Zelf ben ik gediagnosticeerd met ADD, en gebruik inmiddels zo'n 2 jaar Dex (op voorschrift).
Ik weeg 55 kg en gebruik dagelijks 30 a 40 mg Dex verdeeld over 3 dosissen.
En ja, af en toe misbruik ik ook. Dan neem ik meer dan nodig, maar dit is sporadisch op een feest ofzo.
Wat voor mij moeilijk is, is dat de meesten hier geen AD(H)D hebben, en ik in die zin tweeledig naar de meeste teksten moet kijken. Uiteraard heeft Dex een andere uitwerking op mensen met of zonder ADHD. Ik vraag me echter af hoe het zit met de negatieve effecten???
Zijn die wel vergelijkbaar voor mensen met en zonder ADHD?
Zoals ik het heb begrepen van mijn arts toentertijd hebben mensen met ADHD een tekort aan Dopamine. Door middel van methylfenidaat (wat voor mij niet afdoende werkte) of Dex wordt dit tekort medicinaal aangevuld. Wanneer je de juiste dosis hebt gevonden zou je (lichaam en geest) moeten functioneren als ieder ander mens. Door middel van therapie cq coaching moet je je gedrag/leefstijl verbeteren, want die worden immers niet opgelost door een pilletje
Dus.... Met een correcte dosis moet je uitkomen op een "normaal" waarde.
Wanneer voor een ADHD-er de dosis te hoog is, treedt voor de dosering die een meerwaarde betreft op de dosering die hij nodig heeft, hetzelfde effect op als bij iemand die geen ADHD heeft.
Ik zou, volgens arts, voldoende hebben aan 30 mg Dex. Wanneer ik 35 mg neem, heb ik een meerwaarde van 5 mg en zou bij mij het effect moeten ontstaan als bij iemand die geen ADHD heeft, en 5 mg neemt. Maar ja, daarom is het voor ADHD-ers ook vaak heel moeilijk om de juiste dosering te vinden. We zijn zo geboren, dus wat is "normaal"??? Er wordt inderdaad geadviseerd om zo min mogelijk te gebruiken, of laat ik zeggen...te gebruiken wat nodig is. Logischerwijs zoek je dan naar het punt waarop alles goed verloopt en je je prettig voelt. Daarbij opgeteld dat ADHD-ers verslavings gevoelig zijn, doet bij mij al het vermoeden optreden dat menig ADHD-er een te hoge dosis aanziet voor "normaalwaarde". Deze personen gebruiken dan dus onbewust de Dex als "drugs" in plaats van "medicijn". Prima natuurlijk als je bewust de keuze maakt om drugs te gebruiken
Maar best lullig (understatement, denk ik) als je er vanuit gaat goed bezig te zijn met je ADHD onder controle te krijgen, terwijl je eigenlijk dagelijks op een (licht) speedeffect leeft.Daarnaast heb ik overigens van mijn arts begrepen dat het niets te maken heeft met middel an sich, dat methylfenidaat (lees: ritalin/concerta) een eerste keus betreft, en de Dex een 2e keus is. Dex is welliswaar een sterker middel, maar daarentegen wordt voor Dex een lagere dosering voorgeschreven. Volgens haar heeft het te maken met de gedane onderzoeken naar beide middelen. De werking van Methylfenidaat is veeeeel meer onderzocht dan de werking van Dex. Omdat dus over de werking en lange termijn effecten van Dex minder bekend is, dan over methylfenidaat, wordt methylfenidaat als "veiliger" gezien en verdient daarom de voorkeur. imo enkel weer zo'n juridisch gelul om zichzelf beter te kunnen indekken. Als ADHD-er zal je dus altijd eerst methylfenidaat voorgeschreven krijgen, alvorens evt een ander middel geprobeerd mag worden. Ik denk dat de arts in kwestie wat uit te leggen heeft ALS iets fout zou gaan dmv van Dex gebruik, wanneer hij de "patiënt" niet eerst het "meer bekende cq onderzochte" methylfenidaat heeft voorgeschreven.
Dit gezegd hebbende
kom ik terug de tweede alinea van mijn post.Ik heb hier van alles gelezen over de negatieve effecten op lange termijn. Bijvoorbeeld het zeer informatieve (dank daarvoor) topic met de eventuele vervolg fases van speedgebruik.
(Overigens "grappig" dat de zo graag gewilde fase 1, in de bijsluiter als "bijwerking" wordt genoemd)
Verder vind ik het zeer apart dat, notabene mijn árts, mij meerdere malen verzekerd heeft dat het géén verslavend middel is! Al heb ik zelf het gevoel niet verslaafd te zijn, moet ik er ook niet aan denken om het zomaar in te leveren. Daarentegen moet iemand met suikerziekte er ook niet aan denken om zijn insuline in te moeten leveren. Dus ook hierbij weer een tweeledig gevoel
Voor wat betreft de verschillen in de uitwerking van Dex bij mensen mèt en zonder ADHD, is het in elk geval 100% duidelijk dat de positieve effecten, op basis van het gebruik van een gelijkwaardige dosis Dex, niet vergelijkbaar zijn. Ik begrijp ook heus wel dat het, ook voor mijn lichaam met ADD, troep is net als voor een ander lichaam. De hoofdvraag uit mijn post is dan ook dat ik mij zeer sterk afvraag, in welke mate de negatieve effecten vergelijkbaar zijn?! Een ADHD-er gebruikt immers, al dan niet jarenlang, dagelijks gemiddeld zo'n 35 mg Dex per dág. Krijgen zij ook met deze fases te maken, of zou dat alleen gelden voor de meerwaarde die ze, al dan niet bewust, gebruiken?
Ik ben hier oprecht zeer geïnteresseerd in, want hierover wordt geen enkele voorlichting gegeven (wat overigens ook te wijten kan zijn aan de farmaceutische industrie, die bang is om geld mis te lopen
)Dus....... Ik ben benieuwd of iemand hier iets van weet, of wellicht ervaringen hiermee heeft???
By the way... Excuus voor mijn irritant lange mail!!
Nog ff een linkje:
Ik was op zoek naar de gemiddelde dosis medicinale Dex en vond dit ondersteunende artikel vwb eerste/tweede keus methylfenidaat/Dex http://www.psyq.nl/Programma/Kenniscentrum-ADHD-bij-volwassenen/Publicaties-adhd/Nieuwsbrief-Kenniscentrum/KC-jrg-14-nr-1-jun-2012/Eerste-ervaringen-Dexamfetamine-Retard-Regenboog
Dat is niet gek ook, maar wel verslavend, lol.
