Echt blijven hangen op zulke manier dat je gewoon blijft trippen is inderdaad nogal onzin volgens mij. Moest dit al voorgevallen zijn dan zouden we het al lang overvloedig in onze strot geduwd gekregen hebben bij drugspreventie, anti-drugscampagnes enz. Iedereen kent ook wel iemand via via via die b.v. na een trip de rest van z'n leven slijt in een instelling omdat hij denkt een appelsien te zijn. Toevallig dat er al zeker een stuk of 5 verschillende personen zijn die ik heb ontmoet die deze appelsien kenden via een kennis
Dit zijn van die broodje-aap verhalen waar je zeker van mag zijn dat ze onzin zijn.
Ik ben volledig ongeschoold en onwetend op vlak van psychologie en dergelijke, maar ik heb niet de indruk dat er een zwart-witte grens is tussen mentaal gezond en ongezond. Verbeter mij gerust als ik onzin aan het uitkramen ben. Het lijkt me sterk dat je ofwel aanleg hebt voor een psychose ofwel niet, gaat dat niet gewoon in gradaties van zo goed als geen aanleg tot zware aanleg? Dan zijn er waarschijnlijk nog tal van verschillende soorten geestesafwijkingen of ze nu een titel zoals 'psychose' krijgen of niet.
Uit eigen tripervaring kan ik wel zeggen dat je bewust of onbewust, veranderd door een trip, of je nu wilt of niet, al dan niet veel. Ik ben ervan overtuigd dat een mens ongeveer constant veranderd in de loop van z'n leven, enkel kan een trip zo'n unieke en overweldigende ervaring zijn dat het heel wat ingrijpender is dan een bezoekje aan de kapper.
Het is niet altijd even makkelijk te relativeren, net zoals je heel interessante en leerzame perspectieven krijgt, krijg je ook waanbeelden die kunnen variëren van een klein misverstand tot echte derealisatie. Hoe ver je verdrinkt in zo'n waanbeelden hangt volgens mij gewoon af van de persoon, hoe stabiel hij is, hoe nuchter hij in het leven staat, z'n levenssituatie, verleden enz.
Volgens mij is het niet zo'n evidente vraag als het lijkt, het is een enorme balans van allerlei factoren die meespelen en is denk ik te complex om echt een eenduidig antwoord op te geven. Het is ook maar waar je de grens trekt tussen wat mentaal acceptabel is of niet. Ik geloof dat iedereen op z'n eigen manier wel wat gek is, sommige zijn waarschijnlijk net gek genoeg om ook zo gelabeld te worden, wat volgens mij zulke situaties vaak verergert.
Het kan idd een trigger zijn voor psychoses, maar enkel als je op zich al niet echt in orde bent mentaal. Je kan, 'gezond' of niet, altijd een bad trip krijgen door slechte omstandigheden, als je nuchter stevig op je poten staat dan kan je dat met tijd prima verwerken en plaatsen, als dit niet zo is dan loop je risico dat je wanen en realiteit niet meer kan onderscheiden.
Ik persoonlijk zou nog maar een zeer select aantal mensen aanraden om te trippen. Iemand die bang is om in een trip te blijven hangen zit echt niet in een comfortabele positie om te beginnen trippen, als je met truffels, LSD enz begint moet je bereid zijn de controle los te laten, en moet de beslissing om te trippen uit eigen motivatie komen. Als je daar erge moeite mee hebt is het gewoon geen goed idee.
Natuurlijk is het perfect normaal dat dat in het begin niet vlekkeloos verloopt, dat doet het trouwens nooit bij mij, omgaan met trips is ook iets wat je leert naarmate je meer ervaring hebt. Enige raad (nuttig of niet) die ik kan geven als je begint met trippen is om je vooral heel goed in te lezen, eerst genoeg ervaring te hebben met lage dosissen voor je meer begint te nemen, en genoeg tijd tussen trips te laten zodat je altijd van op afstand ernaar kan terugkijken. Wees je er goed van bewust dat het geen speelgoed is, maar vertrouw er vooral op dat als je goed voorbereid bent, een leuke setting hebt en een lage dosis dat de kans echt enorm klein is dat er echte problemen opduiken.
Ik ben enorm blij dat ik getript heb in m'n leven en zou het nooit anders willen, maar het maakt je leven niet meteen eenvoudiger, het is niet voor niets dat het overgrote deel van mensen die getript hebben ermee kappen na verloop van tijd, geloof me als ik zeg dat het niet is omdat ze het saai beginnen vinden. Als je je te veel laat misleiden en te veel je evenwicht verliest is het niet vol te houden en komt er vroeg of laat een moment waarop je moet stoppen om terug helder te kunnen denken.
Ik heb het nooit zo keurig aangepakt als hoe ik hier zit te propageren en heb enkele risico's genomen, alles is tot nu toe uiteindelijk goed gekomen, maar ik heb enkele keren wel mooi een lesje mogen leren. Klappen krijgen hoort er natuurlijk bij, je zal waarschijnlijk ooit wel eens tegen de lamp lopen als je begint met zulke zaken. Dat is op zich niet erg, tenzij je van toeten noch blazen weet en plots van je sokken geblazen wordt zonder de boel nog te kunnen relativeren. Dan ligt er een lastige weg voor je van vertwijfeling en angst waar je enkel kan hopen op de genezing van tijd. Al dit belerend gepreek overdrijf ik ook gewoon omdat zulke toestanden niet echt aan te raden zijn.
Trippen is niet iets om angst voor te hebben, het kan één van de meest verrijkende en fantastische ervaringen zijn die je kunt hebben, je kan er niet in blijven hangen en over psychoses zou ik me ook maar niet al te veel zorgen maken, maar als je de realiteit te veel uit het oog verliest kan het je zo (meestal tijdelijk) veranderen dat je verdwaald bent voor je het beseft. Het is niet de trip die een probleem vormt, het zijn de wanen, (die je eruit haalt als je niet genoeg afstand neemt van de tripwereld), die je op een netwerk van dwaalsporen kunnen brengen. Volgens mij kan je dus niet blijven hangen in een trip maar kan je door slechte voorbereiding wel in wanen blijven vasthouden die je als realiteit beschouwt. Dit vermijden vind ik niet voor de hand liggend, daarom bitch ik ook over voorbereiding en voorzichtigheid.
)
