DiPT (diisopropyltryptamine) is een hoogst ongebruikelijk stofje, dat - zeker in lagere dosis - voornamelijk effect op de beleving van geluid en muziek zou moeten hebben. Meestal wordt gerapporteerd dat alle waargenomen geluiden een stuk lager klinken, waarbij alle toonhoogten op een andere manier worden vervormd (in tegenstelling tot wat er gebeurt als je bijvoorbeeld een LP langzaam af laat spelen, dan blijven de akkoorden wel behouden, maar worden in hun geheel lager). Omdat dit een onlogische vorm van geluidsvervorming is, kan het resultaat erg raar worden. Muziek wordt bijna altijd lelijker en praten wordt ook een vage bedoening. Zodra er echter stilte heerst lijkt het volgens TiHKAL haast of de drug is uitgewerkt.
De (orale) dosering ligt grofweg tussen 20 mg en 100 mg. In nog hogere dosis begint het spul op conventionele psychedelica te lijken, hoewel nog steeds met een kenmerkende extreme vervorming van geluid.
Een bijwerking is dat de druk in het binnenoor op kan lopen tot pijnlijke niveaus, vooral bij hogere doses of bij combinatie met MDMA. Bij gebruik van een lage dosis lijkt het mee te vallen.
Dit staat al erg lang op mijn wensenlijstje. Ik dacht er laatst weer aan en bedacht dat een paar van mijn vendors het gewoon verkopen. Wordt dus waarschijnlijk vervolgd
Misschien is het ook iets voor de pianistencrew hier
