spikeycloud schreef:Dat ook, maar ik verwacht in mijn geval dat de klachten die ik kreeg met stimulanten - waar ik het forum wel een beetje mee heb volgespammed - meer door mijn depressie komen dan een stim kater.
Het kan heel erg op elkaar inspelen hoor. Als ik de energie niet meer heb om dingen te ondernemen waar ik energie uit haal leunt dat voor mijn gevoel toch wel sterk naar symptomen van een depressie. Mensen hebben altijd zo'n standaard associatie met serotonine wanneer het over depressie gaat maar het niet meer kunnen ervaren van voldoening uit successen is lijkt mij wel intergraal verbonden. Van stimulant gebruik ga je nou eenmaal over je grenzen en op een gegeven moment moet je daar van bijkomen wat zich in een gevoel van diepe vermoeidheid kan vertalen.
Hetgeen dat je verteld klinkt in ieder geval herkenbaar, ook het deel waarin je beschrijft dat stimulanten ergens ook goed zijn geweest bij het aanpakken van problemen.
Die mensen die kilo Amfetamine in hun leven er doorheen hebben gewerkt zijn in ieder geval geen mensen waaraan ik mij zou willen vergelijken. Dat houdt niemand vol en dat zijn ook vaak mensen die vaak een kritieke waarde voorbij gaan voordat ze het bijltje er weer bij oppakken. Een gebroken lichaam kun je beter voorkomen dan proberen op te lappen.
Ik had het hier ook laatst met een neuroloog over, die vertelde mij dat je alleen echt schade aanricht op de axonen als je dagelijks gebruikt jaar in en jaar uit.
De hersens zijn vrij plastisch en flexibel, ik denk dat het vermogen van de hersens om te regenereren snel onderschat wordt. Wat je verteld klinkt eerder als algehele vermoeidheid. Gewoon beetje rustig aan doen, beetje gezond en lekker eten, veel van je bedje genieten, beetje slome wandelingen door groene bosjes. Je kent het wel, dat als de wereld morgen ten onder gaat je tenminste nog ff relaxt dagje hebt gehad.