Ik had een date, maar ik was te verkouden voor sex. Ik begon ook koorts te krijgen en date vertrekt. Ik baal: en geen sex en nog griep ook. Ik besluit dit probleem op te lossen met GHB: Ik zorg ervoor dat ik gewoon in slaap blijf tijdens de griep.
Zo gezegd, zo gedaan: ik neem 6ml GHB op dinsdagdagavond 11 uur en voel me weer lekker en val in slaap. Ik blijf dit doen met doses tussen de 4ml en 6ml iedere 4 tot 6 uur tot zaterdagavond 6 uur. Hierna is de ergste griep voorbij. Ik vind het een prima methode om je door een griep heen te brengen...
Die gedachte duurde tot zondagmorgen 4 uur. Ik wordt wakker en heb een hartslag van 150. Ik neem aan dat het afkick verschijnselen zijn van GHB en neem nog 4ml. Hierop daalt mijn hartslag tot 120. Ondanks dat dit nog steeds vrij hoog is, besluit ik het herbij te laten. Neem ik meer bij, maak ik een redelijke kans in een GHB verslaving te blijven steken en daar heb ik natuurlijk weinig zin in.
Ondertussen lees ik op internet dat dit komt door 2 neurotransmitters: gaba en glutamate. Glutamate activeert je zenuwstelsel, gaba de-activeert. GHB zorgt ervoor dat gaba de werking van glutamate blokkeert. Als de GHB uitwerkt, komt alle glutamate weer vrij zodat je zenuwstelsel wordt geactiveeerd. Hoe langer je aan de GHB bent, des te meer glutamate er vrij komt. Dit is ook de reden dat het afkicken van een 24/7 GHB verslaving zo moeilijk is.
Je hebt ook niet de meest positieve gedachten als je deze effecten hebt...
Maar ik besluit het dus uit te zingen. Ik neem geen GHB meer, maar wel 2 oxazepam die ik nog had liggen. Dit leek geen effect op mijn hartslag te hebben. Deze bleef tussen de 110 en 130 in rust. Dit duurde totaal 26 uur. Niet geslapen natuurlijk, maar uiteindelijk daalde mijn hartslag tot een behagelijke 82.
Ik heb natuurlijk wel enige conclusies uit dit verhaal getrokken waar ik jullie niet mee zal vermoeien.
Het leek me wel nuttig dit te posten voor als een andere sukkel een keer zin heeft in een experimentje zoals dit...
