Ik herken veel van zijn woorden eigenlijk heel erg vanuit mijn DMT breakthrough.
"You're nothing. You're ALL" (ego-dood. Dit had ik ook bij mijn DMT trip dat ik echt een deel an het universum was)
En wanneer je zoiets moois meemaakt is het inderdaad niet te beschrijven.
Ik heb dan over mijn DMT trip 2/3 weken geleden een tripreport van 21,5 A4tjes lang geschreven, linkje:
tripreports-psychedelica/dmt-seconden-van-glas-allereerste-trip-t7006.htmlEn zelfs ná die 21 A4tjes heb ik nog het idee dat ik het niet goed genoeg beschreven heb.
Zoiets is zo verschrikkelijk mooi en overweldigend, dat het inderdaad niet in woorden valt uit te drukken hoe zoiets is.
Ik heb indd het idee dat die mensen ergens wel in hun trips zijn blijven hangen, de gedachtegang die ik hier lees hebben die mensen jaren ná die thumprint nog, ik had het alleen de dagen na mijn DMT breakthrough.
Dit is nu ook langzaam aan het weg ebben, de herinneringen blijven, mijn kijk op het leven heeft het een stuk veranderd en ik heb inderdaad het idee dat ik echt ineens het nut van het leven heb gezien, het antwoord op alle vragen, hoewel dit echter, 2/3 weken later, steeds meer aan het weg ebben is en ik mijn normale leven weer aan het oppakken ben (de trip aan het verwerken ben)
Het is de meest prachtige ervaring die je in je leven kunt meemaken, maar het idee dat jij in jou omgeving de enige bent die zo over het leven denkt is het denk ik niet waard.
En om dit levenslang met je mee te moeten dragen?
Ik denk dat je dan beter DMT kunt gebruiken dan zo'n mega dosis LSD, aangezien het namelijk bizar veel lijkt op hetgeen wat ik hier allemaal lees.