Wanneer: 13-07
Wat: 4-MeO-PCP
Waarom: Het leek een goed idee
Met wie: Mijn vrouw Joky welke in dit geval tripzitter zal zijn en zelf aan de MDMA zit
Waar: Huize megatrippie
Manier van administratie: Pluggen
Ervaring met 4-MeO-PCP; Geen
Ervaring met Dissociatieven: Beperkt
Zoals al vermeld was mijn ervaring met dissociatieven was beperkt tot enkele malen een lage dosering keta en een x aantal dozen lachgaspatronen.
Al ruim een jaar geleden had ik een kleine dosis 4-MeO-PCP van vriend Pazkall FM gekregen.
Het sealtje was al weer bijna vergeten en lag dus te verstoffen op een donker plekje van de drugskluis.
Bij een opruim en inventarisatieactie was ik het weer tegen gekomen.
Over niet al te lange tijd staat mij een kleine operatie te wachten waar ik voor onder narcose gebracht zal worden.
De doelstelling is om daar wel zo sterk mogelijk in te gaan en dus geen roofbouw op mijn lichaam te gaan plegen door uppers of tripmiddelen te gaan gebruiken.
Veel trainen goed eten en zorgen voor voldoende rust moeten mij in de juiste staat brengen om dat goed te gaan doorstaan.
maar,.....
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en waar er gelegenheid en drugs aanwezig zijn ligt verleiding op de loer.
Uit de tripreports over 4-MeO-PCP had ik kunnen opmaken dat er na gebruik geen sprake was van enige kater.
En Ik had nog tijd om te herstellen mocht er wel sprake zijn van een kleine kater.
Zoals vaker met dit soort zaken was de beslissing binnen een fractie van een seconde gemaakt.
Na nog wat verdere studie en flink wat wikken en wegen werd er besloten om de gehele dosis 200mg te gaan pluggen.
19:00 uur
Het is zo ver ... We zijn kinderloos hebben onze maaltijd enige tijd geleden genuttigd en zijn er klaar voor.
Althans dat hopen we.
Vol frisse tegenzin bied ik mijn Joky mijn aars aan die daar de geprepareerde lubeshooter in brengt.
Met samengeknepen ogen en billen wacht ik af tot dit toch wel zeer onprettige gedeelte van dit avontuur voorbij is.
Nog zo'n 15 minuten lig ik op mijn buik op onze tripmatras te wachten tot ik me om kan draaien.
Maar na zo'n 10 minuten begin ik me af te vragen of ik de eerste effecten van de drug al begin te vernemen.
De muziek lijkt anders te gaan klinken.
Het kan natuurlijk ook gewoon het placebo-effect zijn.
19:15 uur
De twijfels zijn voorbij.
Duidelijk is dat de drug zijn werk aan het doen is.
Waar bij de meeste drugs muziek ruimtelijker lijkt te worden lijkt in dit geval de muziek af te vlakken.
Ik ervaar de muziek als afgespeeld in een omgeving met een verschrikkelijk slechte akoestiek.
De muziek klinkt vlakker en vlakker en de melodie lijkt steeds meer te ontbreken.
Ik beslis dat ik me hier niet aan ga storen aangezien de duur van deze trip behoorlijk is en het me een slecht idee lijkt me direct bij de aanvang al te gaan storen aan zaken.
20:00 uur
Scheef, alles lijkt scheef en dan heb ik het over alle perceptie.
De bij mij bekende "werkelijkheid" lijkt out of sync.
Tijd en alle waarnemingen lijken gewoon weg net iets uit het lood te zijn geslagen.
Er is geen sprake van euforie.
Ik vraag me ondertussen af of dit leuk is.
Ik heb veel vraagtekens in mijn hoofd maar beslis dat het wel vermakelijk is.
we zijn ondertussen een uur verder en ik weet dat dit nog vele uren gaat duren en het lijkt me dan ook maar verstandig hier van te gaan genieten.
Ik lig ondertussen stil op onze matras en heb ervaren dat bewegen niet wenselijk is.
Als ik mijn hoofd naar links of rechts beweeg dan geschied dit eerst fysiek en traag daarna blijkt de waarneming pas te volgen met een gevoel van duizeligheid welke je ook ervaart bij te snel opstaan als gevolg.
Het is een ongemakkelijke en onprettige ervaring welke ik dus zo veel mogelijk probeer te beperken.
Op vragen van Joky over wat ik nu precies verneem weet ik slecht te antwoorden.
Het omschrijven van wat ik ervaar blijkt niet makkelijk te zijn.
het volledig out of sync zijn van de realiteit blijkt toch wel indruk op me te maken.
21:00 uur
De trip en het verschuiven van alles wat je altijd als normaal hebt beschouwd neemt in hevigheid toe en de grote lol is er eigenlijk wel van af.
De muziek kan me niet bekoren en het opzetten van andere genres weet daar geen positieve verandering in aan te brengen.
Het scheef zijn van alles wat ik zie was even grappig maar weinig spectaculair en de nieuwigheid is er al wel weer van af.
Mijn maag vindt het allemaal niet zo leuk meer.
Het is zoals het is en ik moet er maar het beste van maken.
Het heeft iets weg van naar en saaie zwart wit film vol clichés met saaie blikkerige achtergrond muziek van zeer slechte kwaliteit welke te laat klinkt te kijken.
22:30 uur:
Do the robot walk.
Mijn trip blijkt in heftigheid af te nemen.
Mentaal gaat het allemaal wat makkelijker en scheef is niet meer zo scheef als het voorheen was.
Dit doet me deugd aangezien ik hier pas veel later op gerekend had.
Het is tijd voor een sanitaire stop en dit blijkt een behoorlijke beproeving.
Mijn motoriek blijkt nog behoorlijk naar de klote.
Ik heb op youtube vele filmpjes gezien van robots welke vele malen soepeler en natuurlijker zich voortbewogen maar bereik uiteindelijk het toilet.
Vanaf nu neemt de trip steeds verder in heftigheid af maar motorisch blijkt het allemaal wat minder snel te verbeteren.
3:00 uur:
Er is nog steeds sprake van vaagheid maar het is niet echt storend meer
Mijn motoriek is nog steeds belabberd.
Nabeschouwing:
Mijn nieuwsgierigheid is bevredigd en ik weet nu dat dit geen drug voor mij is.
Van verder experimenteren zal dan ook geen sprake zijn.
De volgende dag was ik nog steeds vaag en motorisch gestoord en pas tegen de avond was ik volledig hersteld.
Leuk om een keer gedaan te hebben en up to the next one.
