Normale tijd tussen gebruik speed?

Ik ben sinds kort met speed begonnen en heb het nu 3 zaterdagen achter elkaar gedaan. Is natuurlijk niet goed dat weet ik ook wel. Maar ik vroeg me af wat is bij speed een normale tijd om tussen je gebruik te laten? Zodat je zo goed als geen tollerantie ontwikkeld? Gewoon 1 tot 2 maanden net als bij mdma? Kon dit zo gauw nergens vinden.

Voor mij persoonlijk is de tolerantie verdwenen als ik 1 weekend oversla.

Inderdaad 2 a 3 weekjes niet gebruiken

Ik denk dat een week ertussen wel genoeg is om geen tolerantie op te bouwen, bij een niet te hoge dosis in ieder geval.

Ongeveer 3 uurtjes.

Lµs. D schreef:Ongeveer 3 uurtjes.

Doe maar stoer.

Exceptional Insight schreef:Voor mij persoonlijk is de tolerantie verdwenen als ik 1 weekend oversla.

Dit gaat ook wel voor mij op.

2 weken.

Immo schreef:

Lµs. D schreef:Ongeveer 3 uurtjes.

Doe maar stoer.

Ik dacht dat die bijpakken bedoelde, ik lees nu pas het hele topic.

Ik kan niet zeggen vanaf hoelang het veilig is, maar ik kan je dagelijks gebruik wel heel hard afraden. Ik kan simpelweg niet meer genieten van speed omdat ik het te lang en te hevig heb misbruikt. Heb er ook wat klachten aan overgehouden. Hou het bij sporadisch gebruik, dan blijft het leuk.. Anders wordt het een gewoonte en geloof me dat wil je niet.

Het is inderdaad verleidend om het vaak te gebruiken maar het is slim om minimaal eens in de 2 weken te gebruiken anders wordt het echt een gewoonte.

Vanaf een maand+ merk ik geen verschil meer.

Toasts schreef:Heb er ook wat klachten aan overgehouden.

Welke ? Als je deze wil meedelen tenminste..

Heb 2x paniekaanval gehad toen ik nog gebruikte. Ik heb er nu een lichte agorafobie en (denk ik, symptomen wijzen erop) angststoornis aan overgehouden. + ik zit constant met een gevoel van spanning in mijn bovenrug & nek .. Ben inmiddels bijna 10maand gestopt met speed, met een uitzondering anderhalve maand geleden, toen heb ik er nog eens een halve gram doorgejaagd.. Maar dat was echt uitzonderlijk.

Kan altijd dat ik er aanleg voor had, maar de klachten zijn nog steeds amper verminderd. Xanax helpt maar ik weet/verwacht dat dit niet zal blijven helpen..

En na hoelang/frequent gebruik als ik vragen mag? En wat bedoel je juist met paniek aanval ? Hartkloppingen, hyperventileren, ... ?

duplicity schreef:En na hoelang/frequent gebruik als ik vragen mag? En wat bedoel je juist met paniek aanval ? Hartkloppingen, hyperventileren, ... ?

Hartkloppingen had ik standaard last van op de pep. Ik denk dat THC ook geen gunstige invloed heeft op de hartkloppingen die je van speed krijgt, en daarmee combineerde ik het bijna altijd..

De eerste paniekaanval kwam na denkik een half jaar gebruik waarvan ongeveer 3 maanden dagelijks.
Het gevoel is het best te beschrijven als een hartaanval (al heb ik er nog nooit een gehad), het voelt alsof je hart stopt met kloppen en je elk moment dood kan neervallen. Terwijl voelde ik een enorme paniek naar m'n hoofd stijgen waardoor ik ook helemaal begon te beven. (ik dacht écht dat ik dood ging)
Na enkele minuten had ik door dat het een paniek aanval was dus is er geen ambulance gebeld. Heb heel die avond nog liggen afzien want elke keer dat ik er aan terug dacht begon ik terug in paniek te raken. Ik besefte dat het een mindfuck was maar ik voelde het wel telkens precies in heel m'n lichaam.
Echt iets wat je niet wil meemaken, het is verschrikkelijk. Ik was toen wel al 3 nachten wakker, en had net een joint gerookt. Daarbovenop had een vriend had me net verteld dat m'n brommer van voor zijn deur was gestolen, wat natuurlijk voor veel extra stress zorgde.

Heb in totaal 2,5 jaar gebruikt en daarvan ongeveer 2 jaar dagelijks (gram min. per dag). De klachten waar ik tot op vandaag last van heb zijn dan vooral die agorafobie, neerslachtigheid en gespannen spieren.
Ik kon dus toen nog niet verantwoord met pep omgaan.. en dat heb ik geweten ook

Toasts schreef:
Hartkloppingen had ik standaard last van op de pep. Ik denk dat THC ook geen gunstige invloed heeft op de hartkloppingen die je van speed krijgt, en daarmee combineerde ik het bijna altijd..

De eerste paniekaanval kwam na denkik een half jaar gebruik waarvan ongeveer 3 maanden dagelijks. Het gevoel is het best te beschrijven als een hartaanval (al heb ik er nog nooit een gehad), het voelt alsof je hart stopt met kloppen en je elk moment dood kan neervallen. Terwijl voelde ik een enorme paniek naar m'n hoofd stijgen waardoor ik ook helemaal begon te beven. (ik dacht écht dat ik dood ging)
Na enkele minuten had ik door dat het een paniek aanval was dus is er geen ambulance gebeld. Heb heel die avond nog liggen afzien want elke keer dat ik er aan terug dacht begon ik terug in paniek te raken. Ik besefte dat het een mindfuck was maar ik voelde het wel telkens precies in heel m'n lichaam.
Echt iets wat je niet wil meemaken, het is verschrikkelijk.

Mooie beschrijving. You are not alone my friend.
Ik heb er zo 2 gehad. Die angst die je dan hebt is onbeschrijfelijk. Had jij ook de reflex dat je moest roepen om er nog 'bij' te blijven? Ik had echt zo'n gevoel van oke, hier eindigt het.. ik ga nu tegen de grond en ik sta nooit meer recht.

Ik bevond mij toen in appartementsblokken en ik had gewoon uit schrik de deur en ramen open gezet met de tv vrij luid aan. (het was toen wel 3u 's nachts maar wist ik veel) Dan een papier genomen en opgeschreven: Probeer mij eerst zelf te wekken alvorens een ambulance te bellen. Zelf continue mijn gsm in de hand gehouden met het 100 al ingetypt zodat ik enkel nog maar op het groene telefoontje moest drukken. Nu, als je al een ambulance voor jezelf wil bellen en dat je weet welke gevolgen dat zal hebben bewijst wel hoe serieus het was. De 2e keer heeft een vertrouwde vriend me er door gehaald via webcam (hij zat 100km van mij). Klinkt raar, maar het werkte want ik zag een vertrouwd gezicht...een veilig gezicht, ik zat safe.

En zoals je zegt, het is dus allemaal 1 grote mindfuck. Als die angst weg gaat verdwijnt de paniekaanval ook. Ben toen hevig beginnen opzoeken naar wat het nou juist was maar weinig resultaat. Ik beschouwde het maar als een soort flauwvallen:

Spanningen en vermoeidheid

Emoties, spanningen en vermoeidheid (zoals na lang staan) kunnen duizeligheid veroorzaken. Wanneer u bijvoorbeeld ergens heftig van schrikt, kunt u duizelig worden of zelfs flauwvallen. Uw hart gaat langzamer kloppen, uw bloedvaten verwijden zich, u gaat zweten en u krijgt het gevoel dat u wegraakt.

Angst en somberheid

Angst kan allerlei klachten geven. Een beklemmend gevoel, misselijkheid, hartkloppingen, tintelingen, snel en oppervlakkig ademen (hyperventileren), hoofdpijn en duizeligheid kunnen hierbij optreden. Andersom kan iemand van duizeligheid angstig worden. Zo kunnen duizeligheid en angst elkaar versterken. Hierbij kunt u zweten, bleek worden en flauwvallen. Ook somberheid of depressie kan een licht gevoel in het hoofd geven.

Orthostatisch

Wanneer u opstaat vanuit een stoel of uit uw bed, kunt u licht in het hoofd worden. We spreken dan van orthostatische duizeligheid. Uw lichaam past zich niet snel genoeg aan aan de veranderende houding of situatie. Er stroomt even te weinig bloed naar uw hersenen. Daardoor voelt u zich licht in het hoofd.

Daarna nog een paar keer last gehad dat ik het voelde opkomen maar toch zelf onder controle kunnen houden.. ook al had het waarschijnlijk niets met flauwvallen te maken, ik geloofde het wel en dat zorgde ervoor dat de mindfuck weer minderde. Ik nam maatregelen tegen 'flauwvallen'
en kreeg mezelf onder controle. Wat bij mij vooral hielp was zout en suiker inname en ondersteboven gaan liggen zodat er meer bloed naar het hoofd stroomde telkens wanneer ik het voelde opkomen.

En een half uur later is het dan voorbij, en dan ben je zo blij dat je nog leeft. Je bent alles en iedereen zo dankbaar en geniet van de kleinste dingen. Je maakt jezelf dan wijs dat je nooit meer pep doet maar.. de volgende dag ben je dat alweer vergeten..


Wel fijn om iemand tegen te komen die hetzelfde heeft meegemaakt.
Binnenkort mijn verhaal hier maar eens uittypen..

Zo is het bij mij ook gegaan. Ik ben na die paniekaanval gewoon blijven gebruiken. Heeft me nog veel tijd gekost om te beseffen dat ik eraan kapot ging.. Maar goed die klachten waar ik nu mee zit zijn leefbaar(ik kan gewoon functioneren), die constante pepkater van vroeger was in ieder geval een pak erger. Toen voelde ik me 24/7 half gebrakt en half hyperactief.
Besef nu dat het echte rotzooi is als je er niet verstandig mee omgaat.. Als je dat wel doet, blijft het leuk. Maja, too late for me.

Cold turkey gestopt ? Op jezelf of met hulp ?
En hoelang voor je jezelf terug 'oke' voelde ? En vooral, waarom vind je van jezelf dat je nu oké bent en voordien niet ? Losstaande van het feit dat harddrugs zoizo slecht is maar ik bedoel lichamelijk/geestelijk..

duplicity schreef:Cold turkey gestopt ? Op jezelf of met hulp ?
En hoelang voor je jezelf terug 'oke' voelde ? En vooral, waarom vind je van jezelf dat je nu oké bent en voordien niet ? Losstaande van het feit dat harddrugs zoizo slecht is maar ik bedoel lichamelijk/geestelijk..

Cold turkey en zonder hulp.

De rest van je vragen beantwoord ik morgen wel en dan pas ik dit bericht aan.
Ben nogal moe en moet morgen vroeg op.

Grtz

Thanks man, appreciate it.

Misschien kan je er een apart topic over maken. Kan bijzonder nuttige info leveren voor de DF leden..

Ik had er al eerder iets over geschreven. Zal dit even quoten aangezien ik mezelf anders alleen maar zou herhalen.

Toasts schreef:Heb 2.5 jaar gebruikt waarvan 2 dagelijks (+-gram/dag). Ik had het nodig om mij door de dag te slepen. Ik ging nooit uit zonder minimum 1 gram op zak, anders kan ik me toch niet amuseren dacht ik toen.

Na 2.5 jaar besloot ik dat het te slopend was en dat ik ervan af moest. Toen heb ik mezelf verplicht om véééél na te denken over alle negatieve kanten die speed meebrengt. Ik werd er namelijk buiten energieker en geconcentreerder ook opgefokt, onrustig en (vooral in combinatie met wiet) af en toe paranoide van.

Met succes!
Als ik nu speed gebruik komen meteen al deze negatieve kanten op de voorgrond. Ik erger me dan blauw aan de 'strakke' kop waar ik de komende ~8 uren mee opgescheept zal zitten. En ik wens vurig om gewoon lekker relaxed (stoned ) te zijn. Ook spookt constant de 'afkick' waar ik nadien mee opgescheept zal zitten constant door m'n hoofd.
Ik heb mezelf kunnen overtuigen dat het rommel is. De moment zelf ben je misschien wel energieker en heb je in alles lol, maar hou dan in gedachten dat de dag erna je totaal geen energie meer hebt en in niets meer lol.
Terug gaan gebruiken als je al in een pepdip zit (zoals ik vroeger ook deed) zorgt alleen maar voor een vééél langere depressieve 'afkickperiode'. Bij mij duurde die iets langer dan een maand.. (Voelde me toen héél erg down, depressief, constant moe, ...)

PS: als je blowt: Best niet blowen tijdens je 'ontwenningsperiode', ik werd daar alleen maar down en depri van.

En dan om je andere vraag te beantwoorden: Toen ik nog gebruikte voelde ik me constant lichamelijk volledig uitgeput. Geestelijk was ik ook flink naar de klote omdat ik gewoon bleef doorgaan, zonder pauzes.. Dat zorgde dan weer voor aardig wat peppara. Verder merkte ik dat ik er na een tijd precies ook niet meer van kon genieten, het was gewoon 'nodig' om te functioneren aangezien ik altijd zo gebrakt was van de vorige dag.

Ik ben toen beginnen beseffen dat ik zó veel liever gewoon nuchter & op mijn gemak ben dan onder invloed van speed en helemaal strak en gespannen. Beetje bij beetje begon ik een afkeer te krijgen van speed.. Waardoor ik dus uiteindelijk ben gestopt. Na 2 weken is het ergste (de échte kater) voorbij (als je lang & veel hebt gebruikt), maar ik bleef ongeveer een maand héél erg neerslachtig en constant moe.

Hoop dat je hier wat aan hebt.

Grtz