Al een tijdje heb ik niets gepost op dit forum omdat ik niets zinnigs te melden had maar dit moet ik echt even kwijt want ik ben er echt helemaal van ontdaan.
Vanavond ben ik langs geweest bij een dealer voor pammetjes, ik kende ze al een beetje maar ik kwam nu ook bij hun thuis gewoon gezellig je kent het wel. Biertje, lijntje.
Het was een man en een vrouw rond de 30 en het begon allemaal heel gezellig.
Al snel had ik in de gaten dat ze echt alle soorten drugs bij zich hadden en het meisje (Mandy noem ik haar maar even) was een hele lieve spontane meid maar ik had al snel door dat er iets mis was met maar. Veel ellende meegemaakt, gelukkig had ze haar vriend altijd bij zich.
Maar wat gebeurd er nou, Mandy vraagt of ik met haar even naar de AH wil rijden om wat drankjes en eten te halen. Ik zelf had een kleine dosis speed genomen maar ik voelde me verder prima.
Eenmaal in de auto merkte ik al dat ze een beetje vreemd deed, ik was onbekend in de stad waar ze woonde dus ik had haar nodig om de weg te wijzen. Dat ging goed (op de heenweg).
Eenmaal in de AH merkte ik dat het minder goed met haar ging, ze werd een beetje spastisch en deed heel vreemd.
Eenmaal terug in de auto wilde wij terug rijden naar haar huis. Maar blijkbaar had ze van te voren een flinke dosis GHB ingenomen voordat we vertrokken + speed en die begon aardig in te kicken. Praten ging moeilijk, en zij moest mij echt de weg wijzen.
Het ging van kwaad tot erger en ik had dit nog nooit meegemaakt. Ze begon te schreeuwen, zeggen dat ze zich kut voelde door de GHB, trappen, spasmen. Ik maakte me ernstige zorgen want ze viel meerdere keren in slaap. Ik maakte haar wakker en toen begon ze weer te gillen en te stampen terwijl ik aan het rijden was. Ik wist de weg niet meer terug en begon mij almeer zorgen te maken. Ze lag verkrampt in de auto, viel dan weer weg, ik maakte haar steeds wakker en ze werd weer zeer aggressief.
Godzijdank dankzij navigatie heb ik hun huis gevonden. Mandy lag half bewusteloos in de auto dus ik heb haar vriend erbij gehaald. Super sterke kerel. Heeft haar met veel moeite uit de auto weten te slepen. En ze bleef maar schreeuwen en ze voelde zich kut omdat ze te veel had genomen. Uiteindelijk op haar slaapkamer neergezet. Het schreeuwen en stampen ging nog heel lang door, obsessief praten, geen touw aan vast te knopen, staan, liggen, stampen.
Al met al ik vond het vreselijk!
Nou is dit een mooi voorbeeld van iemand die er niet mee om kan gaan dat snap ik. Maar GHB ga ik voorlopig echt niet gebruiken. Ze was helemaal van het padje af! extreem! heel heftig.
Zonde van zo'n meid..
moest dit even kwijt pff
