LSD (d-lysergzuurdiethylamide) is een zeer sterk tripmiddel. Het is in 1938 ontworpen op basis van een moederkorenschimmel. Albert Hofmann, een chemicus die bij een farmaceutische maatschappij werkte, was op zoek naar een medicijn. Hij deed proeven met Ergot - verbindingen. Dat zijn schimmels op granen. Als medicijn was LSD geen succes. In 1943 ontdekte Hofmann per ongeluk dat het wel als tripmiddel werkte. Het tripmiddel LSD - 25 was een feit. Het getal verwijst er naar, dat het tripmiddel het 25e testproduct was. LSD werd populair in de `flower power` periode in de jaren '60 en '70. Daarna nam het gebruik af. Alhoewel de populariteit van LSD lijkt toe te nemen, wordt LSD in Nederland veel minder gebruikt dan XTC en andere partydrugs. LSD is wel populair onder psychonauten die van tripervaringen houden.
LSD wordt vaak in de vorm van een papertrip verkocht. Papertrips zijn kleurig bedrukte eetbare stukjes papier. De LSD wordt daar in een dunne laag opgespoten. LSD is ook verkrijgbaar als kleine tabletjes, die men `microdots` noemt. LSD is er ook in dunne schilfertjes. Men noemt die "windowpanes" (=dakpannen). Vloeibare LSD en LSD in poedervorm bestaan ook, maar worden niet vaak aangeboden. Tot slot wordt LSD soms ook verhandeld in doorzichtige geltabletten. Echter de laatst genoemde voorbeelden, kom je maar zelden tegen en de meest gangbare vorm is toch wel de papertrip.
Dosering en werking:
- LSD wordt in de regel via de mond ingenomen. Een papertrip wordt op of onder de tong gelegd of ingeslikt. Onder de tong werkt het sneller dan bij inslikken. LSD tabletjes of microdots worden met wat water ingenomen. Vloeibare LSD en LSD - poeder kunnen in water worden opgelost en opgedronken. LSD kan in uitzonderlijke situaties ook via de huid worden opgenomen. Dat kan gebeuren als men in een omgeving is waar LSD wordt gemaakt.
- Omdat LSD heel sterk is, werkt het al in zeer kleine hoeveelheden. Een dosering LSD wordt gemeten in microgrammen. 1 microgram is een miljoenste deel van een gram.
- LSD is illegaal. Daardoor varieert de sterkte. Een papertrip bevat vaak tussen de 50 en 100 microgram. Enkele jaren geleden was dat nog 20 microgram. De op de testservices aangeboden doseringen lopen uiteen van erg licht (bijvoorbeeld 10 microgram) tot extreem zwaar (bijvoorbeeld 400 microgram of meer).
In het algemeen geldt:
- Het is moeilijk om een juiste dosis aan te geven. Mensen reageren verschillend op gelijke doseringen. De werking kan ook weer per keer verschillen. De stemming, de maaginhoud, de omgeving, de lichamelijke en psychische conditie en de sterkte van de LSD hebben allemaal invloed op de uiteindelijke werking.
- In boeken, artikelen en op sites wordt tegenstrijdige informatie gegeven over de dosering en het effect dat men heeft. Mensen willen nou eenmaal verschillende effecten met een trip en passen de dosis hier op aan. De hier gegeven informatie over doseringen biedt wat houvast, maar niet veel.
- Sommige mensen reageren gevoeliger op LSD. De drempelwaarde (dat is de hoeveelheid waar mensen effect beginnen te merken) varieert van persoon tot persoon en is 10 - 50 microgram. Bij veel mensen is de drempelwaarde ongeveer 20 microgram. Dit is ongeveer 1/3 van een gemiddeld gedoseerde papertrip. Als je 20 microgram of iets meer neemt, krijg je een trip die nog wel het meest te vergelijken is met een langdurige hasjroes.
- Veel mensen nemen 50 - 150 microgram. 50 - 100 microgram is voor ervaren LSD trippers een lichte trip. Voor onervaren trippers is dit echter al tamelijk sterk! Vanaf gemiddeld 200 - 250 microgram ,heb je een sterke trip met hallucinaties en vergaande inzichten. Een trip met zeer heftige en totaal overweldigende hallucinaties ontstaat na 400 microgram. Het verder verhogen van de dosis verlengt de trip, maar verhevigt deze dan niet meer
- Een papieren trip kan worden doorgeknipt. Als je niet aan LSD gewend bent, of als je de sterkte niet weet, kun je de risico's verminderen door te beginnen met 1/3 of minder en af te wachten hoe je daar op reageert.
- LSD begint gemiddels 30 - 90 minuten na inname te werken, maar kan soms ook nog wel na 120 minuten pas beginnen te werken! Een gemiddelde trip duurt 6 - 8 uur, maar een trip kan soms ook nog wel 12 uur aanhouden. Vaak duren de lichte trippy na-effecten 24 uur.
Gebruikers noemen de volgende prettige werking:
- De sterkte van een trip kan verschillen. Bij een lichte trip ben je high en houd je een zekere mate van controle en overzicht. Bij een heftige trip verdwijnt dit en is er geen controle meer. Je kunt dan het besef verliezen dat je tript. De tripwerkelijkheid is in je beleving 100% echt. De trip verloopt in golven. Na het snelle begin kom je op een plateau van waaruit pieken van tripervaringen ontstaan. Na deze pieken ben je enige tijd op het tripplateau en dan komt langzaam maar zeker de gewone wereld weer terug. Dat proces kan enkele uren duren.
- De "werkelijkheid" wordt tijdens de trip anders gezien, gevoeld, beleefd en beoordeeld. Gebruikers hebben creatieve inzichten waarin men ziet dat men zelf en de omgeving geheel anders in elkaar zit dan normaal gedacht wordt. De "doors of perception" zijn geopend:
* Religieuze of mystieke ervaringen.
* Energiek, euforisch gevoel, snelle opeenvolging of tegelijkertijd ervaren van allerlei gedachten en gevoelens.
* Versterking van prettige gevoelens. Ervaren van gevoelens waar je je normaal niet van bewust bent. Onbewuste gevoelens worden bewust. In de beleving van de LSD gebruiker kunnen de grenzen tussen de persoon zelf en de omgeving zwakker worden, anders beleefd worden of geheel wegvallen. Gebruikelijke manieren van doen en reageren worden irrelevant of gek gevonden (dit soms met de nodige lachkicks als gevolg
).* De zintuigen (zien, horen, ruiken, voelen, proeven) worden intensiever beleefd en kunnen in elkaar overlopen. Men ziet geluid en proeft de kleuren. Vaak ziet men mooie patronen.
* Beleving van de tijd is anders. Vaak kruipt de tijd of staat de tijd stil.
Gebruikers noemen de volgende nare werkingen:
* Een trip is onvoorspelbaar. De heftige positieve gevoelens kunnen omslaan, zodat negatieve gevoelens de overhand krijgen. Eenzelfde trip kan zowel heftige positieve- als wel negatieve gevoelens oproepen.
* Zweten, misselijk, snelle hartslag, verhoogde bloeddruk, veel speeksel, warm, duizelig, last van de darmen, verstoorde bewegingen, trillen.
* Heftige paniek, (doods)angst, acute psychosen (die tot 24 uur kunnen duren), verlies van gevoel van de eigen persoonlijkheid, angst dat de angstaanjagende trip werkelijkheid echt is en niet overgaat, het gevoel hebben dat de tijd stilstaat. Zien van kleine en grote beestjes.
* Versterken van vervelende gevoelens, minder of geen controle over emoties en gedrag. Zeer pijnlijke of verdrietige gevoelens.
* Angstaanjagende religieuze ervaringen met duivels en demonen.
* Bovenstaande negatieve trips noemt men "bad trips".
Deze negatieve verschijnselen kunnen vooral optreden in een verkeerde omgeving, door individuele gevoeligheid, bij hoge doseringen en / of door overdoseringen als je je lichamelijk of geestelijk niet goed voelt.
Risico's:
* Veel mensen hebben overwegend positieve ervaringen met LSD. Alle gebruikers hebben ook wel eens negatieve ervaringen. Ondanks het feit, dat het meestal goed gaat, zijn de gevaren bij LSD veel groter dan bij paddo's.
* Bij mensen met een psychiatrische ziekte zoals bijvoorbeeld een depressie of psychose verhevigt LSD de aandoening. Sluimerende depressies en psychosen kunnen naar boven komen en langdurig narigheid veroorzaken. Medische behandeling is dan nodig.
* Neem niet aan het verkeer deel als je onder invloed bent (ook niet op de fiets): je blijft na gebruik nog uren ongeconcentreerd. Men verwerkt gegevens en gevoelens over de verkeerssituaties op een verstoorde manier. Daardoor kunnen ongelukken ontstaan.
* Als je een ziekte hebt en / of medicijnen gebruikt, is gebruik van LSD af te raden. Het kan gevaarlijke of zeer onaangename gevolgen hebben.
* Sommige typen antidepressieve medicijnen (tri-cyclische) leiden tot een LSD-overdosering.
* Er zijn meldingen van gebruikers die langdurig last houden van afwijkingen bij het zien (HPPD). Zij zien zeer storende afwijkingen in kleur, vorm, beweging, contrast enzovoort. Deze problemen kunnen al ontstaan als iemand pas kort gebruikt. Er zijn enkele aanwijzingen dat mensen met 'bad trips' meer kans hebben op ontstaan van deze verschijnselen. Er is nog veel onbekend over de mate waarin deze afwijkingen optreden en de omstandigheden waaronder dit gebeurt. Medische behandeling is mogelijk, maar veel artsen herkennen deze aandoening niet.
Flashbacks:
Flashbacks zijn herbelevingen van LSD- trips (of vervormingen in de waarneming) terwijl je op dat moment niets genomen hebt. Flashbacks worden losgemaakt door herinneringen, stress, vermoeidheid, blowen of "zo maar door iets". Een verklaring voor het optreden van van flashbacks is, dat door het gebruik van LSD er een soort herinnering in de hersenen aan de trip is ontstaan. Deze sluimerende herinnering kan af en toe actief worden en tripachtige verschijnselen geven. Er ontstaan dan chemische processen in de hersenen die sterk lijken op wat er gebeurt als je wel drugs hebt genomen. Als de flashback leuk is en als men het uit kan zetten, vindt men het meestal niet zo'n probleem. Sommigen vinden het een meevaller dat er een gratis trip is. Als de flashbacks je overvallen en je kunt het niet uitzetten, wordt het afhankelijk van de persoon, situatie en sterkte van de flashback als licht onaangenaam tot kwellend ervaren. In de meeste gevallen vermindert de frequentie en hevigheid van de flashbacks na enige tijd. Soms verdwijnen de flashbacks niet snel en duurt het lang voordat er herstel of een duidelijke vermindering optreedt. Medische behandeling is dan zeker nodig. Naast eventuele medicatie krijgt men informatie over hoe men de flashback en eventuele angsten beter onder controle krijgt. Onderzoekers geven verschillende antwoorden over hoe vaak flashbacks voorkomen. Tijdelijke en kortdurende flashbacks komen tamelijk vaak voor. 15 - 25 % van de LSD gebruikers krijgt ermee te maken. In 5 - 10 % van de gevallen ziijn de flashbacks extreem angstopwekkend. De helft van de flashbacks vindt men wel prettig. In een studie wordt gemeld dat 4% van alle onderzochte LSD gebruikers hulp zocht in verband met flashbacks.
Bij LSD loopt men het risico op een zeer storende vorm van flashbacks: HPPD (=Hallucinogen Persisting Perception Disorder). Bij deze stoornis kan men jarenlang visuele storingen hebben zoals vormen, lichtflitsen, heftige kleuren, bewegende of trillende objecten, staarten, schaduwen, verstoringen in het zien, ringen rondom objecten etc.. Mentaal is men helder. Men tript niet. Deze aandoening ontstaat als de hersenen prikkels niet meer goed "zeven"en verwerken. De successen met medicatie zijn beperkt. Soms helpen anti-depressieve medicijnen van het SSRI-type enigszins. Deze ernstige vorm van HPPD komt voor bij een minderheid van de mensen met flashbacks. Het aantal patienten is is niet bekend.
Tips:
* Als je LSD neemt, zorg dan dat je iets lichts in je maag hebt en niet zwaar gegeten hebt. Dit in verband met het uitstellen van de werking plus overgeven. Eet bijvoorbeeld 4 uur voor de trip een gezonde, maar lichte maaltijd.
* Neem de tijd en zorg voor een veilige en rustige / vertrouwde omgeving. Voor een prettige en veilige trip is dit absoluut nodig.
* Een trip heeft vaak 1 - 2 dagen invloed op je denken en doen. Zorg er bijvoorbeeld voor dat je de dag erna vrij bent of geen belangrijke dingen hoeft te doen.
* Neem uitsluitend LSD als je je lichamelijk en geestelijk goed voelt.
* Als je angstig wordt, blijf rustig. De trip gaat over. Het zijn je eigen angsten die je ziet. Verzet je niet tegen wat er in je opkomt en ontspan je. "Go with the flow". Het helpt meestal om aan iets leuks te denken en andere muziek op te zetten. Als men inzichzelf gekeerd is, kan een koptelefoon met muziek de gedachten ombuigen.
* Zorg dat er, zeker als je niet veel getript hebt, een persoon bij is die ervaring heeft met trippen, maar op dat moment zelf niet tript.
* Luister naar de signalen van je lichaam en geest. Als je merkt dat je er eigenlijk niet goed tegen kunt, gebruik dan geen LSD.
Verslaving:
Lichamelijk raak je niet afhankelijk. Als je stopt, krijg je geen lichamelijke onthoudingsverschijnselen. Je wordt niet ziek na stoppen van het gebruik. Als je enkele dagen achtereen gebruikt, werkt het niet meer. Na enkele dagen is het effect weer terug. Mensen raken in een zeer uitzonderlijk geval geestelijk afhankelijk van trippen. Dit kan vooral gebeuren bij mensen die ook veel andere bewustzijnsveranderende middelen nemen.
Wat doen als iemand hulp nodig heeft?
- Zeg wie je bent. De trippende persoon weet soms niet wie je bent of hoe je bij hem / haar bent gekomen.
- Blijf in gesprek en stel de persoon gerust. Zeg dat je op hem/haar let.
- Ontken niet dat mensen zich naar voelen, maar zeg dat het door de LSD komt en overgaat.
- Zorg voor een rustige omgeving.
- Laat zieke / angstige mensen niet alleen.
- Een hand vasthouden of een hand op de schouder (als dat gewenst is!) kan helpen. Houd enige lichamelijke afstand als de tripper achterdochtig is of geen lichamelijk contact wil.
- Maak contact. Kijk de persoon aan, maar ga niet zitten staren. Als de persoon echter angstig / achterdochtig is, moet je hem/haar niet steeds zitten aankijken.
- Zeg de persoon om rustig te ademen en zich te ontspannen. Vraag of hij / zij rustig met je wil mee ademen.
- Houd hem/haar bezig. Afleiding helpt. De tijd gaat voorbij. Kijk samen naar mooie dingen of vertel een prettige herinnering. Samen rustig bewegen (lopen, rustig dansen) helpt soms ook.
- Vraag of hij/zij een slokje wil drinken.
- Noem zijn/haar naam als je iets vraagt of zegt: "Piet, wil je een slokje drinken". De persoon wordt dan in zijn angst of verwarring herinnerd aan wie hij/zijn is. De realiteit wordt versterkt.
- Bespreek na afloop wat er is gebeurd, wat je aan de persoon hebt gezien en wat de persoon heeft beleefd. Dat helpt bij de snelle verwerking van de angstige ervaring.
- Medische behandeling: als men angstig is, kan men door een kalmeringsmiddel (benzodiazepinen) rustiger worden. Anti-psychotische middelen breken de trip af.
Roep een arts als de hevige onrust langer aanhoudt of als men agressief wordt of gevaarlijke dingen doet. Zoek hulp als je de lichamelijke toestand niet vertrouwt of als je niet met de situatie kunt omgaan. Vraag welke soort en hoeveelheid de persoon heeft genomen en of er eventueel nog andere drugs bij zijn gebruikt!
(bron: drugsinfoteam.nl)
(Oorspronkelijk gepost door Miss Kittin
(nog 3,5 week)
