Voor wie het liedje van de Beatles niet kent, zoek het op. Achteraf bezien vind ik het jammer dat dit nummer niet op stond omdat het echt de mood goed weergeeft.
Wanneer: 7 april
Wat: ketamine
Waar: Fennec Thuis
Wie: Beer en Fennec
Tripzitter: X
Voor mijn neus lag een lijntje van 30mg. ketamine. Keta... Dit wordt wel next-level, Fennek, denk ik bij mezelf. Weet je wel zeker dat je dit wilt?
XTC en truffels zijn toegankelijk, bijna iedereen kent het en heeft het wel een keertje gedaan. Maar Keta? Ik weet het niet hoor. En ook nog eens snuiven. Snuiven voelt zo, zo... Ja, al echte gebruiker! Straks word ik een addict... Nou, hup, Fen! Dit stond op je Bucketlist, dus gewoon doen ook!
Terwijl Beer zijn lijntje nam merkte ik al dat ik wat duizelig werd en minder goed mijzelf overeind kon houden. Ik ging maar op de bank zitten (i.p.v. op de grond voor de tafel waar ik vanaf gesnoven had), en wachtte op de effecten die zouden komen. Benieuwd.
Ik bleef draaierig, maar de rest bleef uit. Wat rond vragen aan Psychonaut en lezen heeft ervoor gezorgd dat we door snoven tot het beter bleef hangen en we keta's effecten beter leerden kennen. Het had een beetje een dronken buzz in je hoofd en lopen was een hele opgave.
Toch zijn Beer en ik naar de badkamer verhuisd, om er alle lichten uit te doen, de deur dicht en te genieten van een zelfgemaakte lichtshow van lazers. We merkten dat de violet gekleurde lazer blauw kleurde op spierwitte dingen. Zo lichtte het douch bakje op en elkaars tanden. Erg raar om te zien.
Ik voelde me een beetje als de beelden die je ziet bij het nummer Habits van Tove Lo, maar dan vrolijk. Beer en ik hebben heerlijk gebabbeld over niets, maar met een filosofisch oogpunt. We besloten dat keta toch niet helemaal ons ding is. Al wil ik nog steeds een keer een K-hole bereiken. Omdat het kan. Omdat het me leuk lijkt en interessant om in mijn eigen hoofd rond te dwalen.
Kijken of ik tegen mezelf bestand ben.
De buzz was van korte duur en het was te gemakkelijk om bij te snuiven. Gelukkig hadden we een limit gekozen en wisten we elkaar ervan te onthouden. Langzaam daalden we weer terug in ons lichaam en hervatten de controle.
Het was inmiddels één uur 's nachts en we waren nog niet klaar om naar bed te gaan. Dit is het punt waarop je blij bent dat je netflix hebt en een tv die dat als applicatie al geïnstalleerd heeft. We hebben El Dorado gekeken, Beer mee swingend op de melodie die hij herkende uit zijn jeugd. Hierna zijn we toch al vrij snel in slaap gevallen.
