Ik heb laatst op Nederland 2 in het programma labyrint een bijzonder interessante documentaire gezien over de therapeutische werking van psilocybine de werkzame stof in o.a paddo's. In deze docu kwam onder andere naar voren dat ze in bepaalde studies naar verslaving, gebruik werd gemaakt van psilocybine om mensen van hun verslaving af te helpen. Zo werden bij 5 hardcore rokers psilocybine toegediend en kregen ze bijpassende therapie uit de resultaten bleek dat ze alle 5 al geruim een jaar geen sigaret meer aangeraakt te hebben en dit terwijl ze al werkelijk alles geprobeerd hadden om er van af te komen. Dit is natuurlijk een bijzondere ontdekking die wellicht een opening bied naar meer. Er werd namelijk ook al onderzoek gedaan naar mensen met depressies en ook hier leek psilocybine i.c.m. therapie te kunnen werken. Maar het meest bijzondere vond ik nog t einde van de docu waarin kort in een paar zinnen werd gerept van het afstappen van andere verslavingen die wij als dagelijks leven beschouwen( denk aan de consumptiedrift van vele en de noodzaak van bepaald succes in het leven ) met behulp van geest/bewust veruimende middelen. Zou dit misschien kunnen betekenen dat als blijkt dat men met behulp van deze middelen tot bepaalde inzichten kan komen waardoor er bepaald bewustzijn word gecreëerd over het zelf en over de rol van het zelf binnen al het andere en de interactie daarvan. Dat we af kunnen stappen van het hoog consumerend gedrag en mensen wellicht wat humaner worden. Wat uiteindelijk lijdt tot een ander collectief bewust zijn wat mischien beter is voor meerdere mensen op deze aarde. Of is dit geraaskal eerste klas van een doorgedraaide idealist... of is dit niet de oplossing in deze kwestie?
ik bedoel dit om een soort discussietje op te zetten het is een beetje ver gezocht natuurlijk maar wel leuk gedachtegoed.