij en een paar dagen ging het weer goed met me. Nu spoken er door me hoofd gedachtes over de wereld, waarom kan ik zien? Waarom ben ik ik? Hoezo voel ik wat? Waarom zijn er mensen? Ik word zo gek Vanmezelf dat ik niet weet wat ik moet doen. Ik hoop dat dit een fase is net als toen ik dacht dat ik ziek was.. Heb heletijd het gevoel dat ik in een waas leef. Hopelijk kunnen jullie me begrijpen!

@Loveisallyouneed

Ik zou je aanraden om naar je huisarts te gaan en te vertellen hoe je je voelt, deze zal jou dan verder helpen of doorverwijzen. Wees niet bang om de waarheid te vertellen over je drugsgebruik etc. Dit zal allemaal maar helpen met het oplossen van de psychische problemen die je ervaart.

Het begin van je uitleg klinkt overigens als hypochondrie.

Hypochondrie is een psychische aandoening. Iemand die Hypochondrie heeft leeft continu in de angst om ernstig ziek te worden. Bij alles wat ze in het lichaam voelen denken ze het ergste. Bij hoofdpijn word er meteen gedacht aan een hersentumor, bij pijn in de buik aan baarmoeder of darm kanker. Mensen met Hypochondrie gaan vaak naar de dokter. Als de dokter de patiënt onderzoekt en constateert dat de patiënt helemaal gezond is kan de patiënt in sommige gevallen niet gerustgesteld worden. In andere gevallen is die geruststelling maar voor even. De dag erna is de patiënt weer bang ernstig ziek te zijn of te raken.

Lees hier meer over deze aandoening: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/84663-wat-is-hypochondrie.html