Het begon allemaal met het idee om weer eens diep te trippen. Het plan was om te beginnen met een combi 2C-I en LSD en daarna iets als DMT of -R ketamine te nemen om weg te zoeven. Natuurlijk omlijst met de nimmer weg te denken jointjes. Laat ik maar gelijk met het verhaal beginnen.
Vrijdagavond
Wie: ouder echtpaar 45-50 in goede gezondheid.
Waar: thuis
Wat: per persoon 18 mg 2C-I, 2 1/2 zegel LSD en ongeveer 450 mg -R ketamine.
(en onder handbereik wat jointjes en voor ieder een dosis DMT 50 mg.)
00:00
Het is 20:00 uur als we ieder 18 mg 2C-I nemen. Alles is dan al netjes geregelt. Zowel de drugs als versnaperingen liggen op hun plek en een matrasje ligt in de huiskamer. Al onze klussen zijn gedaan en de hond is uitgeweest.
We rommelen en kletsen nog wat tot we de 2C-I voelen opkomen.
01:00
De 2C-I begint zich bij beide te roeren. We worden wat onvast en krijgen lekkere kriebels. We besluiten om ieder 2 1/2 zegel LSD onder de tong te leggen. De 2C-I kriebels slaan op dat moment echter over in een soort diep geile bui. Enfin, je raad het al, niet veel later liggen we kort maar krachtige te wippen. Nog voor de LSD echt inslaat zijn we beide al heftig en schokkend klaar gekomen. Het nasoezen gaat nu naadloos over in serieus trippen. Loom liggen we nu wat naar muziek te luisteren en de opkomende visuals te bewonderen.
02:00
De opkomst van de LSD op het laagje 2C-I is heftig. We hebben dikke pret maar het lichaam voelt zwaar en coordinatie is lastig. Ik heb last van trillende spiertjes in mijn rechter been die daardoor spatstisch een eigen leven lijkt te leiden. We lachen om het onwillige been maar blijven wel veilig liggen.
03:00
We zijn nu 2 uur na de LSD inname en 3 uur na de 2C-I als we in fysiek gezien wat rustiger vaarwater komen. De wereld is inmiddels een psychedelisch pretpark en we besluiten om naar buiten te gaan voor een korte wandeling.
Eenmaal buiten is het prachtig, windstil, droog en warm (tenminste zo ervaren we dat.) Lopen gaat prima en we genieten van de surrealistische wereld en we hebben pret. Ikzelf raak heel coherent en praat over van alles en nog wat. Ik weet opeens overal een antwoord op of een duiding te geven. Vrouwlief vind het allemaal prima. Zo hoort braaf mijn betogen aan en lacht om alles. Zijzelf heef het gevoel in een stripboek rond te wandelen.
03:30
We zijn weer thuis. Eigenlijk was het plan om op dit moment in het midden van de piek DMT of Ket te nemen maar de wandeling was een dermate succes dat we besluiten om weer naar buiten te gaan voor een wat langere tocht.
Ik pak een paar flesjes fris mee en voor ieder een zak chips.
En zo schommelen we even later al weer lachend en chips etend over straat. Dan opeens is er een realisatie. We zien er vreselijk met onze wap-koppen, chips en flodder kleren. Tssss wat moeten de buren wel niet denken. Alleen die gedachte is al reden genoeg voor de zoveelste lachbui.
04:30
Moe van de tocht zijn we dan toch eindelijk weer thuis. We kletsen maar door. Vooral over de verschillen in beleving. Daar waar mijn wereld op een vreemd soort vier-demensionale kerstkaart lijkt is bij vrouwlief de wereld vooral fragmetarisch en lijkt ze niet stil te staan.
We besluiten dat gezien de staat waarin we verkeren DMT op dit moment misschien wel eens te heftig zou kunnen zijn. Eerst nog maar eens een jointje en een beetje op adem komen. Nog steeds kletsen en lachen we wat af.
05:30
De 2C-I en de LSD zijn nog duidelijk merkbaar maar het is allemaal niet meer zo heel heftig een ondertoon van fysieke vermoeidheid is nu merkbaar. Na nog wat dralen besluiten we om de rest van de trip onder het genot van de -R ketamine te genieten. Ik verander de setting en we verhuizen naar onze slaapkamer.
Ik zet naast ons waterbed voor ieder van ons een emmertje neer. Vrouwlief kan onder invloed van ket nog wel een misselijk worden en een emmer onder handbereik is dan geen slecht idee. Al was het maar voor een plasje. Ervaring leert immers dat met ket achter de kiezen de tocht naar het toilet een serieus hachelijke onderneming kan zijn.
Ook leg ik bij beide een handdoek naast het hoofdkussen en zet een flesje water voor het grijpen neer. We maken even snel de boel aan kant en vertrekken dan naar de slaapkamer.
R ketamine (nog ff korte duiding)
De meeste van jullie weten dat er feitelijk 3 soorten ketaminen bestaan.
De S variant (potent, verdovend, K-hole)
De R variant (minder potent, minder verdovend, trippy of psychedelisch)
en natuurlijk de mix (racemisch)
(Hoe het precies zit met de ket-varianten kan je hier nalezen: http://drugsforum.info/dissociatieven/de-3-soorten-ketamine-uitgelegd-r-s-r-s-t2934.html of bekijk hier de korte wetenschappelijke duiding van verschillen tussen de S en R variant:http://ceaccp.oxfordjournals.org/content/7/2/59/T2.expansion.html )
06:00
We pluggen de Ketamine met de alom geprezen lubeshooter zodat onze krentjes een beetje ontzien worden. Zie ook: http://drugsforum.info/drugs/pluggen-voor-dummies-t50-30.html?hilit=lubeshooter#p339246
We kruipen dicht tegen elkaar aan en voelen hoe we kort daarna in een uiterst kleurijke maar evenzo mooie als onbegrijpelijke ketwereld worden gezogen. Als laatste wensen we elkaar een 'goede reis' en verruilen de werkelijkheid van dat moment voor een heel andere.
07:00 zo ongeveer
Plotseling begint vrouwlief wat onrusig te worden en ik merk allerlei bewegingen in het bed. Op zich is dat niet zo vreemd want op ons free-flow waterbed golft het al snel. De bewegingen doen mijn ket-reis alle kanten opgaan en ik hoor vrouwlief een paar maal zeggen; "ik weet het niet meer".
Mijn brein legt verassend snel de link naar een beroemde sketch van Bert Visscher die het ook niet meer wist en ik lach. "Bert Visser" weet ik als reactie te zeggen en voel een lachkriebel opkomen.
"Ik weet het echt niet meer" zegt vrouwlief nogmaals en ik probeer te vragen wat er mis is dan. Ze maakt duidelijk dat ze misselijk is en misschien moet spugen. Zoals de meeste van jullie wel weten gaat niet alleen motoriek maar ook spreken onder invloed van ket erg lastig dus ik kan niet goed overzien en begrijpen wat nu precies de situatie is. Ik neem aan dat ze gaat spugen in het daartoe bestemde emmertje. "Geeft niet" weet ik uit te brengen... "doe maar, komt goed".
Op dat moment leegt vrouwlief niet alleen haar maag maar per ongeluk gelijktijdig ook haar darmen. Pas als ze wat begint te jammeren realiseer ik me dat er iets goed mis is.
Later zou ik begrijpen dat haar opmerking "ik weet het niet meer" sloeg op het feit dat ze niet meer wist waar het emmertjes of zelfs de handdoek was.
Moeizaam weet ik mijzelf overeind te heisen en door één oog probeer ik de situatie in ogenschouw te nemen. Hoewel mijn visie zwaar verstoord is zie ik vrouwlief tussen twee grote vlekken in bed liggen. Ik begin te begrijpen wat er gebeurt is maar kan onmogelijk de omvang of impact ervan beoordelen.
Ook ik lig in de drek bemerk ik maar ook nu kan ik onmogelijk bepalen in hoeverre en wat het nu precies is. Ik dwing mijzelf uit de ket-wereld en stel haar gerust. "Valt mee" en "komt goed" weet ik nog uit te brengen terwijl ik krampachtig probeer te bedenken wat ik aan de situatie kan doen.
Met bovenmenselijke inspanning lukt het mij om uit bed te komen maar nog steeds is mijn visie verstoord. Alles lijkt onder de ellende te zitten maar gelijkertijd toch ook weer niet. Zie ik nu vlekken of niet? Ik weet het ook niet meer. IS dit allemaal wel gebeurt?
Ik sluit mijn ogen en besluit andere zintuigen te gebruiken. Ik ruik geen zure kotslucht of zware poeplucht maar anderzijds ruikt het ook niet echt fris.
Dan maar tasten... op handen en knieen kruip ik als een dronken zombie tastend over haar heen. Het is nat voor en achter haar. Niet best dus. Maar nog steeds weet ik niet zeker wat de omvang van de schade is. Is het veel of weinig? Geen idee.
Ik weet vrouwlief overeind te krijgen en geef haar een emmer die ik zo goed als kwaad onder haar neus probeer te zetten. "Spuug maar"zeg ik en vol overgave leegt ze de rest van haar maag in de emmer. Dat ging goed.
Nadat ze wat op adem is gekomen trek ik gaar uit bed en leg haar handen op mijn schouders. "Hou je vast" zeg ik, "ik ga je onder de douche zetten". Ik waggel leunend en steunend tegen de rubberen muren met vrouwlief achter mijn als in een soort bizarre polonaise naar de badkamer.
Ik begin heel hard te lachen. Natuurlijk moet ik steunen en leunen tegen de muren en ik meen te zien hoe ik enorme vegen over de wanden trek. "Jeeee, denk ik dat wordt morgen naar de Gamma gaan voor verf om al dat geklieder weg te schilderen.
Ik kan er niet mee zitten en vervolg de bare tocht naar de badkamer.
Vraag me niet hoe maar uiteindelijk staat het vrouwtje onder de douche. Ik besluit om de rotzooi op het bed zo goed als kwaad op te ruimen. Het lukt me om het beddengoed eraf te halen maar het dek van ons waterbed is ook vies. Ik weet dat het me nooit gaat lukken om ook dat af te halen en laat het maar voor wat het is.
Ik ga weer terug naar de badkamer waar vrouwlief inmiddels schoon lijkt. Nadat ikzelf kort douche gaan we in omgekeerde volgorde in dezelfde polonaise weer naar bed. "Ga maar liggen we kijken straks wel verder" weet ik uit te brengen en na veel vijfen en zessen liggen we weer op bed. Het midden voelt koud en nat aan. Het deert ons niet. Niet lang daarna sleept de ket ons weer naar de ego- en zorgeloze dimensies. We zijn weer oké.
08:00
Langszaam kom ik bij kennis en realiseer me wat er was voorgevallen. Ik voel dat we op een nat bed liggen maar ditmaal is mijn motoriek al een stuk beter en kan ik eindelijk serieuze actie ondernemen. Ik roep vrouwlief en zeg haar dat we weer gaan douchen en dat we daarna beneden op het matras verder kunnen slapen.
Wederom begint de polonaise richting badkamer. Ik kan nu zien dat er helemaal geen vegen op de wanden zitten en dat de schade behoorlijk beperkt is gebleven. Vrouwlief heeft er vooral vocht uitgegooid maar geen..euh.. harde brokken of kleffe poep. Wat een opluchting.
Ik ben er blij om dat we maar heel weinig gegeten hebben vooraf ons avontuur. Tuurlijk de boel is vies nat dat wel maar het is ook weer geen onploft riool.
Nadat we zwaaiend op de benen gedouched hebben gaan we in polonaise voorzichtig naar beneden. Eenmaal op het schone droge matrasje duurt het niet lang voordat bij beide het licht weer uitgaat.
'S morgens 11:00 uur
Als ik mijn open open doe is vrouwlief al op. Ze heeft het beddengoed al in de wasmachine gedaan en het dek van het waterbed lig ook al klaar om gewassen te worden.
Het waterbed zelf heeft ze ook al schoon gemaakt. Wow. Ik ben blij dat we geen gewoon matras hebben.
Niet veel later ga ik naar boven.
Inderdaad buiten het beddengoed is er niets besmeurd of geraakt en ik voel me opgelucht. Vrouwlief voelt zich inmiddels, hoewel nog wat schommelig, prima.
Ze schaamt zich wel voor het voorval maar ik stel haar gerust dat het niets geeft.
Ik meen het. Ik vond de hele 'reddingsoperatie' een fantastisch avondtuur en een enorme uitdaging om coherent te blijven. Gezien de staat waarin we verkeerde was het knap dat we nog zo ver gekomen zijn en verder... ach, shit happens.
