Dus, afgelopen zaterdag heb ik een trip meegemaakt op 20 gram Atlantis truffels. Een prachtige, indrukwekkende, soms moeilijke maar zeer leerzame ervaring. Wat mij opvalt, naast dat ik nog steeds doorfilosofeer op bepaalde concepten en zaken die me tijdens de trip duidelijk zijn geworden en nog wel meer zaken, is mijn droompatroon.
Doorgaans droomde ik weinig, in feite bijna nooit - op uitzondering van vroeger, in mijn kindertijd. En als ik dan eens een keer gedroomd had, herinnerde ik me er niets meer van. Maar sinds deze trip heb ik iedere nacht gedroomd, en ook geen korte dromen maar lange, stuurbare dromen die ik zeer bewust meemaak. Praktisch gezien, dromen waarin ik keuzes kan maken waardoor de droom mij dan wel een bepaalde richting opstuurt, maar ik de droom ook. En wat uitzonderlijk is: ik kan ze onthouden.
Heeft iemand dit ook zo ervaren? Bevorderd een (truffel-)trip op de lange duur het dromen misschien?