Mezelf, vriendin Marieke, een vriend en mijn broertje. Bij mij thuis, lekkere muziek ter beschikking. Totaal vertrouwde omgeving.
Wie neemt wat:
Ik ben de enige die drugs neemt die interessant zijn om te vermelden hier.
Wat neem ik:
90mg MXP, alcohol, cannabis
Over mezelf:
Jongen, 22 jaar. Veel ervaring met psychedelica en andere drugs. Een jaar of 3 geleden heb ik XTC zwaar misbruikt. Dagelijks blower en stevig drinker. 64 kilo.
Deze week gebruikt:
4-ho-MiPT, Flubromazolam, Flumbromazopam, Pyrazolam, cannabis en alcohol.
Begintijd: 00.00
T+00.00
50mg MXP gesnoven.
Branden als een brandnetel, niet te zuinig. Zware loopneus als gevolg.
T+00.10
Nu al licht in het lichaam, en licht geïnteresseerd in alles. Brand nu in mijn keel. Zin om te roken. Zweethandjes. Biertje erbij. Het lijkt snel in te werken.
T+00.30
Drang om te roken. Weet niet precies of ik blij ben. Met vlagen blij en dan weer somber. Niet erg dissociatief, eerder tipsy.
T+00.40
40mg Methoxphenidine, nasaal.
Brand weer vreselijk. Enorme drang om meer snuiven. Lijkt wel op een kortstondige lichamelijke verslaving. Met vlagen ben ik nu erg vrolijk. Hetzelfde geldt voor de muziek, die is met vlagen erg mooi en dan weer minder interessant. Mond motoriek is verneukt. Heel weird eigenlijk. Erg veel zin om te combineren met een benzodiazepinen. Het lijkt dat de benzodiazepinen afhankelijkheid waar ik mee kamp mij drijft om deze gedachten te hebben terwijl ik aan de MXP zit. Ik zweef behoorlijk in mijn lichaam en ben behoorlijke dissociatief. Veel scheiding van lichaam en geest. Het klinkt appart mijn mijn geest lijkt te trillen, ik heb bijna het gevoel dat het elk moment visueel kan gaan worden.
T+01.10
Ik begin me zwaar kriebelig en onrustig te voelen. Niet echt een hele relaxte dissiociatief tot nu toe. Ik weet niet zo goed wat ik moet met die MXP. Het is niet echt leuk. Maar ook niet, niet leuk. De drang naar benzodiazepinen neemt verder toe. Ik ben wel heel dissiociatief nu. Niet echt de chille manier. Het vreemde is dat ik wel meer wil doen. Angsten voor te weinig wiet lijken ook op te spelen, terwijl ik op het oordelen van mijn vriendin, vriend en broertje nog meer dan genoeg heb. Hele lichaam voelt weird. Ik vind het eng spul. Weet niet waarom. Moet mezelf hervinden, dit gaat lukken. Vrienden en muziek helpen.
T+01.30
Psychotische trekken. Ik voel me leeg. Geen inhoud. Ik wil deze drug uit mijn systeem, dit is echt kut spul tot nu toe. Maar ik rij het uit, draai een joint en kijk hoe het gaat. Tijd lezen is niet de makkelijkste opgave. Oke, ik moet mijn trip meer gaan accepteren, ik kan dit. Ik heb heel veel inspiratie om weirde depressieve teksten te schrijven. Depressieve hiphop wordt aangezet om te kijken hoe dit valt. Jammer dat typen zo moeilijk is ik zou de meest mooie en en gestoorde gedichten hierop kunnen schrijven. Ik voel me totaal leeg. Maar ik lach omdat ik weet dat het leven mijn enige lust is die ik ooit zal ervaren. Als ik er niet uithaal wat erin zit, dan is het ook maar voor niks. Zo zijn er wel meer dingen waarvan het leven zijn eigen ogen niet meer kan inzien waarschijnlijk. Elk echt geniaal idee of elke geniale persoonlijkheid weet dat het leven een bodemloze put is die we toch wel moeten doorlopen om met deze modder te knoeien.
T+02.05
DIT IS HET SPUL ALS JE SLECHT WILT GAAN OP EEN AFTER.
Mordor space.

T+02.20
Het is zo kut dat we zijn gaan kijken welke muziek ik wel lekker kan vinden. We gaan de meest verneukte heroïne muziek opzetten. Mijn eeuwige voorliefde voor klassiek is opeens verdwenen als sneeuw voor de zwarte zon. De meest zware en depressieve muziek lijkt mij wel enig sinds gelukkig te maken.

T+02.44
Ik realiseer mij net dat dit een interessant report wordt. Tot dan beetje muziek luisteren, jointje roken en anime kijken.
Een uur laten ben ik gaan slapen, dit ging tot mijn verbazing best goed.
De volgende dag was ik nog steeds dominerend depressief en trok dit met vlagen weg en aan. Pas rond het einde van de middag voelde ik mij weer helemaal normaal.
Conclusie:
Deze stof heeft mij iets doen ervaren wat ik absoluut niet had verwacht. Van mezelf ben ik nooit depressief, bij mij is het eigenlijk altijd 26 graden en onbewolkt. Ik hou van muziek en kan eigenlijk genieten van de meest kleine dingen in het leven. Methoxphenidine heeft mij een andere kant van mijzelf laten zien. Ik wist oprecht niet dat ik mij zo zwaar kut kon voelen. Eigenlijk kan ik deze stof alleen op deze manier beschrijven.
Toch zijn er andere aspecten om in acht te nemen. Zo heb ik de afgelopen tijd veel benzodiazepinen gebruikt. Ook is er een ander groot scala aan research chemicals in mijn bloed geweest de afgelopen maand. Het zou goed kunnen dat er hier van een wisselwerking te spreken valt. Om hier zeker van te zijn zal ik deze stof nogmaals gebruiken maar dan na een detox van vier maanden. Alleen dan kan ik zeker zijn over mijn ervaring met deze stof. Vooralsnog vond ik het geen prettige RC. Maar misschien dat ik hier in de toekomst anders over kan oordelen.
Misschien is het ook wel zo dat, juist omdat ik eigenlijk nooit depressief ben, deze stof dat in mij naar boven haalde. Wie weet. Peace out!